Σύμφωνα, με δημοσίευμα της εφημερίδας “Πρώτο Θέμα” (25/09/11) τα Υπουργεία Παιδείας και Εργασίας στο διάστημα των 3 τελευταίων μηνών επιχορηγούν το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ με 1,735 εκατ. ευρώ, ενώ στη «μητρική» ΓΣΕΕ δίνουν άλλα 350.000 για «εκλογοαπολογιστικά» συνέδρια καθώς και για έξοδα αμοιβής δικαστικών αντιπροσώπων για την διεξαγωγή αρχαιρεσιών συνδικαλιστικών οργανώσεων, έτους 2011» !!! Το συνολικό ποσό δηλαδή, των τριών αποφάσεων ξεπερνά τα 2 εκατ. ευρώ.
Με ποια ακριβώς κριτήρια, προέβησαν σε κάτι τέτοιο; όταν την ίδια στιγμή, η χρεοκοπία μας απειλεί, η Κυβέρνηση εφαρμόζει άδικα και επαχθή φοροεισπρακτικά μέτρα, στα σχολεία δεν υπάρχουν βιβλία και καθηγητές, κοινωνικά επιδόματα κόβονται ακόμα και για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, ενώ χιλιάδες Έλληνες έχουν οδηγηθεί στην ανεργία και άλλοι τόσοι ακολουθούν. Η χρηματοδότηση επαγγελματιών συνδικαλιστών μόνο αδικία και αγανάκτηση μπορεί να προκαλέσει.
Από την άλλη, οι συνδικαλιστές δεν είναι αυτοί, που αγωνίζονται για κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα; Άραγε, δεν βλέπουν την αδικία που συντελείται; Αφού είναι υπέρ του δικαίου γιατί δεν αρνήθηκαν αυτά τα χρήματα ή μέρος από αυτά; Και τελικά, ας μας ενημερώσουν ποιο είναι το τόσο σημαντικό έργο που δικαιολογεί αυτά τα υπέρογκα ποσά, ενώ στη παρούσα συγκυρία χάριν της εκπαίδευσης των συνδικαλιστών άλλες κοινωνικές ομάδες απομένουν κυριολεκτικά νηστικές. Όσο σημαντική κι αν είναι η εκπαίδευση τους, δε θα πείραζε να μείνει λίγο πίσω.
Δυστυχώς, οι αποφάσεις αυτές έρχονται για άλλη μια φορά να μας αποδείξουν τον εξόχως παρασιτικό και καταστροφικό για την κοινωνία, τη δημοκρατία και την πατρίδα τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το συνδικαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα. Στη χώρα μας ο συνδικαλισμός αποτελεί άλλο ένα θεσμοθετημένο και συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα (αρ. 23 Σ.), που κουρελιάστηκε και διασύρθηκε. Ο συνδικαλισμός στην σημερινή του μορφή δεν έχει σαν πρωταρχικό στόχο την υπεράσπιση και την διεκδίκηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, αλλά την άσκηση πολιτικής επιρροής για εξυπηρέτηση κομματικών και προσωπικών συμφερόντων, με τρόπο μάλιστα που νοθεύεται η λαϊκή βούληση, αφού οι συνδικαλιστές πολλές φορές παρεμβαίνουν σε ζητήματα που αφορούν το σύνολο της κοινωνίας, ενώ εκλέγονται από μια δράκα εργαζόμενους.
