Τα ιστορικά γεγονότα που αφορούν την Επανάσταση του 1821 είναι σταθερά, αδιάψευστα. Για το λόγο αυτόν καλό είναι να μην αλλοιώνονται. Ο πρώην υπουργός Ανδρέας Ανδριανόπουλος, σε άρθρο του στην εφημερίδα Τα Νέα (26/3/2019, σ. 13) με τίτλο «Κλήρος και επανάσταση» έγραψε: «Ήδη από το 1779, πολύ πριν από την επίσημη εκδήλωση των όποιων εθνεγερτικών κινήσεων, ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε΄ είχε καταδικάσει με επίσημο φιρμάνι την όποια ανυπακοή κατά του οθωμανικού κράτους». Στο κείμενο ακολουθεί εντός εισαγωγικών και το κείμενο του «φιρμανίου» (φιρμάνια δεν εξέδιδαν οι πατριάρχες).
Ο εθνοϊερομάρτυρας Πατριάρχης το 1779 δεν ήταν καν μητροπολίτης. Το 1785 εξελέγη μητροπολίτης Σμύρνης, και παρέμεινε στην εν λόγω μητρόπολη έως την εκλογή του σε Πατριάρχη, το 1797.
Παρέμεινε δύο χρόνια στον πατριαρχικό θρόνο και το 1799 εξορίστηκε στον Άθω, όπου παρέμεινε έξι χρόνια. Η δεύτερη πατριαρχία του διήρκεσε ενάμιση χρόνο (1806-1808) και ακολούθησε δεκάχρονη εξορία, πάλι στο Άγιον Όρος. Η τρίτη πατριαρχία του άρχισε το 1819 και έληξε με τον απαγχονισμό του, στις 10 Απριλίου του 1821, ανήμερα το Πάσχα, στην είσοδο του Πατριαρχείου, η οποία έκτοτε μένει κλειστή. Ασφαλώς ο Αν. Ανδριανόπουλος την έχει επισκεφθεί.
Ο Αν. Ανδριανόπουλος σημειώνει επίσης στο άρθρο του πως επειδή ο Αλέξανδρος Υψηλάντης ήταν υπέρ «της δημιουργίας μοντέρνου κράτους, που θα κάλυπτε τις ανάγκες ενός αναδυόμενου εμπορικού και ευρύτερα αστικού κόσμου στην επαναστατική του διακήρυξη [σημ.: επρόκειτο περί προκηρύξεως] –και παρά τον τίτλο της–, γνώστης προφανώς των διαθέσεων του Πατριαρχείου, δεν ομιλεί σχεδόν καθόλου περί Θρησκείας!».
Πρώτον, να αναφερθεί ο τίτλος της προκήρυξης του Υψηλάντη. Ήταν «Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος». Στην επαναστατική, εθνική και πολιτική προκήρυξη υπάρχουν τέσσερα (4) καθοριστικά σημεία για τον Αγώνα που ξεκινούσε ο Αλ. Υψηλάντης:
- Η θεία πρόνοια, ω φίλοι Συμπατριώται, ευσπλαγχνισθείσα πλέον τας δυστυχίας μας ηυδόκησεν ούτω τα πράγματα, ώστε με μικρόν κόπον θέλομεν απολαύσει με την ελευθερίαν πάσαν ευδαιμονίαν.
- Είναι καιρός να αποτινάξωμεν τον αφόρητον τούτον ζυγόν, να ελευθερώσωμεν την πατρίδα, να κρημνίσωμεν από τα νέφη την ημισέληνον, δια να υψώσωμεν το σημείον δι’ ού πάντα νικώμεν! λέγω τον Σταυρόν, και ούτω να εκδικήσωμεν την πατρίδα και την Ορθόδοξον ημών Πίστιν από την ασεβή των ασεβών Καταφρόνησιν.
- Ας κινηθώμεν λοιπόν με έν κοινόν φρόνημα [...] οι ιεροί ποιμένες ας εμψυχώσωσι τον λαόν με το ίδιόν των παράδειγμα και οι πεπαιδευμένοι ας συμβουλεύσωσι τα ωφέλιμα.
