9/3/16

"Οι Έλληνες της στέππας" -Άρθρο της Washington Ρost αφιερωμένο στους ανθέλληνες* Φίλη και Ανδριανόπουλο

Greeks of the steppe

There are about 91,000 Greeks in Ukraine, according to the last census, but they don’t live in the Crimea anymore, and that fact lies at the heart of one of those arguments that Ukrainian Greeks love to bat around, and have been doing so ever since they left there in 1778.
What’s indisputable, though, is that when they got to the region around today’s Donetsk, in easternmost Ukraine, after a harrowing two-year trek, they were most definitely the first settlers, clearing virgin land at the behest of its new ruler, an empress far away on the shores of the Baltic Sea.
Irony is a Greek word, so that’s Irony No. 1. The Crimean Greeks lived for about 300 years under the rule of the Muslim Khanate, and when imperial Russia made a move to conquer the Crimea they asked Catherine the Great, fellow Orthodox Christian, to offer them her protection.
Sure, she said (or words to that effect). You’ll be best off if you leave your homes of the past two millenniums and set up shop in this other land I’ve just acquired, far to the east. Oh, and that means all of you. Now.
“She awarded lands to the Greeks,” exclaimed Yelena Prodan, head of the Donetsk Greek Society, at a board meeting one night recently. “Orthodox Greeks were rescued from the Muslims.”
“We were deported,” Chumak replied. “People died from the cold, the lack of shelter.”
“They made themselves at home,” said Ivan Makmak, gesticulating. “And only the best, the most cunning, the strongest survived,” he added, looking on the bright side.
‘Just because he was Greek’
Starting on the shores of the Sea of Azov, the Greeks settled in villages on the steppe. They were exempt from conscription, which was a plus, and they prospered. When the city of Donetsk was founded in 1869 by the Welshman John Hughes, as a coal center, they began migrating into town.
They kept their native language — or, actually, languages. Those whose families came from the coastal towns of the Crimea spoke a Greek that was heavily influenced by the Turkic language of the Khans. Those whose roots were in the remote mountains spoke a language that’s descended directly from ancient Greek — closer to it, probably, than you’d hear in Athens today.
And that gets at Irony No. 2, but first, a word about the Soviets.
In the 1920s, in the first blush of the proletarian revolution, the early Soviet Union strongly encouraged the development of ethnic cultures, a sort of de-Russification after czarist rule. Here, a Greek theater opened, as did Greek schools and Greek newspapers. Greek poets flourished.
Then in 1937, Joseph Stalin decided that this was, in fact, criminal behavior. About 20,000 Greeks were executed, Prodan said, others deported to Kazakhstan or Siberia. Vasily Gala, just to take one example, was a poet who helped run a Greek newspaper. One day he was arrested and then shot, “just because he was Greek,” said his great-niece, Tatyana Patricha, who today carries on his work by editing Donetsk’s monthly Greek newspaper.
But the paper, called Kambana, from the Greek word for bell, is published in Russian, because so many have lost touch with their native tongue.
“After 1937, people were afraid of saying they were Greeks,” Prodan said. But deep in the villages, within their own homes, families kept the old memories, and the old languages, alive.
The second irony
Chumak, 64, spent every summer with relatives in a little village that had originally been named Karan, after the Crimean village, near Balaclava, that their ancestors had left behind. She heard the stories. They argued over Catherine. They pointed out to her a photo of her mother’s aunt, who they said had walked to Jerusalem on a pilgrimage in 1896.
Chumak got a job with the Ministry of Culture and for the past eight years has been director of the Donetsk Regional Arts Museum. But for the previous 30 years, she had worked with archaeologists in the Crimea. She found her family’s original village there; only an abandoned church remains.
It was no longer dangerous to be Greek by that time, but it was tricky. “In the Soviet Union, people could only tiptoe up to their history,” she said. “Now they can study it openly.”
And there’s the problem and the second irony. With the collapse of the Soviet Union, suddenly all the walls were down. You were free to be Greek. It was easy to go to Greece; Greeks came to Donetsk. Schools opened to teach Greek to a younger generation — but they teach modern Greek, to foster ties to the people of the ancient homeland. Museums and cultural festivals have sprung up to revivify Greek identity here — yet there’s a real danger that in the slowly dying villages, the indigenous Greek dialects, with centuries of history behind them, could wither away to nothing.
Then again, contemporary Greece is having problems of its own, so the cultural onslaught may slacken for a while.
“I’m proud to be Greek,” Chumak said. “But I’m happy to be Ukrainian.”

