Το Ιράκ και η Τουρκία ανησυχούν ιδιαίτερα για τις αυξανόμενες προσπάθειες από πλευράς της Κουρδικής μειονότητας να αποκτήσει μεγαλύτερη αυτονομία. Πολλοί Κούρδοι εξακολουθούν να μιλούν για την ίδρυση χωριστού κουρδικού κράτους (το οποίο θα αποτελείται από τμήματα της Τουρκίας, του Ιράκ, του Ιράν και της Συρίας). Οι αυτονομιστές ενθαρρύνονται από την αυξανόμενη πολιτική ισχύ των Κούρδων στο Ιράκ καθώς και από την αδυναμία των Τούρκων να καταστρέψουν την αυτονομιστική οργάνωση του ΡΚΚ. Τά έθνη που θα υποστούν εδαφικές απώλειες από την δημιουργία ανεξάρτητου κράτους του Κουρδιστάν αντιδρούν έντονα στο ενδεχόμενο αυτό.
Πριν από δύο χρόνια η Τουρκία (υπό την ηγεσία του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, ΑΚΡ) αποφάσισε να προωθήσει μια πολιτική συμφιλίωσης με τους Κούρδους της Τουρκίας ως μέσο της διακοπής της στρατιωτικής αντιπαράθεσης με το PKK .Οι Τούρκοι ηγέτες μίλησαν για τη χρήση δημοκρατίας ως μέσο συμφιλίωσης.
To ΑΚΡ κατά το παρελθόν είχε υιοθετήσει την στρατηγική της πολιτική προσέγγισης προς τους Κούρδους ψηφοφόρους ως μέσο της αύξησης της πολιτικής του επιρροής. Το κόμμα υποσχέθηκε να βελτιώσει τις υποδομές στη νοτιοανατολική Τουρκία (κυρίως στην περιοχή των Κούρδων της Τουρκίας).
Η στρατηγική αυτή της προσέγγισης προκάλεσε κύμα αμφισβητήσεων ακόμα και μέσα στο εσωτερικό του ΑΚΡ. Ιδιαίτερα το ενδεχόμενο της χορήγησης αμνηστίας στους ηγέτες του PKK ήταν αυτό που προκάλεσε ισχυρότατες αντιδράσεις ακόμα και από οπαδούς του AKP κάτι που ανάγκασε σε αναδίπλωση την τουρκική κυβέρνηση.
Στα μέσα του 2009 φάνηκε ότι η νέα πολιτική της κυβέρνησης άρχισε να κερδίζει έδαφος μεταξύ των Κούρδων της Τουρκίας. Ωστόσο, το Δεκέμβριο του 2009, το συνταγματικό δικαστήριο της Τουρκίας απαγόρευσε το φιλοκουρδικό Κόμμα Δημοκρατικής Κοινωνίας (DTP). Η αντίδραση των Κούρδων με αφορμή την απόφαση ήταν ισχυρή και οι διαδηλώσεις οι οποίες ξέσπασαν στη νοτιοανατολική Τουρκία, με επίκεντρο την πόλη του Ντιγιαρμπακίρ ήταν εξαιρετικά βίαιες καθώς η τουρκική κυβέρνηση ενεργοποίησε για μια ακόμη φορά τον κατασταλτικό της μηχανισμό. Με το τέλος του χειμώνα και την αρχή της άνοιξης η πολεμική δραστηριότητα του PKK στη νοτιοανατολική Τουρκία εντάθηκε κάτι που επέφερε σημαντικά πλήγματα στο γόητρο και το κύρος του τουρκικού στρατού.
Η κυβέρνηση συνεχίζει να υποστηρίζει ότι η συμφιλίωση με τους Κούρδους της Τουρκίας είναι δυνατή με την στήριξη νομοθετικών πρωτοβουλιών οι οποίες και θα επεκτείνουν τα πολιτικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα των Κούρδων. Όμως η πολιτική αυτή της προσέγγισης ακυρώνεται καθώς διαπράττονται συνεχώς εγκλήματα σε βάρος των Κούρδων της Τουρκίας με δολοφονίες, συλλήψεις, εξαφανίσεις, διώξεις ,βασανισμούς .Παράλληλα η Τουρκία μέσω της διπλωματικής οδού επέβαλλε σε πολλές ευρωπαικές χώρες να εξαπολύσουν κύμα διώξεων ενάντια στους Κούρδους μετανάστες με σκοπό να μειώσει την δυναμική του PKK.
Την ίδια ώρα το κύμα αμφισβήτησης εναντίον της ηγεσίας του τουρκικού στρατού με αφορμή την τελευταία επίθεση των Κούρδων ανταρτών στο φυλάκιο του Τουντσελί αυξάνεται καθώς η κοινή γνώμη της Τουρκίας και τα μέσα Μ.Μ.Ε. επισημαίνουν όλο και πιο έντονα ότι η ηγεσία του στρατού απέτυχε να λάβει εκείνες τις απαραίτητες προφυλάξεις για να αποκρούσει την επίθεση αν και υπήρχαν πληροφορίες σχετικά με την δράση των Κούρδων Μαχητών ενάντια στα προκεχωρημένα φυλάκαι του Τουρκικού στρατού και ότι επέδειξε επίσης ιδιαίτερη βραδύτητα στην ενίσχυση της μονάδας που δέχονταν επίθεση.
Προσδίδουν σε αυτή την αδράνεια πολιτικά κίνητρα θεωρώντας ότι ήταν ένα σχέδιο από την πλευρά της στρατιωτικής ηγεσίας με σκοπό να ανατραπεί η νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης του ΑΚΡ για αναθεώρηση του συντάγματος. της προσπάθειας που καταβάλει Παράλληλα επισημαίνουν την ομοιότητα της επίθεσης στο Τουντσελί με την αιματηρή επίθεση του PKK στα τέλη του 2007 στο Χακκάρι εναντίον του φυλακίου του Dağlıca η οποία είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 13 στρατιωτών, και την αιχμαλωσία 8 στρατιωτών οι οποίοι και μεταφέρθηκαν στο Ιράκ
Oπως έγκαιρα έχουμε επισημάνει σε παλαιότερη παράθεση μας, για πολλούς όλα αυτά αποτελούν μια ακόμα προσπάθεια θυματοποίησης του AKP, μια ακόμη προσπάθεια του πρωθυπουργού Ταγίπ Ρετζέπ Ερντογάν να ηρωποιηθεί . Πιστεύουμε ότι ο εξωραισμός του τουρκικού κράτους την ώρα που το βαθύ κράτος και παρακράτος παραμένει σε πλήρη ισχύ, αποτελεί ένα φιάσκο .
*βασισμένο σε υλικό απο την zaman και απο το strategypage.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.