- Με την Ένωσιν, ω Συμπολίται, με το προς την ιεράν Θρησκείαν Σέβας, με την προς τους Νόμους και τους Στρατηγούς υποταγήν, με την ευτολμίαν και σταθηρότητα, η νίκη μας είναι βεβαία και αναπόφευκτος.
Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος στο τέλος του άρθρου του σημειώνει πως ο απλός κλήρος αγκάλιασε τον ξεσηκωμό και το όραμα για ένα μοντέρνο εθνικό κράτος «σε αντίθεση με την ηγεσία της Ορθοδοξίας, που βολευόταν με το απολυταρχικό οθωμανικό κράτος, που απαξίωνε κάθε ιδέα Διαφωτισμού κι ήθελε έναν λαό οπισθοδρομικό και βυθισμένο στα σκοτάδια ενός συγκεντρωτικού αυταρχικού κράτους».
Το «βόλεμα» του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε΄ είναι προφανές από τον απαγχονισμό του... Επίσης, επτά πατριάρχες εκτελέστηκαν μόνο τον 17ο αιώνα. Μεταξύ αυτών ο Κύριλλος Λούκαρις.
Η Εκκλησία και η εθνική συνείδηση τίμησαν τον Γρηγόριο Ε΄. Οι ματωμένοι και μπαρουτοκαπνισμένοι αγωνιστές κατανοούσαν ότι οι πατριάρχες που τους ζητούσαν υποταγή στον σουλτάνο ήσαν σε αιχμαλωσία και αγνοούσαν τις συστάσεις τους. Από την επίγνωση αυτή ξεκίνησε και η θέληση δημιουργίας της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας του ελεύθερου ελληνικού κράτους. Η καταπίεση που ασκεί το τουρκικό κράτος στο Φανάρι και τα καλοπιάσματα από αυτό προς την αυταρχική τουρκική εξουσία συνεχίζονται υποχρεωτικά από τότε έως σήμερα. Επομένως απαιτείται η κατανόηση των ελεύθερων Ελλήνων προς αυτό, και η από μέρους του αποδοχή της πραγματικότητας και η παραίτησή του από την απαίτηση οι ελεύθεροι Ορθόδοξοι Έλληνες να πορεύονται και αυτοί ως αιχμάλωτοι.
Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος
To 1798 εκδίδεται από το σουλτανοπατριαρχικό τυπογραφείο η «Πατρική Διδασκαλία» (πρωτότυπος τίτλος:
ΑπάντησηΔιαγραφή«Διδασκαλία Πατρική»), ένα εμετικό τουρκόφιλο έντυπο, αντάξιο του Πατριαρχείου, που επιτίθεται εναντίον των ιδεών της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας και ουσιαστικά κατά των ιδεών του Ρήγα. Πρόκειται για ένα από τα πολλά έντυπα που εκδιδόταν από το Πατριαρχείο και τους παρατρεχάμενούς του, στην προσπάθεια των τουρκοϋπαλλήλων να διατηρήσουν τον ραγιαδισμό.
«Και ύψωσε την βασιλείαν αύτη των Οθωμανών περισσότερον από κάθε άλλην διά να αποδείξει αναμφιβόλως ότι θείω εγένετο βουλήματι και όχι με δύναμιν των ανθρώπων, και να πιστοποιήσει πάντας τους πιστούς ότι με αυτόν τον τρόπον ευδόκησε να οικονομήση μέγα μυστήριο, την σωτηρίαν δηλαδή εις τους εκλεκτούς των λαών».
«Κατέστησε λοιπόν εφ' ημάς ο παντοδύναμος Κύριος αυτήν την υψηλήν βασιλείαν διά να είναι εις μεν τους Δυτικούς ωσάν ένας χαλινός, εις δε τους Ανατολικούς ημάς, πρόξενος σωτηρίας»
Δέν κατανοήσατε τί διαβάσατε, κε Σταῦρο Σταυρίδη, διότι μεταφέρετε σημερινές
Διαγραφήἀντιλήψεις σέ ἄλλες περιστάσεις, χωρίς τήν ἀπαραίτητη προσαρμογή.
