Το βιβλίο κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις «Αγαθός Λόγος», με πρόλογο του πρέσβη της Κυπριακής Δημοκρατίας Ιωσήφ Ιωσήφ ο οποίος τονίζει πως "Τριάντα οκτώ χρόνια μετά την Τουρκική εισβολή οι αφηγήσεις των πρωταγωνιστών της παράτολμης αποστολής ξαναφέρνουν στη μνήμη μας τους ανθρώπους που στάθηκαν δίπλα στον Κυπριακό λαό σε κρίσιμες ώρες", υπογραμμίζοντας ότι "πολλοί έδωσαν τη ζωή τους ενώ άλλοι είναι ακόμη αγνοούμενοι και εμείς υποκλινόμαστε μπροστά στην προσφορά όλων".
Στις 285 σελίδες οι δημοσιογράφοι-ερευνητές παρουσιάζουν τα ντοκουμέντα και τις προσωπικές μνήμες των αξιωματικών και οπλιτών , βάσει συνεντεύξεων που πήραν και οι οποίες συνθέτουν μια γνωστή στις ένοπλες δυνάμεις αλλά , εν πολλοίς, άγνωστη στο ευρύ ελληνικό κοινό ιστορική αποστολή:
Στις 21 Ιουλίου του 1974 η Α΄ Μοίρα Καταδρομών που έδρευε στο Μάλεμε Χανίων διατάσσεται να ετοιμασθεί για μεταβεί στην Κύπρο όπου έχει αρχίσει ,από την προηγούμενη μέρα, η απόβαση των Τούρκων. Το χουντοκρατούμενο Αρχηγείο των Ενόπλων Δυνάμεων , μετά από συνεχείς ματαιώσεις και υπαναχωρήσεις, δίνει εντολή στους πιλότους των αεροσκαφών να παραλάβουν τους κομάντος και να τους μεταφέρουν στη φλεγόμενη Μεγαλόνησο .Κωδικός επιχείρησης : "Νίκη". Οι άνδρες των ειδικών δυνάμεων δέχονται με ενθουσιασμό την είδηση. Κατευθύνονται στο αεροδρόμιο με τα φορτηγά αυτοκίνητα τραγουδώντας το ριζίτικο τραγούδι "πότε θα κάνει ξαστεριά", ενώ ο κόσμος ,από τα χωριά που περνούσαν, τους επευφημούσαν φωνάζοντάς τους "καλό βόλι".
Για να μην γίνουν αντιληπτά τα αεροσκάφη από την τουρκική αεροπορία, που αλώνιζε την περιοχή πέριξ της Κύπρου, τα παλαιού τύπου Νοράτλας απογειώθηκαν νύχτα με διαφορά πέντε λεπτών. Πετούσαν σε χαμηλό ύψος πάνω από τη θάλασσα, με ταχύτητα 150 μιλίων, έχοντας απόλυτη σιγή ασυρμάτου, που σημαίνει ότι πήγαιναν χωρίς καμία επικοινωνία και με τα φώτα πλεύσεως σβηστά, στα όρια του FIR Aθηνών - Καϊρου , με οριακά καύσιμα για την επιστροφή.
Μετά από πτήση 3, 5 ωρών μέσα σε βαθύ σκοτάδι, οι πιλότοι εντόπισαν το αεροδρόμιο της Λευκωσίας και άρχισαν την διαδικασία προσγείωσης .Όμως: τα αεροπλάνα δέχθηκαν σφοδρά αντιαεροπορικά πυρά όχι από τους Τούρκους, αλλά από Κύπριους και Έλληνες που-από έλλειψη συντονισμού ελληνικού αρχηγείου και κυπριακών δυνάμεων - νόμιζαν ότι ήταν Τουρκικά προοριζόμενα να καταλάβουν το αεροδρόμιο!..
