 |
| File Photo: US President Donald J. Trump with Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu in the Oval Office of the White House in Washington, DC, USA. EPA, OLIVIER DOULIERY |
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου. JULY 3, 2018
Τόσο το αμερικανικό υπουργείο άμυνας, όσο και οι πανίσχυρες πολεμικές βιομηχανίες των Ηνωμένων Πολιτειών τάσσονται υπέρ της κανονικής παράδοσης των αεροσκαφών πέμπτης γενεάς F-35 στην Άγκυρα, παρόλο που η τελευταία δεν έχει υποχωρήσει στις αμερικανικές πιέσεις να μην αγοράσει τους ρωσικούς αντιαεροπορικούς-αντιπυραυλικούς πυραύλους S-400.
Σχετικά μάλιστα με το τελευταίο αυτό ζήτημα, και όσους ζητούν κυρώσεις κατά της Τουρκίας για την αγορά S-400, ο ίδιος ο αμερικανός υπουργός Άμυνας Ματτίς προειδοποίησε γα τους κινδύνους εφαρμογής κυρώσεων όπως αυτές που προβλέπει ο νόμος CAATSA σε εταίρους των ΗΠΑ που αγοράζουν ρωσικό υλικό και αναβαθμίσεις του.
Εντούτοις, τα σχέδια παράδοσης F-35 στην Τουρκία απειλούνται πάντα από τους Αμερικανούς γερουσιαστές που μόλις υιοθέτησαν όρους που μπλοκάρουν την παράδοσή τους, σχετιζόμενους με την προμήθεια S-400.
Εναντίον της παράδοσης F-35 στην Τουρκία τάσσεται το ισραηλινό λόμπι, που έχει αφήσει όμως κυρίως Έλληνες και Αρμένιους να πρωταγωνιστούν στην υπόθεση, μαζί με την ισραηλινή Δεξιά, που έχει αρχίσει καμπάνια για το θέμα αυτό στο Ισραήλ.
Στο ίδιο το Ισραήλ, ο Gilad Erdan, μέλος του κόμματος Λικούντ του πρωθυπουργού Νετανιάχου, κάλεσε την κυβέρνηση να αναγνωρίσει την αρμενική γενοκτονία, κάτι που, πολλοί παρατηρητές εκτιμούν ότι, αν γίνει, θα σηματοδοτήσει την οριστική ρήξη μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας. Αλλά το Ισραήλ δεν φαίνεται διατεθειμένο να προχωρήσει πέραν των απειλών. Η ρήξη του με την Τουρκία μοιάζει ρήξη με τον Ερντογάν, και το ίδιο φαίνεται κυρίως να επιδιώκει πάντα να ξαναφέρει πίσω, σε φιλοαμερικανική και φιλοϊσραηλινή τροχιά αυτή τη χώρα, με την οποία το συνδέουν βαθείς δεσμοί, τόσο σε επίπεδο οικονομικής ελίτ, όσο και μυστικών υπηρεσιών.
Ένας πόλεμος άλλωστε κατά του Ιράν δυσκολεύει πάρα πολύ με την Τουρκία απέναντι. Στην πραγματικότητα, στις αμερικανο-τουρκικές και ευρύτερα τις σχέσεις Δύσης και Τουρκίας ο Γιάννης φοβάται το θεριό και το θεριό τον Γιάννη. Το γυαλί έχει ραγίσει, τουλάχιστον με τον Ερντογάν, όμως και οι δύο πλευρές φοβούνται ταυτόχρονα το δυσθεώρητο για αμφότερες κόστος μιας ρήξης. Άλλωστε, αν υποθέσουμε ότι η Αμερική δεν δώσει στην Τουρκία τα F 35, η Άγκυρα έχει προειδοποιήσει ότι φτιάχνουν και άλλες χώρες αεροσκάφη. Πάλι υποψήφιος εδώ είναι η Ρωσία με τα Σουχόι 57 που είναι και αρκετά φτηνότερα.
Παρόλα αυτά, το χάσμα Τουρκίας-Δύσης συνεχίζει σταδιακά να βαθαίνει σταθερά. Η υπόθεση αυτή όμως εμπλέκεται και με τις δύο «παρατάξεις» που συγκρούονται εδώ και πολύ καιρό, όλο και πιο ανοιχτά, μέσα στη ηγεσία του δυτικού και ισραηλινού κατεστημένου, πολιτικού, οικονομικού και στρατιωτικού, των ανερχόμενων Νεοσυντηρητικών, γύρω από τον Τραμπ, τον Νετανιάχου, την ευρωπαϊκή «ριζοσπαστική» και άκρα Δεξιά αφενός, τη Μέρκελ, τον Μακρόν, τον Σόρος αφετέρου.
