Παντελής Σαββίδης
Ο τίτλος είναι παράφραση ενός από τα συνθήματα του Μάη του ’68, του οποίου φέτος τιμούμε –όσοι τιμούμε– την 50ή επέτειο. Γιατί δεν είναι σίγουρο ότι όλοι αποτιμούν θετικά την εξέγερση αυτή. Το σύνθημα της σουρεαλιστικής αυτής έκρηξης ήταν: Κάτω από το λιθόστρωτο, η παραλία.
Ένα ακόμη από τα πολλά συνθήματα, ήταν «απαγορεύεται το απαγορεύεται». Λες και από τότε η εξέγερση μόνη της προέβλεψε να απευθυνθεί στους καπήλους της και ήθελε να τους το απαγορεύσει. Κανείς δεν δικαιούται την καπηλεία της.
Πολλοί από αυτούς τους κάπηλους, που καλυμμένοι πίσω από τη σημερινή αρχή «αλήθεια είναι ό,τι πιστεύουν οι περισσότεροι ότι είναι αλήθεια», μπορούν να βρουν τον εαυτό τους σ’ ένα άλλο από τα πολλά συνθήματα του Μάη: «Στην επανάσταση υπάρχουν αυτοί που την κάνουν και αυτοί που επωφελούνται».
Δυστυχώς για τις επαναστάσεις, αυτοί που επωφελούνται είναι αυτοί που τις εκφυλίζουν. Διότι ο επαναστάτης δεν ενδιαφέρεται να επωφεληθεί. Οι επαναστάσεις είναι τομές στην ιστορική εξέλιξη της ανθρωπότητας και θέτουν νέα αιτήματα: κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά. Οι επαναστάσεις δεν είναι πολιτικά προγράμματα κάποιου κόμματος, όπως φαίνεται να κάνουν, για να τις εκμεταλλευτούν, οι πολιτικοί σχηματισμοί παντού – όχι μόνο στην Ελλάδα. Είναι η έκρηξη νέων ιδεών στο κεκορεσμένο από απαρχαιωμένα νοήματα ανθρώπινο σύμπαν που παράγει παθογένειες. Και η αποτυχία των κομμάτων να εφαρμόσουν τις νέες ιδέες δεν είναι αποτυχία των επαναστάσεων. Οι επαναστάσεις εξαντλούν το ρόλο τους τη στιγμή του big bang. Από κει και πέρα αναλαμβάνει η...
Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news
Η σημερινή κοινωνία, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά τουλάχιστον σε όλον τον δυτικό κόσμο, έχει ταυτίσει την ελευθερία με το δικαίωμα ικανοποιήσης των αναγκών του ανθρώπου, όπως τις αντιλαμβάνεται ο κάθε άνθρωπος για τον εαυτό του. Επίσης έχει ταυτίσει την ανάγκη με την επιθυμία, την κάθε επιθυμία, η οποία ως έννοια τείνει να αυτονομηθεί και να αναχθεί σε υπέρτατο παράγοντα καθορισμού του εαυτού μας. Στο σημείο όμως αυτό η ελευθερία στην πραγματικότητα χάνεται, αφού ο άνθρωπος γίνεται δέσμιος των ίδιων του των επιθυμιών σε βαθμό πρωτόγνωρο και με την ενθάρρυνση μάλιστα της κοινωνίας. Έτσι ο άνθρωπος αντί να ορίζεται και να αυτοκαθορίζεται από την συνείδηση, τις επιλογές του και την ιεράρχηση των επιθυμιών και των αναγκὠν του, έχει βάλει τον εαυτό του στην θέση του Θεού. Με αυτόν τον τρόπο έχει απωλέσει τον σκοπό και τον στόχο, έχει χάσει το μέτρο, κι έτσι νομίζει πως είναι ελεὐθερος επειδἠ πολύ απλά δεν στοχάζεται και δεν στοχεύει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ σωστό το σχόλιο, όλη αυτή η σημερινή ψυχική σύγχυση του ανθρώπου (που δεν μπορεί πια να ξεχωρίσει ποιο είναι το όντως καλό για τον εαυτό του), ξεκινάει από την εποχή του Διαφωτισμού, με τους Γερμανούς φιλόσφους της εποχής (του γερμανικού ιδεαλισμού) που κατέληξαν στα φιλοσοφικά ρεύματα του υπαρξισμού φτάνοντας σήμερα τον άνθρωπο στη σχιζο-φρένεια με την πραγματική έννοια του όρου, δηλ. τον διχασμό της ίδιας της ψυχοσύνθεσής του.Μετά τον Καρτέσιο με το γνωστό cogito ergo sum, τον Δαρβίνο, και το Νίτσε, ήρθε ο Φρόυντ και ο Γιουνγκ να μας μιλήσουν για το σκοτεινό ασυνείδητο (αυτό που υποτίθεται ότι είμαστε στην πραγματικότητα) και φτάσαμε σήμερα να έχει κατακλυστεί η κοινωνία από επικίνδυνους και ιδεολογικά διεστραμμένους ανθρώπους που την κατευθύνουν, όπως π.χ. η καθηγήτρια ψυχολογίας στο ΑΠΘ, Δ.Κογκίδου [η οποία διδάσκει αυριανούς εκπαιδευτικούς (!!)] που λέει η ανεκδιήγητη ανάμεσα στα υπόλοιπα ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΥΛΑ, ότι η ανδρική ή γυναικεία μορφή είναι μια τυχαία βιολογική κατασκευή που δεν έχει καμιά σχέση με το "κοινωνικό φύλο" που είναι δικό μας κοινωνικό κατασκεύασμα (!), και το αυθυποβάλουμε στο παιδί επειδή βλέπουμε ένα συγκεκριμένο σωματότυπο και το αντιμετωπίζουμε σαν αγόρι ή κορίτσι ενώ δεν είναι (!).
