ΚΥΠΡΙΑΚΟ: ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΑ/ΚΡΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΔΙΑΦΘΕΙΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟYΛΙΟ ΑΣΦΑΛΕIΑΣ

Διαβάζουμε από το κυπριακό πρακτορείο ειδήσεων, 16.5.2015: «Το Συμβούλιο Ασφαλείας καλωσορίζει την έναρξη των συνομιλιών. Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών καλωσόρισε την έναρξη των συνομιλιών στο Κυπριακό, εκφράζοντας την ελπίδα για συνολική διευθέτηση, βασισμένη σε δικοινοτική διζωνική ομοσπονδία. Με ανακοίνωση προς τον Τύπο που δόθηκε στη δημοσιότητα αργά το βράδυ της Παρασκευής, τα μέλη του Σ.Α. του ΟΗΕ καλωσόρισαν την έναρξη των συνομιλιών για διευθέτηση στην Κύπρο «στο πλαίσιο της αποστολής καλών υπηρεσιών του ΓΓ του ΟΗΕ».

«Τα μέλη του Σ.Α. εξέφρασαν την ελπίδα τους όπως οι ηγέτες εκμεταλλευτούν αυτή την ευκαιρία για να φτάσουν σε μία συνολική διευθέτηση, βασισμένη σε δικοινοτική διζωνική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα, όπως εκτίθεται στα σχετικά ψηφίσματα του Σ.Α.». Καταλήγοντας, η ανακοίνωση αναφέρει ότι «τα μέλη του Σ.Α. επιβεβαίωσαν την υποστήριξή τους προς τη διαδικασία, σε ευθυγράμμιση με την Κοινή Διακήρυξη της 11ης Φεβρουαρίου 2014 και τις προσπάθειες του ειδικού συμβούλου των Ηνωμένων Εθνών, Έσπεν Μπαρθ Άιντα».

Αφήνοντας κατά μέρος τον ρόλο και του αντιπροσώπου του ΟΗΕ για το κυπριακό (σχετικά τα άρθρα του Μάριου Ευρυβιάδη – O ΈσπενΜπαρθΆιντα και το Ζήτημα της Ασφάλειας http://wp.me/p3OlPy-13j και Από την Νορβηγία στην Λευκωσία: Το “ψώνιο” και τα “ψώνια”http://wp.me/p3OlPy-119), στεκόμαστε στο γεγονός της δικής μας απραξίας. Δημιουργείται η εντύπωση ότι σε όλα τα μέτωπα η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια να διεκδικήσουν τα συμφέροντά τους ακόμη και όταν αυτά είναι απολύτως βάσιμα νομικά, ηθικά και πολιτικά.

Εν μέσω καταιγιστικών στρατηγικών εξελίξεων είμαστε άβουλοι και έρμαια αποφάσεων τρίτων. Οι νεοέλληνες εξ αντικειμένου και ολοφάνερα στερούνται κρατικής αντιπροσώπευσης που θα στηρίξει τα συμφέροντα επιβίωσής τους στην άκρως ανταγωνιστική και ενίοτε θανατηφόρα διεθνή πολιτική.

Ενδεικτικά, η στάση μας στο κυπριακό ζήτημα τις τελευταίες δεκαετίες οδήγησε το Συμβούλιο Ασφαλείας να συμπεριλαμβάνει στις ανακοινώσεις του διατυπώσεις που αφορούν την εσωτερική τάξη πραγμάτων ενός κράτους μέλους. Γενικόλογες βέβαια, αστείες και αδιέξοδες.

Ο δικός μας πολιτικός ανορθολογισμός διέφθειρε τους διεθνείς θεσμούς και θρέφει την τουρκική επιθετικότητα. Η Τουρκία σε πρώτη φάση θέλει να νομιμοποιήσει τα τετελεσμένα της βίας και σε δεύτερη να καταλάβει όλη την Κύπρο. Δεν το κρύβουν οι Τούρκοι εξάλλου.  Οι διεθνείς θεσμοί συμπεριλαμβανομένης και της ΕΕ δεν έχουν οποιοδήποτε λόγο να είναι βασιλικότεροι του Βασιλέως.

