Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του, αυτά τα δύο δραματικά χρόνια, δεν κατάφεραν ούτε μία φορά να οδηγήσουν τις εξελίξεις, σέρνονται διαρκώς πίσω από αυτές. Έχουν επιδείξει παροιμιώδες έλλειμμα πολιτικών ανακλαστικών, το οποίο έχει πλέον μετασχηματιστεί σε έλλειμμα αξιοπιστίας της χώρας προς τους εταίρους της.Είναι κοινότοπο πλέον να πει κανείς ότι η χώρα μας βρίσκεται στο παρά ένα της πτώχευσης βιώνοντας μία βαθιά κρίση σε όλα τα επίπεδα.
Όσο κοινότοπη όμως είναι αυτή η διαπίστωση τόσο δύσκολο είναι να εντοπίσει κανείς Έλληνες πολιτικούς που ο δημόσιος λόγος τους και κυρίως οι πράξεις τους να φανερώνουν αντίληψη της έκτακτης συνθήκης.
Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του, αυτά τα δύο δραματικά χρόνια, δεν κατάφεραν ούτε μία φορά να οδηγήσουν τις εξελίξεις, σέρνονται διαρκώς πίσω από αυτές. Έχουν επιδείξει παροιμιώδες έλλειμμα πολιτικών ανακλαστικών, το οποίο έχει πλέον μετασχηματιστεί σε έλλειμμα αξιοπιστίας της χώρας προς τους εταίρους της.
Το αποτέλεσμα; Ο μεταρρυθμιστικός τους φόβος μετατράπηκε σε φορολογική καταιγίδα, αναγκαία, σήμερα, για να καλυφθεί ο προϋπολογισμός και να πάρουμε την επόμενη δόση. Και τελικά να αποφασίζουν, οριστικά πια, οι Ευρωπαίοι ηγέτες για εμάς, χωρίς εμάς, θεωρώντας τον Τόμσεν πιο αξιόπιστο συνομιλητή από τον Παπανδρέου.
Με ελάχιστες εξαιρέσεις, άλλωστε, τα μέλη της κυβέρνησης και της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ είτε έχουν επιτείνει το ελληνικό πρόβλημα με λανθασμένους χειρισμούς είτε με τον λόγο που αρθρώνουν έχουν θολώσει τα νερά της σημερινής πολιτικής αναγκαιότητας.
Από την πλευρά της η -θεωρητικά φιλελεύθερη -αξιωματική αντιπολίτευση εμμένει στη φαντασίωση της επαναδιαπραγμάτευσης και προτείνει ανεύθυνα εφεδρεία διαρκείας (3+3 και βλέπουμε...), έχοντας φθάσει στο σημείο να είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος της ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς.
Η δε Αριστερά ζει τη δική της φαντασίωση, υποθάλπει αντισυστημικές συμπεριφορές και αντιμετωπίζει την κρίση σαν ευκαιρία πολιτικής επιστροφής στο κλίμα του εμφυλίου.
Κι αν για το τελευταίο παλαιοκομμουνιστικό κόμμα της Ευρώπης είναι αναμενόμενο να ονειρεύεται επίθεση στα ελληνικά χειμερινά ανάκτορα, προκαλεί μεγάλη απογοήτευση η στάση της Ανανεωτικής Αριστεράς, η οποία ταυτίζεται, ενίοτε υπερθεματίζοντας, με τέτοιες πολιτικές επιλογές.
Όλα τα παραπάνω γίνονται και λέγονται στο όνομα της κοινωνικής δικαιοσύνης. Αυτό όμως που διαφεύγει συνήθως από όσους την επικαλούνται στη δημόσια συζήτηση είναι το σχεδόν αξιωματικό συμπέρασμα που διδάσκει η πρόσφατη πολιτική Ιστορία του τόπου: Αν δεν λάβεις τα σκληρά πλην αναγκαία μέτρα σήμερα, θα κληθείς να λάβεις αύριο ακόμα πιο πολλά, ακόμα πιο επώδυνα.
Και στη δική μας περίπτωση η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Όχι σαν φάρσα (όπως θα έλεγε ο Μαρξ), αλλά σαν τραγωδία, πρώτιστα για τους κοινωνικά αδύναμους.
Γ. ΧΑΤΖΗΛΙΔΗΣ - ghatzil@naftemporiki.gr,
Ναυτεμπορική
Εκεί στις ΗΠΑ που βρίσκεται, δεν υπάρχει νομικός τρόπος να συλληφθεί για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσφυγή στη Χάγη εναντίον του πρωθυπουργού από δύο Ελληνίδες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔύο Ελληνίδες, η Όλγα Γεωργίου Γεριτσίδου και η Τάνυα – Μαρία Γεριτσίδου, κατέθεσαν προσφυγή κατά του πρωθυπουργού, υποστηρίζοντς ότι δεν τον αναγνωρίζουν ως νόμιμα εκλεγμένο.
