“Να έρθουν στην εξουσία οι 45ρηδες”

Ο διεθνούς φήμης πανεπιστημιακός Β. Μαρκεζίνης μιλά στη "Μ"

Της Σοφίας Χριστοφορίδου

Τον κίνδυνο η “επανεκκίνηση” του πολιτικού συστήματος να γίνει μέσω επανάστασης του πεζοδρομίου από τους ανθρώπους που δεν θα αντέξουν για πολύ ακόμα να συμπιέζεται προς τα κάτω το βιοτικό τους επίπεδο, τονίζει σε δηλώσεις του στη “Μ” ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός σερ Βασίλειος Μαρκεζίνης. Σε ομιλία του στο ΑΠΘ τόνισε την ανάγκη η χώρα να κυβερνηθεί με αξιοκρατία, από ανθρώπους της γενιάς των 45 ετών.
Ο κ. Μαρκεζίνης, μέλος επτά ακαδημιών της Ευρώπης και των ΗΠΑ, σύμβουλος ευρωπαίων και αμερικανών ηγετών και φέρων τον τίτλο sir που του απένειμε η βασίλισσα Ελισάβετ για τις υπηρεσίες του στις διεθνείς νομικές σχέσεις, βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη με αφορμή την έκδοση του νέου του βιβλίου με τίτλο "Μια νέα εξωτερική πολιτική για την Ελλάδα".
Ενώπιον πολυπληθούς ακροατηρίου που έδωσε το παρών στην Αίθουσα Τελετών του ΑΠΘ, χθες βράδυ, έδωσε ομιλία με θέμα "Η Ελλάς στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι της νεότερης ιστορίας της". Το πρωί, σε ομιλία του στη Σχολή Πολέμου, ο κ. Μαρκεζίνης εξέφρασε την ανησυχία για “σαλαμοποίηση του Αιγαίου” με σκοπό όχι τόσο το πετρέλαιο αλλά την εγκαθίδρυση ενός ειδικού στάτους κβο.
“Ακόμη δεν έχουμε πιάσει πάτο, τα χειρότερα έρχονται” μας είπε, στο περιθώριο ομιλίας που έδωσε χθες στη Σχολή Πολέμου. Ο ίδιος προέβλεψε ότι οι εκλογές θα έρθουν νωρίτερα από το 2013, επειδή η κατάσταση της οικονομίας θα έχει χειροτερέψει. Χαρακτήρισε “κουταμάρες” τις συζητήσεις περί οικουμενικής κυβέρνησης.
“Πώς είναι δυνατόν να συνεργαστεί η κ. Μπακογιάννη ή ο κ. Σαμαράς με τον κ. Παπανδρέου;” διερωτήθηκε, τονίζοντας ότι ο λαός έδωσε άνετη πλειοψηφία στον κ. Παπανδρέου και τώρα “περιμένει από αυτόν να βγάλει το φίδι από την τρύπα”. Πάντως ο ίδιος αναγνώρισε την ανάγκη πολιτικής συναίνεσης σε ένα εντελώς διαφορετικό πολιτικό σκηνικό, που θα έχει φτιαχτεί από νέα υλικά, “όχι από επαγγελματίες πολιτικούς αλλά από 40άρηδες και 45άρηδες, πετυχημένους επαγγελματίες, που αντιλαμβάνονται την ανάγκη να βοηθήσουν την πατρίδα”. Ο κ. Μαρκεζίνης ερμήνευσε την πρωτοφανή αποχή των τελευταίων εκλογών ως σημάδι βαθύτατης αμφισβήτησης του πολιτικού συστήματος και εξέφρασε στη “Μ” την εκτίμηση ότι “αν το κράτος συνεχίσει να κόβει χωρίς να δημιουργεί έσοδα μέσω της ανάπτυξης και των επενδύσεων, ο κόσμος που υποφέρει θα βγει στους δρόμους να διεκδικήσει το δίκιο του. Το ‘restart’ του πολιτικού συστήματος θα γίνει με επανάσταση του πεζοδρομίου και αυτό θα έχει καταστροφικές συνέπειες για τη χώρα”, ως οικονομία και ως κοινωνία.
Τον ρωτήσαμε με ποια μέσα μπορεί η Ελλάδα να παίξει το δικό της παιχνίδι στη διπλωματική σκακιέρα, έχοντας τόσο σοβαρά οικονομικά προβλήματα και ούσα ο αδύναμος κρίκος σε μια ΕΕ που αντιμετωπίζει συχνά πυκνά υπαρξιακά προβλήματα. Η δική του προσέγγιση είναι ότι η χώρα πρέπει να ακολουθήσει την οδό των παράλληλων συμμαχιών στρεφόμενη και προς άλλες δυνάμεις πλην ΗΠΑ, όταν βλέπει ότι εκεί είναι το συμφέρον της, όπως π.χ. η Κίνα και η Ρωσία. Στην παρατήρησή μας ότι προηγούμενες κυβερνήσεις επεχείρησαν να το πράξουν, είτε για την προμήθεια εξοπλισμών είτε για την ανάπτυξη ενεργειακών αγωγών, και τελικά οι προσπάθειες ναυάγησαν, ο κ. Μαρκεζίνης θεωρεί ότι “αυτό που ήταν απραγματοποίητο το 2004 ίσως είναι εφικτό το 2010. Δεν έχουμε άλλη εναλλακτική παρά να δοκιμάσουμε. Το διπλωματικό παιχνίδι παραμένει παιχνίδι προβλέψεων. Ως χώρα θα διακήρυσσα ότι οι σχέσεις με τις ΗΠΑ είναι οι καλύτερες, αλλά θα άρχιζα σχέσεις και με τη Ρωσία. Να δώσω στον Πούτιν αυτό που θέλει, αν σε αντάλλαγμα πάρω αυτό που θέλω” είπε, επικαλούμενος την αγαπημένη του φράση από τον Δημόκριτο: “τόλμη πράξεως αρχή, του δε τέλους τύχη κυρία”.

