12/10/11

Ελλάδα και Ευρωπαϊκή Ένωση, ένας παραλογικός γάμος

του Yves Clarisse       Le Point - Reuters - 12/10/2011

«Θα χρειαστεί μια γενιά και αλλαγή νοοτροπίας για να μπορέσει η Ελλάδα να ξαναβρεί την κυριαρχία της»
Παρίσι (Reuters) - Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ένας νεαρός διπλωμάτης, μέλος του Γραφείου του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο Γάλλος François-Xavier Ortoli, λαμβάνει μια κλήση στο γραφείο του στις Βρυξέλλες.

Στο άλλο άκρο της γραμμής, ο Γάλλος πρόεδρος της εποχής Valéry Giscard d'Estaing.
Ο τελευταίος έμαθε ότι το ευρωπαϊκό εκτελεστικό όργανο θα υποβάλει γνωμοδότηση σχετικά με την αίτηση προσχώρησης της Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα η οποία, όπως κάθε χρόνο, στέλνει την Αθήνα διπλωματικά σε μακρινό μέλλον.


Στον  «VGE», που ανησυχεί, ο διπλωμάτης σερβίρει τα κλασικά επιχειρήματα: η Ελλάδα, της οποίας η ανταγωνιστικότητα είναι πολύ χαμηλή, δεν είναι έτοιμη να ενσωματωθεί στην ΕΟΚ και η πρόωρη ένταξη της θα είχε καταστροφικές συνέπειες για την οικονομία της.

«Κύριε, ο Πλάτωνας δεν παίζει στη δεύτερη κατηγορία», απαντά ο Valery Giscard d'Estaing κόβοντας το τηλέφωνο.

Η τελετή είχε τελειώσει και η Ελλάδα προσχώρησε το 1981, ουσιαστικά για πολιτικούς λόγους, επτά χρόνια μετά την επιστροφή της δημοκρατίας μετά την πτώση των συνταγματαρχών.

Η Ευρώπη των Εννέα ήταν ακόμα λιγότερο σε θέση να αντιταχθεί στη γαλλική μπουλντόζα που είχε έγκυρα επιχειρήματα για την υποστήριξη της ελληνικής ένταξης, ήτοι την πρόσδεση μιας εύθραυστης δημοκρατίας μέλος του ΝΑΤΟ στο ευρωπαϊκό μπλοκ.

Ο γάμος μεταξύ της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης είχε ξεκινήσει, για να μετατραπεί τριάντα χρόνια αργότερα, σε κατάσταση δραματικού ζεύγους, μεταξύ διάσωσης και κινδύνου χρεοκοπίας, στην οποία τα δύο μέρη έχουν ευθύνη, τόσο η μία όσο και η άλλη.

Η Γαλλία συνεχίζει ακόμα τους ελιγμούς για να προσπαθήσει να σώσει μια χώρα που θα μπορούσε να παρασύρει την ζώνη του ευρώ στην πτώση της.

«Τίποτα δεν λειτουργεί»
Η ανάλυση της Επιτροπής ότι η ελληνική ένταξη ήταν πρόωρη σύντομα θα αποδειχτεί ορθή.

Στα τέσσερα πρώτα χρόνια της ένταξης, η εκτελεστική εξουσία της ΕΕ άνοιξε 108 διαδικασίες παραβάσεων κατά της Ελλάδας για παραβίαση των κοινοτικών κανόνων.

Ήδη από το 1982, η Ελλάδα εκτιμά ότι δεν βρίσκει τον λογαριασμό της στην ΕΟΚ και ότι οι εταίροι της δεν την βοηθούν αρκετά για να αναπτύξει την οικονομία της, της οποίας ολόκληρα τμήματα εξαφανίζονται κάτω από την επίθεση του ευρωπαϊκού ανταγωνισμού.