Οι συνδικαλιστές -κυρίως του δημόσιου τομέα και των ΔΕΚΟ- κραδαίνοντας τη δύναμη που τους παραχώρησε συγκεκριμένος πολιτικός χώρος για να εδραιώσει την πολιτική του κυριαρχία με άκρως αντιδημοκρατικό τρόπο στη χώρα, απαιτούν και εκβιάζουν κοινωνία και κυβερνήσεις, οι οποίες τρέχουν να ικανοποιήσουν απαιτήσεις πολλές φορές παράλογες, που βέβαια κανείς δε τολμά να καταγγείλει. Με άλλα λόγια, οι πολιτικοί και συγκεκριμένα το ΠΑΣΟΚ, δημιούργησε ένα τέρας για να ελέγξει τους πολιτικούς του αντιπάλους και την κοινωνία, το οποίο ανά πάσα στιγμή είναι σε θέση να κατασπαράξει και τον ίδιο τον δημιουργό του. Ο επαγγελματίας συνδικαλιστής στον τόπο μας, που δεν εργάζεται ποτέ και τον πληρώνει το ελληνικό δημόσιο, δηλαδή όλοι οι Έλληνες φορολογούμενοι, έχει μεν την υποστήριξη της πολιτικής ηγεσίας αλλά έτσι, γίνεται υποχείριο της τελευταίας και πειθήνιο εκτελεστικό όργανό της. Από την άλλη, η πολιτική ηγεσία απόλυτα εξαρτημένη από το συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει να ικανοποιεί τα αιτήματά του. Έτσι, δημιουργείται μια σχέση αλληλοεξάρτησης και αλληλοκάλυψης προκειμένου και οι δυο πλευρές να απολαμβάνουν τα πολιτικά και όχι μόνο οφέλη μιας τέτοιας σχέσης εις βάρος φυσικά των υπολοίπων εργαζομένων και της κοινωνίας.
Με αυτή τη τακτική όμως, ούτε η πολιτική ηγεσία μπορεί να κάνει σωστά τη δουλειά της, αφού δε τολμά να προβεί σε δίκαιες αποφάσεις και να εφαρμόσει πολιτικές για το καλό του κοινωνικού συνόλου αν θίγονται προνόμια συνδικαλιστών. Από την άλλη πλευρά, οι ίδιοι οι συνδικαλιστές δε μπορούν να ασκήσουν έλεγχο στη πολιτική ηγεσία, αφού είναι δέσμιοι ενός διαβρωμένου συστήματος, που οι ίδιοι δημιούργησαν.
Oι εμπλεκόμενες πλευρές θα έπρεπε να καταλάβουν ότι με τέτοιες ενέργειες αυτοϋπονομεύονται και δημιουργούν δυσπιστία στη κοινωνία όσον αφορά τις προθέσεις των ενεργειών τους. Ειδικά, σε αυτή τη συγκυρία εντείνουν ακόμα περισσότερο την κοινωνική αδικία επιβεβαιώνοντας τη φράση του Πρωθυπουργού, ότι λεφτά υπάρχουν αλλά δυστυχώς, όχι για όλους.
effiemavropoulou@hotmail.com
ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ Κα ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ. ΟΥΤΕ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟΥΣ ΛΕΤΕ ΚΙ ΕΣΕΙΣ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ ΑΛΛΟΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ. ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ;;; ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΕ;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤά χειρότερα ερπετά πού γέννησε η ελληνική κοινωνία είναι οι Έλληνες συνδικαλιστές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιπρόσωποι, υποκριτές, συμφεροντολόγοι, τεμπέληδες.
Ανήκουν σέ κόμματα καί υπηρετούν τά συμφέροντα αυτών. Είναι πρωταγωνιστές στήν διαφθορά καί τήν σαπίλα πού κυριαρχεί στόν Δημόσιο βίο τής χώρας. Αδιαφορούν γιά τό κοινό συμφέρον καί αγωνίζονται γιά τό βόλεμα τής εκάστοτε συντεχνίας, υποκρύπτοντας τίς αδυναμίες, τά σφάλματα ή ακόμα καί τά εγκλήματα αυτής, διότι τό νά εκβιάζει νοσοκομειακός γιατρός, γιά παράδειγμα, έναν συνταξούχο προκειμένου νά τόν εγχειρήσει ζητώντας του φακελάκι είναι έγκλημα.
Λειτουργούν στά πρότυπα τής μαφίας καί εξοντώνουν όσους δέν τούς είναι αρεστοί. Εξαφάνισαν από τό Δημόσιο τήν αξιοκρατία μέ αποτέλεσμα νά βλέπουμε τό χάλι στίς υπηρεσίες πού πρσφέρει τό κράτος στούς πολίτες.