ΑπάντησηΔιαγραφήΔείτε τι είπε σε αυτή την εκδήλωση που έγινε με τη στήριξη της ομοφυλοφιλικής κοινότητας.
http://www.offtherecord.net.gr/2017/05/04/καβαλα-στην-εκδήλωση-για-τα-έμφυλα-πα/
Χθες ψηφίστηκε η αναδοχή παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια.Πως να χαρακτηρίσει κανείς αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια;Πραγματικά αμφιβάλω αν υπάρχουν πια λέξεις που να αποτυπώνουν το μέγεθος του παραλογισμού.
Η Βουλή μετά το Σύμφωνο συμβίωσης ομοφυλόφιλων (που στην ψηφοφορία κάποιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ πήγαν στη Βουλή με κασκόλ και σκουλαρίκια με τα χρώματα του κινήματος LGBT (!), για να αναδείξουν την ομοφυλοφιλική υπερηφάνεια), μετά την αλλαγή φύλου στα 15, ψήφισε τώρα την αναδοχή παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια.
O ανεκδιήγητος Τσίπρας με θράσος (αντιγράφω από τις ειδήσεις Google):
"..Διαχώρισε τους βουλευτές του δημοκρατικού τόξου από τους νοσταλγούς του ναζισμού, λέγοντας πως υπάρχει μια μερίδα που αναπαράγει με υποκρισία στερεότυπα στο όνομα μιας θρησκείας που ειναι δομημένη πάνω στην προσφορά της αγάπης και μια μερίδα που τρέφεται από το μίσος για κάθε τι ξένο και αλλόθρησκο, ενώ –όπως είπε- η υποτιθέμενη αγάπη τους για την πατρίδα είναι ψεύτικη και φαλκιδευμένη..."
Μιλάμε για την απόλυτη διαστρέβλωση, για την απόλυτη συσκότιση, για ένα αριστερόστροφο ΦΑΣΙΣΜΟ, που έχει ξεφύγει πια από κάθε όριο.
Και φυσικά αφού δεν συναντά ανάλογες αντιδράσεις μας προδιαθέτει για όσα έχουμε ακόμα να δούμε.
(συνεχίζεται)
Χρησιμοποιεί και πάλι την καραμέλα "των νοσταλγών του ναζισμού" δηλ. της Χρυσής Αυγής, με τους οποίους συγκαταλέγει όσους δεν ψήφισαν, και διαχωρίζει τους "προοδευτικούς δημοκράτες" που "έχουν ξεπεράσει τα παρωχημένα στερεότυπα"..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να πούμε γι αυτόν τον άνθρωπο, και για την ιδεοληψία του που έχει όλο σχεδόν το κόμμα του, όπως και άλλα πολιτικά μορφώματα ΠΟΤΑΜΙ, Δ.Σ. κ.α.
Δεν ντρέπονται λίγο, να μιλούν συνέχεια για "δικαιώματα" ομοφυλόφιλων στην αναδοχή (και αργότερα υιοθεσία) χωρίς να τους ενδιαφέρουν τα δικαιώματα των απροστάτευτων παιδιών;; Πως είναι δυνατόν ένα ομοφυλοφιλικό περιβάλλον να είναι κατάλληλο για ένα μικρό παιδί που δεν έχει ακόμα διαμορφωθεί;;Αυτοί οι άνθρωποι παριστάνουν τους μορφωμένους και τους "διαφωτισμένους" (είναι η υποτιθέμενη διανόηση που διαφωτίζει την κοινωνία), ενώ είναι η απόλυτη ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΗΣΗ.
Οι ίδιοι οι ψυχολόγοι που επικαλούνται για να αποδείξουν την υποτιθέμενη φυσικότητα της ομοφυλοφιλίας, λένε ότι ένα παιδί για να αναπτύξει ένα υγιές ψυχολογικό υπόβαθρο πάνω στο οποίο θα χτίσει την ψυχοσύνθεσή του και θα αποκτήσει ταυτότητα (συνείδηση του εαυτού του), είναι απαραίτητο να έχει το ανδρικό και γυναικείο πρότυπο ως αρχέτυπο (με ολοκληρωμένο τρόπο) μέσα του. Για να διαχωριστεί μέσα του η έννοια του φύλου (και η έννοια της αντικειμενικής αλήθειας), ώστε και αυτό το ίδιο να ταυτοποιήσει τον εαυτό του μέσα στη συνείδησή του με βάση το φύλο του, να μην οδηγηθεί σε σύγχυση και γενικότερη ψυχολογική-συναισθηματική ακαταστασία, και να μπορέσει να αναπτύξει τα ψυχικά χαρακτηριστικά του φύλου του.Και ακόμα περισσότερο για να είναι ισχυρή και ΞΕΚΑΘΑΡΗ η ίδια η έννοια και η αντικειμενική αλήθεια όλων των πραγμάτων που το περιβάλλουν, (η οποία πλέον χάνεται οριστικά, όταν το βασικότερο πράγμα που καθορίζει την ταυτότητά του, δηλ. το φύλο του σε καθημερινή βάση "αμφισφητείται" και "καταρρέει" σαν έννοια όταν ζει σε ομοφυλοφιλικό περιβάλλον, και χάνεται οριστικά για το παιδί η ίδια η σημασία του "αυτονόητου" όσον αφορά συνολικά τον κόσμο).Αυτές είναι οι συνέπειες.Τολμούν όμως και λένε, για να μας επιβάλουν τις ιδεοληψίες τους ότι δεν έχει καμιά σχέση ο σεξουαλικός προσανατολισμός με τα υπόλοιπα.