Το 1985, θεσπίζονται  τα «Ολοκληρωμένα Μεσογειακά Προγράμματα» (PMI), προάγγελοι των «διαρθρωτικών ταμείων», περιφερειακής ενίσχυσης που θα διοχετεύσουν δισεκατομμύρια στις φτωχότερες χώρες της ΕΕ από το 1989.

Αυτή ήταν η τιμή που απαιτούσε η Ελλάδα και αργότερα άλλες χώρες όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία, προκειμένου να συσταθεί η μεγάλη ενιαία ευρωπαϊκή αγορά  και να  ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 1992 υπό την ηγεσία του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζακ Ντελόρ και το γαλλο-γερμανικό ζεύγος.

Από το 1989, η Ελλάδα έλαβε 35 δισεκατομμύρια ευρώ ευρωπαϊκών περιφερειακών ενισχύσεων τα οποία, βέβαια, χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή δρόμων, του μετρό και του αεροδρομίου, αλλά δεν κατάφερε η Ελλάδα να τα αξιοποιήσει στο έπακρο, μεταξύ άλλων λόγω της κακής διαχείρισης που αναγνωρίζεται σήμερα από την ίδια την ελληνική κυβέρνηση.

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ακόμα μέλος της κυβέρνησης, δήλωσε στη Liberation ότι κατανοεί ότι οι νέοι Έλληνες απόφοιτοι «δεν θέλουν να ζήσουν σε μια χώρα όπου τίποτα δεν λειτουργεί, όπου τα θεσμικά όργανα δεν λειτουργούν, όπου το φορολογικό σύστημα είναι άδικο (...), όπου το πολιτικό σύστημα είναι διεφθαρμένο».

Πελατειακές σχέσεις
Ο Αναπληρωτής Πρωθυπουργός της Ελλάδα Θεόδωρος Πάγκαλος, ο οποίος έχει υπηρετήσει σε πολλές σοσιαλιστικές κυβερνήσεις για δύο δεκαετίες, αναγνωρίζει τα ελληνικά λάθη στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος, που δημιουργεί ελλείμματα.

«Οι ελληνικές πελατειακές σχέσεις  βασίζονται κυρίως στις κρατικές δαπάνες, που επέτρεψαν την πρόσληψη δημόσιων υπαλλήλων που δεν ήταν απαραίτητοι», είπε αυτή την εβδομάδα στο Παρίσι. «Εκείνοι που σήμαναν τον συναγερμό συνθλίφτηκαν».

Η φοροδιαφυγή είναι εθνικό σπορ, με 600.000 αγρότες οι οποίοι δεν πληρώνουν φόρους και ελεύθεροι επαγγελματίες που πληρώνουν γελοία ποσά στο κράτος χάρις στο πλήθος των συντεχνιών που εμποδίσουν κάθε προσπάθεια.

Και ένα προσωπικό ανέκδοτο: «επίτιμο μέλος» του δικηγορικού συλλόγου  από τότε που πήρε την σύνταξη του, είχε καταγγείλει στην τηλεόραση την «ντροπή» -κατά τον ίδιον- του συστήματος που επιτρέπει στους δικηγόρους να δηλώσουν ένα μεσαίο εισόδημα μόλις 1.500 ευρώ το μήνα και που φορολογείται ανάλογα.
«Ο Σύλλογος με τιμώρησε με την αφαίρεση του τίτλου του επίτιμου μέλους», είπε.

Κυπριακός εκβιασμός
Οι διπλωματικός απολογισμός της ένταξης της Αθήνας δεν θεωρείται εξαιρετικός, ούτε και αυτός, από τους αξιωματούχους της ΕΕ.

Η Ελλάδα δεν έπαψε ποτέ να ζητά την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ, ανεπιτυχώς κατά τα πρώτα χρόνια.

