Ο θάνατος του Καραϊσκάκη, Αθήνα, Εθνικό Ιστορικό Μουσείο.
Μια από τις ποιο φρικτές σελίδες του αγώνα του 1821, όταν ο Γεώργιος Καραϊσκάκης όχι μόνο δικάστηκε από άλλος Έλληνες για προδοσία, αλλά καταδικάστηκε κιόλας. Απειλές, ψευδομάρτυρες, συνωμοσίες και κομματικά πάθη, απέναντι σ’ έναν από τους πιο αγνούς αγωνιστές της επανάστασης.
Την 1η Απριλίου 1824, στην εκκλησία της Παναγιάς στο Αιτωλικό, γίνεται μια δίκη στην οποία τα σχολικά εγχειρίδια της ιστορίας μας προτιμούν να μην αναφέρονται. Κατηγορούμενος ήταν ένας από τους αγνότερους και σπουδαιότερους αγωνιστές της επανάστασης του 1821, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης. Δεν τον δίκαζαν Τούρκοι στους οποίους είχε ήδη κάνει φοβερή ζημιά, αλλά ένα έκτακτο στρατοδικείο που αποτελούνταν από Έλληνες.
Απέναντι του ως κατήγοροι στέκονται οι στρατηγοί Νότης Μπότσαρης, Νικόλαος Στουρνάρης, Γιώργος Τσόγκας, Δήμος Σκαλτσάς, Αλέξιος Βλαχόπουλος, Δημήτρης Μακρής, Γιάννης Γιολδάσης και κάμποσοι μικροί και μεγαλύτεροι οπλαρχηγοί. Όπως βλέπουμε, τρία μόλις χρόνια μετά την έναρξη της επανάστασης η καθημαγμένη χώρα είχε ήδη γεμίσει με στρατηγούς. Τα κομματικά πάθη είχαν οξυνθεί τόσοι πολύ ανάμεσα στους επαναστάτες που η κάθε κυβέρνηση που αναλάμβανε ονόμαζε στρατηγούς όλους τους ομαδάρχες που ήταν μαζί της, τους τάιζε από τον κρατικό κορβανά, τα λάφυρα και τα ξένα δάνεια, για να τους στρέφει εναντίον όχι των Τούρκων αλλά των κομματικών αντιπάλων της.
Αυτή η δίκη παρωδία κατά του Καραϊσκάκη είχε στηθεί από τον Φαναριώτη Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο. Το κατηγορητήριο έλεγε –αν είναι δυνατόν- ότι ο Καραϊσκάκης είχε έρθει σε συνεννόηση με τον Ομέρ Βρυώνη για να του παραδώσει τη Ναύπακτο και το Μεσολόγγι. Επρόκειτο για τόσο κατασκευασμένη κατηγορία που γελούσαν ως και τα μικρά παιδιά, όμως ο Μαυροκορδάτος ήθελε τον Καραϊσκάκη νεκρό. Ο ήρωας που έπεσε αργότερα στο Φάληρο πολεμώντας τους Τούρκους, δεν τα πήγαινε ποτέ καλά με τον παμπόνηρο Φαναριώτη και επειδή ήταν αθυρόστομος έλεγε τις απόψεις του δημοσίως κάνοντας τον Μαυροκορδάτο θηρίο.
Ο Καραϊσκάκης ήταν φυματικός και εκείνη την περίοδο ήταν σε κρίση, οπότε όταν τον συνέλαβαν οι οπλαρχηγοί-στρατηγοί του Μαυροκορδάτου στο Μεσολόγγι, τον βρήκαν ξαπλωμένο και ανήμπορο. Ξαπλωμένος σε φορείο ήταν και στη δίκη, στην οποία δημόσιος κατήγορος εναντίον του ήταν ο δεσπότης Άρτας Πορφύριος. Τόσο μεγάλα ήταν τα πάθη της εποχής.
Ο Μαυροκορδάτος, που ήταν διοικητής Στερεάς Ελλάδας, είχε βάλει στο δικαστήριο έναν ψευδομάρτυρα, τον Κωνσταντίνο Βουλπιώτη, ο οποίος υποστήριξε ότι είχε πάει στον Ομέρ Βρυώνη με γράμμα του Καραϊσκάκη. Ο κατάκοιτος ήρωας αντιμετώπισε τον Βουλπιώτη με ειρωνεία και τη γνωστή του αθυροστομία: «Βρε ηξεύρομεν Καραϊσκάκη όπου λέγεις όλο λόγια, μα διατί τα λέγεις έτσι;» τον ρώτησε ο Πρόεδρος του στρατοδικείου. «Το’ χω χούι» απάντησε ο κατηγορούμενος. «Μα γιατί να το έχεις αυτό το χούι, ενώ είσαι πενήντα χρόνων;». «Αμ δεν ημπορώ να το κόψω τώρα, κυρ Πάνο. Κι εσύ είσαι ογδόντα χρονών, αλλά το χούι να γαμής δεν τ’ αφήνεις», απάντησε ειρωνικά ο ήρωας.
