11/10/09

Ζεϊμπέκικο; Οι πατριώτες; Μόνο τσιφτετέλι!

*«'Αρχισε το... ζεϊμπέκικο» ήταν ο χθεσινός τίτλος της «Σημερινής». «Ο Γιώργος», σχολίαζε η εφημερίδα, «σπεύδει με το... καλημέρα στην Τουρκία». Και στην επίσημη άποψή της απορούσε: «Γιατί έρχεται (σ.σ. στη Λευκωσία) ο Παπανδρέου;». Στις στήλες της, οι αρθρογράφοι τής εφημερίδας απορούσαν εάν ο Παπανδρέου θα χορέψει, λέει, δεύτερο ζεϊμπέκικο, περνούσαν τους συνεργάτες του νέου Πρωθυπουργού γενεές δεκατέσσερις αποκαλώντας τους «Αμερικανάκια» και έλεγαν πως πρόθεσή του (του Παπανδρέου) «είναι να κλείσει και το Κυπριακό και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις». Και διάφορα άλλα.

*Σύμφωνοι, είναι λογικό μια εφημερίδα όπως η «Σημερινή» να τρέμει στην ιδέα του κλεισίματος του Κυπριακού και των ελληνοτουρκικών. Βεβαίως, όταν μιλάνε για «κλείσιμο» οι περί ων ο λόγος συνάδελφοι και συμπατριώτες μας δεν εννοούν το καλώς, αλλά το... κακώς νοούμενο κλείσιμο του προβλήματός μας, το «ππάσα - ππάσα», που λέμε στα κυπριακά. Εξ ου και το ότι βάζουν τη λέξη σε εισαγωγικά. Το πρόβλημά τους όμως, όπως και όλων των υπολοίπων οι οποίοι... επαγγέλλονται το εθνικό φρόνημα σΆ αυτή τη χώρα (και δεν είναι λίγοι) είναι πολύ πιο βαθύ και ουσιαστικό. Διότι όλοι αυτοί ξέρουν πως εάν κλείσει το Κυπριακό (εδώ με την καλή έννοια), θα βγουν... πλεονάζοντες στην κοινωνία, μιας και το επάγγελμα των πωλητών πατριωτισμού θα σβήσει σιγά - σιγά.

*Πέρα όμως από αυτό, από το ενδιαφέρον παρασκήνιο της ιστορίας, η «Σημερινή» θέτει ένα ζήτημα. Ένα πολύ συγκεκριμένο ζήτημα. Και εξαιρετικά σοβαρό. Αμφισβητεί (από τώρα...) τόσο τις προθέσεις του νέου Πρωθυπουργού της Ελλάδας και των συνεργατών του όσο και τον πατριωτισμό τους. Διότι, πόσο πατριώτης μπορεί να είναι κάποιος ο οποίος θέλει να «κλείσει» το Κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά, ο οποίος «σπεύδει με το... καλημέρα στην Τουρκία», ο οποίος «σύμφωνα με πολιτικούς παρατηρητές» (σ.σ. όρος που χρησιμοποιείται όταν οι δημοσιογράφοι θέλουν να πλασάρουν μια δική τους αυθαίρετη εκτίμηση ως σοβαρή...) κατάργησε τα υπουργεία Μακεδονίας - Θράκης και Αιγαίου «στο πλαίσιο του πλέγματος καλοπιάσματος της 'Αγκυρας» («...αν και, σύμφωνα με τη νέα κυβέρνηση, χρόνιες δυσλειτουργίες στη δομή των δύο, πρώην, πλέον, υπουργείων επέβαλλαν την κατάργηση και την αντικατάστασή τους με άλλα, πιο ευέλικτα διοικητικά σχήματα»...!); Πόσο πατριώτης μπορεί να είναι; Ε; Πόσο;