Για τη Γαλλία, ήταν ανεύθυνο να «εισαχτεί» στην ΕΕ, ένα ακρωτηριασμένο νησί από το βόρειο-ανατολικό τμήμα του υπό κατοχή από 30.000 Τούρκους στρατιώτες από το 1974 και όπου οι ειρηνευτικές δυνάμεις του ΟΗΕ διατηρούν μια εύθραυστη στρατιωτική ειρήνη για περισσότερο από είκοσι χρόνια.

«Η Κύπρος έχει όλα τα προσόντα για να είναι στην ΕΕ, αλλά η ΕΕ δεν έχει τα προσόντα να πάρει πίσω ένα κομμάτι της Κύπρου και να αναλάβει προβλήματα που δεν της ανήκουν», δήλωνε το 1998 ο Πρόεδρος Ζακ Σιράκ.

Αλλά η Ελλάδα απείλησε να μπλοκάρει την προσχώρηση των εννέα άλλων χώρων που είχαν κάνει αίτηση ένταξης στην ΕΕ το 2004, αν το κυπριακό πουλάρι της απορριπτόταν.

Ο «εκβιασμός» λειτούργησε. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες παρηγορήθηκαν δηλώνοντας ότι η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ θα διευκόλυνε τη σύναψη μιας ειρηνευτικής συμφωνίας. Έξι χρόνια αργότερα, οι διαπραγματεύσεις βρίσκονται ακόμη σε αδιέξοδο.

Η ένταξη της Ελλάδας στο ευρώ ανήκει στην ίδια διαδικασία: μια πολιτική και όχι οικονομική απόφαση. Αλλά εάν η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσε να δικαιολογηθεί από γεωπολιτικά επιχειρήματα, η υιοθέτηση του ευρώ θα έπρεπε να είχε στηριχθεί σε καθαρά οικονομική λογική, κάτι που δεν έγινε.

Το 2001, η Αθήνα προκρίθηκε εκπληρώνοντας, με γενική έκπληξη, τα κριτήρια του Μάαστριχτ, συμπεριλαμβανομένου του ελλείμματος κάτω από το 3% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος.

Τρία χρόνια αργότερα, στις 15 Νοεμβρίου 2004, η αλήθεια εκρήγνυται: ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών Γιώργος Αλογοσκούφης επιβεβαίωνε ενώπιον των εταίρων του στο Eurogroup το μέγεθος του μακιγιαρίσματος των  αριθμών από τις αθηναϊκό αρχές.

«Έχει αποδειχθεί ότι το έλλειμμα δεν είχε πέσει κάτω από το 3% ούτε ένα χρόνο από το 1999», ομολογεί, ένα μήνα μετά την πεισματική δήλωση για το αντίθετο.

Μια γενιά για την αποκατάσταση της χώρας;
Στην πραγματικότητα η Ελλάδα ήταν  συνεχώς πάνω από το 3% από το 1997 έως το 2003, όπως μόλις το ανακάλυψε τον Σεπτέμβριο του 2004 μια αποστολή της Eurostat, της Στατιστικής Υπηρεσίας της ΕΕ, που συνεπώς δεν είχε κάνει τη δουλειά της  πριν από το 2001.

Αλλά οι εταίροι της Ελλάδας δεν ήθελαν να βουλιάξουν την χώρα, ειδικά επειδή ήταν σοσιαλιστές, και όχι η συντηρητική κυβέρνηση του 2004, που ήταν στην εξουσία για όλα τα χρόνια που τέθηκε το πρόβλημα.

Και τα πυροτεχνήματα των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, που βοήθησαν να αυξηθεί περαιτέρω το έλλειμμα, έκαναν για λίγο να ξεχάσουμε το μέγεθος των διαρθρωτικών προβλημάτων της χώρας.

Το 2009, όταν σκάει η  κρίση του ελληνικού χρέους η ιστορία επαναλαμβάνεται: ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, που μόλις κέρδισε τις εκλογές, ανακαλύπτει ότι το έλλειμμα δεν είναι το 6% του ΑΕΠ, αλλά πάνω από το διπλάσιο.

