Ο Μουράτ Καραγιλάν, που έκανε τις εκτιμήσεις για την μαχητική ικανότητα του τουρκικού στρατού
Στις 3 Οκτωβρίου 2008, δύναμη ενόπλων ανδρών του ΡΚΚ επιτέθηκε σε φυλάκιο του τουρκικού στρατού, στην περιοχή Άκτουτούν, προκαλώντας βαρύτατες απώλειες (17 Τούρκοι στρατιώτες νεκροί) στη μονάδα του τουρκικού στρατού που υπερασπιζόταν το φυλάκιο που δέχτηκε την επίθεση.
Ήταν τότε που η υπουργός εξωτερικών της Ελλάδος έστειλε εκείνο το από πάσης πλευράς αχαρακτήριστο συλληπητήριο τηλεγράφημα στον Τούρκο ομόλογό της, χαρακτηρίζοντας η ίδια τρομοκράτες τους μαχόμενους Κούρδους, λίγες βδομάδες πριν την άσκηση κρατικής τρομοκρατίας από την Τουρκία στη δημοκρατία της Κύπρου (εκδίωξη από τουρκικές φρεγάτες ερευνητικών πλοίων που έκαναν έρευνες ανοικτά της Πάφου, εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κύπρου), ενέργεια που έγινε με υπογραφή του κ. Μπαμπατζάν, και λίγες βδομάδες μετά την προκλητική παρουσία τουρκικής φρεγάτας και ερευνητικού σκάφους εντός της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, ανοικτά του Καστελορίζου.
Για την επίθεση εκείνη των ανταρτών, γράφτηκαν αρκετά...στον ελληνικό και το διεθνή τύπο, ενώ προκλήθηκε τεράστιος θόρυβος στην Τουρκία για την αποτελεσματικότητα και τη μαχητική ικανότητα των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων.
Επειδή επί χρόνια η ελληνική κοινή γνώμη έχει βομβαρδιστεί με δημοσιεύματα που, δυστυχώς, σε μεγάλο βαθμό απηχούν την άποψη του κεμαλικού κατεστημένου, με αποτέλεσμα η ελληνική κοινή γνώμη να μην έχει σαφή εικόνα για τη μαχητική ικανότητα και τις πραγματικές δυνατότητες των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, μεταφράσαμε την αξιολόγηση που έκανε ο εκ των αρχηγών του ΡΚΚ, Μουράτ Καραγιλάν, για τη συγκεκριμένη ενέργεια των ανταρτών.
Δεν λέμε ότι θα πρέπει να δεχτούμε την αξιολόγηση του Καραγιλάν ως την απόλυτη αλήθεια, απλά την παρουσιάζουμε για να συναξιολογηθεί και η άποψη αυτή με ό,τι άλλο έχει κατά καιρούς παρουσιαστεί για το συγκεκριμένο θέμα.
Τα υπόλοιπα, με τους απαράδεκτους και εθνικά επιζήμιους χαρακτηρισμούς της κ. Μπακογιάννη, τα αφήνω στην κρίση των αναγνωστών.
Σάββας Καλεντερίδης
Καραγιλάν: Στην επιχείρηση Μπεζέλε (Άκτουτουν) συμμετείχαν 400 αντάρτες
Μπεχτίναν, Νότιο Κουρδιστάν
Ο Μουράτ Καραγιλάν, Πρόεδρος του Εκτελεστικού Συμβουλίου του κόμματος Koma Civaken Kurdistan (KCK), με αφορμή τις συζητήσεις που γίνονται για την επιχείρηση που έγινε εναντίον του φυλακίου Μπεζέλε, προέβη σε αποκαλύψεις για το θέμα. Ο Καραγιλάν τόνισε ότι ο τουρκικός στρατός απέτυχε οικτρά στη συγκεκριμένη επιχείρηση και ότι σε αυτήν συμμετείχαν όχι 300-350 ή 150 αντάρτες, όπως διαδίδεται, αλλά 400.
Ο Καραγιλάν μίλησε στο πρακτορείο ANF και έκανε σημαντικές αποκαλύψεις για την επίθεση στο Μπεζέλε.
Ο Καραγιλάν είπε:
"Η επιχείρηση στο Μπεζέλε είναι μια από τις σημαντικότερες επιχειρήσεις που κάναμε, στη βάση της αμυντικής σρατηγικής που ακολουθεί η οργάνωσή μας, στον αμυντικό πόλεμο που διεξάγουμε όλα αυτά τα χρόνια. Και ήταν μια επιχείρηση που πραγματοποίησαν οι άνδρες μας, επιδεικνύοντας πνεύμα αυταπάρνησης και απαράμιλλης αποφασιστικότητας. Ήταν μια επιχείρηση άξια συγχαρητηρίων.
