Μάρκος Τρούλης
Οι εξελίξεις, όσον αφορά το δικαίωμα των Κούρδων στην αυτοδιάθεση, έχουν πάρει το δρόμο τους εδώ και χρόνια. Αιματηρές θυσίες επί δεκαετίες, διενέργεια ενός άνισου αγώνα, αντιμετώπιση σκληρότητας και βαρβαρότητας σε όλο τους το μεγαλείο συνθέτουν το πλαίσιο της ηθικής νομιμοποίησης του κουρδικού αιτήματος για ανεξαρτησία.
Περί τα 30-40 εκατομμύρια υπολογίζεται ο πληθυσμός ενός λαού με βαθιά συνείδηση της ταυτότητας και της ετερότητάς του, μιας μοναδικής περίπτωσης μεγάλου έθνους χωρίς κράτος το οποίο επιμένει να μην ενσωματώνεται σε άλλη κρατική οντότητα.
Οι απόπειρες άλλωστε ήταν πολλές, αλλά ποτέ ειλικρινείς. Από τις κεμαλικές υποσχέσεις για ομοσπονδιακό σύστημα έως τα διάφορα παλιότερα τσιτάτα των Ερντογάν και Νταβούτογλου.
Προσωπικά, θα επιθυμούσα σφόδρα την ύπαρξη ενός πλανήτη ενοποιημένου, δίχως κράτη αλλά με συλλόγους τσαγιού ή διοργάνωσης ποιητικών βραδιών. Ωστόσο το διεθνές σύστημα παραμένει άναρχο και ο άνθρωπος επιζητά τη συλλογικοποίησή του προκειμένου να επιτύχει την επιβίωσή του και έπειτα την αύξηση της ευμάρειάς του. Όλο αυτό συμβαίνει εντός ενός κόσμου με πεπερασμένους πόρους, και ως εκ τούτου η κάθε προσπάθεια ισχυροποίησης μιας συλλογικότητας προκαλεί διλήμματα ασφαλείας στην άλλη.
Περί τα 30-40 εκατομμύρια υπολογίζεται ο πληθυσμός ενός λαού με βαθιά συνείδηση της ταυτότητας και της ετερότητάς του, μιας μοναδικής περίπτωσης μεγάλου έθνους χωρίς κράτος το οποίο επιμένει να μην ενσωματώνεται σε άλλη κρατική οντότητα.
Οι απόπειρες άλλωστε ήταν πολλές, αλλά ποτέ ειλικρινείς. Από τις κεμαλικές υποσχέσεις για ομοσπονδιακό σύστημα έως τα διάφορα παλιότερα τσιτάτα των Ερντογάν και Νταβούτογλου.
Προσωπικά, θα επιθυμούσα σφόδρα την ύπαρξη ενός πλανήτη ενοποιημένου, δίχως κράτη αλλά με συλλόγους τσαγιού ή διοργάνωσης ποιητικών βραδιών. Ωστόσο το διεθνές σύστημα παραμένει άναρχο και ο άνθρωπος επιζητά τη συλλογικοποίησή του προκειμένου να επιτύχει την επιβίωσή του και έπειτα την αύξηση της ευμάρειάς του. Όλο αυτό συμβαίνει εντός ενός κόσμου με πεπερασμένους πόρους, και ως εκ τούτου η κάθε προσπάθεια ισχυροποίησης μιας συλλογικότητας προκαλεί διλήμματα ασφαλείας στην άλλη.
Οι εν λόγω συλλογικότητες είναι οι συντεταγμένες πολιτείες, οι κρατικές οντότητες οι οποίες λειτουργούν προς την κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των συμφερόντων επιβίωσης (ύψιστο εθνικό συμφέρον) των πολιτών.
Από την πλευρά τους, οι πολίτες ταυτίζονται με το κράτος στο πραγματολογικό πλαίσιο μιας κοινής ταυτοτικής συγγένειας, και υπ’ αυτό το πρίσμα θεωρούνται μέρος της πολιτείας ή μειονότητα.
