Newroz pîroz be! Οι Κούρδοι ζητούν την δημοκρατική αυτονομία

Πηγή: Κουρδική Νεολαία της Γαλλίας.

Πάνω από 2 εκατομμύρια Κούρδοι γιόρτασαν το Νεβρόζ την Κυριακή, η ημέρα της αναγέννησης και της αντίστασης των Κούρδων στο τουρκικό Κουρδιστάν και στις μεγάλες πόλεις της Τουρκίας. 

Η ιστορική αυτή συμμετοχή θεωρείται ισχυρό μήνυμα ενόψει των κοινοβουλευτικών εκλογών της 12^ης Ιουνίου και του δημοψηφίσματος για τη δημοκρατική αυτονομία.


- ιστορική αναδρομή του Νεβρόζ
- το κουρδικό έπος
- Νεβρόζ ίσον κουρδική ταυτότητα
- η απαγόρευση των Νεβρόζ
- το Νεβρόζ ως αφετηρία των κουρδικών αγώνων για ελευθερία       και αυτοδιάθεση 
- το "δημοκρατικό άνοιγμα" του Ερντογάν

Το Νεβρόζ έχει τις ρίζες του στην ιστορία του σιδερά Καούα, στα κουρδικά «Kawayê Hesinkar», που αντιστάθηκε, σύμφωνα με την παράδοση, στον τύραννο Ζουχάκ, βασιλεία του τρόμου στη χώρα του. 

Υπήρχαν δύο φίδια στους ώμους του βασιλιά Ζουχάκ, και κάθε μέρα σκότωνε δύο νεαρούς για να ταΐσει τα φίδια του με τα μυαλά τους. 

Με αυτό το τρόπο είχε πάρει δεκαέξι γιους από το σιδερά Καούα, αλλά ο τελευταίος επαναστάτησε όταν οι στρατιώτες του βασιλιά ήρθαν να πάρουν τον δέκατο έβδομο γιο του. Πήγε στο παλάτι του Ζουχάκ και τον σκότωσε, στη συνέχεια ανέβηκε στο βουνό και άναψε μια μεγάλη φωτιά στην κορυφή, για να ειδοποιήσει όλους ότι η χώρα απελευθερώθηκε.

Ήταν η γέννηση του Νεβρόζ (Newroz).

Για χιλιετίες, το Νεβρόζ, που σημαίνει «νέα ημέρα» στα κουρδικά, γιορτάζεται από τους Κούρδους ως την πιο σημαντική γιορτή του έτους. 

Συμβολίζει ταυτόχρονα τον ερχομό της άνοιξης και τη μετάβαση σε ένα νέο έτος. 

Στο παρελθόν, οι γιορτασμοί του Νευρόζ διαρκούσαν μία ολόκληρη εβδομάδα, και ήταν ευκαιρία για τα αγόρια και τα κορίτσια να συναντηθούν και να βρουν το πρόσωπο με το οποίο σκόπευαν να παντρευτούν. 

"Μεμ και Ζιν", το κουρδικό έπος

Το παραδοσιακό πανηγύρι του Νευρόζ περιγράφεται καλά στο  «Μεμ και Ζιν (Mem û Zîn)», το κουρδικό μυθικό έπος του Αχμεντέ Χανί  που γράφτηκε προς το τέλος του δέκατου έβδομου αιώνα, όπου ήταν κατά τη διάρκεια της γιορτής  Νευρόζ που συναντήθηκαν οι δύο εραστές συνονόματοί του έπους.

Από τις αρχές του εικοστού αιώνα και με την διαίρεση του Κουρδιστάν μεταξύ τεσσάρων κρατών, ωστόσο, η γιορτή του Νευρόζ έχει λάβει μια πολιτική σημασία που δεν είχε στο παρελθόν. 