Είναι το τέλος του «ελληνικού ονείρου» και η αρχή μιας καθόδου στην κόλαση για μια χώρα που έχει τώρα χρέος 160% του ΑΕΠ της, χωρίς να είναι σε θέση να το επιστρέψει, με τον πληθυσμό της, αναγκασμένο σε πρωτοφανή λιτότητα και  η ζώνη του ευρώ υπό την απειλή της μετάδοσης της μόλυνσης.

Οι διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις έχουν ευθύνη σε αυτή την κατάσταση και αναγνωρίζουν εύκολα ότι τα δισεκατομμύρια ευρώ που χύθηκαν από την Ευρώπη χρησιμοποιήθηκαν –στο ελάχιστον- με εσφαλμένο τρόπο λόγω της ασθενούς διακυβέρνησης και της διοικητικής διαφθοράς.

Αλλά οι ευρωπαϊκές αρχές, με επικεφαλής την Επιτροπή, δεν έπαιξαν σωστά τον ρόλο του ελεγκτή ως όφειλαν.

Θα έπρεπε να παρακολουθούν για παράδειγμα τους ελληνικούς δημόσιους λογαριασμούς για την αποφυγή των μακιγιαρισμάτων που απειλούν σήμερα το σύνολο της ζώνης του ευρώ από μετάδοση.

Το μάθημα φαίνεται να το πήρε  και αυτή η χώρα, που  με τον ευαίσθητο εθνικισμό της αναγκάζεται να ζητιανεύει τη βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Είναι ντε φάκτο υπό διεθνή εποπτεία και η κυριαρχία της μειώθηκε στο ελάχιστο.

Ο Horst Reichenbach, ο οποίος ήταν για έξι χρόνια Αντιπρόεδρος της ΕΤΑΑ (Ευρωπαϊκή Τράπεζα για την Ανασυγκρότηση και την Ανάπτυξη), διορίστηκε επικεφαλής μιας «ομάδας εργασίας» περίπου πενήντα ατόμων που θα διαχειρίζονται στην Αθήνα και στις Βρυξέλλες, -χωρίς να το λένε- την οικονομία της χώρας υπό το πρόσχημα της βοήθειας.

Αναφέρει  ότι μερικές φορές τον λένε «Ράιχ» στην Ελλάδα, τα πρώτα γράμματα του ονόματός του, αναφερόμενοι στην ναζιστική κατοχή ιδιαίτερα σκληρή στη ελληνική χερσόνησο.

Ένας ανώτερος αξιωματούχος της γερμανικής κυβέρνησης, η οποία επίσης έστειλε ομάδες στην Ελλάδα για την δημιουργία του κτηματολογίου και την βελτίωση του  τουρισμού, αναγνωρίζει ότι η Ελλάδα μοιάζει αυτές τις μέρες με «προτεκτοράτο».

«Όλο και περισσότερο χάνουν την αυτονομία τους. Θα χρειαστεί μια γενιά και αλλαγή νοοτροπίας για να μπορέσει η Ελλάδα να ξαναβρεί την κυριαρχία της».

Επιμέλεια: Gilles Trequesser


9 σχόλια:

  1. Τώρα τι να πω; Σέβομαι και το ιστολόγιο και δεν θέλω να παρεκτραπώ.

