Ανησυχεί για τα πολλά ανοιχτά μέτωπα το ΑΚΡ

Ανήσυχες οι φωνές εντός του τουρκικού κυβερνώντος κόμματος για τα μεγάλα εσωτερικά και τα εξωτερικά μέτωπα

Του Νίκου Στέλγια

Στο εσωτερικό η σύγκρουση του τουρκικού στρατού και των δυνάμεων ασφαλείας με τις δυνάμεις του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (ΡΚΚ) συνεχίζονται με αμείωτους ρυθμούς. Η Τουρκία εγκαινιάζει τις συζητήσεις για την δημιουργία ενός νέου, δημοκρατικού συντάγματος και πολιτεύματος, ενώ την ίδια στιγμή σημειώνονται αιματηρές συγκρούσεις και αυξάνεται η έξαρση του τουρκικού και του κουρδικού εθνικισμού και μιλιταρισμού. Στο “εξωτερικό πεδίο”, η συνολική εικόνα της πολιτικής γραμμής της τουρκικής κυβέρνησης δεν υπόσχεται πολλά.
Η “Αραβική Άνοιξη” έχει “θερίσει” τις φιλοδοξίες και την ακτίνα δράσης του νέου δόγματος Νταβούτογλου. Σήμερα, σε συνεργασία με την προεδρία του Ομπάμα, η κυβέρνηση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) επιχειρεί να αναδειχθεί σε γητευτής των ονείρων και των φιλοδοξιών του κινήματος των Αδελφών Μουσουλμάνων και της Χαμάς, σε μια γεωγραφία που απλώνεται από την Συρία έως τα βάθη της Αιγύπτου. Τα πολλά διακυβεύματα “πνίγουν” στην κυριολεξία τις ηγεσίες του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών και της ΜΙΤ (τουρκική μυστική υπηρεσία), οι οποίες επιχειρούν απελπισμένα αυτή την περίοδο την στρατολόγηση νέων ατόμων, επιστημόνων, δημοσιογράφων, αλλά και πόρων. Οι τουρκικές λίρες πέφτουν βροχή στην Μέση Ανατολή. Ωστόσο τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ο βαθμός δυσκολίας του τουρκικού επιχειρήματος είναι επικίνδυνα υψηλός...

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν την εν λόγω “αισιόδοξη” εικόνα, μια σημαντική μερίδα εντός του τουρκικού κυβερνώντος κόμματος κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την τουρκική κυβερνητική παράταξη. Μεταξύ άλλων, η συγκεκριμένη μερίδα εστιάζει κυρίως στην ένταση στα περίχωρα της Κύπρου και στο Κουρδικό. Με βάση το γεγονός ότι η κρίση στην κυπριακή ΑΟΖ θέτει σε μια νέα δοκιμασία τις σχέσεις της Τουρκίας με τους δυτικούς της συμμάχους, η ισχυρή “πτέρυγα” του ΑΚΡ συνιστά στην ηγεσία του κόμματος την αποσυμφόρηση της πολιτικής ατμόσφαιρας στην Ανατολική Μεσόγειο. Προτεραιότητα αυτής της μερίδας δεν είναι η στρατιωτική αναμέτρηση της Τουρκίας με αντίπαλες δυνάμεις, αλλά η ανάπτυξη της ακτίνας δράσης του τουρκικού κεφαλαίου σε ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο με “ειρηνικά”, ή καλύτερα “πολιτικά” μέσα. Παράλληλα, η “διαμαρτυρόμενη” μερίδα εντός του ΑΚΡ προειδοποιεί την πολιτική ηγεσία της γειτονικής χώρας για τις επιπτώσεις της κορύφωσης του “πολεμικού πυρετού” εντός της Τουρκίας. Πόσο ακόμη μπορεί να εμπιστεύεται η Τουρκία την εμβέλεια και την αποτελεσματικότητα των όπλων της στο Κουρδικό Ζήτημα; Πόσο ακόμη μπορεί να συνεχιστεί ο πόλεμος της Τουρκίας με τους Κούρδους;