Ο υπουργός Άμυνας Ματίς είναι με τους δεύτερους μάλλον παρά με τους πρώτους, και εκφράζει τα αμιγή συμφέροντα των ΗΠΑ εναντίον των Νεοσυντηρητικών και των διαρκών πολεμικών σχεδίων, ιδίως στη Μέση Ανατολή, στα οποία αρέσκονται τόσο πολύ οι κ.κ. Μπόλτον και Νετανιάχου.
Γι΄ αυτό και η εμμονή του Ματίς στην παράδοση F-35 στην Τουρκία και στη μη επιβολή κυρώσεων για τους S-400, δεν πρέπει να αποδοθεί κυρίως ή αποκλειστικά στα οικονομικά συμφέροντα των αμερικανικών πολεμικών βιομηχανιών, αλλά και στη στρατηγική αντίληψη των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων για τη διεθνή κατάσταση, αντίληψη που δεν ταυτίζεται με το Ισραήλ και τους Νεοσυντηρητικούς.
Στην κρίσιμη σύσκεψη που έγινε στον Λευκό Οίκο πριν από τις τελευταίες αμερικανικές επιθέσεις στη Συρία, ο Ματίς ήταν αυτός που αντιστάθηκε στα σχέδια πολύ μαζικότερων βομβαρδισμών, που θα εμπεριείχαν τον κίνδυνο μιας πολεμικής κλιμάκωσης με τη Ρωσία. Κάποιοι μάλιστα θυμήθηκαν την κρίσιμη σύσκεψη στον Λευκό Οίκο, στη διάρκεια της οποίας ο Πρόεδρος Κένεντι και ο αδελφός του, μόνοι εναντίον όλων των άλλων, απέτρεψαν την εξαπόλυση ενός πυρηνικού πολέμου κατά της Ρωσίας, κατά τη διάρκεια της κρίσης των πυραύλων της Κούβας.
Και οι δυο τους δολοφονήθηκαν αργότερα, υπό συνθήκες που παραμένουν πάντα αδιευκρίνιστες. Ο στρατηγός Ματίς δεν φαίνεται να διατρέχει τέτοιο κίνδυνο, διατρέχει όμως τώρα, και αυτός, και ο προσωπάρχης του Λευκού Οίκου τον κίνδυνο να χάσουν τη δουλειά τους. Έχουν πληθύνει τώρα οι φήμες στην αμερικανική πρωτεύουσα που φέρουν και αυτόν και τον προσωπάρχη του Λευκού Οίκου, κύριους «ανασχετικούς» (containment) παράγοντες των συχνά ρηξικέλευθων πρωτοβουλιών του Προέδρου να αντικαθίστανται σύντομα…
(*) Ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Διετέλεσε ειδικός συνεργάτης στο Γραφείο του Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου με αντικείμενο της σχέσεις Ανατολής-Δύσης και τον έλεγχο των εξοπλισμών. Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Πηγή: Το αμερικανικό στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα, η Τουρκία του Ταγίπ και το Ισραήλ https://hellasjournal.com/2018/07/to-amerikaniko-stratiotiko-viomichaniko-symplegma-i-toyrkia-toy-tagip-kai-to-israil/
Σχετικά μάλιστα με το τελευταίο αυτό ζήτημα, και όσους ζητούν κυρώσεις κατά της Τουρκίας για την αγορά S-400, ο ίδιος ο αμερικανός υπουργός Άμυνας Ματτίς προειδοποίησε γα τους κινδύνους εφαρμογής κυρώσεων όπως αυτές που προβλέπει ο νόμος CAATSA σε εταίρους των ΗΠΑ που αγοράζουν ρωσικό υλικό και αναβαθμίσεις του.
Εντούτοις, τα σχέδια παράδοσης F-35 στην Τουρκία απειλούνται πάντα από τους Αμερικανούς γερουσιαστές που μόλις υιοθέτησαν όρους που μπλοκάρουν την παράδοσή τους, σχετιζόμενους με την προμήθεια S-400.
Εναντίον της παράδοσης F-35 στην Τουρκία τάσσεται το ισραηλινό λόμπι, που έχει αφήσει όμως κυρίως Έλληνες και Αρμένιους να πρωταγωνιστούν στην υπόθεση, μαζί με την ισραηλινή Δεξιά, που έχει αρχίσει καμπάνια για το θέμα αυτό στο Ισραήλ.