    Λέγε λέγε λέγε που λέει και ο Στάθης, στο τέλος θα πιστέψουμε και μείς ότι για την κρίση του χρέους του πλανήτη ευθύνεται η Ελλάδα. ( το 1% για το 100%)
    Λέγε λέγε λέγε, θα πιστέψουμε ότι οι Γαλλογερμανοβελγοολανδοί έβαλαν την Ελλάδα στην ΕΟΚ, γιατί ήταν κουλτουριάρηδες! Αυτοί! οι λιγούρηδες λογιστάδες της συμφοράς, που ίσια – ισια έχουν ακουστά τον Πλάτωνα.
    Αυτοί που φλερτάρουν με τους Τούρκους, έβαλαν την Ελλάδα στην ΕΟΚ, λόγω Πλάτωνα; Σιγά, γιατί θα με πάρουν τα κλάματα.
    Αλλά και έτσι να ήταν, η σημερινή καταδίκη μιας τέτοιας δήθεν αιτίας της ευρωπαϊκής μας ενσωμάτωσης, φανερώνει την γύμνια του αρθρογράφου. Φωνάζει λοιπόν ο βάρβαρος και με το δίκιο του: - Ε, καλά κουβαλήσαμε εδώ μέσα τους Έλληνες επειδή είχαν έναν Πλάτωνα και όχι μια καρότσα με χρήμα;
    Χάλασε λοιπόν η μαγιονέζα, γιατί εμείς δεν πληρώνουμε φόρους;
    Και πιο συγκεκριμένα οι 600.000 αγρότες και οι δικηγόροι δεν πληρώνουν φόρους! Ευτυχώς που το κατήγγειλε ο συνταξιούχος, γιατί τότε θα ήμασταν χαμένοι στις απορίες μας!
    Αλλά ρε ενάρετοι ευρωπαίοι, αν φταίει η μη καταβολή φόρων, τότε γιατί οι φόροι ΣΕ ΣΑΣ όπως και σε τα μας, μειώνονται στα ανώτερα και στα ανώτατα κλιμάκια ολοένα και πιο πολύ; Και γιατί θέλετε να οργανώσετε περιοχή μη φορολόγησης στη Θράκη;

    Μας δώσατε 35 δις, αλλά πόσα πήρατε από αυτά που αγοράσαμε από σας;
    Η Ελλάδα από αγροτική χώρα εισάγει γάλα και κρέας από την Ολλανδία, αυτοκίνητα από την Γαλλία και την Γερμανία, κότερα για τον τουρισμό μας από την Γαλλία και την Γερμανία.
    Λιπάσματα από την Γερμανία.
    Το δικό μας εργοστάσιο πλοίων αναψυχής το έκλεισε ο Ανδρέας, (ο μπαμπάς του Γιώργου, που λέει ότι οι Έλληνες είναι διεφθαρμένοι) για να το κάνει διαλυτήριο πλοίων, ευτυχώς που πέσανε οι κάτοικοι και το έκαναν μαρίνα. Δεν ξέρω αν ήταν δάκτυλος της Γαλλίας, μαθημένοι οι Γάλλοι από τον καιρό της Τουρκοκρατίας να κόβουν ανταγωνιστικές εταιρείες.

    Αλλά τι να πεις, όταν όλες αυτές τις ρατσιστικές υστερίες τις ακούς και από τους ίδιους τους Έλληνες και μάλιστα από αυτούς που μας κυβερνάνε!
    Τι να πεις; Τίποτα!
    Εδώ που φτάσαμε, και μη χειρότερα να πούμε.

    Το πιο αστείο είναι ότι αυτός ο ρατσιστής, μας κατηγορεί για εθνικιστές.

