Οι συμμαχίες στη Μεσόγειο αλλάζουν

Του Μιχάλη Ιγνατίου,mignatiou@aol.com
Ηεπίσκεψη του Προέδρου της Κύπρου στο Ισραήλ δεν αφορά μόνο τις δύο χώρες, όπως θέλουν να την παρουσιάσουν οι μικρόψυχοι συνεργάτες της Άγκυρας. Ανώτατοι αξιωματούχοι στην Ουάσινγκτον, τις Βρυξέλλες, την Άγκυρα και άλλες πρωτεύουσες ανέμεναν με αγωνία -όσο και να κάνει εντύπωση- τα αποτελέσματα των συνομιλιών του κ. Χριστόφια με τους ηγέτες του Ισραήλ, καθώς αυτά δεν θα επηρεάσουν μόνο τις γειτονικές χώρες, αλλά η επίδρασή τους θα φτάσει στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Ρωσία και τα μεγάλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το Ισραήλ, που έχασε από τη μία στιγμή στην άλλη, τη σύμμαχο Τουρκία, έδρασε άμεσα -όπως θα έκανε κάθε σοβαρή χώρακαι αναζήτησε συμμάχους στην περιοχή, διότι, σε διαφορετική περίπτωση, θα «πνιγόταν» από τη θάλασσα και κυρίως από τον αέρα. Η ανανέωση της συμφωνίας με την Ελλάδα, που επιτρέπει τις ασκήσεις των πολεμικών αεροπλάνων τους πάνω από την Κρήτη, ανακούφισε τους Ισραηλινούς και τους έδωσε τη δυνατότητα να συνεχίσουν το πρόγραμμα εκπαίδευσης που είχε διακόψει μέσα σε μία νύχτα η Άγκυρα.

Αν πιστέψουμε την εφημερίδα ΝewΥork Τimes, οι δοκιμές γίνονται για να εκπαιδευτούν οι Ισραηλινοί πιλότοι στην περίπτωση που κληθούν τα καταστρέψουν τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. Εκτός αυτής της συμφωνίας, η Αθήνα έδειξε δειλία να ανταποκριθεί στις ανάγκες του Ισραήλ και σύμφωνα με στρατιωτικούς παρατηρητές, έχασε έτσι την ευκαιρία να προστατεύσει τα συμφέροντά της.

Αντίθετα, η ημικατεχόμενη Κύπρος ανταποκρίθηκε άμεσα στην έκκληση του Ισραήλ για συνεργασία και το πλέον σημαντικό, που δεν επιδέχεται την παραμικρή αμφισβήτηση, δεν ενημέρωσε την ελληνική κυβέρνηση για τις αποφάσεις της. Το έπραξε όταν υλοποιήθηκαν και είχαν υπογραφεί οι συμφωνίες.

Ο κ. Χριστόφιας πίστεψε και συνέχισε τους ενεργειακούς σχεδιασμούς του προκατόχου του και μπόρεσε να εκμεταλλευθεί την ευκαιρία που του δόθηκε όταν σημειώθηκε η τουρκο-ισραηλινή σύγκρουση στη Μεσόγειο. Το έχω τονίσει ξανά: Παρά το γεγονός ότι λόγω ιδεολογίας ήταν πάντα αντίπαλος του Ισραήλ και βοήθησε προσωπικά και μέσω του ΑΚΕΛ τον δίκαιο αγώνα των Παλαιστινίων, εν τούτοις δεν φοβήθηκε να απαντήσει θετικά στην πρόταση συνεργασίας του Τελ Αβίβ.

Σε αντίθεση με τον Έλληνα πρωθυπουργό, που επέλεξε να μη διαταράξει τη σχέση του με τον Ταγίπ Ερντογάν, έστω και αν οι Τούρκοι δεν ανταποκρίνονται σε κανένα θέμα που επιχειρεί να οδηγήσει σε διευθέτηση ο κ.Παπανδρέου. Οι προκλητικές δηλώσεις του Αχμέτ Νταβούτογλου έπεισαν ακόμα και αυτούς που του προσφέρουν βήμα για να επιχειρηματολογήσει εναντίον της Ελλάδας, ότι είναι ένας επικίνδυνος εχθρός του Ελληνισμού.

Ένας σημαντικός Ελληνοαμερικανός ακαδημαϊκός, που ρωτήθηκε από τους φοιτητές του «εάν είναι δυνατόν να υπάρξει ελληνοτουρκική συνεργασία στο Αιγαίο», μου είπε ότι τους απάντησε ως εξής: «Είναι δυνατόν να υπάρξει συνεργασία που θα κάνει καλό και στις δύο χώρες. Συμφέρει την Ελλάδα να τα βρει με την Τουρκία αλλά δεν συμφέρει την Τουρκία. Εάν η Ελλάδα παραχωρήσει ολόκληρο το Αιγαίο στην Τουρκία, δεν θα το δεχτεί γιατί την θέλει μόνιμο εχθρό της. Όταν λυθεί η ελληνοτουρκική διαφορά στο Αιγαίο, η Ελλάδα θα μειώσει κατά 3/4 τις στρατιωτικές της δαπάνες και θα γίνει ένα αρκετά πλούσιο κράτος. Αυτό δεν το επιθυμεί η Τουρκία και γι’ αυτό δεν θέλει να πάει στη Χάγη, όχι γιατί θα χάσει, αλλά γιατί θα δεσμευτεί να υπακούσει στην απόφαση του Δικαστηρίου».

Οι συμμαχίες στη Μεσόγειο αλλάζουν. Στη Λευκωσία το αντιλήφθηκαν νωρίς και άδραξαν την ευκαιρία. Στην Αθήνα παραμένουν κολλημένοι στον Ερντογάν. Είναι λάθος και ας ελπίσουμε πως δεν θα το πληρώσει η Ελλάδα...

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο Αμερικανός πρέσβης στη Λευκωσία έπεσε έξω στις προβλέψεις του για τη συμφωνία Κύπρου και Ισραήλ. Έγραφε ότι ο Πρόεδρος Χριστόφιας δεν θα προχωρούσε λόγω της ιδεολογικής του εμμονής υπέρ των Παλαιστινίων και εναντίον των Ισραηλινών. Σε αντίθεση με τον κύριο Φρανκ, ο υφυπουργός Εξωτερικών Φίλιπ Γκόρντον έφυγε από την Κύπρο τον περασμένο Ιανουάριο με τη βεβαιότητα ότι η κυπρο-ισραηλινή στρατηγική συμφωνία είναι ένα γεγονός. Ο κ. Γκόρντον συζήτησε με τον Κύπριο ηγέτη τα θέματα ενέργειας και ζήτησε να ανοίξει το σχετικό κεφάλαιο για την Τουρκία, για να εισπράξει ένα μεγάλο όχι από τον κ. Χριστόφια, ο οποίος καλώς έπραξε. Η αλήθεια είναι ότι έχει αντιληφθεί πως οι συνεχείς υποχωρήσεις του, όχι μόνο δεν βοήθησαν τη διαπραγματευτική διαδικασία αλλά βρέθηκε στη δυσάρεστη θέση να πληροφορηθεί ότι αυτές (σ.σ. οι υποχωρήσεις του) έγιναν διπλωματικό ανέκδοτο. Πληροφορήθηκε επίσης και τον τρόπο με τον οποίο τον αντιμετωπίζουν οι Βρετανοί και ο Αλέξανδρος Ντάουνερ... Και κατάλαβε ότι πρέπει να αλλάξει πορεία!
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ 20/03/2011