Ο τουρκικός στρατός, που διεξάγει μια επιχείρηση ψυχολογικού πολέμου για να καλύψει τις επιχειρησιακές του ανεπάρκειες, που αποκαλύφθηκαν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο στη συγκεκριμένη επιχέιρηση, διαδίδει ότι σε αυτήν συμμετείχαν 300-350, ακόμα και 150 άτομα. Σας διαβεβαιώ ότι συμμετείχαν ακριβώς 400 αντάρτες. Ο στρατηγός Κοσανέρ, σε συνέντευξη τύπου που έδωσε για το θέμα, είπε ότι ο στόχος των ανταρτών ήταν το ύψωμα Μπαϊράκ τεπέ και όχι το φυλάκιο Άκτουτουν. Λες και το Μπαϊράκ τεπέ είναι σε διαφορετική τοποθεσία από το φυλάκιο Άκτουτουν. Όσοι δεν γνωρίζουν, αυτό καταλαβαίνουν. Όμως το Μπαϊράκ τεπέ είναι το ύψωμα που καλύπτει και προστατεύει το φυλάκιο και βρίσκεται ακριβώς ένα χιλιόμετρο πάνω από αυτό. Οι δυνάμεις των ανταρτών κατέλαβαν τις θέσεις τους γύρω από το φυλάκιο από την προηγούμενη το βράδυ. Τις πρωινές ώρες έχουμε ενδείξεις ότι οι στρατιώτες του φυλακίου αντιλαμβάνονται την παρουσία των ανταρτών, ίσως να μας εντόπισαν με θερμικές κάμερες. Οι υποψίες τους τους κάνουν να βάλουν με αναγνωριστικά πυρά όλμων και πυροβολικού. Στη συνέχεια βγάζουν αναγνωριστικούς περιπόλους στους γύρω λόφους. Αφού προβαίνουν σε αυτές τις ενέργειες, είναι προφανές ότι λαμβάνουν όλα τα προβλεπόμενα μέτρα και προετοιμάζονται να δεχτούν επίθεση. Στο διάστημα αυτό, περί τις 12:00, μια αναγνωριστική περίπολος έρχεται αντιμέτωπη με μια ομάδα ανταρτών και γίνεται ανταλλαγή πυρών για μικρό χρονικό διάστημα. Στη συνέχεια αρχίζει η επίθεση. Στην ουσία, η επίθεση είχε προγραμματιστεί να αρχίσει στις 14:00. Δηλαδή, οι αντάρτες άρχισαν την επίθεση δυο ώρες ενωρίτερα.
Παρόλα αυτά, το σύστημα διοίκησης των μονάδων μας, η μαχητικότητα, η αποφασιστικότητα και η επιχειρησιακή δεινότητα των ανταρτών είναι τέτοια, που η επιχείρηση στέφεται με επιτυχία. Για παράδειγμα, σε μικρό χρονικό διάστημα οι αντάρτες καταλαμβάνουν δυο υψώματα που φυλάσσονται από δύναμη του εχθρού, ενώ το ένα ύψωμα αμύνεται σθεναρά. Η μάχη διαρκεί πέντε ώρες και στο τέλος πέφτει και το τρίτο ύψωμα. Δηλαδή, όλοι οι στόχοι-υψώματα που θέσαμε καταλήφθηκαν. Στη συνέχεια χτυπάμε το φυλάκιο, το οποίο καταστρέφεται από τα πυρά μας σε μεγάλο βαθμό. Δηλαδή, μετά από μια επίθεση που άρχισε στις 12:00 και κράτησε μέχρι τις 17:00 και αφού καταλήφθηκαν τρία υψώματα και καταστράφηκε το φυλάκιο-στόχος, η επιχείρηση στέφεται με επιτυχία και οι δυνάμεις των ανταρτών αποχωρούν συντεταγμένα σε ασφαλείς βάσεις. Αυτές είναι οι αναφορές των διοικητών των ανταρτών που εκτέλεσαν την επιχείρηση.
Το μόνο πράγμα που μας προβληματίζει και πρέπει να κριτικάρουμε από την πλευρά μας, είναι οι απώλεια των 9 ανταρτών. Οι απώλειές μας θα μπορούσε να ήταν λιγότερες. Ίσως αυτό αποτελέσει ένα θέμα αυτοκριτικής για τις δυνάμεις μας. Επίσης, υπάρχει το θέμα του εντοπισμού των ανταρτών από το φυλάκιο. Γι' αυτό δεν είμαστε σίγουροι, αφού είναι πιθανόν να επρόκειτο μια απλή υποψία κάποιου σκοπού, που οδήγησε το φυλάκιο σε συναγερμό.
Εκτός από αυτά τα δυο σημεία, η επιχείρηση ήταν απόλυτα επιτυχημένη. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Τώρα, ας δούμε τον τουρκικό στρατό. Παρά του ότι η μονάδα του τουρκικού στρατού που ήταν στο φυλάκιο αντιλήφθηκε την παρουσία μας και σήμανε συναγερμό δυο ώρες πριν την έναρξη της επίθεσής μας, παρά του ότι η διοίκηση του φυλακίου ενεργοποίησε έγκαιρα όλες τις δυνάμεις που διέθετε, η αμυντική ικανότητα που επιδείχτηκε από πλευράς του τουρκικού στρατού δεν ήταν σθεναρή, ούτε αποτελεσματική. Με άλλα λόγια, οι διοικητές και οι αξιωματικοί του φυλακίου, αν και δεν αιφνιδιάστηκαν και χρησιμοποίησαν όλες τις δυνάμεις και τις δυνατότητες που είχαν, ηττήθηκαν από τις δυνάμεις των ανταρτών. Αυτό είναι μια πραγματικότητα. Η αμυντική τους δύναμη και δυνατότητα κατέρρευσε, οι αμυντική τους ισχύς κατέρρευσε. Δεν ρίχνω τις ευθύνες στους βαθμοφόρους του φυλακίου, εκείνοι έκαναν ό,τι μπορούσαν. Απλά παραδόθηκαν στην ανωτερότητα των ανταρτών. Έκαναν ό,τι μπορούσαν να κάνουν.
