Ο ιστορικός και διπλωμάτης Τζόζεφ Νάι μας δίνει μια πανοραμική οπτική των μεταβολών ισχύος μεταξύ της Κίνας και των ΗΠΑ, και τις παγκόσμιες επιπτώσεις τους, καθώς η οικονομική, πολιτική και ήπια ισχύς μεταβάλλεται και κινείται πάνω στην υδρόγειο. (Με ελληνικούς υπότιτλους)
Ενημερωτικό Ιστολόγιο με Βαρύτητα σε Θέματα Διεθνών Σχέσεων, Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας
Βιβλιοπωλείο ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ: Φιλελλήνων 14, Τ.Κ. 10557, Σύνταγμα, Αθήνα, 210 3316036, infognomonpolitics@gmail.com
3/10/11
Ο Τζόζεφ Νάι για τις μεταβολές ισχύος στο διεθνές σύστημα
Ο ιστορικός και διπλωμάτης Τζόζεφ Νάι μας δίνει μια πανοραμική οπτική των μεταβολών ισχύος μεταξύ της Κίνας και των ΗΠΑ, και τις παγκόσμιες επιπτώσεις τους, καθώς η οικονομική, πολιτική και ήπια ισχύς μεταβάλλεται και κινείται πάνω στην υδρόγειο. (Με ελληνικούς υπότιτλους)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αν και αρκετά νεότερός μου, δεν τα λέει και πολύ άσχημα...
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/09/top-us-intel-official-in-ankara-to-head.html?showComment=1316461877298#c6878280574897137064
Soft power τὸ λέει, ἤπια ἰσχὺς τὸ μεταφράζει, μαλακὴ ἰσχὺς τὸ λένε κάποιοι ἄλλοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑὐτὴ πιστεύω εἶναι ἡ οὐσία τοῦ λὀγου, ποὺ ἔβγαλε ὁ τῦπος.
konion, στο χωριό μου το λέμε unrestricted warfare, αλλά τί να κάνει ο έρμος, τούς το φέρνει λάου-λάου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλές περίεργες συμπτώσεις σήμερα...Τυχαία δίαβασα ενα αρθρο του 2002 (!!) το οποίο μιλάει ακριβώς για το ίδιο θέμα μαλακή ισχύς κλπ και είναι αυτό "H νέα Pώμη συναντά τους νέους βαρβάρους" http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_31/03/2002_20265 και τώρα πέφτω πάνω σε αυτό το βίντεο...Μυστήρια πράγματα...:)
ΑπάντησηΔιαγραφήRussell, άλλο η περιγραφική ανάλυση δημοσιογραφικού επιπέδου και άλλο οι συζητήσεις κοινωνικής εξελικτικής, τα manual της ανθρωπολογικής μάχης, κτλ. Συζητήσεις περί μαλακής ισχύος υπήρχαν εδώ και 20 χρόνια, αλλά το θέμα είναι η κατανόηση και η χρήση μετατροπής της θεωρητικής ιδέας που αντιλαμβάνεσαι διαισθητικά σε εργαλείο πολέμου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη με φέρνεις και εσύ σε δύσκολη θέση να πω ότι γράφουν ένα βιβλίο και το πουλάνε με παρουσία για χρόνια! Αφού είδες με τί δυσκολία προσπάθησα να το παίξω ευγενικός, παρά την ανακόντια φύση μου! Από την άλλη βέβαια, ώσπου να πάρει χαμπάρι ο λαός το τί γράφει κανείς, περνάει πολύς χρόνος: πρέπει να το πεις, να το ξαναπείς, να το ξαναεξηγήσεις... Εδώ και οι εξειδικευμένοι φοβούνται και κλείνονται στο καβούκι τους για να αποφύγουν την -εν τέλει αναπόφευκτη- εξέλιξη...
Μαλακή ισχύς είναι ο σωστός όρος. Σημαίνει με απλά λόγια ότι μειώνω το κόστος της εθνικής στρατηγικής με το να επιτυγχάνω τους εθνικούς σκοπούς κερδίζοντας τα μυαλά κρίσιμων «ελίτ» του «κράτους στόχου». Τα μυαλά αυτά (στα μέσα ενημέρωσης, στην διανόηση, στα πανεπιστήμια, στον πολιτικό χώρο) συνειδητά ή ανεπίγνωστα εξυπηρετούν, έτσι, την εθνική στρατηγική. Εξοικονομούνται έτσι κονδύλια (κάποιοι υπολόγισαν 1 προς 10000) και αντί στρατιωτικών μέσων τα «μυαλά» του αντιπάλου χρησιμοποιούνται εργαλειακά. Η στρατηγική αυτή μετά το 1945 έγινε κύριος άξονας της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής αλλά και άλλων κρατών. Τις δε τελευταίες τεχνολογίες την εκτίναξαν ως κύριο μέσο με πιο γνωστές περιπτώσεις την Ουκρανία, την Σερβία, το σχέδιο Αναν και πρόσφατα την Λιβύη. Χρησιμοποιείται και σε συνδυασμό με στρατιωτικά μέσα. «Μαλακώνει», που λέμε τον στόχο και επιτίθεται στην συνέχεια με λιγότερα μέσα. Για ανάλυση του όρου «μαλακή ισχύς» σε αναφορά με τους ΜΚΟ βλ. http://www.ifestosedu.gr/30MKOTransnational.htm. Για τους ενδιαφερόμενους για σοβαρές αμερικανικές αναλύσεις ας αρχίσουν από τον Jonathan Mowat http://www.ifestosedu.gr/47SoftPower.htm. Εκεί θα βρείτε πολύ βιβλιογραφία και συχνά αναφορές στον «ημέτερο» σύμβουλο των Ελλήνων και χρηματοδότη «ιδρυμάτων» Γιώργο Σόρος. Μπροστά στις αναλύσεις που παραπέμπει ο Mowat (πρώην στελέχη των υπηρεσιών) ο Joseph Nye είναι … «μαλακός». Το στρατηγικό πλαίσιο της μαλακής ισχύος αναλύεται έξοχα, επίσης, στο John Mearsheimer, Η τραγωδία της πολιτικής των μεγάλων δυνάμεων (http://www.ifestosedu.gr/54MearheimerCritique.htm). Σημαντικό κείμενο είναι επίσης το που αναλύει την στρατηγική στράτευσης των πανεπιστημιακών και διανοουμένων στις ΗΠΑ μετά το 1945 είναι το Christopher Simpson, Science of Coercion: Communication Research and Psychological Warfare, 1945-1960 Publisher: Oxford University Press, USA; 1ST edition 1996.
ΑπάντησηΔιαγραφή>>Εξοικονομούνται έτσι κονδύλια (κάποιοι υπολόγισαν 1 προς 10000) και αντί στρατιωτικών μέσων τα «μυαλά» του αντιπάλου χρησιμοποιούνται εργαλειακά.<<
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή μεθοδική δουλειά από ειδικούς αντί για προμήθειες ελεγχόμενες από 'προσαρμόσιμους';
Δεν εγκρίνεται!