Ἐξηγοῦμαι:
α) Τό 1789 γίνεται ἡ Γαλλική Ἐπανάσταση. Οἱ βάσεις τῆς Διακηρύξεως τῶν δικαιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου (1789), εἶναι διατύπωση μέ ὅρους "δικαιωμάτων", τῶν ὀρθοδόξων χριστιανικῶν ὑποχρεώσεων τῶν ἀνθρώπων πρός τούς ἄλλους ἀνθρώπους, μέ ἰσότητα μεταξύ τους ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
Ἡ Διακήρυξη αὐτή μαζί μέ τό προτεινόμενο "πολιτικό σύνταγμα τοῦ κλήρου", πού ὀρθοδοξοποιεῖ διά μέσου τοῦ ἐκλησιαστικοῦ δικαίου, τό κανονικό δίκαιο τῆς "Παπικῆς Ἐκκλησίας" [ἀγκαλιάζοντας μάλιστα καί τούς λίγους Ἑβραίους τῆς Γαλλίας, ὡς ψηφοφόρους, στήν δημοκρατική ἐκλογή τοῦ τριπροσώπου γιά τήν ἐπιλογή ἀπό τόν Πάπα, κάθε νέου ἐπισκόπου - τρόπο ἐκλογῆς πού ἀπέκρουσε σφόδρα ὁ πάντα φεουδαρχικός Παπισμός- ],
συναποτελοῦν μία ἀρχικά εἰρηνική προσπάθεια ἐπαναφορᾶς τῆς φεουδαρχίας στίς ὀρθόδοξες χριστιανικές καταβολές τῶν λαῶντῆς Εὐρώπης καί δή τοῦ τότε πολύ πολυπληθεστέρου τῶν ἄλλων λαῶν, λαοῦ τῆς Γαλλίας.
β) Τό 1791, ἐπικρατεῖ ἡ Τρομοκρατία σέ ὅλη τήν Γαλλία. Ἡ γκιλοτίνα δουλεύει συνέχεια. Ὄχι μόνο κατά τῶν εὐγενῶν. Τά δικαιώματα τοῦ ἀνθρώπου, ὅταν δέν ξεχνοῦνται, διαστρεβλώνονται πλήρως: Μεταξύ τῶν θυμάτων, χιλιάδες ἱερεῖς τοῦ κατωτέρου γαλλικοῦ κλήρου, πού ἐξορίζονται καί ἐξοντώνονται. Οἱ ἐξ εὐγενῶν, ἐξ ὁρισμοῦ, παπικοί ἐπίσκοποί τους, "τήν κοπανᾶνε" στό ἐξωτερικό. Κανείς ὀρθόδοξος χριστιανός, ὑπό τέτοιες συνθῆκες, δέν διανοεὶται νά ἐπικαλεσθῆ τά τότε μόλις διατυπωμένα ἀνθρώπινα δικαιώματα, τῶν ὁποίων γινόταν ἤδη φρικτή κατάχρησις. Θά συκοφαντεῖτο καί ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ὅτι συντάσσεται μέ τή τρομοκρατία τῆς Γαλλικῆς ἐπαναστάσεως!
γ) Ἡ γαλλική ἐπανάστασις, τό 1798, ἔχει ἤδη στραφῆ νά ἀπελευθερώσῃ ἀπό τήν τυραννία τῆς φεουδαρχίας τά ἄλλα ἔθνη. Αὐτό τό λέμε σήμερα, ὅπως τό ἔλεγαν ἄλλωστε τότε καί οϊ Γάλλοι στρατιῶτες. Ἀλλά, τότε, ὑπό τούς Ὀθωμανούς, ὁποιαδήποτε ταύτιση ἄμεση ἤ ἔμμεση τῶν Ρωμηῶν (Ἑλλήνων, Σέρβων, Βουλγάρων, Ρουμάνων, ὀρθοδόξων χριστιανῶν Ἀλβανῶν), μέ τήν γαλλική Ἐπανάσταση, θά σήμαινε σφαγές τῶν Ρωμηῶν σέ ὅλα τά Βαλκάνια. Ἡ δολοφονική ἀντιθεΐα τῶν Γάλλων ἀκραίων, θά ἔβρισκε πολύ σκληρότερους μιμητές μεταξύ τῶν Τούρκων.
