Οι δύσκολες ώρες που περιμένουν την Τουρκία

(Φωτ.: EPA / Bart Maat)

Του Ορχάν Γενίτσερι, εφημερίδα Yeni Çag.

Η Τουρκία ζει τις καλύτερες μέρες της στον τουρισμό, την εσωτερική πολιτική, το εμπόριο, τις εξωτερικές της σχέσεις, την οικονομία της. H εσωτερική ειρήνη, οι τουρίστες, η τρομοκρατία, οι εξαγωγές, η δημοκρατία, το δημοψήφισμα, το PKK, το PYD/ YPG, η ΕΕ, οι ΗΠΑ, η Ρωσία, είναι τα θέματα που θα μας απασχολήσουν το επόμενο διάστημα ως χώρα. Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι το επόμενο διάστημα περιμένουν πολύ δύσκολες μέρες την Τουρκία.
Απολίτικες κραυγές 
Η αιτία όλων αυτών είναι το γεγονός ότι στην ηγεσία της χώρας υπάρχει μια ομάδα που έχει επιλέξει τη δημιουργία μετώπων και συγκρούσεων στο εσωτερικό αλλά και το εξωτερικό. Η εξουσία αυτή έφθασε μέχρι το σημείο να αποκαλέσει τους μισούς πολίτες τρομοκράτες και πραξικοπηματίες μόνο και μόνο επειδή ψήφισαν «Όχι» στο δημοψήφισμα. Οι ασκούντες την εξουσία δεν είναι υπερόπτες μόνο με την αντιπολίτευση, αλλά και με τους ανταγωνιστές τους στο εξωτερικό. Οι απειλές, οι απαξιώσεις, οι προσβολές, οι μπλόφες και οι λεονταρισμοί, θέτουν σε κίνδυνο τις εξωτερικές μας σχέσεις.

Επιπροσθέτως, οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι βλέπουν τους πάντες αφ’ υψηλού και χρησιμοποιούν φράσεις προσβλητικές προς όλους.

Στα λόγια παρουσιάζονται σαν εκείνοι που καθορίζουν την παγκόσμια τάξη, όμως στην πράξη δεν είναι ικανοί να διοργανώσουν σωστά ένα δημοψήφισμα. Απευθυνόμενοι σε ντόπιους και ξένους εκτοξεύουν απολίτικες κραυγές του τύπου «Βρε συ…», «Έϊ εσύ, Έϊ…»… Όταν όμως ακουμπάει το μαχαίρι στο κόκκαλο.

Η κυβέρνηση ΑΚΡ, ενώ δημιουργούσε τετελεσμένα στις ΗΠΑ, τη Ρωσία και στα σύνορα με το Ιράν, έπαιζε παιχνίδια με το ΡΚΚ, αναζητώντας υποτίθεται λύση στο Κουρδικό, με τις συνομιλίες που λάμβαναν χώρα στη γραμμή Όσλο-Ίμραλι-Χαμπούρ και Ντολμάμπαχτσε. Η κυβέρνηση ΑΚΡ, τη στιγμή που λάμβανε χώρα η εγκατάσταση του διδύμου PYD-ISIS στο Ιράκ και τη Συρία, πραγματοποιούσε την επιτυχή (!) επιχείρηση μεταφοράς των λειψάνων του Σουλεϊμάν Σαχ από τη Συρία στα σύνορά μας.  Ενώ εισέρρεαν οι πρόσφυγες από τα σύνορα στο εσωτερικό της Τουρκίας, έδινε άδεια στους Πεσμεργκά να περάσουν από το τουρκικό έδαφος και να υποστηρίξουν το PYD για να μην πέσει το Κομπάνι. Η μόνη επιτυχία του ΑΚΡ είναι η υποδοχή τεσσάρων εκατομμυρίων προσφύγων από τη Συρία, για την οποία δεν έχει πάψει να επαινεί τον εαυτό του.

Μετά απ’ όλα αυτά φτάνει το μαχαίρι στο κόκκαλο 

Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news