*Πόσο δε μάλλον όταν αυτός ο άνθρωπος είχε πει πολύ πρόσφατα και πράγματα όπως: «Η καλύτερη λύση στις σημερινές συνθήκες είναι τα δύο χωριστά, γειτονικά κράτη, και η Τουρκία να είναι η μοναδική εγγυήτρια δύναμη αυτού του κράτους» (!). Ερωτηθείς δε, γιατί να είναι η Τουρκία η μοναδική εγγυήτρια δύναμη, απάντησε: «Η ανησυχία των Τουρκοκυπρίων για την ασφάλεια είναι πολύ σημαντική. Επιπλέον, η στρατηγική θέση του νησιού είναι πολύ σημαντική για την Τουρκία που δεν θέλει να εγκαταλείψει ποτέ τον έλεγχο της Κύπρου. Ας είναι η εγγυήτρια δύναμη και αν προκύψει καμιά ανακατωσούρα, να επέμβει». Για να συμπληρώσει με το αμίμητο: «Εμείς χάσαμε τον πόλεμο. Η πλευρά που ηττάται στον πόλεμο αποδέχεται τους όρους του νικητή. Αν δεν τους αποδεχτεί, δεν υπάρχει συμφωνία. Πάντα έτσι συνέβαινε στην ιστορία». Έχετε μείνει άφωνοι ε; Το ίδιο και εμείς. Κάθε φορά που τις διαβάζουμε.

*Εάν είστε αναγνώστες της «Σημερινής» τότε σίγουρα δεν θα έχετε δει ποτέ, μα ΠΟΤΕ αυτές τις δηλώσεις δημοσιευμένες στη συγκεκριμένη εφημερίδα. Διότι αυτές οι δηλώσεις, οι οποίες μόλις σας ανακάτεψαν φανταζόμαστε το στομάχι, όπως και το δικό μας κάθε φορά που τις ξαναβλέπουμε, δεν έγιναν από το Γιώργο Παπανδρέου. Είναι κουβέντες του εκδότη της «Σημερινής» κ. Κωστή Χατζηκωστή όπως τις μετέφερε ο συνάδελφος Σενέρ Λεβέντ στις 27 και 28 περασμένου... Μαΐου σε στήλες του με τίτλο «Κοντά στην πισίνα» (1 και 2), χωρίς ωστόσο να αποκαλύψει ποιος ήταν αυτός ο άνθρωπος.

Αρκούμενος στην περιγραφή «διαθέτει πολλή επιρροή και επίδραση πάνω στους πολιτικούς». Μερικές μέρες μετά, γράφτηκε στις εφημερίδες (και έκτοτε γράφτηκε επανειλημμένα) πως επρόκειτο για τον εκδότη της «Σημερινής». Χωρίς ποτέ εκείνος ή οι σούπερ πατριώτες αρθρογράφοι του, οι οποίοι μετρούν τον πατριωτισμό όλου του υπόλοιπου ελληνισμού από τον Παπανδρέου με τα «Αμερικανάκια» του μέχρι τους... Νενέκους και τους ριψάσπιδες, είτε να ενοχληθούν είτε να προβούν στο παραμικρό σχόλιο. Ο Αλέκος Κωνσταντινίδης της «Αλήθειας» και μόνο πρέπει να τους γράφει μία φορά κάθε δεκαπέντε, αν όχι και κάθε βδομάδα.

*Απάντηση; Καμία φυσικά. Σιωπή. 'Αλλωστε, επικίνδυνες απόψεις, κατά το ελληνόφωνο... αντίστοιχο της «Βολκάν», είναι μόνο αυτές του Παπανδρέου και των βοηθών του (τα «Αμερικανάκια» - sic) ο οποίος, Παπανδρέου, δήλωσε χθες (στην Κωνσταντινούπολη μάλιστα): «Θέλουμε μια ευρωπαϊκή λύση για μια ενιαία, επανενωμένη Κύπρο. [...] Πρέπει να απελευθερώσουμε την Κύπρο από εξαρτήσεις από τις μητέρες πατρίδες, από στρατεύματα κατοχής, από διαιρέσεις και τείχη». Ε, μα πώς να μην εξεγερθεί το πατριωτικό φρόνημα των αρθρογράφων της «Σ» όταν ακούνε τέτοια πράγματα, για «ευρωπαϊκή λύση», «επανένωση», «απελευθέρωση από στρατεύματα κατοχής» κτλ;