Μπροστά στις μονάδες των καλά εκπαιδευμένων ανταρτών μας, που πολεμούν με αυταπάρνηση, κανένας στρατός δεν μπορεί να αντιπαραταχθεί. Αυτό θα πρέπει να το αντιληφθούν και να το αποδεχτούν όλοι. Ίσως οι Τούρκοι να μην έκαναν επιχειρησιακά λάθη στην επιχείρηση αυτή, όμως παρ' όλα αυτά ηττήθηκαν από τους άνδρες μας, αυτό είναι μια πραγματικότητα.
Ο στρατηγός, για να κρύψει τις αδυναμίες του στρατού, προσπαθεί να απομειώσει την επιτυχία μας, κάνοντας άστοχες αναφορές σε αδυναμίες των ανταρτών. Όμως αυτό είναι ανώφελο. Τα πραγματικά δεδομένα δείχνουν ότι υπάρχει μια κατάσταση, μια μεγάλη αποτυχία του τουρκικού στρατού και θα ήταν λάθος να επικεντρώσουμε τις ευθύνες σε μερικούς αξιωματικούς. Το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο και χαρακτηρίζει συνολικά τον τουρκικό στρατό. Δεν πηγάζει από λάθη και αδυναμίες του τάδε ή του δείνα διοικητή. Η αποτυχία του τουρκικού στρατού πηγάζει από τη δύναμη των ανταρτών. Όταν οι αντάρτες σχεδιάσουν και αποφασίσουν να κάνουν μια επιχείρηση, το κάνουν με επιτυχία. Αυτό είναι μια αδιάψευστη πραγματικότητα. Κανείς δεν θα πρέπει να παραβλέπει και να μην λαμβάνει υπ' όψη την πραγματική δύναμη των ανταρτών. Όποιος το κάνει, έρχεται αντιμέτωπος με μια τέτοια κατάσταση, που ψάχνει να επιρρίψει κάπου τις ευθύνες της αποτυχίας.
Όλοι θα πρέπει να καταλήξουμε στο εξής συμπέρασμα. Κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί και να αμυνθεί σε μια δύναμη ανταρτών που πολεμούν με αυτοθυσία. Όποιος δεν το αντιλαμβάνεται αυτό, το πληρώνει ακριβά. Για παράδειγμα, η ανακοίνωση του αρχηγού ΓΕΕΘΑ, είναι στην ουσία μια ομολογία προς αυτή την κατεύθυνση. Χαρακτηρίζει την επίθεση στο φυλάκιο Άκτουτουν ως μια επιχείρηση αυτοκτονίας. Δεν είναι όμως κάτι τέτοιο. Απλά οι αντάρτες μας πολέμησαν με γενναιότητα και αυτοθυσία. Άρα, το ΡΚΚ και οι δυνάμεις των ανταρτών δεν είναι κάτι που είναι σε διάλυση, όπως δηλώνει ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ. Ένα κίνημα που είναι σε διάλυση, δεν είναι σε θέση ούτε να σχεδιάσει, πολύ περισσότερο να εκτελέσει μια επιχείρηση τέτοιας κλίμακας, με τέτοιο βαθμό επιτυχίας. Θα έλεγα ότι σε διάλυση και σε κατάσταση σύγχυσης δεν είναι το ΡΚΚ, αλλά οι ίδιοι.
Πράγματι, με αυτή την επιχείρηση ο στρατός ένοιωσε ένα σοκ, το οποίο όμως το ζει εδώ και χρόνια απέναντι στους αντάρτες
Το ΡΚΚ με την πάροδο του χρόνου ενισχύεται και μεγαλώνει, οι λαϊκές μάζες που το αγκαλιάζουν μεγαλώνουν, η δύναμή του γίνεται πιο αποτελεσματική, οι επιχειρησιακές του δυνατότητες αυξάνονται. Οι πρόσφατες νίκες μας στο Γκαμπάρ, στο Ζαπ και στο Οραμάρ, οδηγούν τον τουρκικό στρατό σε κατάσταση επιχειρησιακής αδυναμίας. Η πιο σημαντική αδυναμία τους φάνηκε στην επιχείρηση του Μπεζέλε (Άκτουτουν). Στο Μπεζέλε, αν και περίμεναν την επίθεση, δεν μπόρεσαν να αμυνθούν. Αυτό δείχνει ότι ο τουρκικός στρατός εισήλθε σε μια φάση επιχειρησιακής αδυναμίας απέναντί μας. Γι' αυτό δεν μπόρεσαν να αμυνθούν. Και για να καλύψουν τις αδυναμίες τους, οι στρατηγοί προσπαθούν με προπαγάνδα να δημιουργήσουν μια ψεύτικη πραγματικότητα. Αυτό δεν είναι σωστό. Μια δύναμη που είναι σε κατάσταση διάλυσης, δεν μπορεί ούτε να σχεδιάσει ούτε να εκτελέσει μια τέτοια επιχείρηση.
Αν προσέξουμε καλά, θα δούμε ότι υπάρχει ένα σύστημα, ένα κίνημα που διακατέχεται από αποφασιστικότητα και εμπιστεύεται τον εαυτό και τον αγώνα του και αγωνίζεται με γενναιότητα. Αν δεν ήταν έτσι, δεν θα γινόταν καμία επιχείρηση εναντίον του Μπεζέλε. Με την ευκαιρία αυτή, θα ήθελα να αποτίσω φόρο τιμής στους εννέα ήρωες αντάρτες που πεπεσαν στο πε΄διο της μάχης και να συγχαρώ όλους τους άνδρες μμας που συμμετέιχαν σε αυτή τη μεγαλειώδη επιχέιρηση. Αυτό δεν το λέω επειδή είμαι από εκείνους που επιδιώκουν τον πόλεμο. Είναι μια πραγματικότητα, μια επιτυχία και πρέπει να απονείμουμε την τιμή που πρέπει σε όσους συμμετέιχαν σε αυτή.