δ) Σᾶς σημειώνω, ὅτι ὅταν οἱ Τοῦρκοι κρέμασαν τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη Γρηγόριο τόν Ε τό 1821, καί προκάλεσαν τόν θάνατο τοῦ ἔντιμου ἀρχηγοῦ τοῦ μουσουλμανικοῦ μιλλιέτ, πού ἀρνήθηκε νά ὑπογράψῃ τήν σφαγή ὅλων τῶν Ρωμηῶν, ἐπαναστατῶν ἤ μή, μεταξύ τῶν Τούρκων πού πρωτοστάτησαν, ἦταν ὁ πρώην πρέσβης τους στήν Γαλλία τοῦ Ναπολέοντος, πού εἶχε ἄρα διδαχθῆ πῶς εἶχαν ἐξοντωθῆ ἀτιμώρητα ἐν τέλει, "ἐλέῳ Πάπα", οἱ χριστιανοί κατώτεροι κληρικοί τῆς Γαλλίας καί κατά τή περίοδο τῆς Τρομοκρατίας, ἀλλά καί μετά, ὅταν θεωρήθηκαν ὑπερβολικά δημοκράτες διότι εἶχαν ἀποδεχθῆ τήν προαναφερθεῖσα ὀρθοδοξοποίηση τοῦ κανονικοῦ δικαίου τῆς Παπικῆς 'Ἐκκλησίας".
ε) Συνεπῶς, μήν ἀπορεῖτε κε Στ.Σταυρίδη, γιατί γράφονται ἀπό τό Πατριαρχικό Τυπογαφεῖο αὐτά πού ἀναφέρετε ἀνωτἐρω καί πού τόσο βιαστικά καταγγέλλετε ὡς "τουρκόφιλα". Ἄν δέν ἐγράφοντο, οἱ πρόγοναί μας θά εἶχαν πολύ πιθανόν σφαγῆ, ὡς ἐνδεχόμενοι μιμητές τῶν "ἀπίστων" Γἀλλων ἀθέων κατά τῆς κυριἀρχου Ὀθωμανικῆς-Τουρκικῆς "τἀξεως", καί δέν θά ὑπήρχαμε!
Απορώ τότε γιατί ξεσηκώθηκαν οι ραγιάδες! !!!! Σφάχτηκαν, πόνεσαν, προδόθηκαν. Έπρεπε να κάτσουν στη "σωτηρία " των Οθωμανών οι "αχάριστοι".
ΔιαγραφήΚε Σταυρίδη, γιά ξαναδιαβάστε τά ἀνωτέρω
Διαγραφήκαί ἄν τά καταλάβετε, τότε, δέν θά ἀπορεῖτε γιατί γράφονται ἀπό τό Πατριαρχικό Τυπογαφεῖο αὐτά πού ἀναφέρετε καί βιαστικά καταγγέλλετε ὡς "τουρκόφιλα". Ἄν δέν ἐγράφοντο, Σᾶς ἐπαναλαμβάνω,
οἱ πρόγονοί Σας θά εἶχαν πολύ πιθανόν σφαγῆ, ὡς ἐνδεχόμενοι μιμητές τῶν "ἀπίστων" Γἀλλων ἀθέων κατά τῆς κυριἀρχου Ὀθωμανικῆς-Τουρκικῆς "τἀξεως", καί Ἐσεῖς δέν θά ὑπήρχατε,
γιά νά ἐπιμἐνετε, πέραν πάσης λογικῆς,
ὅτι τό Πατριαρχεῖο ἔπρεπε νά σιωπήσῃ καί νά ἀφίσῃ τούς Τούρκους νά χρεώσουν στούς Ρωμηούς ἀνατρεπτικές προθέσεις καί νά μᾶς σφάξουνε.