Από την άλλη πλευρά, βέβαια, η απάθεια μπροστά σε εξόφθαλμα πράγματα καταμαρτυρεί τόσο τον εξαρτημένο χαρακτήρα των διεθνών οργανισμών όσο και το γεγονός ότι δεν διαθέτουν τρόπους να κρίνουν με πολιτικά ορθολογιστικά κριτήρια τα διεθνή ζητήματα. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί, για παράδειγμα, ότι υπάρχει δυνατότητα λύσης του κυπριακού σε ρατσιστική βάση, με εσωτερικές εθνικές διαιρέσεις που θα ορίζουν ομοφωνία στην λήψη των αποφάσεων και πρόνοιες που θα ενσαρκώνουν μια πολιτειακή σχιζοφρένεια άνευ προηγουμένου πηγή διενέξεων, πολέμου και επεμβάσεων ξένων. Αυτό το εξόφθαλμο γεγονός δεν το αναφέρει κανείς αλλά ούτε και εμείς ως ενδιαφερόμενοι.

Αφορούν πολιτικές, νομικές και θεσμικές όψεις των διεθνών  θεσμών και του διεθνούς συστήματος ευρύτερα.

Θα μπορούσαμε να πούμε μερικά πράγματα που κανονικώς εχόντων των πραγμάτων θεωρούνται αυτονόητα

Πρώτον, ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ ορίζει ρητά ότι ο ρόλος του περιορίζεται στην διεθνή τάξη και όχι σε ζητήματα που αφορούν το εσωτερικό των ανεξαρτήτων μελών του. Στο άρθρο 2 για παράδειγμα, ορίζεται με ακρίβεια ότι η διακρατική ισοτιμία, η μη επέμβαση και η εσωτερική και εξωτερική κυριαρχία είναι οι υψηλές αρχές του διεθνούς δικαίου. Πιο συγκεκριμένα:

Κεφάλαιο Ι, Άρθρο 2 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ

Άρθρο 2.1. Αρχή της κυρίαρχης ισότητας

Άρθρο 2.2. Ειρηνική Επίλυση των διαφορών

Άρθρο 2.3. Αποχή από χρήση βίας κατά εδαφικής ακεραιότητας και πολιτικής ανεξαρτησίας άλλων κρατών.

Άρθρο 2. 7. «Καμιά διάταξη αυτού του Χάρτη δεν θα δίνει το δικαίωμα στα Η.Ε. να επεμβαίνουν επί ζητημάτων που ανήκουν ουσιαστικά στην εσωτερική διαδικασία οποιουδήποτε κράτους και δεν θα αναγκάζει τα Μέλη να υποβάλλουν τέτοια θέματα για ρύθμιση σύμφωνα με την τους όρους αυτού του Χάρτη. Η Αρχή αυτή δεν πρέπει να εμποδίζει την εφαρμογή των εξαναγκαστικών μέτρων που προβλέπονται στο Κεφάλαιο 7»

Κεφάλαιο 7 – Κίνδυνοι για την διεθνή ειρήνη και ασφάλεια: «Ενέργειες σε περίπτωση απειλής εναντίον της Ειρήνης, Διαταράξεως της Ειρήνης και Επιθετικών Πράξεων»

Άρθρο 39. «Το Συμβούλιο Ασφαλείας θα αποφαίνεται αν υπάρχει απειλή για την ειρήνη, διατάραξη της ειρήνης ή επιθετική ενέργεια και θα κάνει συστάσεις ή θα αποφασίζει ποια μέτρα θα λαμβάνονται σύμφωνα με τα Άρθρα 41 και 42 για να αποκατασταθεί η διεθνής ειρήνη και ασφάλεια».

[Τα άρθρα 41 και 42 περιγράφουν κλιμακωτές αποφάσεις και ενέργειες που αρχίζουν από οικονομικά μέτρα μέχρι και άσκηση βίας πάντοτε όμως υπό το πρίσμα συγκεκριμένων διαδικασιών που –αφού προηγηθεί διαμεσολάβηση κτλ– θα βρίσκονται υπό την διαρκή επίβλεψη του Συμβουλίου Ασφαλείας, της Επιτροπής του Στρατιωτικού Επιτελείου …»]

Δεύτερον, ποιος απειλεί την διεθνή ειρήνη και ασφάλεια; Μήπως οι Κύπριοι; Μπορεί οι κύπριοι να χαρακτηριστούν δικαίως απρόσεκτοι όσον αφορά την ασφάλειά τους αλλά μόνο αρρωστημένοι εγκέφαλοι θα μπορούσαν να διαστρεβλώσουν τα πράγματα σε αυτό τον βαθμό. Μεταξύ άλλων:

