Σχόλιο φίλου αναγνώστη από τη Γερμανία στην ανάρτηση Λύση για την Ελλάδα από τη Νέα Ζηλανδία
"Γερμανία εδώ!
Με το συμπάθιο κιόλας... για πιο ελληνικό κρασί μιλάμε και πιο πρόβλημα ανταγωνιστικότητας και πιο κρατικό πρόβλημα;;;;;
Εγώ στο εστιατόριο σου πουλάω ελληνικό κρασί 60 ευρώ το μπουκάλι άμα θες. Και 100 θα στο πουλήσω. Μέχρι πότε όμως θα αρπάζω εγώ και ο κάθε εστιάτορας ένα μπουκάλι από την κάβα του (στην τύχη) και θα τρέχω να εκπροσωπώ την Ελλάδα στους διαγωνισμούς κρασιού;
Μέχρι πότε θα διοργανώνω τοπικά διαγωνισμό κρασιού για να φιγουράρει ο Σκουράς και ο κάθε Σκουρας, φάτσα κάρτα στην εφημερίδα πρώτος και να τον παρακαλάω να μου στείλει ένα ποτήρι της προκοπής να σερβίρω το κρασί του και να μου λέει συγνώμη αλλά δεν...
Δεν θέλουν να επεκταθούν στο εξωτερικό. ΤΕΛΟΣ!
Από εκεί και περα ό,τι αρμεξουν. Απλά τους αρκεί.
Και αυτά που ειπώθηκαν περί πρόβλημα ανταγωνιστικότητας και κρατικο πρόβλημα και κακό image τ'ακούω βερεσε...
Όποιος δεν θέλει να ζημώσει 10 χρόνια κοσκινίζει!
Οι Ιταλοί στα μπακάλικα εκλεκτών προϊόντων, το ελληνικό κρασί το πουλάνε για χρυσάφι. Έλα όμως που τον έλληνα παραγωγό δεν τον ενδιαφέρει...! Και οι συζητήσεις επί του θέματος...Σε «δουλειά» να βρισκόμαστε!"
Επιβεβαιώνω τα παραπάνω. Ήμουν στην Σαγκάη και πήγα στο Καρφούρ. Στα ράφια δεν υπήρχε ούτε για δείγμα ελληνικού προϊόντος. Αντιθέτως, πολλά ιταλικά, γαλλικά, ακόμη και τουρκικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ" έναν χώρο άλλο, εκεί που οι χώρες κάνουν διαφήμιση του τουρισμού, το ελληνικό στέκι είχε δυο-τρεις φωτογραφίες από ... σουβλατζίδικα της Αθήνας (εικάζω) και μερικές φτωχές φωτογραφίες παραλιών και ταβερνών. Αυτή είναι η Ελλάδα;
Στο τουρκικό περίπτερο, το οποίο ήταν τριπλάσιο σε έκταση από το ελληνικό, παιζόταν βίντεο και έδειχναν φωτογραφίες με τις ελληνικές αρχαιότητες, την Αγία Σοφία και φυσικά την μοντέρνα Πόλη.
Ο Κινέζος τι θα καταλάβει βλέποντας τα αρχαία; Φυσικά ότι αυτή είναι η τουρκική κληρονομιά, αφού εκεί μόνο τα προβάλλουν. ΝΤΡΟΠΗ!
Στο Πεκίνο έβλεπα ισπανικά, πορτογαλικά, αυστραλιανά και χιλιανά κρασιά. Τίποτα ελληνικό..
ΑπάντησηΔιαγραφήΦΚ
Φιλαράκι θα σου πώ ότι η θα μάθουν να κάνουν εξαγωγές ή θα κλείσουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτσε στη Γερμανία (τυχερός είσαι) και ασε τους μπαγλαμάδες εδώ να θέλουν το κράτος να τους τα φέρει όλα στο πιάτο!!!
7:59 Σωστός, το "Δεν πληρώνω" δεν είναι μόνο για τα ΜΜΜ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα σούπερ-μάρκετ στο Ηνωμ. Βασίλειο βρίσκεις ΜΟΝΟ ρετσίνα και μαυροδάφνη. (!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή είναι η παρουσία των Ελληνικών κρασιών στους Βρετανούς...απέναντι σε ΑΠΕΙΡΑ Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά, Νοτιο- Αφρικανικά, κλπ.
