Νεκρός βρέθηκε από φίλους του ο μουσικοσυνθέτης Μανώλης Ρασούλης
Νεκρός βρέθηκε το πρωί της Κυριακής από φίλους του ο καλλιτέχνης Μανώλης Ρασούλης, στο σπίτι του στη Θεσσαλονίκη. Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία του ιατροδικαστή, ο θάνατός του είχε επέλθει πριν από τέσσερις ημέρες.
Ο Μανώλης Ρασούλης γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης στις 28 Σεπτεμβρίου 1945. Γιός ενός χρυσοχόου, στα παιδικά του χρόνια έψαλε στον Πολιούχο Άγιο Μηνά. Σπούδασε κινηματογράφο στην Αθήνα και ξεκίνησε την καλλιτεχνική του πορεία τραγουδώντας ερασιτεχνικά στην Πλάκα, ενώ παράλληλα δούλευε στην εφημερίδα της αριστεράς «Δημοκρατική Αλλαγή».
Στη διάρκεια της δικτατορίας έφυγε για το Λονδίνο, όπου και παρέμεινε έξι χρόνια. Οργανώνεται στο τροτσκιστικό κίνημα, στο οποίο γνωρίζεται με την Βανέσα Ρεντγκρεϊβ με την οποία δυο φορές συνεργάστηκε σε πολιτικές παραστάσεις. Στο Λονδίνο έγινε και συνεκδότης της εφημερίδας Σοσιαλιστική Αλλαγή.
Τον Μαΐο του '68 πήρε μέρος στην εξέγερση των φοιτητών στο Παρίσι.
Λίγο μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου έρχεται στην Ελλάδα και η μεταπολίτευση θα τον βρει εργαζόμενο στα ναυπηγεία του Ανδρεάδη.
Τότε είναι που τον καλεί και ο Μάνος Λοϊζος και τραγουδούν μαζί τα «Νέγρικα» με την Μαρία Φαραντούρη.
Η συνεργασία του με το Νίκο Ξυδάκη στα «Δήθεν» είναι που θα τον καθιερώσει ως έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες μουσικούς της γενιάς του, με επιτυχίες όπως το «Αχ Ελλάδα», «Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια», «Πότε Βούδας, πότε Κούδας», «Το κοτλέ παντελονάκι», «Τίποτα δεν πάει χαμένο».
Πολλές φορές ο Ρασούλης διαφώνησε με το λεγόμενο μουσικό κατεστημένο, όπως και με τις δισκογραφικές εταιρείες και δεν δίστασε να αποχωρήσει, εκφράζοντας ελεύθερα τις απόψεις του. Θεωρήθηκε αιρετικός και εκκεντρικός και τα τελευταία χρόνια σχεδόν αποσύρθηκε από τα καλλιτεχνικά δρώμενα.
Τα τραγούδια του έγιναν γνωστά σε Ισραήλ, Τουρκία, Σερβία μέχρι και την μακρινή Ιαπωνία.
Νεκρός βρέθηκε το πρωί της Κυριακής από φίλους του ο καλλιτέχνης Μανώλης Ρασούλης, στο σπίτι του στη Θεσσαλονίκη. Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία του ιατροδικαστή, ο θάνατός του είχε επέλθει πριν από τέσσερις ημέρες.
Ο Μανώλης Ρασούλης γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης στις 28 Σεπτεμβρίου 1945. Γιός ενός χρυσοχόου, στα παιδικά του χρόνια έψαλε στον Πολιούχο Άγιο Μηνά. Σπούδασε κινηματογράφο στην Αθήνα και ξεκίνησε την καλλιτεχνική του πορεία τραγουδώντας ερασιτεχνικά στην Πλάκα, ενώ παράλληλα δούλευε στην εφημερίδα της αριστεράς «Δημοκρατική Αλλαγή».
Στη διάρκεια της δικτατορίας έφυγε για το Λονδίνο, όπου και παρέμεινε έξι χρόνια. Οργανώνεται στο τροτσκιστικό κίνημα, στο οποίο γνωρίζεται με την Βανέσα Ρεντγκρεϊβ με την οποία δυο φορές συνεργάστηκε σε πολιτικές παραστάσεις. Στο Λονδίνο έγινε και συνεκδότης της εφημερίδας Σοσιαλιστική Αλλαγή.
Τον Μαΐο του '68 πήρε μέρος στην εξέγερση των φοιτητών στο Παρίσι.
Λίγο μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου έρχεται στην Ελλάδα και η μεταπολίτευση θα τον βρει εργαζόμενο στα ναυπηγεία του Ανδρεάδη.