Μεταξύ άλλων αναφέρουν:
«Δεδομένης της ολοένα και χειρότερης αντι-ανθρωπιστικής και κατάφωρα αντι-δημοκρατικής και ανθελληνικής κατάστασης στην Ελλάδα υπό την μη δημοκρατικώς νομιμοποιούμενη κυβέρνηση του Γεωργίου Α. Παπανδρέου, ο οποίος όπως προδήλως αποδεικνύεται αναρριχήθηκε στην εξουσία με ψευδεπίγραφο προεκλογικό πρόγραμμα, κατάργησε, περιόρισε ή κατάφωρα αγνόησε κάθε Δημοκρατικό θεσμό ενώ επιδίδεται μέχρι και σήμερα σε όργιο τρομοκρατίας, παραπληροφόρησης και καταδίωξης των Ελλήνων Πολιτών,
Δεδομένου ότι δυνατότητα σύντομης και βιώσιμης προσφυγής στη Δικαιοσύνη ως είναι αναφαίρετο Ανθρώπινο Δικαίωμα μας είναι αδύνατον εντός των Ελληνικών συνόρων
Δεδομένου ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου τολμά να ισχυρίζεται ότι δεν είχε άλλο τρόπο δράσης παρ’ εκτός της ανάλγητης, αντιανθρωπιστικής πολιτικής εξυπηρέτησης αμφιβόλων δανείων εις βάρος παιδιών, ανιάτων / καρκινοπαθών, τυφλών, αναπήρων, συνταξιούχων, επιστημόνων, στρατιωτικών, αυτοαπασχολούμενων, ιδιωτικών και δημοσίων υπαλλήλων, αγροτών και ελευθέρων επαγγελματιών, εργατών, και κάθε Έλληνα Πολίτη που ακόμα δεν έχει καν έρθει στον κόσμο ενώ από τουλάχιστον το 1980 ο Διεθνής Νόμος απαγορεύει την καταδίκη σε φτώχεια και εξαθλιωτικές συνθήκες διαβίωσης μίας ολόκληρης κοινωνίας ή Λαού για την εξυπηρέτηση οποιουδήποτε χρέους νόμιμου, παράνομου ή ειδεχθούς
Προσφεύγουμε με κάθε δυνατό μέσο στην Διεθνή Κοινότητα ώστε να λάβει θέση ενώπιον των Λαών του Κόσμου και να αποδείξει εάν συνεχίζει να υπηρετεί τα Ανθρώπινα Δικαιώματα όπως αυτά ψηφίστηκαν και κυρώθηκαν μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και την επίσημη εξαφάνιση της ναζιστικής Γερμανίας.
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ
http://www.humansupport.gr/gr_icc.php
Πρέπει να πάμε σε εκλογές όπου θα εκλέξουμε όχι την βουλή αλλά την κυβέρνηση! Να πει το κάθε (κοινοβουλευτικό) κόμμα ποιον θέλει για υπουργό πχ γεωργίας, οικονομίας, παιδείας κλπ (αλλά και για πρωθυπουργό) να τους βάλουμε όλους σε ένα ΚΟΙΝΟ ψηφοδέλτιο και να ψηφίσουμε οι ίδιοι οι πολίτες μια κυβέρνηση που θα είναι πολυκομματική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι όποιος υπουργός αποδειχτεί ότι δεν μπορεί να συνεργαστεί, με πρωτοβουλία τους προέδρου της Δημοκρατίας και επικύρωση της Βουλής θα απομακρύνεται και θα αντικαθίσταται από τον επιλαχών.
Απλά πράγματα αρκεί να το θέλαμε....
Μήπως να του σκαρώναμε κανένα κόλπο τύπου ΣΤΡΟΣ ΣΚΑΝ με κανένα γκομενάκι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβάμαι ότι δεν θα πιάσει το κόλπο, γιατί ενώ η δύμετρη θα τον περιμένει στο κρεβάτι ολόγυμνη, αυτός θα φύγει απο την πίσω πόρτα, όπως κάνει τελευταία.
Γάτος ο άνθρωπος δεν μπορείς να τον ξεφορτωθείς με τίποτε, θα μας σώσει θέλουμε δεν θέλουμε.
Λέτε να καταλάβει τι γράφει το κείμενο; Αμπα, εγώ δεν πιστεύω πάντως...Ελίνα
ΑπάντησηΔιαγραφή