*Όποιος είναι αντιπόντιος, αξιωματικά θεωρείται και ανθέλληνας

15 σχόλια:

  1. Όσο και αν ισχύει το στα ξένα είμαι Έλληνας και στην Ελλάδα ξένος η αλήθεια είναι ότι μόνο στην Ελλάδα μπορείς να είσαι Έλληνας χωρίς να ζορίζεσαι, χωρίς να δίνεις αγώνα για να κρατήσεις την ταυτότητά σου, και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το καταλάβουν οι Έλληνες εγκαίρως

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και μονο στην Ελλάδα μπορούν να σε αποκαλούν τουρκόσπορο και ρωσοπόντιο))


      Ειρωνεία No 3

      Θυμάμαι κάποιοι πόντιοι από την πρώην ΣΕ έλεγαν ότι αν πήγαιναν στην Ελλάδα να ζήσουν τουλάχιστον δεν θα είχαν πρόβλημα με την εθνικότητα και θα ζούσαν με τους συνέλληνες. Που να ήξεραν οι καημένοι ότι οι συνέλληνες θα τους αποκαλούσαν υποτιμητικά ρωσοπόντιους.
      Και τώρα που ζουν στην Ελλάδα λένε ότι σε αυτές της χώρες παρα τα προβλήματα τουλάχιστον τους αποκαλούσαν έλληνες.)))

      Διαγραφή
    2. Δεν νομίζω να υπάρχει Ελληνοπόντιος που να μπορεί να ζήσει στην Ελλάδα και να προτιμάει να φύγει για κάποια άλλη χώρα εξαιτίας ρατσιστικών περιστατικών, διότι μόνο εδώ, αν εξαιρέσεις τα περιστατικά αυτά που δεν κρατάν και πολύ χρονικά, μπορείς να αισθανθείς Έλληνας χωρίς να το παλέψεις μέσα σου, οπουδήποτε αλλού νιώθεις ότι παίζεις σε ξένο έργο, ότι είσαι βαλμένος σε λάθος θέση. Από ότι κατάλαβα οι Έλληνες του εξωτερικού έχουν ένα σαράκι που τους τρώει, τουλάχιστον αυτοί που γεννήθηκαν στην Ελλάδα, να γυρίσουν κάποια στιγμή οι ίδιοι ή οι απόγονοί τους στην πατρίδα ως Έλληνες.

      Διαγραφή
    3. Δηλαδή θεωρείς ότι είναι εντάξει να τον αποκαλούν ρωσοπόντιο η τουρκόσπορο?
      Για να πούμε την αλήθεια οι ελληνοπόντιοι από πρώην ΣΕ υπερβάλλουν λίγο. Τα προβλήματα που λένε ότι αντιμετώπιζαν δεν ήταν και τόσο μεγάλα αν εξαιρέσουμε κάποιες περιόδους. Το πρόβλημα ήταν ότι οι προσδοκίες τους για την Ελλάδα ήταν πολύ μεγάλες και νόμιζαν ότι θα βρούν έναν "παράδεισο" και ότι οι ελλαδίτες θα τους αγκαλιάσουν μετά από τόσους αιώνες. Η πραγμaτικότητα ομως όπως αποδείχθηκε ήταν τελείως διαφορετική.

      Διαγραφή
    4. Όχι αλλά ούτως ή άλλως πλέον δεν χρησιμοποιείται και τόσο πολύ η λέξη "ρωσοπόντιος", το "τουρκόσπορος' εκτοξεύεται προς όλους τους Πρόσφυγες, ιδιαίτερα όμως στους Πόντιους και τους Καππαδόκες αλλά και αυτό πλέον μόνο σε κάτι παλάβά sites του internet το συναντάς.
      Υπερβολικός είσαι, αγκαλιάστηκαν, οι περισσότεροι είχαν και συγγενείς ήδη εδώ, δεν ήρθαν σε άγνωστη γη όπου όλοι τους ήταν ξένοι και εχθρικοί. Τα προβλήματα ήταν και μεγάλα και σύνθετα στην ΣΕ, μέχρι και οι Έλληνες κομμουνιστές που ήταν πολιτικοί εξόριστοι εκεί εγκατέλειπαν με την πρώτη ευκαιρία την "χώρα όπου οικοδομούταν ο σοσιαλισμός" για να επιστρέψουν στην Ελλάδα

      Διαγραφή
    5. "Τουρκόσπορος" μπορεί και να το έκοψαν και να το λένε πολύ σπανια γιατί έχουν περάσει σχεδόν 100 χρονια από τότε. Αλλα το "ρωσοπόντιος" το λένε που και που κάτι τέτοιοι σαν τον ανδριανόπουλο και φίλη.
      Εγώ δεν είπα ότι στην ΣΕ δεν υπήρχαν προβλήματα. Είπα ότι αν εξαιρέσουμε κάποιες περιόδους δεν ήταν καθόλου άσχημα ειδικά στην Γεωργία. Από τότε που ήρθαν στην Ελλάδα και αντίκρισαν την πραγματικότητα κατάλαβαν ότι έλεγαν υπερβολές. Μια χαρά ζούσαν εκεί.
      Δεν μιλώ για τους συγγενείς, αν και αυτοί που είχαν συγγένειες στην Ελλάδα ήταν πολύ λίγοι.