• Οι Βρετανοί αποικιοκράτες στην βάση της στρατηγικής διαίρει και βασίλευε όχι μόνο διατήρησαν βάσεις αλλά επιπλέον επέβαλαν το καθεστώς Ζυρίχης. Διαιρετικό, διχαστικό και πηγή διενέξεων μέχρι και σήμερα. Βέβαια, η Ζυρίχη είναι συνταγματική παιδική χαρά εάν κανείς συγκρίνει με το σχέδιο Αναν το οποίο να θυμίσω ότι έγραψε ο Άγγλος πρέσβης Λόρδος Χάνευ.
• Οι Αμερικανοί το 1963-64 συνωμοτούσαν με Αθήνα και Άγκυρα για πραξικόπημα στην Κύπρο, εισβολή τουρκικών στρατευμάτων και εξ αντικειμένου (έτσι επιτυγχάνουν τις βρομοδουλειές τους, κοιτάξτε γύρω μας νότια, ανατολικά, βόρεια και δυτικά).
• Η χούντα της Αθήνας υπήρξαν, όπως οι ίδιοι οι Αμερικανοί ομολόγησαν, μια εγκάθετη ομάδα των ΗΠΑ. Ο δε Σοβιετικοί επίσης ομολόγησαν ότι η μόνη τους έγνοια ήταν η δημιουργία προβλημάτων στο ΝΑΤΟ.
• Η χούντα της Αθήνας (δηλαδή των Αμερικανών) εκτέλεσε το πραξικόπημα στην Κύπρο (το γεγονός ότι τον Ιωαννίδη τον συμβούλευσε να διαπράξει αυτό το έγκλημα ο σταθμάρχης τηςCIA στην Αθήνα δεν έχει καμιά σημασία).
• Όχι μόνο κανείς δεν σταμάτησε τοι ξενόδουλο χουντικό πραξικόπημα κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά γνωρίζουμε σήμερα τεκμηριωμένα ότι ως συνήθως άρχισαν τα contingencyplansδιαίρεσης, κατάληψης και ελέγχου της Κύπρου.
• Η Τουρκία εκμεταλλεύτηκε το γεγονός και εισέβαλε. Ακόμη και εάν δεν υπήρχαν τουρκοκύπριοι θα το έκαναν, εξηγεί ο νυν τούρκος πρωθυπουργός στο βιβλίο του «Στρατηγικό βάθος».

Καλά κάνουμε να φωτίσουμε μερικές ακόμη αυτονόητες πτυχές τις οποίες όμως εάν δεν επισημάνει ο ενδιαφερόμενος οι άλλοι δεν έχουν κάποιο λόγο, όπως είπαμε, να είναι βασιλικότερου του Βασιλέως. Αντίθετα, εάν ο ενδιαφερόμενος και θιγόμενος παραλείπει να αξιώσει το συμφέρον του τον θεωρούν αναλώσιμο και το εκμεταλλεύονται.