Στο ίδιο το Ισραήλ, ο Gilad Erdan, μέλος του κόμματος Λικούντ του πρωθυπουργού Νετανιάχου, κάλεσε την κυβέρνηση να αναγνωρίσει την αρμενική γενοκτονία, κάτι που, πολλοί παρατηρητές εκτιμούν ότι, αν γίνει, θα σηματοδοτήσει την οριστική ρήξη μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας. Αλλά το Ισραήλ δεν φαίνεται διατεθειμένο να προχωρήσει πέραν των απειλών. Η ρήξη του με την Τουρκία μοιάζει ρήξη με τον Ερντογάν, και το ίδιο φαίνεται κυρίως να επιδιώκει πάντα να ξαναφέρει πίσω, σε φιλοαμερικανική και φιλοϊσραηλινή τροχιά αυτή τη χώρα, με την οποία το συνδέουν βαθείς δεσμοί, τόσο σε επίπεδο οικονομικής ελίτ, όσο και μυστικών υπηρεσιών.
Ένας πόλεμος άλλωστε κατά του Ιράν δυσκολεύει πάρα πολύ με την Τουρκία απέναντι. Στην πραγματικότητα, στις αμερικανο-τουρκικές και ευρύτερα τις σχέσεις Δύσης και Τουρκίας ο Γιάννης φοβάται το θεριό και το θεριό τον Γιάννη. Το γυαλί έχει ραγίσει, τουλάχιστον με τον Ερντογάν, όμως και οι δύο πλευρές φοβούνται ταυτόχρονα το δυσθεώρητο για αμφότερες κόστος μιας ρήξης. Άλλωστε, αν υποθέσουμε ότι η Αμερική δεν δώσει στην Τουρκία τα F 35, η Άγκυρα έχει προειδοποιήσει ότι φτιάχνουν και άλλες χώρες αεροσκάφη. Πάλι υποψήφιος εδώ είναι η Ρωσία με τα Σουχόι 57 που είναι και αρκετά φτηνότερα.
Παρόλα αυτά, το χάσμα Τουρκίας-Δύσης συνεχίζει σταδιακά να βαθαίνει σταθερά. Η υπόθεση αυτή όμως εμπλέκεται και με τις δύο «παρατάξεις» που συγκρούονται εδώ και πολύ καιρό, όλο και πιο ανοιχτά, μέσα στη ηγεσία του δυτικού και ισραηλινού κατεστημένου, πολιτικού, οικονομικού και στρατιωτικού, των ανερχόμενων Νεοσυντηρητικών, γύρω από τον Τραμπ, τον Νετανιάχου, την ευρωπαϊκή «ριζοσπαστική» και άκρα Δεξιά αφενός, τη Μέρκελ, τον Μακρόν, τον Σόρος αφετέρου.
Ο υπουργός Άμυνας Ματίς είναι με τους δεύτερους μάλλον παρά με τους πρώτους, και εκφράζει τα αμιγή συμφέροντα των ΗΠΑ εναντίον των Νεοσυντηρητικών και των διαρκών πολεμικών σχεδίων, ιδίως στη Μέση Ανατολή, στα οποία αρέσκονται τόσο πολύ οι κ.κ. Μπόλτον και Νετανιάχου.
Γι΄ αυτό και η εμμονή του Ματίς στην παράδοση F-35 στην Τουρκία και στη μη επιβολή κυρώσεων για τους S-400, δεν πρέπει να αποδοθεί κυρίως ή αποκλειστικά στα οικονομικά συμφέροντα των αμερικανικών πολεμικών βιομηχανιών, αλλά και στη στρατηγική αντίληψη των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων για τη διεθνή κατάσταση, αντίληψη που δεν ταυτίζεται με το Ισραήλ και τους Νεοσυντηρητικούς.
Στην κρίσιμη σύσκεψη που έγινε στον Λευκό Οίκο πριν από τις τελευταίες αμερικανικές επιθέσεις στη Συρία, ο Ματίς ήταν αυτός που αντιστάθηκε στα σχέδια πολύ μαζικότερων βομβαρδισμών, που θα εμπεριείχαν τον κίνδυνο μιας πολεμικής κλιμάκωσης με τη Ρωσία. Κάποιοι μάλιστα θυμήθηκαν την κρίσιμη σύσκεψη στον Λευκό Οίκο, στη διάρκεια της οποίας ο Πρόεδρος Κένεντι και ο αδελφός του, μόνοι εναντίον όλων των άλλων, απέτρεψαν την εξαπόλυση ενός πυρηνικού πολέμου κατά της Ρωσίας, κατά τη διάρκεια της κρίσης των πυραύλων της Κούβας.