Βλέπει “σαλαμοποίηση” του Αιγαίου
Μιλώντας σε αξιωματικούς στη Σχολή Πολέμου ο κ. Μαρκεζίνης υποστήριξε ότι η “η κυβέρνηση ετοιμάζεται να διακηρύξει συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, όπου θα εξαιρεί την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) του Καστελόριζου και της Κρήτης... εκεί είναι το ψητό”. Κατά τον ίδιο, το ζήτημα δεν είναι ούτε το πετρέλαιο ούτε το αέριο, αφού όπως λέει “δεν πρόκειται για μεγάλα κοιτάσματα, και επιπλέον στην περιοχή μεταξύ Θάσου και Χαλκιδικής είναι αναμεμιγμένα με θείο”. Όπως εξηγεί ωστόσο, “ο διαχωρισμός με κάνει να υποπτεύομαι ότι στο Αιγαίο πάει να εγκαθιδρυθεί μια ειδική κατάσταση κλειστής θάλασσας, δηλαδή το μισό μισό, όπου θα ισχύσουν οι αρχές της ευθυδικίας και όχι του διεθνούς δικαίου περί υφαλοκρηπίδας. Φοβούμαι ότι γίνεται de facto με τη διαπραγμάτευση για τον 25ο μεσημβρινό, ανατολικά του οποίου δεν θέλουν να κάνουμε -και ίσως δεν κάνουμε ήδη- αεροναυτικές ασκήσεις”.
Αναφορικά με τη μειονότητα, διάβασε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του τούρκου υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, που αναφέρει ότι ο στόχος είναι να δημιουργηθεί ένα ειδικό νομικό καθεστώς που θα θέσει υπό την προστασία της Τουρκίας όλες τις τουρκικές και μουσουλμανικές μειονότητες σε όλα τα Βαλκάνια ή να επιδιώξει εγγυήσεις που δίνουν δικαίωμα παρέμβασης, με βάση το “πετυχημένο παράδειγμα της Κύπρου”. Ο κ. Μαρκεζίνης χαρακτήρισε λάθος τον συσχετισμό της Χάλκης με τις διμερείς σχέσεις, γιατί η Τουρκία ζητά ανταλλάγματα στη μειονότητα.
Εξέφρασε δε έντονο προβληματισμό για το γεγονός ότι η Τουρκία προμηθεύτηκε τις πιο μοντέρνες γεφυροποιητικές μηχανές, που της δίνουν τη δυνατότητα άμεσης προσπέλασης του Έβρου ποταμού. Σε σχετική ερώτηση της “Μ” σημείωσε ότι η Ελλάδα έχει κάνει λάθη με τη μειονότητα, μη αναγνωρίζοντας ότι υπάρχουν εκτός από τουρκογενείς και Πομάκοι και Ρομά, ότι ακόμη και σήμερα η ισότητα των δικαιωμάτων δεν είναι πραγματικότητα και ότι κατ’ αυτό τον τρόπο η μειονότητα είναι χειραγωγήσιμη από την Τουρκία.