ANF NEWS AGENCY
Πηγή: http://www.rojaciwan.com/haber-41696.html
Ενημερωτικό Ιστολόγιο με Βαρύτητα σε Θέματα Διεθνών Σχέσεων, Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας
Βιβλιοπωλείο ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ: Φιλελλήνων 14, Τ.Κ. 10557, Σύνταγμα, Αθήνα, 210 3316036, infognomonpolitics@gmail.com
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Συγχαρητήρια στους Κούρδους για την αναβάθμιση της στρατιωτικής ισχύος του PKK.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είναι αδιαμφισβήτητο.
Όμως Σάββα εξακολουθώ να μην καταννοώ κάποια στοιχεία του "Χρονικού του Ακτουτούν"...
Επί 5 ώρες μαίνονταν οι μάχες των "κορυφών" και η πολιορκία του οχυρού...
Όχι για μισή ώρα και "δρόμο"...
Πέντε ολόκληρες ώρες!!!
Όλη η Ανατολία είναι γεμάτη απο τουρκικά στρατεύματα...
Δυνάμεις τόσο προκεχωρημένες όσο και υποστηρίξεως...
Δεν υπήρχαν Τουρκικές συστοιχίες πυροβολικού για να πλήξουν τους Κούρδους?
Δεν υπήρχαν τουρκικά μαχητικά ελικόπτερα και αεροσκάφη για να "απεγκλωβίσουν" το φυλάκιό τους?
Δεν υπήρχαν μονάδες υποστήριξης για να προστρέξουν σε βοήθεια του οχυρού?
Πέντε ολόκληρες ώρες μαίνονταν οι μάχες, μέρα μεσημέρι, μέσα σε Τουρκικό έδαφος (και όχι στην Κένυα)....
Και δεν κατάφερε ο Τουρκικός στρατός να βοηθήσει το οχυρό του?
Εσένα, ως στρατιωτικό πως σου φαίνονται αυτά Σάββα?
"Λογικά"?
Ακόμη και ο πιο διαλυμένος στρατός του κόσμου σε πέντε ώρες θα είχε στείλει κάποια βοήθεια στο φυλάκιό του...Όχι ο Τουρκικός....
Κάτι δεν πάει καλά στο όλο σκηνικό...
Κάτι δεν πάει καθόλου μα καθόλου καλά....
Γιώργο
ΑπάντησηΔιαγραφήη καχυποψία είναι καλή, όταν στηρίζεται σε κάποιες κατά κάποιον τρόπο λογικές υποθέσεις.
Υπάρχουν εκτεταμένα δημοσιεύματα στο ιστολόγιο (πρώτο δεκαπενθήμερο του Οκτωβρίου), που αναλύουν την επιχειρησιακή κατάσταση.
Το φυλάκιο είναι σε απομονωμένη περιοχή, κοντά στα σύνορα με το Ιράκ και άρα δύσκολα να υποστηριχτεί, γιατί υπάρχει ο φόβος οι δυνάμεις που θα προστρέξουν σε υποστήριξη να πέσουν σε ενέδρα των ανταρτών.
Τέλος πάντων, αυτά είναι επιχειρησιακά ζητήματα και είναι δύσκολο να τα αντιληφθεί και να τα αναλύσει κανείς εις βάθος, αν δεν έχει τις δικές του παραστάσεις. Και όταν το κάνει, εξάγει λανθασμένα συμπεράσματα, που αποπροσανατολίζουν.
Έτσι, υπάρχει ο κίνδυνος, αντί να διαφωτίσουμε, να αποπροσανατολίσουμε τον κόσμο.
πάντα φιλικά
Σάββας
Σε μια παρόμοια επίθεση του ΡΚΚ πάντως σε στρατόπεδο,οι Τούρκοι παρείχαν πήρα υποστήριξης από παρακείμενα φιρτίνα,πράγμα το οποιο δεν διέψευσαν ούτε οι κούρδοι(όσον αφορά τη βαρέα υποστήριξη).Από την άλλη αν θυμάμαι καλά είχε ειπωθεί ότι οι Τούρκοιγνώριζαν για επικείμενο χτύπημα και δεν έπραξαν απολύτως τίποτα(κάτι τέτοιο αναφέρεται σε μια εφημερίδα νομίζω).
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιάμένα η απραξία των τούρκων δεν δείχνει έλλειψη ικανότητας αλλα έλλειψη διάθεσης.
Αν και προσωπικά πιστεύω ότι επιχειρησιακά οι Τούρκοι μπορούν να επέμβουν έγκαιρα με τη χρησιμοποίηση ελικοπτέρων για την ταχεία εμταφορά στρατευμάτων, εν τούτοις για να μην αξιοποιοπυν αυτό τους το πλεονέκτημα σημαίνει ότι είτε οι Κούρδοι έχουν εξοπλιστεί καλά και μπορούν να καταρίπτουν ότι πετάει, είτε κάτι άλλο παίζεται στην περιοχή με τις ευλογίες κάποιων που θέλουν τους Κούρδους στην περιοχή.
ΑπάντησηΔιαγραφήHPG: Türk ordusu Zap ve Avaşin’i bombaladı
ΑπάντησηΔιαγραφήTürk ordusu Avaşin bölgesini havadan ve karadan top atışları ile bombaladı. Gece boyunca devam eden top atışları halen sürüyor.
