30/9/13

Αυγά και παπούτσια για τον Πρόεδρο και ένα τηλεφώνημα μετά από 34 χρόνια!!!

Γράφει ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης*
Τα  γεγονότα στην Μέση Ανατολή εξελίσσονται με ραγδαίους ρυθμούς και οι εξελίξεις αιφνιδιάζουν και συναρπάσουν. Οι εκπλήξεις δεν σταματούν και περιμένουμε και την συνέχεια.
Φυσικά αναφερόμαστε στις Αμερικανο-Ιρανικές σχέσεις, που ξαφνιάζουν ευχάριστα.

Μετά την σύνοδο του ΟΗΕ και την απόφαση των προέδρων Ρουχανί και  Ομπάμα, για την έναρξη των συνομιλιών των Υπουργών εξωτερικών, σχετικά με το καυτό θέμα των «πυρηνικών δραστηριοτήτων» του Ιράν και την επιθυμία ανεύρεσης μια δίκαιης λύσης, είχαμε   και το απροσδόκητο. Το τηλεφώνημα που άργησε τριάντα τέσσερα χρόνια να γίνει. Ναι, φαίνεται απίθανο, αλλά η τελευταία τηλεφωνική επαφή μεταξύ των ηγετών ΗΠΑ και Ιράν έγινε το 1979, όταν ακόμη στο Ιράν κυβερνούσε ο Σάχης, δηλαδή πριν την Ισλαμική επανάσταση και την άνοδο στην εξουσία του Αγιατολάχ Χομενεί και την εγκαθίδρυση του θεοκρατικού καθεστώτος στην χώρα.
 
Πριν φύγει από την Νέα Υόρκη ο πρόεδρος του Ιράν Ρουχανί, ο οποίος παραβρέθηκε στην ετήσια συνέλευση του ΟΗΕ με την συμμετοχή των ηγετών όλων των κρατών,   είχε μια τηλεφωνική συνομιλία με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ομπάμα, προκαλώντας σεισμικές αλλαγές στις σχέσεις των δύο χωρών. Οι δύο ηγέτες συνομίλησαν και ο πρόεδρος Ομπάμα δήλωσε ότι «το μακρύ διάστημα  αυτό καταδεικνύει το κλίμα της έλλειψης εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο χωρών, αλλά τώρα μας μας δίδει την ελπίδα να ξεπεράσουμε αυτή την δύσκολη ιστορία».

          Στην επιστροφή του στο Ιράν ο πρόεδρος Ρουχανί είχε μια μικτή υποδοχή. Στο αεροδρόμιο της Τεχεράνης τον περίμεναν ακραίοι ισλαμιστές διαδηλωτές, οι οποίοι κραυγάζοντας συνθήματα όπως « Θάνατος στην Αμερική» και «Θάνατος στο Ισραήλ» άρχισαν να πετούν αυγά, παπούτσια και πέτρες στην αυτοκινητοπομπή του Ιρανού προέδρου. Κάποιοι άλλοι προσπάθησαν να σταματήσουν την αυτοκινητοπομπή,  προσευχόμενοι πάνω στον δρόμο και γενικώς η κατάσταση ήταν χαοτική. Από την άλλη πλευρά υπήρχαν και οι υποστηρικτές του Ρουχανί, που τον ζητωκραύγαζαν και φώναζαν «Ευχαριστούμε Ρουχανί».  

Έτσι μετά τα ιστορικά αυτά  γεγονότα μπορούμε να συμπεράνουμε τα παρακάτω:
          Α. Αποκαθίστανται και βελτιώνονται  οι σχέσεις ΗΠΑ-ΙΡΑΝ μετά από 34  χρόνια και αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στον μετριοπαθή και οραματιστή πρόεδρο του Ιράν , τον νεοεκλεγμένο Αγατολλάχ Ρουχανι, αλλά και στην διάθεση του Ομπάμα να αλλάξει την αμερικανική πολιτικη στην Μέση Ανατολή.
          Β. Επαφές σε επίπεδο ΥΠΕΞ για το θέμα των πυρηνικών.
          Γ. Υπάρχουν αντιδράσεις στο εσωτερικό του Ιράν από ακραίους Ισλαμιστές,  αλλά και υποστηρικτές της νέας στροφής του Ιράν και του μετριοπαθούς προέδρου Ρουχανί.
          Δ. Ο κίνδυνος προληπτικής επίθεσης κατά του Ιράν, που υπήρχε προηγουμένως, απομακρύνεται, χωρίς να έχει οριστικά διαγραφεί και η κατάσταση καλυτερεύει δραστικά.
          Ε. Υπάρχει καχυποψία στο Ισραήλ, σε ότι αφορά τις προθέσεις των Ιρανών και τούτο εκφράστηκε κατηγορηματικά από τον πρωθυπουργό Νετανιάχου.
          Στ. Οι εξελίξεις αυτές δεν ευνοούν τα αμερικανικά και ισραηλινά γεράκια, που ποντάριζαν στον πόλεμο και στην αιματοχυσία στην περιοχή. Ευτυχώς απέτυχαν όπως και στην Συρία.
          Ζ. Οι εξελίξεις όμως  αυτές βοηθούν ουσιαστικά και το συριακό θέμα και σίγουρα αναμένονται πρωτοβουλίες και συμμετοχή του Ιράν στις μελλοντικές διαπραγματεύσεις μεταξύ των εμπολέμων, λαμβανομένου υπόψη των σοβαρών, ισχυρών  και ειλικρινών δεσμών και σχέσεων  Δαμασκού και Τεχεράνης.
          Η. Το επόμενο χρονικό διάστημα θεωρείται και είναι ιδιαίτερα κρίσιμο, όπου   κατά τις συνομιλίες των ΥΠΕΞ ΗΠΑ και Ιράν  θα καταδείξει αν η υφιστάμενη σήμερα αισιοδοξία έχει βάσεις και προοπτική, ή θα επανέλθουμε στο προηγούμενο καθεστώς της καχυποψίας, των απειλών και του αναμενομένου ολέθρου.
          Ι. Τέλος να επισημάνουμε ότι σε ολόκληρη την Μέση Ανατολή, δημοκρατικό καθεστώς  και πολίτευμα διαθέτει κατ’ αρχήν το Ισραήλ (πραγματική όντως δημοκρατία) και κατά δεύτερον το Ιράν των Αγιατολάχ, με το πολύπλοκο σύστημα διακυβέρνησης, όπου γίνονται δημοκρατικές εκλογές και ακόμη ο κόσμος μπορεί να διαδηλώνει και να πετάει αυγά και παπούτσια στον εκλεγμένο πρόεδρο της χώρας του. Σε ποιο άλλο κράτος, ακόμη και σε αυτά που τα «χτύπησε» η λεγόμενη «Αραβική Άνοιξη» έχουμε δημοκρατικό πολίτευμα;

*Ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης είναι Αντγος (ε.α.) και πρώην ΑΚΑΜ Τελ Αβίβ
         
          

1 σχόλιο:

  1. Να υποθέσουμε ότι με εξομάλυνση των σχέσεων ΗΠΑ-Ιράν η Τουρκία είναι αχρείαστη σαν ισχυρό κράτος στην περιοχή και ως εκ τούτου, με δεδομένη την αντιπαλότητα με το Ισραήλ, κινδυνεύει περισσότερο από ποτέ με διάσπαση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.