    Ζούμε σε έναν κόσμο ανάποδα. Αντί να τρίζει ο ζυγός τρίζει τ αλέτρι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Επίπεδες δημοσιογραφικές υπεραπλουστεύσεις και ευθύγραμμες γνώμες επί ενός ζητήματος με πολλές καμπυλότητες που απαιτεί γνώση. Τα προβλήματα της ΕΕ είναι εγγενή και καμιά σχέση δεν έχουν με την Ελλάδα που αποτελεί θύμα των γραφειοκρατών, των τεχνοκρατών, των εξομοιωτικών ιδεολόγων και των εξισωτικών ανόητων. Ανόητων ευρωπαίων συμπεριλαμβανομένων και ελλήνων που πρόωρα εκτέλεσαν την Ελλάδα εντάσσοντας την ασκόπως στην ΟΝΕ: «Πρωτίστως, η στερνή και ενίοτε αδιαφανής αλληλεξάρτηση, στο πλαίσιο μιας Ευρώπης δομημένης στη βάση κριτηρίων ισχύος, θα περιορίζει το εύρος ελιγμών και κυρίαρχων αποφάσεων σε μεγαλύτερο βαθμό απ' ό,τι συμβαίνει στο υπόλοιπο διεθνές σύστημα. Η αλληλεξάρτηση, όταν δεν πληρούνται ορισμένες πολιτικές προϋποθέσεις, είναι ουσιαστικά εξάρτηση που βλάπτει τον λιγότερο ισχυρό. Ο τελευταίος, ενώ είναι «κλειδωμένος» σε μια αρένα οικονομικού ανταγωνισμού, δεν προστατεύεται επαρκώς είτε με τη δική του κυριαρχία (που έχει ήδη «εθελούσια»εκχωρήσει) είτε από μια άλλη υπερεθνική ρυθμιστική εξουσία, που θα έπρεπε να συνοδεύει επιλογές αυτής της εμβέλειας. Εάν δεν δημιουργηθούν γνήσιοι δημοκρατικοί υπερεθνικοί θεσμοί, εάν διαιωνιστεί επί μακρόν η αμφιλεγόμενη θεσμοπολιτική δομή των τελευταίων ετών και εάν η χώρα δεν αντέξει τον ανταγωνισμό, το «κλείδωμα» στην ΟΝΕ θα μετατραπεί σε φυλακή χωρίς δυνατότητα απόδρασης. Δηλαδή απαιτείται να εκτιμηθεί η θέση της χώρας υπό συνθήκες μεγάλου οικονομικού ανταγωνισμού και δημοκρατικού ελλείμματος.» (http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4112419 τον Φεβρ. 2000).
    Η ΟΝΕ και ενδεχομένως η ΕΕ κατεδαφίζεται όχι γιατί οι έλληνες διαφέρουν ως προς τα ελλείμματά τους σε σύγκριση με άλλα κράτη (τίποτα τέτοιο δεν συμβαίνει) αλλά επειδή απουσιάζει πνευματικό υπόβαθρο, πολιτική ανθρωπολογία, ασυμβατότητα των υπερεθνικών τεχνοκρατών με το εθνοκρατοκεντρικό υπόβαθρο, έλλειμμα πολιτικού ορθολογισμού, έλλειμμα οικονομικής διακυβέρνησης σε Ευρώπη και διεθνώς, ασυδοσία εγκληματικών διεθνικών χρηματοοικονομικών δρώντων στιλ Σόρος (και των ιδρυμάτων ή προσώπων που τους υπηρετούν κατά κράτος) και έλλειμμα ορθολογιστικής σχέσης μεταξύ των εντολοδόχων υπερεθνικών θεσμών και των εντολοδόχων κρατών.
    Το γεγονός ότι εδώ και μερικά χρόνια αυτομαστιγωνόμαστε και εμείς οι ίδιοι προκαλούμε τραύματα στο σώμα μας με το να δεχόμαστε κάποιοι κυβερνώντες να μας ενοχοποιούν αδίκως, είναι μια πολιτική ατυχία που πρέπει να ανατραπεί λίαν συντόμως.
    Η Ελλάδα δεν έπρεπε να ενταχθεί σε οποιοδήποτε ευρώ πριν είναι έτοιμη θεσμικά και ανταγωνιστικά στο επίπεδο της οικονομίας (βλ. επιφυλλίδα που παραπέμπουμε πιο πάνω, επίσης, για να αφήσουμε κατά μέρος τα βιβλία από τα οποία αντλούν βλ. http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4077306 Ιούνιος 1999 και http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4216687 Ιαν. 2002: «Συνήθως, «θρύψαλα» έχουμε όταν σε μικρά μυαλά μπουν μεγάλες ιδέες …»

    Π. Ήφαιστος www.ifestosedu.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "..Ο Αναπληρωτής Πρωθυπουργός της Ελλάδα Θεόδωρος Πάγκαλος,.." "..με 600.000 αγρότες οι οποίοι δεν πληρώνουν φόρους .."