      Διαγραφή
    6. Ρε συ Dion τί μια χαρά; Moυ θυμίζεις λιγάκι έναν Πόντιο νεοπρόσφυγα που συνάντησα μια φορά στο καράβι για το Ηράκλειο που μου έλεγε τα ίδια και ότι καλά έκανε ο Στάλιν και έστειλε στην εξορία τους Έλληνες διότι θέλαν να είναι ξεχωριστοί. Τί καλά; Σαν Έλληνας; Δεν λάμβανες Ελληνική παιδεία, σαν άνθρωπος; Η ζωή σε ένα διαμέρισμα της Σοβιετικής ένωσης-τα ίδια ισχύουν και σήμερα- ήταν άθλια σε σχέση με αυτήν σε ένα διαμέρισμα στην Ελλάδα, μιλάω για τον απλό κόσμο, και σε ένα σωρό άλλα πράγματα άθλια ήταν, ασχέτως αν η Τιφλίδα είχε metro από τη δεκαετία του 50.
      Και αυτοί που δεν είχαν συγγενείς είχαν γνωστούς, και αυτοί που δεν είχαν ούτε γνωστούς βρεθήκαν σε οικείο Ποντιακό περιβάλλον.

      Διαγραφή
    7. Εγώ και βεβαια δεν συμφωνώ με αυτά σου είπε για τον στάλιν. Αλλα υπήρχε ζωή και μετά τον στάλιν. Θες να πεις ότι εγώ σε διαμέρισμα που ζούσα ήταν σε άθλιες συνθήκες? Το διαμέρισμα μου ήταν πολύ πιο καλο από ότι τα διαμερίσματα που είδα στην Ελλάδα τόσα μικρά που δεν χωράει εκεί ούτε ο κινέζος. Τουλάχιστον τα διαμερίσματα που είχαμε τα πήραμε δωρεάν από το κράτος. Και στην Ελλάδα δεν είχατε κεντρική θέρμανση και ούτε φυσικό αέριο. Στην Θεσσαλονίκη του 2016 το metro ακόμα δεν υπάρχει αλλα η χωρα χρωστάει 300 δισεκατομμύρια. Απίστευτο, μονο στην Ελλάδα γίνονται αυτά.
      Το ότι δεν λάμβανα ελληνική παιδεία σαν έλληνας? Ναι, κακό. Αλλα το ίδιο ίσχυε και για τους άλλους λαούς. Κατά τα αλλα η παιδεία ήταν πολύ καλή και δεν πληρώναμε, το κράτος μας παρείχε αυτά.
      Ένα θα σου πω. Οι Πόντιοι στο παρελθόν είχαν ζοριστεί αρκετά. Έχουν περάσει αρκετές δυσκολίες αλλα την περηφάνια τους και την ελληνικότητα τους την είχαν πάντα μέσα τους και δεν την έχασαν. Ακόμα και στη ΣΕ στα διαβατήρια τους είχαν ζητήσει να γράφονται έλληνες. Πολλοί οι οποιοι είχαν εξοριστεί στο καζαχστάν είχαν παλιά ελληνικά διαβατήρια δεν τα άλλαξαν με σοβιετικά με τίποτα, προτίμησαν να μείνουν εξόριστοι.

      Και μετά από όλα αυτά που είχε περάσει έρχεται στην γενέτειρα των προγόνων και αντί να τον υποδεχθούν σαν δικό τους ακούει να τον αποκαλούν ρωσοπόντιο. Δεν υπάρχει πιο μεγάλη προσβολή για αυτούς τους ανθρώπους.

      Διαγραφή
    8. Καλά σε εμένα τα λες; Aφού σε είπα ότι ο ένας παππούς μου ήρθε το 23 από τον Πόντο και ο άλλος το 39 από την Κολχίδα-ο αδελφός του εξορίστηκε στο Καζακστάν και ήρθε το 65 με το Ελληνικό διαβατήριο που αναφέρεις-.
      Από όσα είδα στη Μόσχα κρίνοντας, δεν μπορώ να συμφωνήσω μαζί σου, αλλά τέλος πάντων για τον καθένα η νοσταλγία για την νιότη και τα παιδικά χρόνια είναι πληγή που κακοφορμίζει.

