H τριμερής ως καθεστώς περιφερειακής συνεργασίας

Νίκος Παναγιωτίδης

Διαχρονικά τα κράτη οικοδομούν συμμαχίες στη βάση κοινών συμφερόντων και κοινών απειλών σε μια προσπάθεια βελτίωσης της θέσης τους στο διεθνές σύστημα ενόψει του έντονου διακρατικού ανταγωνισμού που το χαρακτηρίζει.

Η τριμερής συνάντηση Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ τον περασμένο Ιανουάριο αποτελεί ένα τέτοιο παράδειγμα.

Με όρους διεθνούς πολιτικής αποτελεί ένα καθεστώς περιφερειακής συνεργασίας το οποίο αποκτά ειδικό γεωπολιτικό βάρος και δυνητικά μπορεί να μετεξελιχθεί ως αυτόνομο ενεργειακό υποσύστημα με παγκόσμιο γεωοικονομικό εκτόπισμα. Οι συμμαχίες αποτελούν προσωρινούς γάμους συμφέροντος, αλλά στην προκειμένη περίπτωση τα συμφέροντα των τριών κρατών είναι πολυεπιπέδα και αλληλοεπικαλύπονται στις επιμέρους πτυχές τους, με αποτέλεσμα κάποιος να μπορεί να πει ότι η συμμαχία αυτή δεν θα είναι βραχύβια.

Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news