Πετάχτηκε πάνω ο Κίστος Τζαβέλας φωνάζοντας «στρατηγοί, βλέπω πως αδίκως θέλετε να βάψωμεν τα χέρια εις το αίμα του αθώου Καραϊσκάκη, με τις ψευδείς εξομολογήσεις του ψευτοβουλπιώτη. Εγώ δεν είμαι σύμφωνος, αν εσεις αποφασίσετε τον θάνατον του, το αθώο αίμα του να πέσει εις τα κεφαλάς των πρωταιτίων και εις τα τέκνα των».
Η απόφαση ήταν καταδικαστική αφού το στρατοδικείο ήταν κατασκευασμένο, πλην η παρουσία 80 οπλισμένων οπαδών του Καραϊσκάκη φόβισε τους δικαστές και αντί για θάνατο επέβαλαν εξορία για τον ήρωα. Τον σήκωσαν τα παλικάρια του και έφυγαν έχοντας προτεταμένα τα καριοφίλια και τις πιστόλες τους, για καλό και για κακό.
Καθώς έβγαινε από την εκκλησία ο Καραϊσκάκης, ανασηκώθηκε απ’ το φορείο και φώναξε στους δικαστές του: «Αδελφοί καπεταναίοι. Αν με καταδικάσατε δικαίως, ο Θεός να μου το στείλει το βόλι εις το κεφάλι ευθύς, αυτού οπού εβγαίνω. Kαι αν αδίκως, να σας το πέμψει εις το ιδικό σας κεφάλι. Εσύ, ορέ Μαυροκορδάτε, την προδοσία μου με την έγραψες εις το χαρτί και εγώ γλήγορα ελπίζω να σου την γράψω εις το μέτωπο σου, διά να φαvεί ποιός είσαι.”
Πηγή: newsit
Αυτο το καθικι ο Μαυροκορδατος τον εφαγε στο Φαληρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤοτε ηταν συμβουλος του τυχοδιωχτη Κοχραν που τον ορισαν γενικο αρχηγο. Αυτο το ρεμαλι με τον Μαυροκορδατο διοικουσαν πανω απο πλοιο πινοντας ρακες και ραδιουργωντας ενω ο μεγαλος Ηρωας πολεμαγε πρωτος τους Τουρκους.
Αξιζει το κοπο να διαβασει καποιος την μαχη και θα καταλαβει πως τον εφαγαν.Οι αθεοφοβοι μεχρι και χαλασμενο μπαρουτι του εστειλαν.
Η πιο αξεπέραστη φιγούρα γλοιώδους & τιποτένιου ήταν ο Ιωάννης Κωλέττης. Μπροστά του ο Μαυροκορδάτος ήταν απλό προσκοπάκι.
ΔιαγραφήΝαι, η δίκη παρωδία στο Αιτωλικό που έστησαν οι πολιτικοί αντίπαλοι στον Γεώργιο Καραϊσκάκη ήταν χαρακτηριστικό δείγμα των δολοπλοκιών της εποχής, αλλά για να είμαστε ειλικρινείς ο Γεώργιος Καραϊσκάκης δεν ήταν ούτε αγνός, ούτε άσπιλος. Δυστυχώς, υπήρξε μια πολύ χρονική περίοδος που ο Καραϊσκάκης ήταν «διάβολος» και όχι «άγγελος». Η παραμονή του στην αυλή του Αλή Πασά και η τυχοδιωκτική του συμπεριφορά στα χρόνια της νιότης του με παροχή στρατιωτικών υπηρεσιών σε όποιον πλήρωνε καλύτερα καθώς και η άμεση εμπλοκή του στις αγριότητες, τους βιασμούς και την λεηλασία των οικιών των Ζαΐμηδων στη Κερπινή Καλαβρύτων στα τέλη του 1824, ήταν πολύ σκοτεινές στιγμές στη ζωή του. Προς τιμήν του ο Καραϊσκάκης αργότερα ζήτησε γονατιστός συγνώμη από τον Α. Ζαΐμη που ως πρόεδρος της νεοπαγούς Διοικητικής Επιτροπής θεώρησε τον Καραϊσκάκη ως τον αξιότερο στρατιωτικό για την γενική αρχιστρατηγία, παρότι του είχε λεηλατήσει την οικία και είχε βιάσει μέλη της οικογένειάς του. Μάλιστα, ο Υδραίος Β. Μπουντούρης είχε πει «…δεν έκαμες έως τώρα όσο έπρεπε το χρέος σου προς την πατρίδα, Καραϊσκάκη. Ο Θεός να σε φωτίσει να το κάμεις από εδώ και εμπρός…» και ο Καραϊσκάκης απάντησε «…δεν το αρνούμαι. Όταν θέλω γίνομαι άγγελος κι όταν θέλω γίνομαι διάβολος. Από τώρα έχω σκοπό να γίνω άγγελος…».