Σε τρία από τα τέσσερα τμήματα του Κουρδιστάν, το Νευρόζ απαγορεύθηκε επειδή ήταν το πιο ορατό σύμβολο του πολιτισμού και της κουρδικής ταυτότητας που τα κράτη αυτά ήθελαν να εξαφανίσουν.

Έτσι, στη Τουρκία, το Νεβρόζ είχε απαγορευθεί για πάρα πολλά χρόνια. 

Έγινε όμως, όπως στην εποχή του Καούα, μια εκδήλωση της κουρδικής αντίστασης. 

Το 1982, στην διαβόητη φυλακή του Ντιαρμπεκίρ, ο Μαζλουμ Ντογάν, ένας από τους ιδρυτές του ΡΚΚ, γιόρτασε το Νεβρόζ συμβολικά με τρία ανάμενα σπίρτα και στη συνέχεια κρεμάστηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τα συστηματικά βασανιστήρια στη φυλακή του Ντιαρμπεκίρ και για την άδικη πολιτική της τουρκικής κυβέρνησης εναντίον του κουρδικού λαού. 

Από τότε, έμεινε γνωστός από τους Κούρδους ως "Kawayê Hemdem», ο σύγχρονος Καούα.

Νεβρόζ 2011 - Σμύρνη (Τουρκία)

Από τις αρχές της δεκαετίας του '80, το Νεβρόζ θεωρείται ως σύμβολο της κουρδικής αντίστασης, τόσο από τους Κούρδους, οι οποίοι διεκδικούν τα αιτήματά τους και το δικαίωμά τους στην ελευθερία, όσο και από τις χώρες που κατοικούνται από τους Κούρδους, οι οποίες λαμβάνουν όλα τα μέτρα για να απαγορεύσουν τα Νεβρόζ. 

Έτσι, το 1991στη πόλη Σίζρε , η πόλη του «Μεμ και Ζιν (Mem û Zin)» και των πριγκίπων του Μποτάν  (Botan), ο τουρκικός στρατός άνοιξε πυρ κατά μιας διαδήλωσης για το Νεβρόζ, σκοτώνοντας περίπου 100 άτομα, γυναίκες και παιδιά. 

Ένα χρόνο νωρίτερα, το 1990, η Zekiye Akalp, μια Κούρδη φοιτήτρια, ρίχτηκε από τα τείχη του φρουρίου του  Ντιαρμπεκίρ για να διαμαρτυρηθεί για την απαγόρευση του Νεβρόζ από την κυβέρνηση. 

Ανεγέρθηκε ένα  άγαλμα εις μνήμην της στη Σουλεϊμανί, στο ιρακινό Κουρδιστάν.

Τα τελευταία χρόνια και με την άνοδο στην εξουσία του ΑΚΡ, η τουρκική κυβέρνηση άλλαξε στρατηγική και προσπάθησε να μονοπωλήσει τις γιορτές του Νεβρόζ, συνεχίζοντας την πάγια πρακτική του σφετερισμού και της τουρκοποιήσης του κουρδικού πολιτισμού, πράγμα που είναι πολύ εμφανές με τη κουρδική μουσική. 

Τα κουρδικά τραγούδια μεταφράζονται στα τουρκικά, με στόχο να κάνουν τους ανθρώπους να ξεχνούν το κουρδικό πρωτότυπο. 

Το 2008, το τουρκικό κράτος εγκαινίασε το δικό του Νεβρόζ λέγοντας ότι είναι ένα παραδοσιακό τουρκικό πανηγύρι, και ακόμη στρατιωτικοί το γιόρταζαν! 

Την ίδια στιγμή, ωστόσο, το παραδοσιακό κουρδικό πανηγύρι «Newroz» συνεχίστηκε να απαγορεύεται με γελοίες δικαιολογίες:  απαγορεύεται η χρήση του γράμματος "W" στα τουρκικά, σε επιγραφές και διαδηλώσεις. 