HPG Basın İrtibat Merkezi (BİM) Türk savaş uçaklarının 24 Kasım akşamı saat 18.00-19.00 arasında Zagros’a bağlı Avaşin bölgesini bombaladığını bildirdi. Hava saldırısından sonra aynı bölgenin karadan obüs ve top atışları ile bombalandığını belirten BİM, “Gece boyunca aralıksız devam eden top atışları halen sürmektedir” dedi.
Dün ayrıca saat 15:00-16:00 arasında Türk ordusu tarafından Zap alanına yönelik olarak da rastgele obüs ve top atışları yapıtlığı bildirildi. BİM, saldırılardan gerilla güçlerinin herhangi bir zarar görmediğini açıkladı.
Tarih: 25.11.2008, 13:37:50
Νομιζω οτι ειναι λιγο δυσκολο μερα να σηκωθει ενα cobra και να αντιμετοπισει 400 ανταρτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μιλαμε με για απατσι για κομπρα μιλαμε και οι κουρδοι εχουν ξαναριξει κομπρα.
Σιγουρα η αεροπορια κατι θα μπορουσε να κανει.
makis
Σάββα καλησπέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο δίδαγμα που προσωπικά αντλώ από τα όσα δήλωσε ο Κούρδος αγωνιστής είναι πως ο επιτιθέμενος έχει πάντα το πλεονέκτημα του πρώτου χτυπήματος και αν έχει απέναντί του έναν νωχελικό αντίπαλο είτε ανεκπαίδευτο είτε υπερβολικά σίγουρο για τις ικανότητές του, τότε η πιθανότητα επίτευξης του ΑΝΣΚ είναι μεγάλη, ακόμα και στην περίπτωση που χαθεί το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού.
Στην ουσία οι Τούρκοι έπαθαν από τους Κούρδους αυτό που προσπαθούν να κάνουν σε μας! Εννοώ πως πάντοτε εμείς αντιδρούμε στη δράση των Τούρκων, συνεπώς αυτοί θέτουν τους όρους του παιχνιδιού!
Ελπίζω να διαβάσουν αυτήν τη συνέντευξη οι δικοί μας επιτελείς (είμαι βέβαιος γι' αυτό) και να αντιληφθούν πόσο επικίνδυνο πράγμα είναι το να παραχωρούμε "γήπεδο" στους Τούρκους για το παιχνίδι τους.
Κώστας Κ.
Ένας από τους λόγους που μετέφρασα το κείμενο, είναι και αυτός που αναφέρεις Κώστα. Κ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς και σε πολιτικό και σε επιχειρησιακό επίπεδο, η κατάσταση δεν είναι αυτή που θα έπρεπε να είναι στον τομέα αυτό.
Τη στιγμή που η Ελλάδα θα έπρεπε να δίνει γνώση στην ανθρωπότητα για θέματα Τουρκίας, περιμένει να διαβάσει καμία έκθεση των ξένων για να μάθει τα της Τουρκίας.
Σάββας
Σάββα,
ΑπάντησηΔιαγραφήεπ' ουδενί δεν θα ήθελα να μειώσω το εκπληκτικό στρατιωτικό επίτευγμα των φίλων Κούρδων.
Μην ξεχνάμε πως εγώ ο ίδιος σε άλλα κείμενά μου προτρέπω σε εθελοντική συμμετοχή στις στρατιωτικές δυνάμεις των Κούρδων Μαχητών όπως και σε με κάθε τρόπο υποστήριξη του Πολεμικού τους Αγώνα.
Αλλά, τα ερωτηματικά μου είναι λογικά και αναμενόμενα φίλε μου.
Άλλωστε, δεν μπορώ να πιστέψω πως επειδή οι Δυνάμεις των Κούρδων Μαχητών κατέρριψαν ένα cobra κι ένα F-16, φοβήθηκε ολόκληρος τουρκικός στρατός και δεν έστειλε αυτή τη φορά εναέρια υποστήριξη.
Φυσικά, τα ψυχολογικά θετικά πλεονεκτήματα απο αυτή την επίθεση παραμένουν. Μετά απο αυτή την επιτυχία, περισσότεροι ακόμη Κούρδοι θα πλαισιώσουν το PKK.
Και φυσικά, περισσότερο ακόμη θα διαχυθεί ο φόβος στον τουρκικό στρατό για την υπηρεσία στο Κουρδικό Μέτωπο.
Παρ' όλα αυτά, παραμένει αμείλικτο το ερώτημα - χωρίς να επιθυμώ να αποπροσανατολίσω κανέναν:
Οι τούρκοι στρατηγοί δεν γνώριζαν τις "συνέπειες" απο μια τέτοια αποτυχία?
Που είμαστε?
Στον καιρό του Δράμαλη και του Κολοκοτρώνη το ’21 που μέχρι να φτάσει η είδηση στο Σουλτάνο ότι χρειάζεται ενισχύσεις και υποστήριξη στα Δερβενάκια, η μάχη είχε κριθεί?
Σίγουρα, υπάρχουν επιχειρησιακές λεπτομέρειες και ιδιαιτερότητες που κατέχουν μόνον όσοι έχουν "στρατιωτική εμπειρία και παραστάσεις" φίλε μου. Το αναγνωρίζω αυτό.
Οι Κούρδοι όμως δεν απευθύνονται κυρίως στο "εξειδικευμένο αυτό κοινό".
Απευθύνονται στις ευρύτερες κοινωνικές μάζες που δεν έχουν τέτοια εμπειρία και γνώσεις.