Αν ψάχνουμε πραγματικά την πιο αγνή μορφή από τους αγωνιστές του 1821, σίγουρα δεν είναι ο Καραϊσκάκης. Από την άλλη πλευρά, ο Νικήτας «Νικηταράς ο Τουρκοφάγος» Σταματελόπουλος, ήταν κατά την προσωπική μου γνώμη ο πλέον αγνός, ο πλέον ηθικός και τίμιος και η πιο εμβληματική μορφή του αγώνα του 1821 για Ελευθερία.
Θα πρεπει να καταλαβουμε ενα πραγμα, Ηρωας δεν σημαινει και ποτε δεν σημαινε κατι σαν τους χαρτινους "τελειους" υπερηρωες των κομιξ. Οι Ηρωες ειναι ανθρωποι σαν κι εμας, με τα παθη και τα λαθη τους, αλλα ειναι αυτοι οι οποιοι την κρισιμη στιγμη υψωνονται πανω απο τους αλλους. Ετσι και ο Καραισκακης. Εαν γνωρισει κανεις την ζωη του καταλαβαινει και την διαμορφωση του χαρακτηρα του. Ενα ορφανο παιδι, γιος μιας καλογριας, διωγμενο και περιθωριοποιημενο απο την τοτε κοινωνια, στα 14 του ηταν ηδη κλεφτοπουλο. Συλλαμβανεται απο τον Αλη Πασα, ο οποιος διαβλεπει τις ικανοτητες του νεαρου παιδιου, του χαριζει την ζωη. Ο Καραισκακης μεγαλωσε μεσα στο τοξικο περιβαλλον του περιγυρου του Αλη Πασα, που διαμορφωσε μερος του χαρακτηρα του. Παρολα αυτα ο Καραισκακης ειχε το σθενος να αφησει την αυλη του Αλη Πασα, και να καταφυγει στο ασκερι του μεγαλυτερου και πιο θρυλικου Κλεφτη καπετανιου, του Κατσαντωνη, οπου εγινε πρωτοπαλικαρο του, και ουσιαστικα διαδοχος του μετα τον θανατο του. Σιγουρα στον Εμφυλιο Πολεμο ο Καραισκακης ειχε κακη συμμετοχη, αλλα δεν ηταν ο μονος, που υπεπεσε στα παθη της εμφυλιας συγκρουσης. Το θεμα ειναι οτι ο Καραισκακης την πιο κρισιμη στιγμη της Επαναστασης μετα την Πτωση του Μεσολογγιου, ανελαβε την Αρχιστρατηγια και κρατησε ουσιαστικα την Επανασταση μονος του ουσιαστικα για εναν ολοκληρο χρονο, απελευθερωνοντας την Ρουμελη, και στριμωχνοντας τον Κιουταχη στην Αττικη. Κι εκει οι Εγγλεζοι με το τυφλο οργανο τους, τον Μαυροκορδατο επιδιωξαν κι επετυχαν την δολοφονια του Αρχιστρατηγου, επειδη δεν ηθελαν τα ορια του ελληνικο6 κρατους που θα δημιουργουταν να ξεπερνουν τον Ισθμο. Εαν αφηναν τον Καραισκακη να νικησει τον Κιουταχη, τα σχεδια των Εγγλεζων πηγαιναν περιπατο. Οποτε ο Καραισκακης επρεπε να βγει απο την μεση, για να ηττηθουν οι Ελληνες στην Αττικη απο τον Κιουταχη.
ΔιαγραφήΣωστος.
ΔιαγραφήΑυτόν το σκατόψυχο φαναριώτη είναι πολλοί σκατόψυχοι σήμερα που τον υπερασπίζοντε και διδάσκουν και σε πανεπιστήμια.Τόσο πουλημένοι και τόσο σκατόψυχοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην διαβάζετε ότι να ναι.Γραφουν ανακρίβειες.Αυτος που έγραψε το άρθρο είναι σε πολλά θέματα εκτός κ γράφει ότι θέλει.Για παράδειγμα ο Δημήτριος Μακρής Δεν πήγε στη δική του Καραϊσκάκη κ δεν συμμετείχε στην καταδίωξη του λίγο αργότερα.Υπεγραψε απλώς το κείμενο της δικαστικής απόφασης.
ΑπάντησηΔιαγραφή