Ειρωνεία, που δείχνει καλά την πολιτική υποκρισία  του τουρκικού κράτους, είναι το ίδιο το Νεβρόζ του 2008, που ήταν ένα από τα πιο βίαια από τις αρχές του 21^ου  αιώνα. 

Θυμόμαστε ιδιαίτερα τις εικόνες από τη Βαν, Σερτ η Χεκάρι, όπου η τουρκική αστυνομία είχε επιτεθεί βίαια στους διαδηλωτές, μεταξύ άλλων και γυναίκες. 

Το 2008, δύο άνθρωποι σκοτώθηκαν από την τουρκική αστυνομία στο τουρκικό Κουρδιστάν και 3 άτομα δολοφονήθηκαν στο συριακό Κουρδιστάν στο Qamishlo από το στρατό του καθεστώτος Μπάαθ.

 Νεβρόζ 2011 

Στη γραμμή των γεγονότων αυτών, η τουρκική κυβέρνηση του ΑΚΡ εφαρμόζει τώρα στο Κουρδιστάν, μια πολιτική διπλού παιγνιδιού και υποκρισίας.

Βάζοντας μπροστά από τη μια πλευρά το λεγόμενο «δημοκρατικό άνοιγμα», με καλλυντικές μεταρρυθμίσεις και προτείνοντας μια αναθεώρηση του τουρκικού συντάγματος που δεν δίνει κανένα δικαίωμα έκφρασης στο κουρδικό λαό, η κυβέρνηση του Πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εξακολουθεί, από την άλλη πλευρά, να εφαρμόσει μια ανελέητη πολιτική καταστολής κατά της κουρδικής κοινωνίας των πολιτών.

Η καταστολή αυτή εμφανίζεται απόλυτα σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και πολιτικής ζωής των Κούρδων: ακλουθώντας μια πολιτική του καρότου και του μαστίγιου, η κυβέρνηση του AKP ελπίζει να μαλακώσει τους Κούρδους ψηφοφόρους εν όψει των εκλογών της 12^ης Ιουνίου 2011 ενώ καταστείλει με κάθε μέσο την εκλεγμένη και τη δημοκρατική εκπροσώπηση των Κούρδων.

Έτσι, το DTP, το Κόμμα για μια Δημοκρατική Κοινωνία, απαγορεύτηκε από το τουρκικό Συνταγματικό Δικαστήριο. 

Το διάδοχό του, το BDP είναι επίσης ο στόχος της καταστολής από τη τουρκική δικαιοσύνης: 152 Κούρδοι, πολιτικές προσωπικότητες, από τους οποίους 7 εκλεγμένα μέλη του BDP , είναι τώρα κατηγορούμενοι σε μια δίκη όπου κινδυνεύουν να  καταδικαστούν σε μακροχρόνιες ποινές φυλάκισης.

Κατά τη διάρκεια της δίκης, η οποία ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2010, οι κατηγορούμενοι επιθυμούσαν να υπερασπιστούν τον εαυτό του στην κουρδική γλώσσα: αυτό απορρίφθηκε από τον προεδρεύοντα δικαστή, ο οποίος κάλεσε τα Κουρδικά «άγνωστη γλώσσα». 

Ο Χασίπ Καπλάν, Κούρδος βουλευτής του Σιρνάκ, υπογράμμισε καλά την υποκρισία της κυβέρνησης του ΑΚΡ στο τουρκικό κοινοβούλιο, υπενθυμίζοντας ότι το «TRT 6 [το ειδησεογραφικό κανάλι στην κουρδική γλώσσα που άνοιξε στα πλαίσια του "δημοκρατικού ανοίγματος" του ΑΚΡ] επί του παρόντος εκπέμπει σε μια άγνωστη γλώσσα»! 