Μέχρι και οι Γερμανοί εξάγουν ΕΝΑ-ΔΥΟ φθηνόκρασα...
Με τόσους παραγωγούς και ετικέττες θα περίμενε κανείς να υπάρχει πληθώρα ελληνικών κρασιών.
ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ.
ΤΙ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ...
Τώρα καταλαβαίνω ό,τι μάλλον φταίει το ελληνικό επιχειρείν!
Αγαπητοί συνέλληνες του εξωτερικού τι απορείτε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην Ελλάδα μέχρι πρότεινος ΔΕΝ συνέφερε, ναι σωστά ακούσατε, δεν συνέφερε να δουλευει παραγωγικά και ουσιαστικά κανείς.
Και εσείς να είσασταν εδώ τα ίδια θα κάνατε. Γιατί π.χ. να καθόταν κάποιος να παράξει οτιδήποτε, κρασί θες; μηχάνημα θες; προφυλακτικά θες; οτιδήποτε όταν με το ένα δέκατο του προσωπικού, με το ένα δέκατο του ρίσκου και με δέκα φορές μεγαλύτερη σιγουριά και άνεση θα έβγαζε πολλαπλάσιο κέρδος εαν εισήγαγε ότι ήθελε να φτιάξει από το εξωτερικό και εαν το πούλαγε.
Ξέρω ανθρώπους που έκλεισαν παραγωγικές επιχειρήσεις δεκάδων υπαλλήλων για να επικεντρωθούν σε εταιρίες εισαγωγής και πώλησης για τί συνέφερε τρελλά να κάνουν κάτι τέτοιο.
Και όλα αυτά εξαιτίας του εύκολου και άφθονου δανεικού χρήματος που έρευσε ως νιαγάρας στην Ελλάδα με την έλευση του ευρώ.
Τα αποτελέσματα βέβαια ο απλός λαός αρχίζει να τα γέυεται σήμερα...
Είναι άραγε άξιο απορίας και αυτό το γεγονός, ή ξεχνάμε σε ποια χώρα ζούμε. Από το 1985 ως το 2002 εμπορευόμουν εσωτερικά κρασοστάφυλα και έβλεπα από κοντά την σταδιακή προοδευτική πολτοποίηση και αστικοποίηση της ελληνικής υπαίθρου με προφανή το λόγο να υπερχρεωθεί ο άλλοτε αποταμιευτικός ελληνικός λαός και να γίνει εύκολα υποχείριος κάποιων αφεντάδων. Η ύπαιθρος πάντα κρατούσε ψηλά το κεφάλι και τη δημοκρατία. Μόνο στο άστυ ο προσωπικός άνθρωπος έγινε απρόσωπος πολίτης χωρίς ελπίδα και ενδιαφέρον για τη ζωή και τη φύση που κάποτε τον περιέβαλε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν λέγαμε από τότε ακόμα ότι η Ελλάδα δεν είναι για το ευρώ, μάς έλεγαν γραφικούς. Και μη μου πείτε ότι "δεν φταίει το ευρώ" κλπ. Ναι, δεν φταίει, μια λογιστική μονάδα στη σφαίρα της εικονικής πραγματικότητας είναι όπως όλες, αλλά το λέγαμε έχοντας υπ' όψη τον Έλληνα. Τον Έλληνα ως επιχειρηματία, καταναλωτή, υπάλληλο, βουλευτή, υπουργό, πρωθυπουργό κλπ... κλάφτα Χαράλαμπε. Από τις προβλέψεις που με τίποτα δεν ήθελα να επαληθευτεί... Τώρα δεν γίνεται τίποτα. Είμαστε πάλι πίσω στο 1950 και χρειάζεται σχέδιο Μάρσαλ και undra. Α, ξέχασα. Και κρεμάλες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜερικοί κατηγορούν τον δημόσιο τομέα και καλά κάνουν. Το πρόβλημα είναι ότι και ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα αρκούνταν στο να γδέρνει τον αμαθή Ελληνα καταναλωτή με υπερτιμημένα προιόντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιός ο λόγος να κάνεις εξαγωγές με 10-15 % περιθώριο κέρδους όταν στους ντόπιους πούλαγες με 70 και 80%;
Κάτσε τώρα και δες τους ανταγωνιστές σου να σε εξαφανίζουν από το χάρτη!!