Η κινητήρια δύναμη της “διαμαρτυρόμενης” μερίδας εντός της τουρκικής κυβερνητικής συμμαχίας δεν είναι άλλη παρά το Κίνημα Γκιουλέν, το οποίο έχει ως έδρα την πολιτεία της Πενσιλβάνια στις ΗΠΑ. Το συγκεκριμένο κίνημα, το οποίο σύμφωνα με τις μυστικές υπηρεσίες του τουρκικού στρατού είναι η εμπροσθοφυλακή της νέας αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής στην Μέση Ανατολή και στον μουσουλμανικό κόσμο, τις τελευταίες ημέρες στέλνει προειδοποιητικά μηνύματα στον στενό κύκλο του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μέσα από τις σελίδες και τις εκπομπές των μεγάλων ειδησεογραφικών δικτύων που ελέγχει. Το κίνημα τάσσεται υπέρ του άμεσου ελέγχου της νέας έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο. Η τουρκική λίρα, και όχι οι τουρκικές φρεγάτες, είναι το καλύτερο μέσο για την προώθηση των τουρκικών συμφερόντων στην Ανατολική Μεσόγειο, τονίζει το κίνημα. Σχετικά με το Κουρδικό Ζήτημα, το κίνημα υποστηρίζει ότι έχει έρθει η ώρα για την διεξαγωγή ενός “πραγματικού” διαλόγου ανάμεσα στους Τούρκους και τους Κούρδους πολίτες της Τουρκίας. Ωστόσο, θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι στις τοποθετήσεις του, το κίνημα αποφεύγει να εστιάσει στις “ευαισθησίες” του τουρκικού κράτους στο Κυπριακό και στο Κουρδικό.

Παρά τις προειδοποιήσεις του Κινήματος του Γκιουλέν, ο κ. Ερντογάν επιμένει στην διατήρηση ενός “ψυχροπολεμικού” κλίματος στο εσωτερικό και στο εξωτερικό πεδίο. Στο εσωτερικό, έχει την λανθασμένη άποψη ότι μπορεί να επιβάλλει την πολιτική του ατζέντα στο κουρδικό αυτονομιστικό κίνημα με την ισχύ των όπλων. Στην Ανατολική Μεσόγειο, ανεβάζει τους τόνους στοχεύοντας σε μια νέα “μοιρασιά”. Σύμφωνα με κάποιες πηγές, πίσω από τις κινήσεις του ενδέχεται να βρίσκονται τα “νατοϊκά” σχέδια των ΗΠΑ για την Κύπρο και για ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο.

Οι εξελίξεις της επόμενης περιόδου θα κρίνουν το αποτέλεσμα της “διαπραγμάτευσης” ανάμεσα στην ηγεσία του ΑΚΡ και το Κίνημα Γκιουλέν. Υπογραμμίζουμε ότι υπό τις παρούσες συνθήκες, στο άμεσο μέλλον, η μετεξέλιξη της “διαπραγματευτικής διαδικασίας” σε μια ανοιχτή αντιπαράθεση είναι μια πολύ μικρή πιθανότητα. Ωστόσο, σε αντίθεση με την βασική πολιτική γραμμή των μέσων ενημέρωσης του δυτικού κόσμου, θα πρέπει να τονιστεί ότι στο εσωτερικό της Τουρκίας οι αντιπολιτευόμενες φωνές, οι οποίες βάλλουν με αποτελεσματικό τρόπο κατά της τουρκικής κυβέρνησης, είναι μια αναμφισβήτητη πραγματικότητα. Υπογραμμίζουμε ότι τις επόμενες ημέρες θα ολοκληρωθεί η δημιουργία ενός ενιαίου μπλοκ, το οποίο θα αποτελείται από σοσιαλιστικές δυνάμεις και τις πολιτικές δυνάμεις του ΡΚΚ. Σύμφωνα με τον φυλακισμένο ηγέτη του ΡΚΚ, Αμπντουλάχ Οτζαλάν, με τις σωστές, στρατηγικές πρωτοβουλίες το συγκεκριμένο μπλοκ θα μπορούσε να αγγίξει ποσοστά της τάξεως του 25% και 30%. Από την επιτυχία, ή όχι, του συγκεκριμένου μπλοκ ενδέχεται να εξαρτηθεί η συνέχεια της μετεξέλιξης του κεμαλικού καθεστώτος στην γειτονική χώρα και στην άλλη πλευρά της πράσινης γραμμής...


www.kathimerini.com.cy