Συνεπώς, θα πρέπει να δοθεί απάντηση (έστω κι εκλαϊκευμένη) σε αυτά τα "αμείλικτα λαϊκά/απλοϊκά ερωτήματα/ανησυχίες", έστω και αν σε έναν έμπειρο στρατιωτικό φαντάζουν ως "υποθέσεις στερούμενες λογικής βάσης".
Φυσικά μπορεί να ανατρέξει κάποιος στα κείμενα που πρότεινες, να μαζέψει το υλικό, να σκεφτεί και ίσως να βρει τις απαντήσεις. Αλλά θα το κάνει? Και πόσοι θα είναι αυτοί? Προσωπικά, υποθέτω οι λιγότεροι.
Κι επειδή φαντάζομαι ότι ακόμη και αν δεν έχουν βάση οι «ανησυχίες» μου, η Τουρκική Προπαγάνδα θα επιχειρήσει να καλύψει την αποτυχία του Τουρκικού Στρατού στο «Ακτουτούν» με τον τρόπο που θέτω (στο στυλ «σίγουρα, είναι ότι φαίνεται πως είναι το Ακτουτούν»?), θεωρώ εξαιρετικά χρήσιμο να «έχουμε προλάβει καταστάσεις» που θα επιβαρύνουν «επικοινωνιακά» τον Αγώνα των Κούρδων αναλύοντας έγκυρα την «δεδομένη κατάσταση» υπό το πρίσμα των παραπάνω «ανησυχιών» .
Και ο πλέον ενδεδειγμένος να το πράξει αυτό είσαι εσύ φίλε Σάββα.
ΥΓ: παρεμπιπτόντως, που είναι η μετάφραση του Κούρδου αγωνιστή?
Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες διεξήχθη η πολύωρη μάχη είναι άγνωστες…
ΑπάντησηΔιαγραφήΣημαντικός παράγων για την από αέρος υποστήριξη, διαδραματίζουν οι καιρικές συνθήκες. Σαφέστατα οι τακτικές και οι μέθοδοι που έχει αναπτύξει το ΡΚΚ, μετά από τόσες δεκαετίες ανταρτοπόλεμου, και διαθέτοντας άριστη εμπειρία στον ανορθόδοξο πόλεμο, σαφέστατα έλαβαν υπόψην τους πρωταρχικά την συνδρομή πάσης φύσεως ενισχύσεων προς το Τουρκικό φυλάκιο. Σαφέστατα θα υπήρξαν αποκοπές στα δρομολόγια πρόσβασης στο Τουρκικό φυλάκιο, ναρκοθετήσεις στις προσβάσεις, κάλυψη των πεδίων πρόσβασης με βαρέα όπλα κλπ.
Πιθανότατα να στερούνταν μέσων επικοινωνίας οι Τούρκοι, ή αυτά να υπονομεύθηκαν
από τους Κούρδους.
Η ελλιπής αντίδραση των Τουρκικών δυνάμεων, όταν έγιναν αντιληπτοί οι Κούρδοι, πιθανόν να καταδεικνύει αναμονή εφεδρειών και από αέρος εγγύς υποστήριξη, κάτι το οποίο δεν έγινε, για άγνωστους λόγους…
Η προγραμματισμένη Κουρδική επίθεση, μέρα μεσημέρι, καταδεικνύει πως δεν επρόκειτο για καταδρομική ενέργεια, αλλά για τακτική επιχείρηση με στοιχεία ανορθόδοξου πολέμου. ΄Όπως φαίνεται έγινε αποκλεισμός του ΑΝΣΚ, δημιουργήθηκαν δύο στηρίγματα υποστήριξης της επίθεσης και σαφέστατα θα υπήρχαν περιμετρικές αποκοπές κλπ. Δεν είναι γνωστό εάν έγιναν τις ίδιες ώρες άλλες Κουρδικές επιθέσεις και επιχειρήσεις αντιπερισπασμού που δεν επέτρεψαν την συνδρομή προς το Τουρκικό φυλάκιο.
Ο Στρατιωτικός Ηγέτης του ΡΚΚ, προβεβλημένη στρατιωτική φυσιογνωμία των Κούρδων, όπως φαίνεται ανέμενε κάποιες ημέρες και κατόπιν κατέθεσε τις απόψεις του, τις οποίες δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε ελλείψει αντιλόγου εκ μέρους των Τούρκων.
Ομηρος Φωτιάδης
Σύμφωνα με τα λεγόμενα του παραπάνω Κούρδου Στρατιωτικού ηγέτη, στο φυλάκιο είχε σημάνει συναγερμός 2 ώρες πριν την επίθεση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤουτέστιν, επί 7 ολόκληρες ώρες (και όχι 5) δεν ενίσχυσαν το φυλάκιό τους οι Τουρκικές δυνάμεις.
Και αν υπάρχει πλήθος "αιτιολογιών" για την μη-ενίσχυση απο εδάφους, αυτές "χωλαίνουν" όταν αναφερόμαστε σε υποστηρικτικά πυρά πυροβολικού. Κι αν κι εκεί υπάρχουν επιφυλάξεις λόγω της μεγάλης "εγγύτητας" πολιορκητών-πολιορκουμένων δεν υπάρχουν επαρκείς δικαιολογίες για την μη χρήση μαχητικών ελικοπτέρων ή αεροσκαφών.
Άλλωστε, λόγος για "ακραία καιρικά φαινόμενα" που ίσως να απέτρεπαν τέτοιες πτήσεις δεν γίνεται πουθενά.
