Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.
Δημοσιεύθηκε στην Εστία, 14 Οκτωβρίου 2019
«Τα τζαμιά είναι οι στρατώνες μας, οι τρούλοι τα κράνη μας, οι μιναρέδες οι ξιφολόγχες μας και οι πιστοί οι στρατιώτες μας». Αυτό το ποίημα είπε δημοσίως ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δήμαρχος Κωνσταντινούπολης 1994-98, και φυλακίστηκε από τους Κεμαλιστές. Αφαιρέθηκαν τα πολιτικά του δικαιώματα μέχρι το 2003. Δεν μπορούσε όμως να μείνει άπραγος. Το 2001 ίδρυσε το διάδοχο κόμμα του Ισλαμιστή Ερμπακάν και το 2002 κέρδισε τις εκλογές με 34%, αλλά λόγω της ποινής δεν μπορούσε να εκλεγεί ο ίδιος. Έτσι, τοποθέτησε ως πρωθυπουργό τον Γκιουλ.
Λίγους μήνες μετά, στις 2 Μαρτίου 2003 το Τουρκικό Κοινοβούλιο αρνήθηκε την είσοδο σε αμερικανικά στρατεύματα προκειμένου να κάνουν χερσαία επίθεση από τον βορρά. Έτσι, η επίθεση έγινε 18 ημέρες αργότερα από τον νότο και πήρε 40 ημέρες για να ολοκληρωθεί. 264 ψήφισαν υπέρ της άδειας διέλευσης, 251 ψήφισαν κατά και 19 απείχαν. Τα υπέρ ήταν περισσότερα μεν, όμως όχι περισσότερα από τα απαιτούμενα, διότι «κατά» και «αποχές» είχαν 270! Όπως μας πληροφορούν οι ΝY Times, ο πρωθυπουργός Γκιουλ και ο αρχηγός του κόμματος Ερντογάν «εξεπλάγησαν» από το αποτέλεσμα, διότι διέθεταν άνετη πλειοψηφία στη Βουλή. Τους πιστεύουμε;
Για τη συνέχεια Αντίβαρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.