Τότε είναι που τον καλεί και ο Μάνος Λοϊζος και τραγουδούν μαζί τα «Νέγρικα» με την Μαρία Φαραντούρη.
Η συνεργασία του με το Νίκο Ξυδάκη στα «Δήθεν» είναι που θα τον καθιερώσει ως έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες μουσικούς της γενιάς του, με επιτυχίες όπως το «Αχ Ελλάδα», «Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια», «Πότε Βούδας, πότε Κούδας», «Το κοτλέ παντελονάκι», «Τίποτα δεν πάει χαμένο».
Πολλές φορές ο Ρασούλης διαφώνησε με το λεγόμενο μουσικό κατεστημένο, όπως και με τις δισκογραφικές εταιρείες και δεν δίστασε να αποχωρήσει, εκφράζοντας ελεύθερα τις απόψεις του. Θεωρήθηκε αιρετικός και εκκεντρικός και τα τελευταία χρόνια σχεδόν αποσύρθηκε από τα καλλιτεχνικά δρώμενα.
Τα τραγούδια του έγιναν γνωστά σε Ισραήλ, Τουρκία, Σερβία μέχρι και την μακρινή Ιαπωνία.
Newsroom ΔΟΛ, ΑΠΕ-ΜΠΕ
Καλό ταξείδι, σύντεκνε Μανώλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνος, αλλά έχει υιοθετήσει ενα παιδάκι,που τωρα πρέπει να είναι αντράκι. Αυτό και μόνον προσδιορίζει τον άνδρα !!Νάναι ελαφρυ το χώμα....Από την Θεσσαλονίκη Α.Λ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροτιμότερο θα ήταν να είχε κάνει οικογένεια και να άφηνε απογόνους!!! Ο Θεός να τον συγχωρέσει και να αναπαύσει τη ψυχή του!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠριν κάμποσα χρόνια, όταν ο Μανώλης Ρασούλης έμενε σ’ένα διαμέρισμα στις αρχές της οδού Κρησίλα, τον συναντούσα συχνά-πυκνά, όταν επέστρεφα από την δουλειά μου, να κάθεται – κάτω ακριβώς από το σπίτι του – σε ένα από τα έξω γωνιακά τραπεζάκια του «ιερού άντρου του φραπέ», δηλαδή στην γνωστή καφετέρια του Χρήστου Λέντζου (*), στην Πλατεία του Άλσους στο Παγκράτι. Σχεδόν πάντα μαζί του καθόταν κι ένα χαριτωμένο μικρό κοριτσάκι, η κόρη του Μανώλη η ... Ναταλίτσα του. Έφυγα μετά στο εξωτερικό για μεταπτυχιακές σπουδές, έφυγε – όπως έμαθα αργότερα - και ο Μανώλης κατά Σαλονίκη μεριά κι έτσι έχασα το καθημερινό θέαμα της πολύ τρυφερής και ξεχωριστής παρέας του πατέρα Ρασούλη με την κόρη του την Ναταλίτσα. Αργότερα, όταν στις φοιτητικές παρέες μας στο εξωτερικό έπαιζαν τραγούδια από το LP «Η Εκδίκηση της Γυφτιάς (1978)», καμάρωνα σαν «γύφτικο σκερπάνι» επειδή ένας από τους συντελεστές του δίσκου ήταν ... ο καλός μου γείτονας, ο Μανώλης ο Ρασούλης. Πέρασαν τα χρόνια, γύρισα στην Ελλάδα και να ... σε μια εκπομπή (του Καφετζόπουλου;) στην TV, ο Μανώλης Ρασούλης με την Ναταλίτσα του – όμορφη κοπέλα πια! - να τραγουδούν μαζί τρυφερά το «ΟΛΑ ΣΕ ΘΥΜΙΖΟΥΝ» (των Μάνου Λοϊζου & Μανώλη Ρασούλη). Δάκρυσα βλέποντας ξανά τα πρώην γειτονόπουλα μαζί να τραγουδούν ένα υπέροχο τραγούδι ... όπως και τώρα δάκρυσα - που διάβασα εδώ - για το Μεγάλο Ταξίδι του ... Δάσκαλου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή(*) «ΚΑΘΟΜΟΥΝΑ ΣΤΟΥ ΛΕΝΤΖΟΥ» Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης, Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος, Τραγούδι: Δημήτρης Κοντογιάννης, Δίσκος: «Παίξε Χρήστο Επειγόντως»