Ειρήσθω Ω ς π ό τ ε ,Τουρκοραγιάδες;

Σ Τ Η ΓΕΝΙΑ των προπάππων των δικών μας παππούδων, στη Γενιά του '21, ανήκει η μεγαλύτερη τιμή, η δόξα και η νίκη. Αυτή η τελευταία, η νίκη, είχε και το πανάχραντο - απτής υλικής υπόστασης - αποτέλεσμα της ένοπλης αιματηρής εθνεγερσίας του 1821: Τη λευτεριά: Το πρώτο, μετά από τέσσερις αιώνες τουρκικής σκλαβιάς, ελεύθερο ελλα-δικό μας κράτος. Δεν ήταν, δηλαδή, μόνο η τιμή κι η δόξα, που είχαν λ.χ. οι 300 Λακεδαιμόνιοι του Λεωνίδα και οι 700 Θεσπιείς του Δημόφιλου, οι οποίοι θυσιάστηκαν μαχόμενοι, αλλά δεν νίκησαν τις ορδές του Ξέρξη στις Θερμοπύλες. Ήταν και η νίκη. Σαν εκείνη του Μαραθώνα, της Σαλαμίνας και των Πλαταιών, και των μετέπειτα απελευθερωτικών βαλκανικών πολέμων του 1912-13…


Δ Ε Ν ΗΣΑΝ, όμως, ολοκληρωτικά και τελεσίδικα ατιμασμένες, οι ενδιάμεσες γενιές τών, προ του Εικοσιένα, προγόνων μας, των σκλάβων, υπόδουλων, ραγιάδων από το 1453 της Αλώσεως ως πριν το 1821. Και τούτο κυρίως οφείλουμε οι τωρινοί να θυμόμαστε. Προς άντληση θάρρους κι εγκαρτέρησης, στους καιρούς του Νέο-Ραγιαδισμού, όπου διάγουμε κυριαρχημένοι απ’ τα Ηττημένα Μυαλά μας…

Π Ω Σ ΤΑ 'γραφε ο Μακρυγιάννης, να θυμόμαστε, για «κείνους όπου βάστηξαν την θρησκεία τους τόσους αιώνες με τους Τούρκους και τούς κάναν τόσα μαρτύρια και την βάστηξαν». Και «με την μαγιά της λευτεριάς όπου την βάστηξαν ξυπόλυτοι και γυμνοί τόσους αιώνες εις τα βουνά κι ερημιές να μη χαθεί»! Δεν έγιναν όλοι γενίτσαροι. Ούτ’ όλοι αλλαξοπίστησαν. Ήταν εκεί, στους αιώνες της σκλαβιάς, ΚΑΙ η «μαγιά». Το κραύγαζε, με κείνο «το γράψιμον το απελέκητό» του ο Μακρυγιάννης: «Ως πότε, τουρκοραγιάδες, ως πότε να σας βυζαίνουν οι Τούρκοι και οι οπαδοί τους κοτζαμπάσηδες και τουρκοκαπεταναίγοι […] Φαίνεται ο Ρήγας Βελεστίνος, το αγαθό παιδί της πατρίδας, και βαστάγει ένα σακκουλάκι με τον σπόρο της λευτεριάς και σπέρνει αυτόν τον σπόρον»…

Κ Ρ Α Τ Η Σ Α Ν , λοιπόν, «βάστηξαν», διαφύλαξαν, στους αιώνες του ραγιαδισμού, τη «μαγιά» και τον «σπόρο»: «Την πατρίδα [με τον πόθο της απελευθέρωσής της], τη θρησκεία και την αρετή». Η μακρυγιάννειος τριαδική εξήγηση του ότι «η ρωμιοσύνη έν φυλή συνότζιαιρη του κόσμου, κανένας εν ευρέθηκεν για να την ηξηλείψει, κανένας γιατί σκέπει την που τα ΄ψη ο Θεός μου», όπως το ‘γραψε για την 9η Ιουλίου 1821 εν Κύπρω, στο στόμα του εθνομάρτυρα αρχιεπισκόπου Κυπριανού ο Βασίλης Μιχαηλίδης. Ώστε να γνωρίζουμε και σήμερα και πάντα οι ραγιάδες: «Αμμά ‘ξερε πως ύλαντρον όντας κοπεί καβάτζιν, τριγύρω του πετάσσουνται τρακόσια παραπούλια»…
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΑ 25.3.11
Είναι σήμερα, 25η Μαρτίου, η αρμοδιότερη μέρα να ρωτήσουμε τη δήμαρχο Λευκωσίας, μετά από τις ανασκαφές προς ανάπλαση της Πλατείας Ηπείρου, αν θα διασωθεί και θ’ αναβαθμισθεί, όπως του πρέπει εκεί, το εσχάτως εξαφανισθέν (προσωρινώς ελπίζουμε) ΑΓΑΛΜΑ του εθνικού μας ποιητή Διονύσιου Σολωμού, που φιλοτέχνησε ο γλύπτης Ιωάννης Νοταράς και τ’ αποκαλυπτήριά του τέλεσε 20.6.1954 ο τότε Αρχιεπίσκοπος και Εθνάρχης Μακάριος Γ΄ ;
Λάζ.Α.Μαύροςhttp://www.sigmalive.com/