Βραδυπορούσα Δικαιοσύνη

Του Αλεξη Παπαχελα

Σε μια εποχή που στη χώρα μας συζητάμε όλες τις συσσωρευμένες παθογένειες, είναι εντυπωσιακό πόσο λίγο ασχολούμεθα με έναν ακόμη «μεγάλο ασθενή»: τη Δικαιοσύνη. Κατά την άποψή μου, ένας από τους βασικούς λόγους της κρίσης του πολιτικού συστήματος είναι το γεγονός πως η Δικαιοσύνη δεν έχει καταφέρει να παίξει τον ρόλο που της ανήκει στη διαλεύκανση μεγάλων σκανδάλων και στην εδραίωση μιας αίσθησης δικαίου στη χώρα.

Πολλοί βιάζονται να επιρρίψουν την ευθύνη στους δικαστές, κάνοντας λόγο για ένα «κλειστό, σχεδόν αυτιστικό, μικρόκοσμο». Το πρόβλημα όμως δεν είναι οι δικαστές, αλλά τα μέσα που τους παρέχονται και η ευρύτερη κουλτούρα που επικρατεί στη χώρα σε θέματα Δικαιοσύνης.

Ενα θεμελιώδες ζήτημα είναι η απίστευτη βραδυπορία στην απονομή δικαιοσύνης που ξεπερνάει κάθε λογική. Οταν μια υπόθεση εκκρεμεί για χρόνια, είναι λογικό ο μεν πολίτης που έχει το δίκιο με το μέρος του να οργίζεται, ο δε θύτης να το εισπράττει ως δείγμα ατιμωρησίας από την πλευρά της πολιτείας. Πρόκειται για κρίσιμο ζήτημα που έχει πρακτικές λύσεις, αρκεί να υπάρξει πολιτική βούληση και μια συνεννόηση με τον κόσμο των δικαστών.

Δεύτερο και εξίσου βασικό θέμα είναι ο ερασιτεχνισμός στις ανακρίσεις για μεγάλες υποθέσεις οι οποίες αφορούν περίπλοκες συναλλαγές, off shore κ.λπ. κ.λπ. Πώς μπορεί κανείς να περιμένει από ένα μοναχικό νεαρό ανακριτή με σχεδόν ανύπαρκτη γραμματειακή και ερευνητική υποστήριξη να τα βγάλει πέρα; Οσοι έχουν περάσει από ανακριτικά γραφεία για πολύκροτες υποθέσεις, εντυπωσιάζονται πάντοτε από τις τριτοκοσμικές συνθήκες της έρευνας όπου στην ουσία έχεις κάποιον που γράφει ακόμη με καρμπόν απέναντι σε κάποιον ο οποίος κινείται με απόλυτη άνεση και τέχνη στον διεθνή περίγυρο του εγκλήματος και του μαύρου χρήματος.

Και ποιος θα πληρώσει σήμερα για να λυθούν αυτά τα προβλήματα, θα ρωτήσετε. Καταρχάς το κράτος θα έβγαζε τα λεφτά του αν η Δικαιοσύνη λειτουργούσε αποτελεσματικά και αποτρεπτικά. Κατά δεύτερον, όμως, μια λογική λύση θα ήταν να μιμηθούμε όλες τις πολιτισμένες χώρες στις οποίες ο πολίτης πληρώνει κάποιο σημαντικό παράβολο προτού προχωρήσει σε μια αγωγή, μήνυση σε κάποιο δικαστήριο ή και προσφυγή στο ΣτΕ, έτσι ώστε να σταματήσει το φαινόμενο του δικομανούς Ελληνα πολίτη που μπλοκάρει με χιλιάδες υποθέσεις το σύστημα.

Με τα χρήματα που θα συγκέντρωνε το κράτος, το δικαστικό σύστημα θα μπορούσε να αποκτήσει σοβαρή γραμματειακή υποστήριξη, επαγγελματική δικαστική αστυνομία και τη δυνατότητα να προσλαμβάνει τεχνοκράτες για συνδρομή σε μεγάλες υποθέσεις. Ολα τα ζητήματα που αφορούν την πληγή της Δικαιοσύνης έχουν λύση, αρκεί οι πολιτικοί, οι ίδιοι οι δικαστικοί και οι δικηγόροι που πονάνε το λειτούργημά τους να αρχίσουν να ασχολούνται λίγο πιο σοβαρά με το θέμα...
kathimerini.gr