Αποτέλεσμα: να καταρριφθεί από φίλια πυρά ένα αεροπλάνο με νεκρούς τα 4 μέλη του πληρώματος και 27 από τους 28 καταδρομείς. Επίσης υπήρχαν 2 νεκροί καταδρομείς από τα άλλα αεροσκάφη και 9 τραυματίες. Σοβαρές ζημιές από τα πυρά είχαν τρία αεροπλάνα και επειδή δεν μπόρεσαν να πετάξουν έμειναν για πάντα στο νησί. Τα υπόλοιπα 9 γύρισαν διάτρητα από σφαίρες . Ένα δεν είχε μπορέσει να βρει την Κύπρο και προσγειώθηκε στη Ρόδο…
Σύμφωνα με τα στρατιωτικά δεδομένα, οι απώλειες αυτές, που υπερβαίνουν το 30% των δυνάμεων - και μάλιστα από φίλια πυρά- επισύρουν την παραδειγματική τιμωρία των αρχηγών. Η ηγεσία της χουντικής αεροπορίας , επισημαίνουν οι ερευνητές, είχε διαβεβαιώσει τους επικεφαλής ότι… δεν διέτρεχαν κανέναν κίνδυνο ,αφού η περιοχή ελεγχόταν από φίλιες δυνάμεις. "Και όμως, για αυτή την εγκληματική αμέλεια κανείς από τους τότε υπεύθυνους δεν έχει λογοδοτήσει μέχρι σήμερα" τονίζουν .
Από το φόβο μήπως αποκαλυφθεί ότι η Ελλάδα συμμετέχει σε ακήρυκτο πόλεμο, αλλά και από το γεγονός ότι τα σώματα ήταν καμένα, τα υπολείμματα των ηρωικών νεκρών θάφτηκαν πρόχειρα στο λόφο της Μακεδονίτισσας όπου έπεσε το φλεγόμενο αεροπλάνο. Σε όσους μπόρεσαν να αναγνωρίσουν τις σορούς, έγραψαν τα ονόματα πάνω σε ένα χαρτόνι...Ακόμη και σήμερα οι επιστήμονες, που κάνουν εκταφές στα πλαίσια του ΟΗΕ, δεν κατάφεραν να ταυτοποιήσουν όλα τα λείψανα…
Όσον αφορά τους καταδρομείς, αυτοί εγκαταστάθηκαν στο νησί και πήραν μέρος στη μάχη του αεροδρομίου ,για να επιστρέψουν σταδιακά στην Ελλάδα μέχρι το 1976, παλεύοντας χρόνια να αναγνωρισθεί επισήμως η προσφορά τους, κάτι που πέτυχαν μόλις τα τελευταία χρόνια.
Το βιβλίο αυτό έρχεται να καταδείξει την τραγική μοίρα αυτών που καλούνται πεθάνουν για την πατρίδα: όπου η προδοσία των "επιφανών" οδηγεί στον ηρωισμό των αφανών.
Κώστας Μαρδάς
http://omogeneia.ana-mpa.gr/press.php?id=14747
...Όμως: τα αεροπλάνα δέχθηκαν σφοδρά αντιαεροπορικά πυρά όχι από τους Τούρκους, αλλά από Κύπριους και Έλληνες που-από έλλειψη συντονισμού ελληνικού αρχηγείου και κυπριακών δυνάμεων - νόμιζαν ότι ήταν Τουρκικά προοριζόμενα να καταλάβουν το αεροδρόμιο!..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέγα λάθος.Ο στρατιωτικός εγκέφαλος πού αποφάσισε νά στείλει τούς καταδρομείς σάν πρόβατα στήν σφαγή(ασχετα άν αυτοί χάλασαν τήν συνταγή)δέν υπολόγησε τήν περίπτωση υποκλοπής τών σημάτων από τίς αγγλικές βάσεις.
Καί αυτό έγινε.
Η κόκινη φωτοβολίδα έφυγε από τούς Αγγλους στρατιώτες τών Η.Ε πού ήσαν πέριξ τού αεροδρομίου.
Την δεκαετία του 80 όταν και άνοιξαν πάλι τις εγκαταστάσεις όπου είχε την έδρα της η τότε Α'ΜΚ μεταξύ άλλων μέσα σε ενα θάλαμο βρήκαν μια κουβέρτα όπου ένας καταδρομέας είχε "γράψει" με τσιγάρο ΣΕ ΟΚΤΏ ΗΜΕΡΕΣ ΑΠΟΛΥΟΜΑΙ ΣΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΩΡΕΣ ΦΕΥΓΩ ΓΙΑ ΚΥΠΡΟ μέχρι και σήμερα ουδείς γνωριζει αν ο κομαντος επέστρεψε, αν είναι αγνοούμενος η΄σε καποιο ομαδικό ταφος πεταμένος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΚΑΡΔΙΑ ΚΙ ΑΝ ΣΠΑΣΕΙ ΘΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤΟ ΚΑΡΠΑΣΙ
ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΚΙ ΑΝ ΛΙΩΣΕΙ ΘΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤΟ ΒΑΡΟΣΙ
ΚΑΡΠΑΣΙ ΒΑΡΟΣΙ ΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΘΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΤΡΕΜΕΙ Η ΓΗ.