• Υπήρξαν αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας το 1974 για την εισβολή που επιβεβαιώθηκαν το 1983.
• Το μείζον είναι ότι το κυπριακό ζήτημα είναι υπόθεση διεθνούς τάξης και όχι ρύθμισης του εσωτερικού καθεστώτος. Η εσωτερική πολιτική δομή είναι υπόθεση των πολιτών της ΚΔ και η κατοχύρωση των πολιτικών δικαιωμάτων όλων των πολιτών με δημοκρατικές μεθόδους προβλέπεται επακριβώς από την διεθνή και ευρωπαϊκή νομιμότητα. [Για ένα πλήρη ορισμό αυτής της νομιμότητας που προσφέρει το μόνο πλαίσιο βιώσιμης λύσης βλ. “Πλαίσιο Αρχών για μια δίκαιη λύση και βιώσιμη λύση του Κυπριακού με γνώμονα το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο”,… http://fb.me/6sgg6Sf7q].
• Εάν αυτά τα πολιτικά δικαιώματα δεν τηρούνται και κυρίως εάν αυτό οδηγεί σε διατάραξη της διεθνούς τάξης τότε όντως τίθεταιζήτημα ρόλου του Συμβουλίου Ασφαλείας και πάντοτε για να αποκατασταθεί η διεθνής τάξη και τίποτα άλλο.Εάν δεν κινδυνεύει η διεθνής τάξη, εν τούτοις, όπως συμβαίνει καθημερινά, δεν θεμελιώνεται δικαίωμα επέμβασης στο εσωτερικό ενός κράτους επί ζητημάτων εσωτερικής τάξης και δικαιοσύνης.
• Ναι ή όχι; Από πότε εδραιώθηκε κάποιος «διεθνής νόμος» που ορίζει τα πολιτικά καθεστώτα στο εσωτερικό των κρατών; Μόνο βλάκες, άσχετοι, ιδιοτελείς ή αφελείς μπορούν να πουν κάτι τέτοιο. Εάν με υποκειμενικά κριτήρια ή ψύλλου πήδημα είχαμε επεμβάσεις στο εσωτερικό των κρατών στην βάση της μιας ή άλλης δικαιολογίας ο πλανήτης θα είχε μετατραπεί σε πεδίο καθημερινών σφαγιασμών. Μερικά δείγματα αυτού έχουμε στην ζώνη από την Βόρειο Αφρική μέχρι το Αφγανιστάν και τώρα βορείως της Ελλάδας.
• Η Κύπρος δεν εμπίπτει σε καμιά νοητή κατηγορία κρατών που δικαιολογούσε ενεργοποίηση του ανωτέρω άρθρου 7 του Καταστατικού Χάρτη κατά της πολιτικής κυριαρχίας των κυπρίων. Νοητό ήταν μόνο, εάν υπήρχαν οι πολιτικές προϋποθέσεις να ενεργοποιηθεί το Συμβούλιο Ασφαλείας, όχι όμως για να προσδιορίσει το καθεστώς της εσωτερικής τάξης αλλά για να εκδιώξει τους εισβολείς του 1974. Τίποτα άλλο και κυρίως τίποτα που αφορά την εσωτερική καθεστωτική δομή.
• Αναμφίβολα, συχνά οι αφελείς προπαγανδίζουν αυτό που ωφελεί τους ιδιοτελείς και αυτό ισχύει στην περίπτωση του κυπριακού. Εμείς οι ίδιοι αυτοκτονικά επικαλούμαστε την ΔΔΟ και δεχόμαστε να την αναφέρουν στις διαβουλεύσεις τους.Ρόλο εν τούτοις για να ορίσει το εσωτερικό καθεστώς των ανεξαρτήτων κρατών, επαναλαμβάνουμε και υπογραμμίζουμε, κανείς δεν έχει. Πολύ περισσότερο στην Κύπρο που η τάξη διαταράχθηκε από έξωθεν εισβολές κάθε είδους και όχι από τους Κύπριους ή την κυπριακή κυβέρνηση.
• Με το πιστόλι στον κρόταφο των κυπρίων μετά την εισβολή του 1974 οι κύπριοι δέχθηκαν να γίνουν αναφορές σε θολούς όρους περί δικοινοτικής ομοσπονδίας. Περιέργως και χωρίς να είναι πλήρως γνωστό γιατί έγινε η Ελληνική πλευρά διολίσθησε στον περίεργο όρο «δικοινοτική-διζωνική» που πουθενά δεν υπάρχει στον κόσμο. Τονίζουμε όμως ότι όπως σε κάθε διαπραγμάτευση πρόκειται για πολιτικές συζητήσεις στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων όπου αντί να συζητηθεί η αποκατάσταση της διεθνούς τάξης διολισθήσαμε αυτοκτονικά σε ανύπαρκτες και μη βιώσιμες ρυθμίσεις της εσωτερικής τάξης.
