Ο σύντροφος Αλέξης (εξ)ελίσσεται σε... πατριώτη

Για το σημερινό θέμα με ιντρίγκαρε ερώτηση του κ. Γκότζου, από το δημοτικό ραδιόφωνο των Ιωαννίνων. «Μα ο κ. Τσίπρας δεν κάνει βήματα, όταν βλέπει τον Πατριάρχη, με τις δηλώσεις του για το μεταναστευτικό ή τις αναφορές του στην πατρίδα; Δεν μετατοπίζεται σε πιο πατριωτικές θέσεις;» Μεγάλη χάρη μας έκανε. Είπε «πατρίδα» ο σύντροφος. Φήμες λένε ότι ο Κολοκοτρώνης στη Σταδίου έβγαλε την περικεφαλαία, κατέβηκε από το άλογο, έκανε ένα τσιγάρο δακρυσμένος, περπατώντας γύρω απ' τη Παλαιά Βουλή, κι ύστερα ξανανέβηκε στη σέλα. Το τεντωμένο χέρι του ακόμη τρέμει απ' τη συγκίνηση.

Η καθαρή θέση υπέρ των εθνικών συμφερόντων, ο πατριωτισμός, δεν είναι «βήμα», δεν είναι εξέλιξη. Ή το έχεις ή δεν το έχεις. Π.χ. στον καιρό των κατάπτυστων «δεκεμβριανών» εκτρόπων, όταν ξεχαρβαλώθηκε και κάηκε η Αθήνα πάνω στο αίμα ενός δολοφονημένου παιδιού, στον καιρό της διπλά κατάπτυστης «Υπατίας» και του οργανωμένου πολιτικού τουρισμού διάφορων κατσαπλιάδων, που τους είχαν πάρει κάτι συριζαίοι από το χέρι δίκην πενταήμερης επαναστατικής εκδρομής, πόσο δονούσε η πατρίδα την ψυχή του Αλέξη;

Για δε την «αστική νομιμότητα», τη σκέτη νομιμότητα, αδέρφια, δεν το συζητώ. Την κάνουν χαρτοπόλεμο τα ευθυγραμμισμένα με την τρομοκρατία και την ανομία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ/Βίλα Αμαλία/J.P. Morgan. Διότι είναι δικαίωμά σας να πηγαίνετε μάρτυρες υπεράσπισης όποιου σας κάνει κέφι, αλλά, όταν αυτό κι οι αριστερίστικες δηλώσεις σας βγαίνουν φόρα παρτίδα, μην ολοφύρεστε σαν παλαιές πόρνες για προσβολή της τιμής της χαμένης παρθενίας σας. Υπερασπιστείτε ως το τέλος τις επιλογές σας, ορέ σύντροφοι.

Είδα στον Σκάι τον Τσουκαλά, τον ανακυκλωμένο πασόκο, με τη νομιμότατη εκατομμυριάρα στο «πόθεν έσχες» του, να τραυλίζει για τη στάση τους στην τρομοκρατία, στη Ζέττα Μακρή, με ακατάληπτα παραληρήματα για ταγματασφαλίτες, Πέτρουλα και τρία πουλάκια κάθονταν στης BlackRock το κατώφλι. Τον έκανε τελατίνι η Ζέττα, τον καθάρισε σαν αβγό και δεν της το είχα! Τον λυπήθηκα τον επενδυτή και μεγαλοκαταθέτη.

