Απόσπασμα από επίσημο εγχειρίδιο ανωτάτης Σχολής του ΥΕΘΑ: "Τι πρέπει να κάνουν οι ηγέτες όταν οι προσωπικές τους αρχές έρχονται σε σύγκρουση με τις προσταγές του κοινού συμφέροντος; Ως πολίτες, οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να δώσουν ακόμη και τη ζωή τους για την υπεράσπιση των αρχών τους. Ως ηγέτες, όμως, εκείνοι που καθήκον τους είναι να ενεργούν για το συλλογικό καλό δεν έχουν την ελευθερία να παίρνουν αποφάσεις που μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τη χώρα τους και τους πολίτες της, ακόμη και αν αυτές οι αποφάσεις λαμβάνονται για την υπεράσπιση των προσωπικών τους ιδεωδών. Οι ρεαλιστές πιστεύουν ότι ανώτερη συλλογική ηθική είναι η σύνεση, που με τη σειρά της ταυτίζεται με την ανάγκη να επιβιώσει η συλλογικότητα. Ο Morgenthau υποστηρίζει λχ ότι: "Δεν μπορεί να υπάρξει πολιτική ηθική χωρίς σύνεση, δηλαδή χωρίς την εκτίμηση των πολιτικών συνεπειών μιας φαινομενικά ηθικής πράξης "
"Ένας εθνικός ηγέτης, επομένως, ίσως αναγκαστεί να πει ψέματα, να εξαπατήσει, να κλέψει, και να συνεργαστεί και με το διάβολο ακόμη, αν το κρίνει αναγκαίο για να εξασφαλίσει την επιβίωση της χώρας του"
Δηλαδή σύμφωνα με τα προαναφερόμενα, οι δικοί μας είναι ρεαλιστές, που θυσιάζουν τα ιδεώδη τους μπροστά στο υπέρτατο καθήκον, της εξασφάλισης επιβιώσεως της Χώρας. Είπατε τίποτε;
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ). - Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.
Απόσπασμα από επίσημο εγχειρίδιο ανωτάτης Σχολής του ΥΕΘΑ:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Τι πρέπει να κάνουν οι ηγέτες όταν οι προσωπικές τους αρχές έρχονται σε σύγκρουση με τις προσταγές του κοινού συμφέροντος; Ως πολίτες, οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να δώσουν ακόμη και τη ζωή τους για την υπεράσπιση των αρχών τους. Ως ηγέτες, όμως, εκείνοι που καθήκον τους είναι να ενεργούν για το συλλογικό καλό δεν έχουν την ελευθερία να παίρνουν αποφάσεις που μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τη χώρα τους και τους πολίτες της, ακόμη και αν αυτές οι αποφάσεις λαμβάνονται για την υπεράσπιση των προσωπικών τους ιδεωδών. Οι ρεαλιστές πιστεύουν ότι ανώτερη συλλογική ηθική είναι η σύνεση, που με τη σειρά της ταυτίζεται με την ανάγκη να επιβιώσει η συλλογικότητα. Ο Morgenthau υποστηρίζει λχ ότι: "Δεν μπορεί να υπάρξει πολιτική ηθική χωρίς σύνεση, δηλαδή χωρίς την εκτίμηση των πολιτικών συνεπειών μιας φαινομενικά ηθικής πράξης "
"Ένας εθνικός ηγέτης, επομένως, ίσως αναγκαστεί να πει ψέματα, να εξαπατήσει, να κλέψει, και να συνεργαστεί και με το διάβολο ακόμη, αν το κρίνει αναγκαίο για να εξασφαλίσει την επιβίωση της χώρας του"
Δηλαδή σύμφωνα με τα προαναφερόμενα, οι δικοί μας είναι ρεαλιστές, που θυσιάζουν τα ιδεώδη τους μπροστά στο υπέρτατο καθήκον, της εξασφάλισης επιβιώσεως της Χώρας.
Είπατε τίποτε;