• Προστίθεται ότι καθ’ όλη την φάση αυτών των πολιτικών διαπραγματεύσεων ενώ η Ελληνική πλευρά ζητούσε ένα ενιαίο κράτος οι τούρκοι επανέρχονταν ξανά και ξανά με διχοτομικές θέσεις και συνομοσπονδία που νομιμοποιούσε τα παράνομα τετελεσμένα της βίας, κατέλυε την Κυπριακή Δημοκρατία και έθετε όλη την Κύπρο υπό τον έλεγχο του νεοτουρκικού κράτους. Οι συζητήσεις επίσης αντί να αποκλείσουν εξ αρχής ένα τέτοιο ενδεχόμενο αφήναμε την τουρκική πλευρά να λέει μέχρι και σήμερα ότι θα διατηρήσει στρατεύματα στο νησί, θα άφηνε τους εποίκους και ότι η Τουρκία θα είναι … εγγυητής. Σχιζοφρένεια:Ο θύτης … εγγυείται το θύμα.
• Μετά από κάθε διακοπή των συνομιλιών και ενώ οι Τούρκοι έμεναν αμετακίνητοι στις θέσεις τους για συνομοσπονδία και έλεγχο της Κύπρου οι Έλληνες κατευναστικά εάν όχι βλακωδώς δέχονταν να αρχίσει η συζήτηση στην …. μέση της τελευταίας συζήτησης. Έτσι, αντί εμείς να αποσύρουμε όλες τις υποχωρήσεις και να ζητήσουμε ανένδοτα την εφαρμογή της διεθνούς και ευρωπαϊκής νομιμότητας συρόμασταν σταδιακά προς τις τουρκικές θέσεις όπου και βρισκόμαστε σήμερα.
• Αργοπορήσαμε αλλά δεν είναι αργά. Σε όλες τις διακρατικές διαπραγματεύσεις δεν υπάρχει «κεκτημένο διαπραγματεύσεων». Όταν δεν καταλήγουν σε συμφωνία όλα αποσύρονται από το τραπέζι και αρχίζουν από το μηδέν. Ο αδύναμος έχει κάθε συμφέρον να το κάνει. Κάθε άλλη αντίληψη για διαπραγματεύσεις όχι μόνο δεν έχει σχέση με τις πραγματικότητες της διεθνούς πολιτικής αλλά επιπλέον διακατέχεται από άκρατο και επικίνδυνο νομικισμό. Αυτά τα λένε άνθρωποι παντελώς άσχετοι με την διεθνή πολιτική και τον χαρακτήρα των διαπραγματεύσεων στις διακρατικές σχέσεις όπου προσέρχονται ηθικά αυτάρκη και πολιτικά κυρίαρχα κράτη. Ακόμη και Συνθήκες ή Συμβάσεις, είπε ο Γούντροου Γουίλσον, δεν είμαι υποχρεωμένος να τηρήσω εάν βλάπτουν το συμφέρον της κοινωνίας μου. Εδώ μιλάμε για συζητήσεις με το πιστόλι στον κρόταφο και εκβιασμούς για την νομιμοποίηση των τετελεσμένων της βίας για τα οποία επιπλέον υπάρχει –και αυτό είναι σπάνιο– απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας για την αποκατάσταση της διεθνούς τάξης.
• Η πιο πάνω στάση μας όχι μόνο είναι αυτοκτονική αλλά και αδιέξοδη συμπαρασύροντας ταυτόχρονα το Συμβούλιο Ασφαλείας σε πολιτικά ανορθολογικές θέσεις. Το Συμβούλιο Ασφαλείας δεδομένου ότι είναι αρμόδιο μόνο για την διεθνή τάξη και τίποτα άλλο επαφίεται σε εμάς νομιμοποιημένα, νόμιμα και ορθολογιστικά αιτιολογημένα να αποσύρουμε τις πολιτικές υποχωρήσεις περί ΔΔΟ και να πληροφορήσουμε τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας ότι ισχύει μόνο ο ρόλος του για την διεθνή τάξη. Επίσης, εάν κάτι πρέπει να καταγράφεται ως κεκτημένο των διαπραγματεύσεων θα πρέπει να είναι αξίωσή μας για εφαρμογή της διεθνούς και ευρωπαϊκής νομιμότητας.
  • Εάν οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι δεν το κάνουν να μην περιμένουμε να το κάνει κανείς άλλος. Αντίθετα, με αυτή την διολίσθηση του Συμβουλίου Ασφαλείας σε καταστάσεις παντελώς πολιτικά ανορθολογικές λόγω δικής μας υποχωρητικότητας τα ηγεμονικά κράτη θα θεωρούν την Κύπρο ολοένα και περισσότερο ασθενή πάνω στο τραπέζι του Προκρούστη των στρατηγικών παιγνίων των ηγεμονικών δυνάμεων του Συμβουλίου Ασφαλείας. Ούτε η πρώτη φορά θα είναι ούτε η τελευταία!!