Όσον αφορά το νέο σχέδιο του Συντάγματος που παρουσίασε η κυβέρνηση, δεν προσφέρει καμία πραγματική αλλαγή για τη δημοκρατία στην Τουρκία: το φράγμα του 10% που απαιτείται σε εθνικό επίπεδο για την είσοδο στο κοινοβούλιο διατηρείται ως εμπόδιο στο πολυκομματισμό, δεν δίνεται καμία εγγύηση για την γλώσσα, τον πολιτισμό και την κουρδική ταυτότητα, και ακόμη δεν περιορίστηκαν οι αρμοδιότητες του Συνταγματικού Δικαστηρίου έτσι ώστε να μην μπορεί πλέον να απαγορεύσει τα πολιτικά κόμματα.

Αυτή η δίκη και οι ενέργειες καταστολής που την συνοδεύουν έχουν ως μοναδικό  σκοπό να καταστρέψουν την πολιτική λαϊκή εκπροσώπηση των Κούρδων, και το μοναδικό αποτέλεσμα τους θα είναι η επανάληψη του πολέμου. 

Πράγματι, αντιμέτωποι με αυτή τη κατάσταση, όλο και περισσότεροι νέοι Κούρδοι δεν θεωρούν πλέον την πολιτική διαδικασία ως ελπιδοφόρα και φεύγουν στα βουνά για να ενταχθούν στις τάξεις των ανταρτών του ΡΚΚ. 

Οι ίδιοι οι  αντάρτες είχαν κηρύξει ακόμα μια ένατη μονομερή κατάπαυση του πυρός την 13 Αυγούστου 2010, η οποία όχι μόνο δεν τηρήθηκε από τον τουρκικό στρατό, αλλά ήταν η ευκαιρία για προβοκάτσιες, όπως η έκρηξη μιας βόμβας σε ένα μίνι λεωφορείο στην περιοχή του Χακάρι, το Σεπτέμβριο 2010, με εννέα θύματα - όλα κοντινά πρόσωπα των υποστηρικτών του BDP.

Οι δημοκρατικές και ειρηνικές διαδηλώσεις του κουρδικού λαού εξακολουθούν να καταστέλλονται με βία και μερικές φορές με αίμα. 

Με αυτά τα δεδομένα, το PKK αποφάσισε, την 28 Φεβρουαρίου, το τέλος της μονομερούς κατάπαυσης του πυρός.

Νεβρόζ 2011 στο Ντίσελντορφ (Γερμανία)

Εξάλλου, δεν είναι μόνο η πολιτική εκπροσώπηση των Κούρδων που δέχεται επίθεση: κάθε μορφή ελευθερίας της έκφρασης τους απαγορεύεται. 

Έτσι ο Βεντάτ Κουρσούν, εκδότης της μοναδικής κουρδικής εφημερίδας της χώρας, η «Azadiya Welat», καταδικάστηκε το Μάιο 2010 σε 166 έτη και έξι μήνες φυλακής, ένα ρεκόρ στο είδος του! 

Η περίπτωσή του δεν αποτελεί, δυστυχώς, μια μεμονωμένη περίπτωση. 

Όπως τονίζεται στην έκθεση της RSF, οι καταδίκες δημοσιογράφων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που εργάζονται στον κουρδικό Τύπο, έχουν αυξηθεί πρόσφατα. 

Τα ίδια τα παιδιά δεν απαλλάσσονται από την άδικη και αντικοινωνική πολιτική της κυβέρνησης του ΑΚΡ. 

Λόγω των αντιτρομοκρατικών νόμων που ερμηνεύονται εφαρμοστέοι για την καταστολή κάθε εκδήλωσης της κουρδικής ταυτότητας, χιλιάδες παιδιά ηλικίας ακόμη και μόλις 10 χρονών, φυλακίστηκαν και καταδικάστηκαν σε φυλάκιση μέχρι είκοσι ετών.