Λ'/35 ΜΚ
Μάνο και 8:42
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαράδοση Αμμοχώστου:
...την προδοσία απο τους Ελλαδίτες αξιωματικούς,(με την επισήμανση του αρχηγείου της 173 ΜΑ/ΤΠ και τον βομβαρδισμό της απο τουρκικό(;;;) αεροπλάνο με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ο διοικητής Αντισυνταγματάρχης Εμμανουήλ Χατζηδάκης)
Μην εκπλαγείτε αν δείτε το ίδιο για τα Νοράτλας κα ιτο΄το γιατί:
...Ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο…
Το καθοριστικό τηλεφώνημα από το Αρχηγείο Στρατού
Στο Μάλεμε, μετά το Ιωαννιδικό πραξικόπημα κατά του Μακαρίου του Γ΄«όλοι ανησυχήσαμε», θα μας πει ο Γιώργος Παπαμελετίου:«Δεν υπήρχε όμως κανένα στοιχείο που έδειχνε ανάληψη δράσης, κανένα στοιχείο που έδειχνε ότι θα εμπλακούμε στην Κύπρο. Είχε ωστόσο δοθεί εντολή ετοιμότητας για τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, γιατί στην Αθήνα γνώριζαν ότι οι Τούρκοι κάτι ετοιμάζουν.
Η Α’ ΜΚ είχε πάρει εντολή και είχα αναφέρει ετοιμότητα μιας ώρας. Μου είχαν δώσει ένα δίωρο, για να μας μεταφέρει ένα επιταγμένο οχηματαγωγό στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, εκεί όπου υπήρχε ο σχεδιασμός για να δράσουμε. Προετοιμαστήκαμε, παρά τα μικρά προβλήματα που αντιμετωπίσαμε. Η εντολή από την Αθήνα και το διοικητή Καταδρομών, Ταξίαρχο Αλέξανδρο Γιάννακα, δεν ομολογούσε ότι έρχεται κάτι σοβαρό».
Στο μεταξύ ο διοικητής της Μοίρας, είχε αποστείλει στις 12 το μεσημέρι της 21ης Ιουλίου, στο ναύσταθμο της Σούδας, τον ταγματάρχη Δημήτρη Κυριάκο για να ρυθμίσει τις λεπτομέρειες της επιβίβασης στο πλοίο «Ρενέτα» (σ.σ. και όχι «Μάρθα» όπως έχει γραφτεί μέχρι σήμερα) με προορισμό την Κω και τη Ρόδο. Γύρω στις 3 το μεσημέρι, ο ταγματάρχης Κυριάκος ανήσυχος για την καθυστέρηση της άφιξης, ζήτησε από την αίθουσα επιχειρήσεων του ναυστάθμου να αναζητήσουν μέσω των ραντάρ αν πλησίαζε το πλοίο.
Όπως μας αποκαλύπτει ο κ. Κυριάκος, το «Ρενέτα» ήταν τελικά πλοίο-φάντασμα. Πως διαπιστώθηκε αυτό; «Όταν επέστρεψα από την Κύπρο, σε επικοινωνία που είχα με το λιμεναρχείο Πειραιώς μου επιβεβαίωσαν ότι δεν υπήρχε στο νηολόγιο πλοίο με αυτό το όνομα. Η διοίκηση καταδρομών μας είχε πει ότι το εν λόγω πλοίο έκανε δρομολόγια στον Αργοσαρωνικό. Η ουσία πάντως είναι ότι πλοίο δεν ξεκίνησε ποτέ από τον Πειραιά με προορισμό τη Σούδα, προκειμένου να παραλάβει τους καταδρομείς.»
Το απόγευμα της 21ης Ιουλίου, λίγο πριν η Μοίρα αναχωρήσει για το λιμάνι της Σούδας, χτυπάει το τηλέφωνο στο Μάλεμε.
Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν και πάλι ο ταξίαρχος Αλέξανδρος Γιάννακας. Με «μισόλογα» όπως μας περιγράφει ο Παπαμελετίου, του αποκαλύπτει την πραγματική αποστολή της Α’ ΜΚ. ….Αnogi.gr
Φυσικά Αγγλοι και Οηέδες έφεραν εις πέρας την αποστολή τους, εξυπηρέτησαν τους Τουρκους όσο πιο καλύτερα μπορούσαν στο θεάρεστο έργο τους.Αυτό για τους έλληνες που χαριερίζονται με τους οηέδες ακόμα και σήμερα στο αεροδρόμιο Λευκωσίας και καμαρώνουν και το προβάλλουν κιόλας