Καλά, για εκείνο με τις «μητέρες πατρίδες» στοιχηματίζουμε ότι θα του σούρουν τα εξ αμάξης στο σημερινό τους φύλλο. Δικαίως! Έλληνας είναι αυτός; Πατριώτης; ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ. Με βάση τη δική τους αντίληψη για τον πατριωτισμό, πατριώτης θα ήταν εάν έλεγε κάτι ελληνοπρεπές, λ.χ. του τύπου «η καλύτερη λύση στις σημερινές συνθήκες είναι τα δύο χωριστά, γειτονικά κράτη, και η Τουρκία να είναι η μοναδική εγγυήτρια δύναμη αυτού του κράτους». Σκεφτήκατε τι θα του έκαναν εάν το είχε πει;

Κωδικός άρθρου: 901672
ΠΟΛΙΤΗΣ - 10/10/2009, Σελίδα: 13

6 σχόλια:

  1. Πάρτε κι έναν καρσιλαμά.
    Αυτά είπε ο ΓΑΠ από την μαρτυρική μας Κύπρο: "Πρέπει να απελευθερώσουμε την Κύπρο από εξαρτήσεις από τις μητέρες πατρίδες, από στρατεύματα κατοχής, από διαιρέσεις και τείχη".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η Ελλάδα μεταβάλλεται σταθερά σε χώρα με περιορισμένα κυριαρχικά δικαιώματα ενώ παράλληλα η στάση της γίνεται όλο και περισσότερο παθητική ή αντιφατική. Στον βαθμό όπου η Ελλάδα θα καθίσταται ανεπαίσθητα γεωπολιτικός δορυφόρος της Τουρκίας, ο κίνδυνος πολέμου θα απομακρύνεται, οι ψευδαισθήσεις θα αβγατίζουν και η παράλυση θα γίνεται ακόμα ηδονικότερη, εφ’ όσον η υποχωρητικότητα θα αμείβεται με αμερικανικούς και ευρωπαϊκούς επαίνους, που τους χρειάζεται κατεπειγόντως ο εκσυγχρονιζόμενος Βαλκάνιος, και επίσης με δάνεια και δώρα για να χρηματοδοτείται ο παρασιτικός καταναλωτισμός. Ετσι, ό,τι στην πραγματικότητα θα συνιστά κάμψη της ελληνικής αντίστασης κάτω από την πίεση του υπέρτερου τουρκικού δυναμικού, οι Έλληνες θα συνηθίσουν σιγά-σιγά να το ονομάζουν «πολιτισμένη συμπεριφορά», «υπέρβαση του εθνικισμού» και «εξευρωπαϊσμό». Πράγματι, το σημερινό δίλημμα είναι αντικειμενικά τρομακτικό και ψυχολογικά αφόρητο: η ειρήνη σημαίνει για την Ελλάδα δορυφοροποίηση και ο πόλεμος σημαίνει συντριβή. Η υπέρβαση του διλήμματος αυτού, η ανατροπή των σημερινών γεωπολιτικών και στρατηγικών συσχετισμών απαιτεί ούτε λίγο ούτε πολύ την επιτέλεση ενός ηράκλειου άθλου, για τον όποιο η ελληνική κοινωνία, έτσι όπως είναι, δεν διαθέτει τα κότσια.

    Π. Κονδύλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ...φερτε του......βεργουλες....του παιντιου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ....η ειρήνη σημαίνει για την Ελλάδα δορυφοροποίηση και ο πόλεμος σημαίνει συντριβή.....

    Μα ο τρόπος της διαμόρφωσης της ειρήνης δείχνει οτι όλο το σκεπτικό λειτουργεί με ημερομηνία λήξεως εφόσον δεν οριοθετεί το casus belli και απλά είναι μια μόνιμη υπαναχώρηση, θα χαθούμε..Το κόστος είναι πολύ μεγάλο...Αν συνεχίσουμε με αυτή τη λογική η Ελλάδα θα φτάσει εκεί που ήταν επί Παύλου Μελά...
    Και μετά τι θα γίνει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. και ποιος θα την απελευθερώσει διότι ο Μελάς την έφτασε εκει που την έφτασε και κάποιοι ανώνυμοι και επώνυμοι τώρα ποιος ; Οι στρατιωτικοί που θα μπορούν θα τους αφήσουν ; γιατί απο όσο βλέπω από τις αναρτήσεις για το βιβλίο περί Ιμίων αλλά και από τα σχόλια μάλλον θέλουν αλλά δεν μπορούν .....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.