ΜΕΤΑ …….. ΤΙΠΟΤΑ!

Αυτοί όμως που τόσο το κορμί όσο και η ψυχή τους έχει διαμελιστεί, δεν ξέχασαν και δεν θα ξεχάσουν ποτέ τα όσα βίωσαν. Μα πιο πολύ όμως, δεν ξεχνούν αυτούς που τους αγνόησαν και τους αγνοούν για 35 τώρα χρόνια.

Πλησιάζουν και πάλι οι μαύρες επέτειοι των τραγικών ημερών του 1974. Θα δούμε και πάλι για μερικές μέρες, τους νέους σήμερα επισήμους, να καταδικάζουν το στυγερό δίδυμο έγκλημα. Θα ακούσουμε και πάλι μεγάλα πατριωτικά λόγια. Θα μας επαναλάβουν για 34η φορά τα εγκλήματα της Χούντας και του Τούρκου εισβολέα και την επόμενη μέρα θα τα ξεχάσουν όλα. Όπως για 35 τώρα χρόνια έχουν ξεχάσει όλους όσοι προδομένοι έδωσαν άνιση μάχη, τουλάχιστο για την αξιοπρέπεια του Έθνους.

Για μερικές μέρες, μερικοί (οι ίδιοι κάθε χρόνο, αφού τα περισσότερα προγράμματα είναι παραγωγής πολλών χρόνων πριν) από τους πρωταγωνιστές της άνισης αυτής μάχης θα βρεθούν για λίγο στο προσκήνιο, αλλά και πάλι θα ξεχαστούν μέχρι το επόμενο καλοκαίρι.

Αυτοί όμως που τόσο το κορμί όσο και η ψυχή τους έχει διαμελιστεί, δεν ξέχασαν και δεν θα ξεχάσουν ποτέ τα όσα βίωσαν. Μα πιο πολύ όμως, δεν ξεχνούν αυτούς που τους αγνόησαν και τους αγνοούν για 35 τώρα χρόνια.

Ο Μιχάλης Ευαγγέλου δέχτηκε πέραν των 20 σφαιρών (είναι αδύνατο να μετρηθούν με ακρίβεια) στα πόδια. Για 35 τώρα χρόνια ζει με διαλυμένα και τα δυο πόδια, αλλά με διαλυμένη κυρίως τη ψυχή από την κρατική αστοργία.

Ο Ξένιος Δαμαλάς παραμορφωμένος από τις ναπάλμ.

Ο Ζαχαρίας Μακρυνικόλας με ένα βλήμα σφηνωμένο για 35 χρόνια πίσω από το μάτι.

Ο ……….. , όλοι παιδιά ενός κατώτερου Θεού, ξεχασμένοι από όλους.

Αρκετές φορές, με διάφορες ευκαιρίες, αλλά και μέσα στον πρόλογο του βιβλίου μου <<ΑΓΝΟΗΘΕΝΤΕΣ 1974>> έγραψα ότι τις κασέτες από τη συλλογή του μαρτυρικού υλικού για το βιβλίο, είμαι έτοιμος να τις δωρίσω στο Κράτος ή σε άλλο επίσημο φορέα. Παρά το γεγονός ότι το βιβλίο κυκλοφόρησε εδώ και ένα χρόνο και έχει δωριθεί στον Πρόεδρο, σε Υπουργούς και άλλους επισήμους, κανένας δεν επέδειξε το παραμικρό ενδιαφέρον. Γιατί άλλωστε να ενδιαφερθούν; Το υλικό αυτό δεν έχει καμία ‘’κατανάλωση’’, όπως π.χ. ο ‘’στρατηγός Κετσπάγια’’.

Πριν μερικούς μήνες, στην Πάφο οργανώθηκε μεγάλη εκδήλωση για να τιμήσουν τον ‘’ήρωα’’ αστυνομικό ο οποίος πήδηξε από τον 1ο όροφο για να συλλάβει ένα αλλοδαπό ο οποίος κατάφερε να του ξεφύγει ενώ ήταν υπό κράτηση. Μπάντες της αστυνομίας, δεξιώσεις, προαγωγές, τιμές και δόξες στον ‘’ήρωα’’ αστυνομικό. Παρόντες Υπουργοί, Δήμαρχοι, Δημοτικά Συμβούλια και άλλοι. Τι έκανε κύριοι ο ‘’ήρωας’’ αστυνομικός; Απλά δεν έκανε καλά τη δουλειά του και του ξέφυγε ο κρατούμενος. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Αντί για κατηγορούμενο που δεν έκανε σωστά τη δουλειά του, κάποιοι για κάποιους δικούς τους λόγους, τον μετέτρεψαν σε ήρωα. Παρούσα και η Πολιτεία με Υπουργούς της.

Που είναι έστω η απλή αναγνώριση, σε αυτούς που όντας άοπλοι και προδομένοι, είχαν το θάρρος να πολεμήσουν τον πάνοπλο τούρκο εισβολέα;

Κούφια λόγια κάθε 15 και 20 του Ιούλη. Και μετά ………… ΤΙΠΟΤΑ, μέχρι το επόμενο καλοκαίρι!!!



Πανίκος Νεοκλέους (Συγγραφέας του <<ΑΓΝΟΗΘΕΝΤΕΣ 1974>>)