Για το Ισραήλ, είναι καλύτερος ο... διάβολος που γνωρίζεις

Γράφει η Ελενα Μπέλλη

Better the devil you know... Μόνον αυτή η σοφή παροιμία -φυσικά αμερικανικής προελεύσεως- μπορεί να εξηγήσει τη ραγδαία μετατροπή του κλίματος σε διεθνές επίπεδο όσον αφορά τις εξελίξεις στην Αίγυπτο:


Ο πρώην «υπό διορία» πρόεδρος, Χόσνι Μουμπάρακ, αναβαθμίστηκε, αίφνης το Σαββατοκύριακο, σε... παράγοντα σταθερότητας και μάλιστα καθοριστικό. «Η βεβιασμένη απομάκρυνση του προέδρου μπορεί να απειλήσει τη μετάβαση της χώρας στη δημοκρατία», προειδοποίησε η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον. Σύμφωνα με την εφημερίδα The New York Times, η επισήμανση ισοδυναμεί με την πλέον σαφή ένδειξη για την «αυξανόμενη έμφαση που δίνουν οι ΗΠΑ στην αποφυγή της αστάθειας στην Αίγυπτο». Αυτό που ακριβώς σημαίνει η δήλωση Κλίντον εξήγησε ο Φρανκ Γουάισνερ, προσωρινός ενταταλμένος των ΗΠΑ στο Κάιρο: «Ο κύριος Μουμπάρακ είναι πιθανόν να παραμείνει στο προσκήνιο, τουλάχιστον για λίγο διάστημα ακόμα»...

Σχεδόν ταυτόχρονα με τις δηλώσεις της Κλίντον, ο πρόεδρος του Ισραήλ, Σιμόν Πέρες, εκθείαζε το Μουμπάρακ διότι «έπραξε σπουδαία πράγματα για την ειρήνη». Όπως αναφέρει η Jerusalem Post, οι δηλώσεις έχουν εξέχουσα σημασία καθότι έγιναν στο πλαίσιο της ομιλίας του Πέρες στη διάσκεψη της Χερζίλια, τη σημαντικότερη διάσκεψη επί στρατηγικών θεμάτων στο Ισραήλ. Στη Χερζίλια, για παράδειγμα, έγινε η εξαγγελία του Αριέλ Σαρόν, (που ειρήσθω εν παρόδω, συντηρείται στη ζωή με μηχανήματα από το 2006 όταν υπέστη καρδιακή προσβολή) για την πρόθεση του Ισραήλ να αποχωρήσει από τη Γάζα, το 2003.

Με λίγα λόγια, η δήλωση του Πέρες διατυπώνει την επίσημη θέση του Τελ Αβίβ: Ο Μπουμπάρακ ήταν πιστός φίλος και εφόσον η διάδοχη κατάσταση παραμένει άγνωστη, είναι προς το συμφέρον του Ισραήλ ο Αιγύπτιος πρόεδρος να παραμείνει στη θέση του όσο το δυνατόν περισσότερο. Για το εβραϊκό κράτος, τυχόν αλλαγή στο σκηνικό της εύθραυστης ισορροπίας (;) στη Μέση Ανατολή ενέχει σοβαρούς κινδύνους. Κυρίως, διότι υπάρχει το παράδειγμα του Ιράν, όπου η έκπτωση του Σάχη έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από τη Δύση, που λίγο αργότερα είδε τα συμφέροντά της να ανατρέπονται από την άνοδο του Αγιατολάχ.

Στην ιστοσελίδα του, το CNN παρέχει κι άλλους λόγους για τους οποίους το Ισραήλ φοβάται την αλλαγή. Πρώτον, τυχόν ανάρρηση μετριοπαθούς καθεστώτος στην εξουσία της Αιγύπτου δεν απαγορεύει την έμφαση στον εθνικισμό -όπως στην Τουρκία- και τη συνεπαγόμενη επιδείνωση στις σχέσεις με το Τελ Αβίβ.

Δεύτερον, κατά το CNN, τυχόν απουσία της Αιγύπτου από το διαμεσολαβητικό ρόλο της στους Παλαιστίνιους ίσως μετατρέψει τη μεγαλύτερη φωνή επιρροής στην περιοχή σε «ενοχλητική επιρροή».

Τρίτον, όχι μόνον το ενδεχόμενο να καταλάβουν την εξουσία στο Κάιρο οι φανατικοί ισλαμιστές, αλλά ακόμη και η ανάρρηση μετριοπαθών ισλαμιστών στην εξουσία θα σημάνει αύξηση των ισραηλινών αμυντικών δαπανών, που λόγω της φιλίας του Τελ Αβίβ με Αίγυπτο και Ιορδανία, μειώθηκαν από 25% του ΑΕΠ στη δεκαετία του 1980, στο 6,7% το 2010.

Όλα αυτά προσμετρώνται υπέρ του Μουμπάρακ εξ ου και η ανάδειξή του σε παράγοντα σταθερότητας. Ο Χοσέ Τορεμπλάνκα στην El Pais διαφωνεί ριζικά: «Ο Μουμπάρακ είναι η ίδια η αστάθεια», γράφει...
ΗΜΕΡΗΣΙΑ