Καταληκτικά, το διεθνές σύστημα είναι κρατοκεντρικό. Επειδή η ηθική είναι προϊόν πολιτικής προσδιορίζεται εντός κάθε πολιτικά κυρίαρχου κράτους. Στις διακρατικές σχέσεις ισχύει μόνο η διεθνής τάξη όπως ορίζεται από τις Συνθήκες και το διεθνές δίκαιο. Το καθεστώς του διεθνούς συστήματος είναι η κρατική κυριαρχία και όλα τα υπόλοιπα είναι παραμύθια των ιδιοτελών που απευθύνονται σε αφελείς. Ο ΟΗΕ αποσκοπεί στην στήριξη της κυριαρχίας-ανεξαρτησίας και τίποτα άλλο. Εάν μπορούσε να κάνει κάτι άλλο θα είχε οριστεί μια παγκόσμια κυβέρνηση των κυβερνήσεων ή μια παγκόσμια κυβέρνηση. Το Συμβούλιο Ασφαλείας έχει αρμοδιότητα αποκατάστασης της διαταραχθείσης τάξης και όχι προσδιορισμού κριτηρίων ενδοκρατικής ή διακρατικής δικαιοσύνης.

Υπό το πρίσμα αυτών των αυτονόητων η Ελλάδα και Κύπρος κατεπειγόντως απαιτείται να κτίσουν πάνω στις πρόσφατες του Έλληνα ΥΠΕΞ για τις εγγυήσεις και τα ξένα στρατεύματα (τερματισμός ως προϋπόθεση λύσης). Να επανατοποθετήσουν έτσι το Κυπριακό στην σωστή βάση της διεθνούς και ευρωπαϊκής νομιμότητας καλώντας ταυτόχρονα το Συμβούλιο Ασφαλείας να διαδραματίσει τον ρόλο του θεματοφύλακα της διεθνούς τάξης. Τίποτα άλλο. Οι δε εκάστοτε αντιπρόσωποι και ο ΓΓ του ΟΗΕ να συμμορφώνονται αυστηρά με τον Καταστατικό Χάρτη και τις Υψηλές του Αρχές. Όσον δεν αφορά το εσωτερικό καθεστώς είναι υπόθεση των κυπρίων και κανενός άλλου το δε όριο είναι ο ουρανός για ρυθμίσεις ελέγχων και εξισορροπήσεων που δεν θα εδράζονται σε ρατσιστική και εθνική βάση.

Π. Ήφαιστος – P. Ifestos
www.ifestosedu.gr – info@ifestosedu.gr
Στρατηγική Θεωρία–Κρατική Θεωρία https://www.facebook.com/groups/StrategyStateTheory/
Διεθνής πολιτική 21^ος αιώνας https://www.facebook.com/groups/InternationalPolitics21century/
Ελλάδα-Τουρκία-Κύπρος: Ανισόρροπο τρίγωνο https://www.facebook.com/groups/GreeceTurkeyCyprusImbalance/
Διαχρονική Ελληνικότητα https://www.facebook.com/groups/Ellinikotita/
Άνθρωπος, Κράτος, Κόσμος–Πολιτικός Στοχασμός https://www.facebook.com/groups/Ifestos.political.thought/
Κονδυλης Παναγιώτης– https://www.facebook.com/groups/Kondylis.Panagiotis/
Θολό βασίλειο της ΕΕ https://www.facebook.com/groups/TholoVasileioEU/
Θουκυδίδης–Πολιτικός Στοχασμός https://www.facebook.com/groups/thucydides.politikos.stoxasmos/
Μέγας Αλέξανδρος–Ιδιοφυής Στρατηγός και Στρατηλάτης https://www.facebook.com/groups/M.Alexandros/
Εκλεκτά βιβλία που αξίζουν να διαβαστούν https://www.facebook.com/groups/eklektavivlia/
Ειρηνική πολιτική επανάσταση https://www.facebook.com/groups/PolitPeacefulRevolution/
Προσωπική σελίδα https://www.facebook.com/p.ifestos
Πολιτισμός, Περιβάλλον,Φύση, Ψάρεμα https://www.facebook.com/Ifestos.DimotisBBB
«Κοσμοθεωρία των Εθνών» https://www.facebook.com/kosmothewria.ifestos
Προσωπικό προφίλ https://www.facebook.com/panayiotis.ifestos

By ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑ on 16/05/2015