Μετά την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης των ερευνητικών γεωτρήσεων και εφόσον ευοδωθούν οι αισιόδοξες εκτιμήσεις, θα τεθεί θέμα κατασκευής αγωγών, οι οποίοι θα μεταφέρουν το φυσικό αέριο στην κύρια και πλησιέστερη ενεργειακή αγορά της Ευρώπης και όπως είναι προφανές θα ακολουθήσουν τη διαδρομή ανατολική Μεσόγειος-Κρήτη-βορειοδυτική Ελλάδα-Ιταλία-κεντρική Ευρώπη.
Έχοντας υπόψη ότι η εκμετάλλευση υδρογονανθράκων προϋποθέτει βελτίωση της κατάστασης ασφάλειας τουλάχιστον στις περιοχές εξόρυξης και μεταφοράς των υδρογονανθράκων, αντιλαμβανόμαστε ότι απαιτείται αλλαγή της συμπεριφοράς της Τουρκίας. Αυτό φυσικά στην προκειμένη περίπτωση θα μπορούσε να επιτευχθεί με μείζονα ανταλλάγματα προς τη γείτονα χώρα. Το ερώτημα όμως είναι ποιος θα προσφέρει αυτά τα γενναία ανταλλάγματα στην Τουρκία; Οι ΗΠΑ με τη μεταστάθμευση των UCAVs τύπου Predator από το Ιράκ στην Τουρκία και την έγκριση χερσαίας εισβολής των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων στο βόρειο Ιράκ; Η Ελλάδα μέσω μιας διμερούς ελληνο-τουρκικής συμφωνίας, που θα ικανοποιεί τις τουρκικές επιδιώξεις (εδαφικές ή οικονομικές, πιθανόν ως ποσοστό των κερδών από τις πωλήσεις του φυσικού αερίου);
Περισσότερα εδώ
>>Αυτό που προκύπτει από την ανάλυση των μέχρι σήμερα δεδομένων είναι ότι βραχυπρόθεσμα η Ελλάδα θα πρέπει να αναγνωρίσει την ΑΟΖ της ή να συνάψει διμερή συμφωνία με την Τουρκία (με ποια ανταλλάγματα;), προκειμένου να πραγματοποιηθεί η εκμετάλλευση του φυσικού αερίου της ανατολικής Μεσογείου, αλλά και να ξεκινήσουν σε δεύτερο χρόνο οι ερευνητικές γεωτρήσεις στην νοτιοανατολική περιοχή της ελληνικής ΑΟΖ.<<
ΑπάντησηΔιαγραφή>>Είναι σχεδόν βέβαιο ότι αν δεν ικανοποιηθεί η Άγκυρα, τότε η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να προχωρήσει στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην ανατολική Μεσόγειο και εντός της ΑΟΖ που έχει το δικαίωμα να καθορίσει.<<
Στην ηλικία που βρίσκομαι, δεν είναι σοφό να με τσιγκλάτε με τέτοια συμπεράσματα: αφού ξέρετε, δεν θέλω και πολύ...