Δύο χρόνια πριν, υποστήριξα σε αυτές τις σελίδες [1] ότι η Αμερική υπέφερε από πολιτική παρακμή. Το συνταγματικό σύστημα ελέγχων και ισορροπιών της χώρας, σε συνδυασμό με την κομματική πόλωση και την άνοδο των καλά χρηματοδοτούμενων ομάδων συμφερόντων, είχαν συνδυαστεί για να αποδώσουν αυτό που ονόμασα vetocracy, μια κατάσταση στην οποία ήταν ευκολότερο να σταματήσει η κυβέρνηση από το να κάνει πράγματα, από όσο ήταν να χρησιμοποιηθεί η κυβέρνηση για την προώθηση του κοινού καλού. Επαναλαμβανόμενες δημοσιονομικές κρίσεις, τελματωμένη γραφειοκρατία και έλλειψη πολιτικής καινοτομίας ήταν οι σφραγίδες ενός πολιτικού συστήματος σε σύγχυση.
Επιφανειακά, οι προεδρικές εκλογές του 2016 [2] φαίνεται να δικαιώνουν την ανάλυση αυτή. Το κάποτε περήφανο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα [3] έχασε τον έλεγχο της διαδικασίας χρίσματος με την επιθετική καθιέρωση του Donald Trump [4] και σπαράσσεται με βαθιές εσωτερικές αντιφάσεις. Από την πλευρά των Δημοκρατικών, εν τω μεταξύ, η υπερ-συστημική Χίλαρι Κλίντον [5] έχει αντιμετωπίσει έναν εκπληκτικά ισχυρό ανταγωνισμό από τον Bernie Sanders [6], ένα 74χρονο αυτοαποκαλούμενο σοσιαλδημοκράτη. Όποιο και αν είναι το θέμα -από την μετανάστευση μέχρι την οικονομική μεταρρύθμιση στο εμπόριο και μέχρι την στασιμότητα των εισοδημάτων- μεγάλος αριθμός ψηφοφόρων και στις δύο πλευρές του φάσματος έχουν ξεσηκωθεί ενάντια σε αυτό που βλέπουν ως ένα διεφθαρμένο, αυτο-εξυπηρετούμενο Κατεστημένο, στρεφόμενοι σε ριζοσπαστικούς αουτσάιντερς ελπίζοντας σε μια εξαγνιστική κάθαρση.
Για τη συνέχεια FA
Επιφανειακά, οι προεδρικές εκλογές του 2016 [2] φαίνεται να δικαιώνουν την ανάλυση αυτή. Το κάποτε περήφανο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα [3] έχασε τον έλεγχο της διαδικασίας χρίσματος με την επιθετική καθιέρωση του Donald Trump [4] και σπαράσσεται με βαθιές εσωτερικές αντιφάσεις. Από την πλευρά των Δημοκρατικών, εν τω μεταξύ, η υπερ-συστημική Χίλαρι Κλίντον [5] έχει αντιμετωπίσει έναν εκπληκτικά ισχυρό ανταγωνισμό από τον Bernie Sanders [6], ένα 74χρονο αυτοαποκαλούμενο σοσιαλδημοκράτη. Όποιο και αν είναι το θέμα -από την μετανάστευση μέχρι την οικονομική μεταρρύθμιση στο εμπόριο και μέχρι την στασιμότητα των εισοδημάτων- μεγάλος αριθμός ψηφοφόρων και στις δύο πλευρές του φάσματος έχουν ξεσηκωθεί ενάντια σε αυτό που βλέπουν ως ένα διεφθαρμένο, αυτο-εξυπηρετούμενο Κατεστημένο, στρεφόμενοι σε ριζοσπαστικούς αουτσάιντερς ελπίζοντας σε μια εξαγνιστική κάθαρση.
Για τη συνέχεια FA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.