Οι Κούρδοι, λοιπόν, συνιστούσαν και συνιστούν ακόμη σε ορισμένες χώρες μειονότητα, η οποία διώχθηκε, σφαγιάσθηκε, καταπιέστηκε και περιθωριοποιήθηκε. Ο λόγος; Δεν διέθεταν ακριβώς το κράτος με το οποίο θα ταύτιζαν τα συμφέροντά τους ως διακριτή εθνοτική ομάδα. Συνεπώς, είναι απόλυτα φυσική η πορεία των Κούρδων προς την ανεξαρτητοποίηση και την ίδρυση μιας κρατικής οντότητας.
Φυσική εξέλιξη είναι και εξαιτίας ενός ακόμη περισσότερου ρεαλιστικού λόγου: η αμερικανική εισβολή στο Ιράκ το 2003 δημιούργησε ένα κενό ισχύος στα βόρεια της χώρας, το οποίο έσπευσαν να αναπληρώσουν οι Κούρδοι αποτελώντας τον φυσικό σύμμαχο της Ουάσινγκτον και προσφέροντας το αναγκαίο –κοσμικό– στρατηγικό βάθος για την επιβίωση του Ισραήλ.
Οι Κούρδοι, λοιπόν, συνιστούσαν και συνιστούν ακόμη σε ορισμένες χώρες μειονότητα, η οποία διώχθηκε, σφαγιάσθηκε, καταπιέστηκε και περιθωριοποιήθηκε. Ο λόγος; Δεν διέθεταν ακριβώς το κράτος με το οποίο θα ταύτιζαν τα συμφέροντά τους ως διακριτή εθνοτική ομάδα. Συνεπώς, είναι απόλυτα φυσική η πορεία των Κούρδων προς την ανεξαρτητοποίηση και την ίδρυση μιας κρατικής οντότητας.
Φυσική εξέλιξη είναι και εξαιτίας ενός ακόμη περισσότερου ρεαλιστικού λόγου: η αμερικανική εισβολή στο Ιράκ το 2003 δημιούργησε ένα κενό ισχύος στα βόρεια της χώρας, το οποίο έσπευσαν να αναπληρώσουν οι Κούρδοι αποτελώντας τον φυσικό σύμμαχο της Ουάσινγκτον και προσφέροντας το αναγκαίο –κοσμικό– στρατηγικό βάθος για την επιβίωση του Ισραήλ.
Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news
Η ιστορική απόφαση των Κούρδων του Ιράκ για δημοψήφισμα ανέδειξε ένα αξιόλογο στοιχείο μέσα στον κύκλο των αντιδράσεων των γειτονικών στο μέχρι σήμερα Ιρακινό Κουρδιστάν
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχουμε μια περίεργη σύμπλευση κρατών . Η Σουνιική και δυτικόφιλη Τουρκία, το Σιιτικό και αντιδυτικό Ιράν , και το κυριολεκτικά ρημαγμένο από τις Αμερικάνικες στρατιωτικές επεμβάσεις Ιράκ , συνασπίσθηκαν για πρώτη φορά για να αποτρέψουν την δημιουργία ξεχωριστού κράτους των Κούρδων του Ιράκ.Αυτός ο συνασπισμός έγινε γιατί θα ακολουθήσουν στη συνέχεια και νέα κουρδικά κράτη από τους Κούρδους των χωρών τους.
Οι απειλές κυρίως της Τουρκίας με στρατιωτικές επεμβάσεις αναδεικνύουν την ιδιαίτερα δυσχερή θέση του κράτους αυτού που βλέπει τον ορατό κίνδυνο να συνορεύει με κουρδικά κράτη από τα ανατολικά και από τα νότια.
Εφόσον και τα πιο ισχυρά κράτη Αμερική, Ρωσία, Κίνα, συμφωνήσουν στην αναγνώριση κούρδικου ή κούρδικων κρατών , τότε η Τουρκία θα πάψει να θεωρείται μεγάλη περιφερειακή δύναμη στην ανατολική μεσόγειο.Προφανώς στην περίπτωση αυτή η ακρωτηριασμένη και απομονωμένη Τουρκία θα δυσκολευθεί ιδιαίτερα να συνεχίσει την επεκτατική πολιτική της στο Αιγαίο