* ΕΙΠΕ:
* Για τον κ. Παπανδρέου: “Η διεθνής αναγνωρισιμότητά του ωφελεί, αλλά δεν έχει μεταφραστεί σε επενδύσεις”.


* Για τον εαυτό του: “Με είπαν χουντικό, φιλορώσο, λαϊκιστή, δεν με έχουν πει ακόμη κομμουνιστή!”. “Δεν είμαι πολιτικός, δεν έχω καμία επιθυμία να γίνω ένοικος ούτε στο Μαξίμου, ούτε στη Βασιλίσσης Σοφίας, ούτε στην Ηρώδου Αττικού. Οι ανεξάρτητοι δεν είναι εύκολα άτομα. Ο καλύτερος τρόπος να βοηθήσω τη χώρα μου είναι να μείνω πνευματικά ελεύθερος και να προσπαθώ να καταλάβω με καλή πίστη”.
* Για την εξωτερική πολιτική: “Παρα είναι σταθερή εδώ και 60 χρόνια, δεν αποκολλάται από το παντελόνι του αμερικανού πρέσβη στην Κηφισίας, ενώ ο κόσμος γύρω μας αλλάζει. Οι Τούρκοι αυτό το είδαν από τη δεκαετία του ’60”.
* Για την Τουρκία: “Η θέση της στον αναδυόμενο κόσμο παραμένει ισχυρή. Αποφάσισε να συμμετάσχει στην αντιπυραυλική στρατηγική του ΝΑΤΟ, με κίνδυνο να ενοχλήσει το Ιράν και να θίξει τη Ρωσία, για να καθησυχάσει τους Αμερικανούς και να δείξει αφοσίωση στην ΕΕ”.
* Για τη Ρωσία: “Η επανάκαμψή της είναι πολύ σημαντική. Ξαναπήρε με το μέρος της την Ουκρανία και τις χώρες της Βαλτικής (που δεν βρήκαν την ασφάλεια που περίμεναν στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ) και προχωρά σε ένα μοντέλο φιλανδοποιήσεως. Τώρα τα αμερικανικά αεροπλάνα περνούν μέσω Ρωσίας για να πάνε στο Αφγανιστάν. Οι ισορροπίες μεταβάλλονται διαρκώς, πάμε σε μια εποχή συνεργατικού ανταγωνισμού”.
* Για την οικονομία: “Για να ασκήσεις εξωτερική πολιτική πρέπει να διορθώσεις τα οικονομικά. Πρώτον, χρειάζεται ανάπτυξη και όχι μόνο περικοπές, δεύτερον, δομική αναδιοργάνωση του κράτους και, τρίτον, αν θέλουμε χρήμα από το εξωτερικό να διευκολύνουμε με το κατάλληλο νομικό πλαίσιο, που θα εμποδίσει τον καθέναν να πάει στο ΣτΕ και να καθυστερήσει μια επένδυση από 71 ως 103 μήνες”.