Συμφωνώ με όλους παραπάνω: στην Αμερική το ελληνικό λάδι σε κάτι γραφικές συσκευασίες κόστιζε 3,60 και δεν το αγόραζε σχεδόν κανείς ενώ το ίδιο ακριβώς λάδι (ίδιος παραγωγός, ίδια παρτίδα) συσκευασμένο στην ιταλία κόστιζε 8-9 φορές παραπάνω και είχε πολύ μεγάλη κατανάλωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι κυρίως η παραγωγή αλλά η διοίκηση: οργάνωση ολοκληρωμένης αλυσίδας διάθεσης γινόταν από τους συνεταιρισμούς (αποφάσιζε ο άσχετος πολιτικός κολλητός και γιαυτό πήγαν κατά διαόλου) και τώρα είτε δεν γίνεται από κανέναν (δεν υπάρχει ρευστότητα για να οργανωθεί) είτε γίνεται από αλλοδαπούς εμπόρους.
Στην Ελλάδα υπάρχει ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑΣ: όλοι έχουν γνώμη και άποψη για τα πάντα, απαξιώνουν τους αξίους και θεωρούν ότι πρέπει να βολέψουν την κατάσταση με τους φίλους τους που νομίζουν ότι τους ελέγχουν και δεν θα τους φάνε τη θέση. Στην Ελλάδα δεν δέχονται το "ναι, ο άλλος είναι πολύ καλύτερος από μένα σε αυτό το αντικείμενο, θα κάνω ό,τι πει αυτός" - μόνο εγωϊσμός. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Έλληνας διαπρέπει στο εξωτερικό: δεν είναι τεμπέλης (http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/02/wsj-wwwcapitalgr.html).
Το ίδιο ακριβώς πρόβλημα εγωϊσμού ισχύει και στο θέμα της κατανάλωσης (γιατί αυτός ο @#$$% να έχει τόσο ακριβό αυτοκίνητο/ρούχα/σπίτι/κτλ και εγώ όχι; χρεώθηκε αυτός μέχρι το λαιμό; θα χρεωθώ και εγώ) και στο θέμα της οικογένειας.
Χρειάζεται ειδικοκρατία και πειθαρχία.
Σε Ευρωπαϊκά υπερκαταστήματα θραύση κάνουν τα Νοτιοαμερικάνικα! Κρασί από Χιλή και Ουρουγουάη !
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαίνεται ότι το Ελλαδιστάν είναι πιό μακρυά!
Δημοσθένης ο Μακεδών
Όταν κάποτε η ΣΕΚΟΒΕ παρασκεύαζε το ΚΑΛΥΤΕΡΟ παγκοσμίως βερρύκοκο σε κονσέρβα που έχει τρελή ζήτηση στην ζαχαροπλαστική, η εταιρεία αυτή το έβαζε σε ένα ντενεκεδένιο δοχείο που ήθελες σφυρί και καλέμι για να το ανοίξεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑποτέλεσμα, οι παραγγελίες ακυρώνονταν η μία μετά την άλλη και για τον επιπλέον λόγο ότι έριξαν την ποιότητα (ελλειποβαρή σε περιεχόμενο κλπ).
Αλλά τι να περιμένεις από μια χώρα που ο μισός της πληθυσμός ζει σε μια άθλια πόλη/πρωτεύουσα, ξεκομένος από την αγροτική παραγωγή.
Πώς να στηριχθούν οι εξαγωγές όταν τα προϊόντα μας δεν τα καταναλώνουν ούτε οι ίδιοι οι κάτοικοι της χώρας μας;
Αντί να πίνουμε τα κρασιά, τα τσίπουρα και τα τοπικά μας λικέρ, (κουμκαουάτ, τεντούρα κλπ) που είναι εξαιρετικά, τόχουμε ρίξει στα ουίσκια, τις τεκίλες και τις βότκες.
Είχαμε και στο ...χωριό μας;;;
τζιμης