Αλλά ακόμη και να υπήρξαν (που δεν νομίζω να μην είναι σε θέση οι εναέριες δυνάμεις να καλύψουν ένα ενδεχόμενο κακοκαιρίας), είναι δυνατόν επί 7 ολόκληρες ώρες να μην υπήρξε ένα "παράθυρο καλοκαιρίας" που θα επέτρεπε χρήση εναέριων μέσων?
Επίσης, δεν είναι κατανοητό το πως οι αντάρτες κατόρθωσαν να αποκόψουν τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες σε όλο τους το φάσμα. Σταθερά τηλέφωνα, κινητά, δορυφορικά, ασύρματες επικοινωνίες και δεν ξέρω γω τι άλλο μπορεί να προβλέψουν οι Στρατιωτικές Διαβιβάσεις για να εξασφαλίσουν αδιάρρηκτη επικοινωνία με ένα προκεχωρημένο τους φυλάκιο σε δεδομένη εμπόλεμη ζώνη.
Εν πάση περιπτώσει.
Επι της ουσίας:
Έχει ονομαστεί "Σύνδρομο Περλ Χάρμπορ".
Τι ήταν αυτό που έκανε τους Αμερικανούς πολίτες να βγούν απο το άλλο το "Σύνδρομο", το "Φοβικό του Βιετνάμ" και να αποδεχτούν την πολεμική εκστρατεία των ΗΠΑ "κατά της τρομοκρατίας"?
Ένα νέο Περλ Χάρμπορ, η 11/09.
Οι Τούρκοι Στρατηγοί καταλαβαίνουν πως δεν υπάρχει πλεόνασμα χρόνου για να αντιμετωπίσουν καθοριστικά το Κουρδικό ζήτημα.
Έχουν συνειδητοποιήσει πως τα περιθώρια στένεψαν επικίνδυνα.
Η ΕΕ πιέζει για γρήγορη επίλυση του Κουρδικού, οι ΗΠΑ άρχισαν να πιέζουν κι αυτές, οι γεωπολιτικές ανακατανομές όπως και οι συμμαχίες αλλάζουν άρδην στην ευρύτερη Κεντρασιατική και Μεσανατολική περιοχή.
Οι Στρατηγοί συνειδητοποιούν πως η μόνη λύση (υπερ της Τουρκίας) είναι μια "Τελική Λύση" τύπου Κεμαλικής γενοκτονίας Αρμενίων και Ελλήνων.
Δυστυχώς γι' αυτούς όμως δεν είναι αρχές του 20ου αιώνα. Το διεθνές περιβάλλον δεν ευνοεί πια τέτοιες «εκκαθαριστικές λύσεις».
Συνεπώς, οι Πολιτικοί δεν ευνοούν τέτοιες "ακραίες λύσεις".
Απο την άλλη, το ίδιο το Κεμαλικό Κοσμικό κράτος που αλληλοστηριζόταν με το Στρατιωτικό κατεστημένο δεν έχει την ίδια Ισχύ που είχε λίγα χρόνια πριν.
Ο Στρατός ένεκα της διαρκούς και όλο και κλιμακούμενης αντιπαράθεσης με τους Ισλαμιστές κυρίαρχους της Τουρκικής πολιτικής σκηνής δεν μπορεί να επιβάλλει τις «Εκκαθαριστικές Λύσεις» που θα ήθελε στα Στρατηγικά – πολεμικά ζητήματα του έθνους. Αποδυναμωμένος γαρ.
Έτσι, χρειάζεται την «αναβάπτιση» της ισχύος του στο καζάνι του Λαού. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνον με έναν τρόπο. Ο Λαός να φοβηθεί και να οργιστεί πολύ. Πάρα πολύ. Η οργή αυτή δε, να στραφεί «έντεχνα» ενάντια στους πολιτικούς. Κι έτσι, ο ίδιος ο Λαός να ωθήσει τον Στρατό να αναλάβει την προστασία του έθνους. Να προβεί στις «Τελικές (Ριζικές) Λύσεις».
Οι Τουρκικές «στρατιωτικές αποτυχίες» τύπου «Ακτουτούν», η αυτοκτονία των στρατοχωροφυλάκων της Ανατολίας και άλλα τέτοια περιστατικά προφανώς δημιουργούν «φοβικά σύνδρομα» στον Τουρκικό Λαό.
Η έμπειρη προπαγάνδα των Τούρκων Στρατηγών εύκολα θα φορτώσει τις «ευθύνες» όλου αυτού του «φόρου αίματος» στους «Πολιτικούς» που «δένουν τα χέρια του Στρατού» με τις «ποικίλες επιθέσεις» εναντίον του.
Για να φτάσει η Οργή του Τουρκικού Λαού σε αυτή την «κρίσιμη μάζα» και ν’ αναγορεύσει τον Στρατό για μια ακόμη φορά σε «Ύπατο Αρμοστή» της Τουρκικής κοινωνίας, απαιτείται «Μεγάλος Φόρος Αίματος» του Τουρκικού Στρατού (και του Τουρκικού Λαού στη συνέχεια).
Άρα, να περιμένουμε πολλά «Ακτουτούν», όπως και πολλές «καταστροφές πολιτικών στόχων» με θανάτους Τούρκων πολιτών (πιθανότατα προβοκατόρικες οι περισσότερες από αυτές).
Η «Λαϊκή Οργή» είναι εμφανές που θα εκτονωθεί φυσικά.
Κατά πρώτον σε «Γενικό Πογκρόμ» (γενοκτονία) των Κούρδων ανά την Τουρκική επικράτεια.