Υπολειτουργεί η Παιδεία (βλέπε φροντιστήρια), η Υγεία (βλέπε ιδιωτικές κλινικές), η Δικαιοσύνη (βλέπε όλους τούς εγκληματίες νά κυκλοφορούν ελεύθεροι καί νά σφάζουν τόν κοσμάκη μέσα στά σπίτια του), η Ασφάλεια τού Πολίτη, η Ασφάλιση (βλέπε φαλήρισμα τών ταμίων) κτλ.
Τό Πασόκ γέννησε αυτά τά ερπετά καί τά τρέφει η Αριστερά.
Κομματική Νεολαία --> Φοιτητικές παρατάξεις --> Συνδικαλιστής --> Πολιτικός --> Υπουργός --> Επιχειρηματίας --> Εργολάβος Δημοσίου.
Αυτός είναι ο κύκλος πού διάγει ένας κλασικός Έλληνας πολιτικός στήν διάρκεια τής ζωής του. Εάν είναι άχρηστος ή ασυνείδητος ή εγκληματίας, λίγο μετράει. Αρκεί νά είναι δικός μας.........
Κουρήτη
ΑπάντησηΔιαγραφήτα πράγματα είναι απλά.
Όλοι οι αργόσχολοι στη δουλειά.
Όλα τα έξοδα των συνδικαλιστών να τα πληρώνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι.
Να πάψει κάθε σχέση των συνδικαλιστών με το κράτος.
Να πάψει κάθε σχέση των συνδικαλιστών με την κοινωνία.
Ο συνδικαλισμός και η δράση του πρέπει να περιορίζεται στα εργασιακά όρια.
Οποιαδήποτε ανάμειξη σε ζητήματα που αφορύν άτομα εκτός του τομέα που αφορά το συνδικάτο, είναι αντιδημοκρατική πράξη και αποτελεί νόθευση της δημοκρατίας.
Να γιατί φτωχαίνουν τάχιστα το Νότο μαζί με ντόπιους προδότες...και μέχρι μας εξορίζουν
ΑπάντησηΔιαγραφήlarge (2-3 km high) ash cloud was seen rising from the volcano observatory on Java's west coast.
http://www.metrotvnews.com/read/newsvideo/2011/10/03/137085/Aktivitas-Anak-Gunung-Krakatau-Meningkat
Η πρόταση ΑΠΟΤΡΟΠΗΣ ηφαιστειακού χειμώνα: http://www.youtube.com/watch?v=JZJ-i8_LPZc
Η ΦΥΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΜΠΕΛΑ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΝΑΛΟΓΕΙ ΜΕ ΣΟΦΙΑ ΑΔΙΑΚΟΠΑ...ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΕΠΟΝΘΟΤΟΣ
Αριστοβουλος
skal
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ. ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΑ ΚΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΚΑΙ ΟΛΟΙ, ΝΟΜΙΖΩ, ΟΤΙ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ. ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΚΑΘΟΔΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΛΘΕΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 4-5 ΕΤΗ.
ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΟΜΩΣ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ Κας ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ. ΔΙΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΓΕΜΙΣΕΙ ΜΕ "ΚΑΤΑΔΕΙΚΤΕΣ" ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΚΩΣ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΑΛΛΑ ΠΑΣΧΟΥΜΕ ΑΠΟ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ.
ΑΡΑΓΕ Η Κα ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΟΥ;
Αν όλα αυτά τα χρόνια, το κράτος δεν έδινε στήριξη στους συνδικαλιστές, θα είχε άραγε αναπτυχθεί τόσο πολύ ο συνδικαλισμός; Μάλλον όχι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ θα πήγαιναν να χάνουν τις ώρες τους έτσι, για το δίκιο του αγώνα;
Αντε να δούμε τώρα. Εδώ είναι ο Παράδεισος και η Κόλαση μαζί.
Θα ξεχωρίσουν τα πρόβατα από τα ερίφια; Ελίνα