Ἄλλωστε τό Πατριαρχεῖο, ὅταν ἐξέδιδε τό ἀνωτέρω κείμενο πού ἐπικαλεῖσθε, ἡ Γαλλική Ἐπανάσταση ταυτιζόταν διεθνῶς μέ τήν ἀναρχία καί μέ τήν ἀθεΐα, καί βεβαίως ἡ Ἑλληνική Ἐπανάσταση δέν ἔγινε κατά ἀπομίμηση τῆς Γαλλικῆς, οὔτε μέ τήν εὐκαιρία αὐτῆς, ἀλλά ὅλως ἀντιθέτως, "γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἀγία καί τῆς πατρίδος τήν ἐλευθερία".
Τό ὅτι ἡ Διακήρυξη τῶν Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων, εἶχε ὀρθόδοξες χριστιανικές καταβολές, ἰδίως λόγῳ τοῦ ἱστορικοῦ "συλλογικοῦ ὑποσυνειδήτου" τῶν Γάλλων τοῦ νότου, πολύ ἀργότερα κατέστη δυνατόν νά διαγνωσθῆ - ἀπό ἐμβάθυνση στήν ἱστορία τῆς Φραγκίας (βλ.π. Ἰωάννη Ρωμανίδη).
Τοῦτο, πολλῶ μᾶλλον διότι στήν Ὀρθοδοξία, γίνεται λόγος γιά σεβασμό τοῦ ἄλλου, καί ὄχι γιά δικαιώματα ἀντιτασσόμενα σέ ἄλλους.
Ἡ ἀναφορά σε δικαιώματα τοῦ ἀνθρώπου, πῆρε πολύ χρόνο μέχρι πού νά γίνῃ ἀποδεκτή πολιτικῶς στά ἐπίσημα κράτη (περίπου μετά τό 1848)-καί νομικῶς δέν ἀπέκτησαν ἰσχύ παρά μετά τό 1946 στήν ἴδια τήν Γαλλία!
Τό 1798, ἀκόμη, σχεδόν σήμαιναν τά δικαιώματα αὐτά ἔνοπλη ἀνταρσία.
To να κρίνουμε τις όποιες φανερές ενέργειες και πράξεις του αιχμαλώτου Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως από τον καναπέ μας σήμερα, δείχνει τουλάχιστον ακρισία για να μην πώ αναίδεια. Το Πατριαρχείο οργάνωσε την Επανάσταση του 1821, και μάλιστα ως τόπος έναρξή της ορίστηκε η ίδια η Κωνσταντινούπολη, με αρχική ενέργεια στο λιμάνι της και συγκεκριμένα κυβερνητικά κτίρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ένας οργανισμός σαν την εκκλησία, μπορεί -και πρέπει να παίζει πολλούς ρόλους για να πετύχει. Μην ξεχνάμε ότι όταν το σχέδιο αυτό αποκαλύφθηκε από τους Αυστριακούς και μεταφέρθηκε στους Τούρκους, αντίστοιχοι ιεράρχες στην Πελοπόννησο δέχθηκαν πρόθυμα να πάνε ως εγγυητές μέσα στην Τρίπολη, ωστε να καθησυχάσουν οι τούρκοι και να μπορέσουν οι Ελληνες να συγκεντρωθούν στην Μονή Αγίας Λαύρας και να κηρύξουν την Επανάσταση. Κάποιοι από αυτούς δεν τους πρόλαβε η απελευθέρωση της Τριπολιτσάς.
Σεβασμός λοιπόν απέναντι σε ανθρώπους που πάιζαν τη ζωή τους κορώνα γράμματα κάθε δευτερόλεπτό της, ζώντας κυριολεκτικά μέσα στο στόμα του λύκου.
Phanari was never a big fan of the Greek revolution. They thought they could (re) take the Empire intact from within.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://freeinquiry.gr/single-post.php?id=655
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια απολύτως αληθινή ιστορία. Μήπως και τότε είχαν το φόβο των σφαγών; ;;;;