    Μόνο που δε μας λέει από που κι ως που ο ίδιος έχει και δικαιώματα τσέλιγκα .. προσέξτε στο (1+30") κι πάνω σε πια ΤΑΠΙΑ και ΤΕΣΑΡΟΥΦ και τι έχει να πει για το έγγραφο του Ελ. Φραγκιουδάκη και πως συνεχίζει να τα διατηρεί σεβόμενος αξίες δημόσιων λειτουργών.

    Αλλά κι όταν είναι η ώρα ΕΥΘΥΝΗΣ πολιτικής τοποθέτησης επί πρότασης νομοθετικού έργου, όχι μόνο οι συντάκτες τις πρότασης νόμου αλλά και παρευρισκόμενοι βουλευτές ίσως κι ίδιος συμμετέχουν σε ψηφοφορία εξασφάλισης ΙΔΙΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ, βέβαια όσο σέβεται΄ο ίδιος τον κάθε αγρότη ΑΛΛΟ τόσο σέβεται και το λειτούργημά του, ΑΠΟ ΚΕΙ και πέρα
    ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΠΑΛΙ !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Για την κρίση στην Ευρώπη φταίει αποκλειστικά η Ελλάδα: αντί να τους μεταδώσουμε πολιτισμό και να τους κάνουμε ανθρώπους, προσπαθούμε να συγκλίνουμε σε ανούσια για την ανθρώπινη υπόστασή μας στοιχεία και, μοιραία, παραγκωνίζουμε το άνω και ευτελιζόμεθα σε μακάκες. Δεν υφίσταται έννοια γάμου μεταξύ Ελλάδος και ΕΕ, μόνο σύγκλιση - είτε σε κοινωνία ανθρώπων, είτε σε ζούγκλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Επιτρεψτε μου να συμπληρωσω, στα τοσα ομορφα που διαβασα ,οτι για την τυχη της ευρωπης και της ελλαδας δεν φταιει κανενας απο οσους αναφερατε.Αλλαζει και μεταβαλλεται το συστημα και πλησιαζει στην επομενη σταθερα του για τα επομενα 10-20 χρονια,οχι παρα πανω.Η Ελλαδα βρισκεται στο ρου αυτου του χειμαρου και συμπεριφερεται σαν πηγαινο-ερχομενος φελος γραπωμενος σε ενα κλαδι με ενα σπαγγο.Δεν ειναι η Ελλαδα το κεντρο του Κοσμου για να την επιβουλευονται οι παντες οπως φανταζομαστε.Θα ελεγα κατι για παραπλευρη απωλεια σε χοντρο εν εξελειξει συμπλοκο παιχνιδι πολλαπλων οψεων και σκοπων.Ας αναρωτηθουμε μηπως ο εχθρος της Ελλαδας ειναι Ελληνας.Μηπως ειναι αυτος που ετρωγε τα δανεια με οιοδηποτε τροπο και κατεχοντας ολες τις θεσεις στην ελλαδικη κοινωνια.Απο τον αγροτη με τις επιχορηγησεις για "θερμοκηπια",ψευδη δηλωση παραγωγης κλπ.Μηπως ο μειζαδορος αξιωματικος του πενταγωνου που σαν τεχνοκρατης "φωτογραφιζε" συγκεκριμμενο συστημα για να παρει την μιζα του.Μηπως ο καθηγητης πανεπιστημιου που επαιρνε "ερευνητικα" κονδυλια για projects και πληρωνε σκουπιδια στους μεταπτυχιακους κλεβοντας τα υπολοιπα? Μηπως ο αθλιος γιατρουδακος που εφτιαχνε δηθεν πρωτοκολα δοκιμασιας "νεων" φαρμακων και τα επαιρνε απο την εταιρεια και για την καταναλωση αχρηστων φαρμακων αλλα και σαν αμοιβη του που χρησιμοποιουσε τους ασθενεις σαν πειραματοζωα γιατι απαγορευτηκε το σκευασμα στην χωρα της μητρικης φαρμακευτικης?Μηπως ο μητροπολιτης η ο καλογερος που πουλουσαν δημοσια κτηματα και αποθησαυριζαν ταιζοντας για το σκασμος και 50 αλλους?Μηπως ο καθηγητακος που θησαυριζε χωρις αποδειξεις και δικαιωμα κανοντας φροντηστηρια παρανομα? Μηπως ο γονεας που για να πληρωσει τον καθηγητακο ητανε το πρωτο λαμογιο μαυρου χρηματος? Μηπως,μηπως,μηπως.
    Στην Ελαδα ο εφιαλτης που την διελυσε εχε κοπει σε 1.000.000 κοπιες που ολες μαζι συνιστουν το ελλαδικο προβλημα και να μη ψαχνομε για φαντασματα ουτε για αγιους.Βρηκανε οι αλλοι την πορτα ανοιχτη και μπηκανε και απο την μερια τους καλα εκαναν οπως θα εκαναν και τωρα ακομα αν τους επαιρνε οι ελλαδιτες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η μεγάλη διαφορά είναι ότι ο Ελληνικός λαός είναι ο μόνος που πληρώνει πανάκριβα την κατάσταση αυτή.