Και οι δυο τους δολοφονήθηκαν αργότερα, υπό συνθήκες που παραμένουν πάντα αδιευκρίνιστες. Ο στρατηγός Ματίς δεν φαίνεται να διατρέχει τέτοιο κίνδυνο, διατρέχει όμως τώρα, και αυτός, και ο προσωπάρχης του Λευκού Οίκου τον κίνδυνο να χάσουν τη δουλειά τους. Έχουν πληθύνει τώρα οι φήμες στην αμερικανική πρωτεύουσα που φέρουν και αυτόν και τον προσωπάρχη του Λευκού Οίκου, κύριους «ανασχετικούς» (containment) παράγοντες των συχνά ρηξικέλευθων πρωτοβουλιών του Προέδρου να αντικαθίστανται σύντομα…
(*) Ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Διετέλεσε ειδικός συνεργάτης στο Γραφείο του Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου με αντικείμενο της σχέσεις Ανατολής-Δύσης και τον έλεγχο των εξοπλισμών. Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Πηγή: Το αμερικανικό στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα, η Τουρκία του Ταγίπ και το Ισραήλ https://hellasjournal.com/2018/07/to-amerikaniko-stratiotiko-viomichaniko-symplegma-i-toyrkia-toy-tagip-kai-to-israil/
Τι αρθρο ειναι αυτο δεν μπορω να καταλαβω. Ποιητης ειναι ο κ. Κωνσταντακοπουλος. Νοημα παντως δεν βγαινει. Τι θελει να πει ο αρθρογραφος δεν καταλαβα. Ειναι φιλοπολεμοι οι Αμερικανοι και οι Ισραηλινοι. Οι Τουρκοι και οι Ρωσοι δεν κανουν πολεμο στην Συρια? Δεν υπερασπιζονται τα συμφεροντα τους. Και οι τουρκοι κανουν αμυντικο πολεμο στην Συρια?
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι σχεση εχει αυτο με την Τουρκια και τους S-400.
Τρικυμια εν κρανιω.
Τα γεγονοτα δεν εχουν καμμια σημασια γι υτους τους ανθρωπους αναλυτες. Θελουν δηλ. οι αμερικανοι να παρουν οι Τουρκοι τους ρωσικους πυραυλους? Χωρα μελος του νατο να περνει τετοια οπλα απο την ρωσια. Τι θα επρεπε να πουν δηλ. οι αμερικανοι? Εμεις εχουμε επενδυσει τοσα χρονια στην χωρα σας σε θεματα αμυνας και ασφαλειας αλλα εσεις αν κατι δεν σας αρεσει πηγαινετε στους ρωσους και παρετε οτι θελετε. Παρτε τα σουχοι που ειναι και φτηνα.
Καλη δυναμη.
Νομίζω πως το άρθρο απεικονίζει τις ζυμώσεις και είναι μια καλή περιγραφή πάνω σ αυτό! Κυρίως για την εξέλιξη των σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας και Τουρκίας-Ισραήλ! Εξαιρετικά σημαντικά δειγματα τα F35-S400 και η στάση Ρώσων και Αμερικανών στην Συρία απέναντι στην εισβολή των Τούρκων! Η τελευταία συμφωνία Κούρδων -Άσαντ ήταν το χειρότερο σενάριο για τους Τούρκους και η καλύτερη επιλογή για ΗΠΑ-Ρωσία αν κλείσει καλώς χωρίς αρνητικές εξελίξεις! Οι Τούρκοι ευνοούνταν αν ήταν "απαραίτητοι" μετά την εισβολή κσι κατάληψη εδαφών στην περιοχή του Αφρίν
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα παραμένει να δούμε θα δημιουργήσουν οι Αμερικανοί το Κουρδικό κράτος σε βάθος χρόνου? Αν ναι οφείλουν να ανακτήσουν τα εδάφη και να διώξουν τους Τούρκους! Αν όχι θα εξακολουθήσουν να έχουν ανάχωμα έναντι των Ρώσων την Τουρκία! Αυτό τα χατίρι όμως δείχνει πως δεν είναι διατεθημένη να το κάνει η Τουρκία γιατί υπάρχει προσέγγιση των Ρώσων!έχει δρόμο πολύ η Μ. Α. Κατά την γνώμη μου ακόμα, το έχω ξαναπεί! Άσε που μπορεί να παίζει υψηλή στρατηγική ΗΠΑ-Τουρκίας! Ο διάολος είπαμε στις λεπτομέρειες κρύβεται...