Ουσιώδεις διαφορές

Του ΡΑΦΑΗΛ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ*

Η εθιστική κατανάλωση ευδαιμονικών ψευδαισθήσεων και τα συναφή φοβικά σύνδρομα προκάλεσαν τραγικά αδιέξοδα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και στην οικονομία -μ' αυτή την ιεράρχηση- και παραπέμπουν στη συμπεριφορά που πρέπει επειγόντως να αλλάξουμε για να μη βουλιάξουμε.

Στην πρώτη περίπτωση αγκιστρωθήκαμε στον, ελληνικών προδιαγραφών και διά της εντάξεως στην Ευρωπαϊκή Ενωση, εξευρωπαϊσμό της Τουρκίας και στη δεύτερη, στα «κοινωνικά κεκτημένα» των δανεικών.

Στην πρόσφατη συνέντευξή του στην «Ελευθεροτυπία», ο υπουργός των Εξωτερικών εδήλωσε ότι «μετά τις εθνικές εκλογές στην Τουρκία σε εύλογο χρονικό διάστημα [πρέπει] να εξευρεθεί λύση στο θέμα της υφαλοκρηπίδας καθώς το εύρος της καθορίζει στην πραγματικότητα το εύρος της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ).

Η προσέγγιση αυτή είναι διφορούμενη. Παρακάμπτει τις ουσιώδεις εννοιολογικές και διαδικαστικές διαφορές ανάμεσα στην υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ των άρθρων 121, 122 και 123 της Συμβάσεως του Διεθνούς Δικαίου της Θαλάσσης (ΔΔΘ)· και η σύγχυση επιτείνεται απ' το ότι οι διαπραγματεύσεις αφορούν την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο αλλά της ΑΟΖ στο Ιόνιο. Εκτός απ' αυτό η Ελλάδα, σε αντίθεση με τις άλλες χώρες της περιοχής, κωφεύει στις εκκλήσεις της Κύπρου για την, κατά το ΔΔΘ, οριοθέτηση της μεταξύ τους ΑΟΖ.

Η παρατήρηση του κ. Δρούτσα, πως «η ΑΟΖ είναι της μόδας», είναι εύστοχη και ενθαρρυντική στο βαθμό που σηματοδοτεί διαρθρωτική αλλαγή της μόδας που επί δεκαετίες καλλιεργούσε ευδαιμονικές ψευδαισθήσεις.
* Ομότιμος καθηγητής Θερμοδυναμικής [γενικός γραμματέας της εν Λονδίνω Ελληνικής Αντιδικτατορικής Επιτροπής (1967-1974)]
http://www.enet.gr/