Κατά δεύτερον, σε «Λευκή Επιταγή» στους Στρατηγούς να λάβουν «ότι Μέτρο» επιθυμούν για την «διαχείριση της κατάστασης».
Απώτατος Στόχος φυσικά, να τεθεί η χώρα σε κατάσταση Εκτάκτου Ανάγκης αν όχι σε Πολιορκία ώστε έμμεσα να επανέλθει η Πολιτική εξουσία στον Στρατό.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο «Υπερεξουσιών» ο Τουρκικός στρατός θα επιδιώξει λογικά – τροφοδοτώντας την Λαϊκή οργή και τα πογκρόμ – να εξοντώσει ή/και να εκδιώξει από τη χώρα το Κουρδικό στοιχείο.
Επειδή τα χρονικά πλαίσια, όπως είπαμε, στενεύουν για την Τουρκία (και δη τον Στρατό) να επιλύσει με αυτό τον «δυναμικό» τρόπο το Κουρδικό ζήτημα, θα πρέπει λογικά να αναμένουμε ταχεία «κλιμάκωση αυτού του Λουτρού αίματος», προκειμένου το δυνατόν συντομότερο να λάβει ο Στρατός την τελική Λαϊκή Λευκή Επιταγή που θα του λύσει τα χέρια να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς του τόσο με τους Ισλαμιστές Πολιτικούς όσο και με τους Κούρδους.
Αυτή η κατάσταση, αναντίρρητα επίφοβη για όλη την περιοχή, εμπεριέχει μια «δεδομένη (πια) κατάσταση για τους Κούρδους.
«Γενικευμένος Πόλεμος».
Μάλιστα υπό το παραπάνω πρίσμα, θα υπάρξει πιθανότατα ένα «χρονικό παράθυρο» με υποτονική δράση/αντίδραση του Τουρκικού στρατού, ακριβώς για να αυξηθεί το «χαμένο Τουρκικό αίμα» και να «πριμοδοτηθεί» αντίστοιχα η Λαϊκή Οργή και η «ακολουθία εξελίξεων» που περιγράφηκε παραπάνω.
Αυτό το «χρονικό παράθυρο» (που σημαίνει εκτεταμένες στρατιωτικές ευκαιρίες για τους Κούρδους) πριν την «Γενική Επίθεση» του Τουρκικού Στρατού (αλλά και Λαού ανά την επικράτεια) είναι η «Μεγάλη ευκαιρία» των Κούρδων.
Θα πρέπει να εκμεταλλευθούν στο έπακρο την κατάσταση για να επιτύχουν όσο το δυνατόν περισσότερες στρατιωτικές επιτυχίες που θα αυξήσουν το γόητρο και το ηθικό της Κουρδικής Πολεμικής Μηχανής.
Θα εκπέμψουν έτσι ένα «ισχυρό σήμα» προς τον Κουρδικό Λαό ώστε να ενισχύσει καθοριστικά τους Κούρδους Μαχητές σε οικονομικούς πόρους αλλά κυρίως σε έμψυχο υλικό.
Οι Κούρδοι δε Πολίτες, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως δεν έχουν άλλη επιλογή πια από το να ενισχύσουν με κάθε μέσο τους Κούρδους Μαχητές.
Οι οποίοι Κούρδοι Μαχητές θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι μόλις ξεπέρασαν μια "Λεπτή Κόκκινη Γραμμή" που δεν έχει επιστροφή.
Τώρα είναι υποχρεωμένοι να "δυναμώσουν καθοριστικά". Να μεγαλώσουν γρήγορα σε όγκο και ισχύ. Θα πρέπει να προετοιμαστούν για την "Μεγάλη αντιπαράθεση". Που σημαίνει πως θα χρειαστούν ακόμη μεγαλύτερες στρατιωτικές δυνάμεις και μάλιστα πολύ πολύ γρήγορα.
Θα πρέπει δε, να προετοιμαστούν να προστατέψουν το λαό τους απο το επικείμενο πογκρόμ εναντίον τους ώστε αυτοί να μην φύγουν απο τις εστίες τους. Αυτό σημαίνει πως θα εξαναγκαστούν να μεταφέρουν τον πόλεμο ακόμη και εντός αστικών περιοχών.
Οι Κούρδοι έχουν μπροστά τους έναν πολύ σκληρό αγώνα δρόμου με το χρόνο.
Και πρέπει να κερδίσουν αυτό τον αγώνα.
Διότι κύριοι κύριοι Έλληνες πολιτικοί, εαν/εφόσον και όταν η Τουρκία ξεκαθαρίσει το Κουρδικό πρόβλημα στην Ανατολία (για μία ακόμη ιστορική φορά) θα στραφεί στρατιωτικά προς εμάς πια.
Όσον αφορά το "Πολιτειακό τους Ζήτημα" δεν είναι ηλίθιοι οι Στρατηγοί τους. Θα επιδιώξουν το πάντρεμα Κεμαλισμού - Ισλαμισμού για να χτίσουν τον Ισλαμικό Εθνικισμό - σύμφωνα και με τις εκθέσεις των Αμερικανικών Υπηρεσιών Πληροφοριών.
Και τότε δυναμωμένοι θα είναι ένας πολύ δυσάρεστος αντίπαλος κύριοι.
Γι' αυτό πάρτε το απόφαση πως η Ελληνική Βοήθεια προς τους Κούρδους Μαχητές πρέπει να είναι εκ των ων ουκ άνευ.
Οι Κούρδοι, επ' ουδενί δεν πρέπει να χάσουν αυτό τον "Γενικό πόλεμο" που επίκειται με τους Τούρκους.
Επ' ουδενί.