      Διαγραφή
    9. Ο παππούς σου που έφυγε από το 23 πως μπορεί να ήξερε για την ζωή στην ΣΕ? Τα πρώτα χρονια ήταν δύσκολα αλλα αυτό δεν σημαίνει ότι η ζωή στην δεκαετία του 60-70 ήταν έτσι όπως και το 17 μετά την επανάσταση. Πράγματα αλλάζουν. Εδώ στην Ελλάδα πράγματα άλλαξαν τόσο γρήγορα προς το χειρότερο που αν έλεγες σε κάποιον την εποχές 90-00 ότι ο κόσμος δεν θα είχε να φάει στο κοντινό μέλλον θα σε περνούσαν για τρελό. Και όμως η Ελλάδα τα τελευταία 10-15 χρονια άλλαξε. Aπό μια σχετικά ανεπτυγμένη χωρα κινδυνεύει να καταντήσει μπανανιά τύπου μέσης ανατολής.
      Τι σχέση έχει η νοσταλγία για την νιότη? Εγώ δεν έχω πρόβλημα να σου πω και για τα καλά όπως και για κακά. Κανένα κράτος δεν είναι τέλειο όπως και οι άνθρωποι. Δεν ξέρω ποτε ήσουν στην Μόσχα αλλα σαν πόλη είναι πολύ πιο καλύτερη από πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και ειδικά την τελευταία δεκαετία αλλάζει προς το καλύτερο.

      Διαγραφή
    10. Μην μπερδεύεις τη δημόσια εικόνα μιας χώρας με την ευημερία και την άνεση του προσωπικού βίου, την είχα κάνει εδώ τη σχετική συζήτηση με κάποιον άλλον σχολιαστή πριν καιρό. Η εικόνα της Μόσχας αλλάζει προς το καλύτερο αλλά την ίδια στιγμή οι κοινωνικοοικονομικές αντιθέσεις αυξάνονται.
      Το 1923 ο παππούς μου, ο ένας, ήρθε από τον Πόντο, δεν έχει σχέση με την ΣΕ, ο άλλος ήρθε το 1939 από την περιοχή του Σοχούμ , ο αδελφός του που δεν μπόρεσε να έρθει μαζί του στην Ελλάδα εξορίστηκε στο Καζακστάν, συναντήθηκαν ξανά μετά από 26 χρόνια.
      Πριν από 5 χρόνια αν έλεγες ότι σε 10 χρόνια η Ελλάδα δεν θα υπάρχει ως το κράτος που ξέρατε σε θεωρούσαν υπερβολικό και συνωμοσιολόγο , σήμερα ακούγεται ως κάτι πολύ λογικό, σαν να λες ότι ένα και ένα κάνουν δύο.

      Διαγραφή
    11. Μα η Μόσχα σήμερα δεν είναι κομμουνιστική όπως όλη η Ρωσία και φυσιολογικό είναι ότι θα υπάρχει διαφορα στο βιοτικό επίπεδο των πολιτών. Αλλα γενικώς είναι πολύ πιο καλύτερα για όλο τον πληθυσμό από ότι ήταν πριν 15 χρονια.
      Φιλε εγώ επειδή γεννήθηκα και μεγάλωσα εκεί ξέρω πολύ πιο καλύτερα από άλλους για το πως ήταν ζωή σε αυτά τα μέρη. Έζησα και τα χρονια των αρχων του 90 και μετά ήρθα στην Ελλάδα. Αυτά που λέω είναι καθαρά από την εμπειρία μου και συγκρίνω γιατί ξέρω τι θα πει κράτος και αν λειτουργεί σωστά η όχι.

      Διαγραφή
    12. Ανάμεσα στον κομμουνισμό- που δεν ήταν κομμουνισμός αυτό που υπήρχε- και την σημερινή κοινωνική πραγματικότητα με τις μεγάλες αντιθέσεις υπάρχει μια ενδιάμεση κατάσταση η οποία μέχρι και το πρόσφατο παρελθόν, ας πούμε μέχρι και το 2000, εκφραζόταν, και, από την Ελλάδα και την οποία επιθυμεί η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Πριν 15 χρόνια, δηλαδή πριν τον Πούτιν, η Ρωσία ήταν έτοιμη να σερβιριστεί ως δείπνο πολυτελείας στους δυτικούς, φυσικά και δεν έχει καμιά σχέση με το σήμερα.

      Διαγραφή

  2. Πατρίδα μ αραεύω σε αμόν καταραμένος
    Σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. https://www.youtube.com/watch?v=5EP0_5y5wmA

      Για να κάνουμε ένα μεσημεριανό διάλειμμα, Γεώργιε Βλαχογιάννη και κύριε Καλεντερίδη!

      Διαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.