Γιατί; 

Το μόνο τους έγκλημα ήταν ότι ήταν ύποπτα να έχουν φωνάξει συνθήματα σε διαδηλώσεις, που ήταν αρκετό για να τους καταδικάσουν ως «μέλη μιας τρομοκρατικής οργάνωσης». 

Ένας από αυτούς τους νέους, που είχε απελευθερωθεί πρόσφατα, αυτοπυρπολήθηκε, διαμαρτυρόμενος για το ενδέκατο έτος της κράτησης του Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ο ηγέτης του ΡΚΚ, που φυλακίζεται σε άθλιες συνθήκες στο νησί-φυλακή του Ιμραλί. 

Παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις του για την ειρήνη και τον διάλογο, το τεντωμένο χέρι του δεν πιάστηκε ποτέ από την τουρκική κυβέρνηση, η οποία προτιμά να συνεχίσει την πολιτική του πολέμου και της αναγκαστικής αφομοίωσης. 

Η δημοκρατική πρόταση για αυτονομία, η οποία, βασίζεται σε μοντέλα όπως το Κεμπέκ ή την Καταλονία, θα μπορούσε να λύσει το Κουρδικό πρόβλημα ειρηνικά εντός των σημερινών συνόρων των διαφόρων κρατών, απορρίφθηκε στο σύνολο της και κατηγορήθηκε για "αυτονομιστική" από τους υπουργούς του ΑΚΡ. 

Κατά τη διάρκεια των εορτασμών του Νεβρόζ 2011στις διάφορες κουρδικές πόλεις, η αστυνομία επιτέθηκε συστηματικά  στους διαδηλωτές που κατευθύνονταν προς τις  «Σκηνές για μια δημοκρατική λύση (Konên Çareseriya Demokratîk)» που είχαν  στηθεί για την περίσταση. 

Πολλοί τραυματίες μετρούνται, ειδικά στο Ντιγιάρμπακιρ και Nusaybin. 

Για άλλη μια φορά, διαλύεται το προπέτασμα καπνού του «αντιδημοκρατικού ανοίγματος» της κυβέρνησης του ΑΚΡ, αποκαλύπτοντας το πραγματικό πρόσωπο αυτού του πολιτικού κινήματος, ένα πρόσωπο που οι Κούρδοι γνωρίζουν καλά: αυτό της άρνησης και της ποινικοποίησης της ταυτότητας, του πολιτισμού και της πολιτικής εκπροσώπησης των Κούρδων.

Παρ 'όλα αυτά, η αντίσταση του κουρδικού λαού δεν μπορεί να σπάσει. 

Το 2011 και πάλι ήταν σχεδόν δύο εκατομμύρια στο Amed (Ντιγιαρμπακίρ), η πρωτεύουσα του Κουρδιστάν, και μερικά εκατομμύρια ακόμη μέσα στο Κουρδιστάν, στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο, που συγκεντρώθηκαν για να ανάψουν την μεγάλη φωτιά της αντίστασης και της ελευθερίας, ένα σύμβολο του αγώνα του κουρδικού λαού ενάντια στην καταπίεση. 

Όπως ο Καούα είχε θριαμβεύσει κάποτε κατά του Ζουχάκ, ο κουρδικός λαός θα θριαμβεύσει και πάλι και θα μετατρέψει την αιματηρή σελίδα της ιστορίας του που ξεκίνησε με το καταμερισμό του Κουρδιστάν το 1923, για να ζήσει και πάλι σε συνθήκες ειρήνης, ευημερίας και αδελφοσύνης με όλους τους άλλους λαούς της Μέσης Ανατολής.

Νεβρόζ σημαίνει νέο έτος, αλλά και τη νέα άνοιξη του κουρδικού λαού και για όλους τους λαούς, η έλευση μιας νέας εποχής ελευθερίας κατά της καταπίεσης.

Ευχόμαστε σε όλους ένα πολύ καλό Νεβρόζ 2011.
Newroza we pîroz be!

LePost.fr              24.03.2011