    Επείσης,κλείνουμε τα μάτια μας όταν ξεχνάμε τον σημερινό Πρωθυπουργό,αυτά που έπραξε,που είπε και με ποιούς τα έκανε.

    Ο ρόλος που παίζει ο Παπανδρέου στην κρίση του ευρώ είναι που δικαιολογεί την στάση των Γερμανών και άλλων Ευρωπαίων.

    Πολύ απλά ο άνθρωπος που μας ''εκπροσωπεί'' ώς χώρα είναι ο Δούρειος Ίππος των Αμερικανών στην Ευρώπη,με τη φαεινή ιδέα του Ευρωομολόγου.

    Πρόκειται για μια τεράστια οικονομική βόμβα στα θεμέλια της ΕΕ,και όποιος ελέγχει τη βόμβα αυτή θα διαθέτει τον πλήρη έλεγχο της Ευρωπαικής Ένωσης.

    Αυτός είναι και ο λόγος που η Ρωσσία είναι διατεθιμένη να βοηθήσει στη λύση του οικονομικού προβλήματος της ΕΕ.

    Αυτό που έχει ιδιαίτερη αξία κατά τη γνώμη μου είναι ότι ο στρατός των ΗΠΑ είναι εγκλωβισμένος σε πολλά μέτωπα ενώ ταυτόχρονα οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα,αυτό σημαίνει σοβαρή αδυναμία του ΝΑΤΟ,με ότι αυτό συνεπάγεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Οταν εντάσσεται κανείς σε ένα σύνολο, είναι επόμενο να πληρώνει για τις στραβές των άλλων ένα μερίδιο. Ομως εδώ, η περίπτωση της Ελλάδας είναι μια τιμωρία ιδιότυπη που αρχίζει να φαίνεται καλοστημένο σχέδιο από καιρό. Το χειρότερο είναι ότι πληρώνουν από τον ελληνικό λαό τα χειρότερα, εκείνοι που δεν έφταιξαν ποτέ ή εκείνοι που δεν πρόλαβαν να φταίξουν.
    Το αυτομαστίγωμα βολεύει πολύ τους τιμωρούς μας, όπως λέει και ο καθηγητής Ηφαιστος. Ελίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ...και αφησατε τον Ανακοντα μονο του να περιμενει στο παγκακι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. αφού τα ξέρεις Sterg, έτσι είναι οι γυναίκες: δεν αντέχουν τα ίδια τους τα όνειρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.