Να το θυμηθείτε πάντως, ο Αλέξης θα το ρίξει και στις γονυκλισίες, θα πάρει σβάρνα τα στρατόπεδα, μπορεί και να ομολογήσει πως το «μπάτε, σκύλοι, αλέστε» στα σύνορα δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Εως τις εκλογές μπορεί να ανακαλύψει και ποιος εισβολέας κατέχει ακόμη το 40% της Κύπρου και ποιος σκότωσε τον Σιαλμά και τον Ηλιάκη. Ισως, όσο κάνει ακόμη κρύο, φορέσει ζιβάγκο και βροντοφωνάξει «βυθίσατε το "Χόρα"» και αρχίσει και τις ζεϊμπεκιές με παλιό βινίλιο. Προς γνώσιν, το «Αυτός ο άνθρωπος αυτός ήταν ο άλλος μου εαυτός» ήταν το αγαπημένο του μακαρίτη, που τουλάχιστον, εκτός από καλλιέργεια, είχε το πλεονέκτημα, κυρίως έναντι των ξένων, ότι ήταν απρόβλεπτος. Και κυρίως είχε γεμάτα τα ταμεία που του παρέδωσε η νοικοκυρεμένη και σεμνή «επάρατος Δεξιά». Αλλωστε έτσι, επί αειμνήστου, άρχισε το πάρτι, που τώρα βλέπουμε τα σκουπίδια του σε ανακριτικά γραφεία και στην Ασφάλεια. Αδεια μπουκάλια, σερπαντίνες, μίζες και τρωθείσες «προοδευτικές» και «αστικές» συνειδήσεις. Ολο αυτό στην πολύπαθη καμπούρα των Ενόπλων Δυνάμεων, που όσο αυτές φυλάνε Θερμοπύλες, άλλοι ξεκλειδώνανε Κερκόπορτες για 30 αργύρια.

Σημειώστε δε, παρεμπιπτόντως, κάτι που μου επισήμανε δεινός μάχιμος συνάδελφος, γνώστης της υπόθεσης. Τα εκατομμύρια επί εκατομμυρίων που ακούτε για μίζες και ζαλίζεστε περιλαμβάνονται στο 10% που έβαζαν ως καπέλο οι Γερμαναράδες. Προσοχή όμως, το μεγαλύτερο μέρος αυτού του 10% το καρπώνονταν οι ίδιοι οι Φρίτσηδες, οι ατσαλάκωτοι μάνατζερ των πωλητών. Επέστρεφε σε αυτούς το γερμανικό «λάδι» ή, μάλλον, «βούτυρο», γιατί λάδι δεν έχουν! Να το θυμάστε αυτό την επόμενη φορά που κάποιος Γερμανός πολιτικός ή δημοσιογράφος μάς κουνήσει το δάχτυλο με ύφος προτεστάντη ιεροκήρυκα. Το μεγαλύτερο μέρος από τις μίζες επέστρεφε στους Γερμανικούς λειμώνες, στο Μαύρο Δάσος και στην Λεωφόρον υπό τας Φιλύρας. Τις καταπίνανε αμάσητες ο Πέτρος, ο Γιόχαν κι ο Φρανς με μπόλικη πίλσεν, συνοδεία βουρστ και ξινολάχανου.

Στο θέμα μας όμως. Τι πιστεύω απλά; Οτι ο καταληψίας του λυκείου του, ο σεμνός προσκυνητής του τάφου της Ρόζα Λούξεμπουργκ, αρχηγός τόσων εκατομμυριούχων καταθετών κι επενδυτών στους οίκους των «διεθνών τοκογλύφων», απλά υποκρίνεται. Είναι γνήσιος μαρξιστής, οπαδός του άλλου Μαρξ, του Γκράουτσο, που έλεγε «αυτές είναι οι αρχές μου και, αν δεν σας αρέσουν, έχω κι άλλες»!

Το πόση πατριωτική υπευθυνότητα έχει φάνηκε από την επιδεικτική απουσία του από την τελετή έναρξης της ελληνικής προεδρίας της Ε.Ε., θεσμός ουσιαστικός και όχι μόνο τυπικός. Αμόλησε και ανακοίνωση, που σαν παπαγαλάκια επανέλαβαν οι χλιδάτοι «προοδευτικοί» βουλευτές του για «φιέστα Σαμαρά». Ούτε που του πέρασε από το μυαλό του ανθρώπου πως ήταν η τελετή ανάληψης της προεδρίας της Ε.Ε. από την πατρίδα του, η οποία είναι πέρα και πάνω από τον Σαμαρά, τον Τσίπρα, την ταπεινότητά μου κι όλους εσάς...
 
Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
δημοκρατία