12/12/18

Ελλάδα και Αλβανία ενώπιον μεγάλης κρίσης: Ο αδύναμος κρίκος, μία «οιονεί εχθρική χώρα»

Του  ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Π. ΜΑΛΛΙΑ*

Η Ελλάδα αντιμετωπίζεται από την Αλβανία με βαθιά ριζωμένη καχυποψία ενώ από πολλούς στα Τίρανα ως μία «οιονεί εχθρική χώρα». Δυστυχώς. Αν θέλουμε να είμαστε ακριβοδίκαιοι οφείλουμε  να προσθέσουμε ότι και η Αλβανία αντιμετωπίζεται στην Ελλάδα με υπεροψία, αλαζονεία ταυτόχρονα όμως με φόβο. Για τα Τίρανα, η άβουλη και υποτονική στάση του νότιου γείτονα της Αλβανίας στο γραπτό μήνυμα του Πρωθυπουργού της μετά το φονικό στους Βουλιαράτες επιβεβαίωσε για μια φορά ακόμη την ορθότητα της πολιτικής που εφαρμόζουν. Συνοψίζεται στην φράση «Στις Ελληνο-Αλβανικές σχέσεις η Αλβανία πρέπει πάντοτε να δείχνει ότι είναι ο ισχυρός παίκτης».
 Τούτο δε ανεξαρτήτως καθεστώτος, κυβερνήσεων και πρωθυπουργών. Εξαιρέσεις υπήρξαν τα τελευταία 30 χρόνια. Δεν είναι όμως δυνατόν να ανατρέψουν τον κανόνα. Την πολιτική αυτή της Αλβανίας υπηρετεί και προωθεί με αξιέπαινη ομολογουμένως αποτελεσματικότητα, επιτυχία και συνέπεια ο σοσιαλιστής Πρωθυπουργός της κύριος Έντι Ράμα. 
Θεωρούμενος κάποτε ότι ανήκε στην αυτό-διαψευδόμενη, όχι πάντως μόνο στην Αλβανία, νέα γενιά των μεταρρυθμιστών και ευρωπαϊστών πολιτικών. 
Όπως κατέδειξαν εμφανείς κυρίως όμως οι υπόγειες συνεννοήσεις μπορεί πάντοτε να υπολογίζει και στην πρόθυμη λόγω άγνοιας ή ιδιοτέλειας χείρα βοηθείας μας. 
Σε συνδυασμό πάντοτε με την χαρακτηριστική στην Ελλάδα έλλειψη πολιτικής συνεννόησης και συνοχής. Επίσης, σε ιδεολογικές/κομματικές παρορμήσεις, καθώς και στην ρομαντική αφέλεια που προσδιορίζουν την πολιτική μας θέση, δράση και αντίδραση.

Για τη συνέχεια HellasJournal

3 σχόλια:

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ὀρθή ἐπανάληψη
    Η " έλλειψη σταθερότητας θέσεων και πολιτικής μας ήταν ο αδύναμος κρίκος των σχέσεών μας με την Αλβανία" ἀλλά καί ὅλους, γείτονές μας καί μή.
    Φυσικά, ἀφοῦ ἀντί ἐθνικῆς ταυτότητας σέ ἐπίπεδο Κυβερνήσεων, καί συνεκτικῆς κρατικῆς ἰδεολογίας ἐντός τῆς κοινωνίας, ἔχουμε προσωπικές στρατηγικές σέ ἐπίπεδο Κυβερνήσεων, καί διασπαστικές κομματικές ταυτότητες ἐντός τῆς κοινωνίας.
    Δέν φταῖνε "τά κόμματα" φταίει τό ὑπάρχον κομματικό σύστημα.
    Καί κυρίως φταίει ἡ κόκκινη γραμμή ἀπό τίς ΗΠΑ, σήμερα καί διά τῆς Εὐρώπης, ἐντός τῆς Ἑλλάδος, πού ἀποκλείει τήν Ὀρθοδοξία ἀπό τόν πυρῆνα τῆς συγκροτήσεώς μας ὡς κράτους, μή τυχόν καί πειραχθῆ ἡ Τουρκία.
    Ἔτσι, μέ τά ἐλεγχόμενα - ὡς ἐπί τό πλεῖστον ἄθεα ἕως ἀντίχριστα - κεντρικά ΜΜΕ τῆς Ἑλλάδος, δέν καλιεργεῖται τό δικό μας σύστημα ἀξιῶν καί στοχεύσεων, πού εἶναι ἀγιαστικό φιλειρηνικό, συμφιλωτικό, καί παραγωγικό, καί στήν οἰκονομία ἀλλά καί στόν χῶρο τῆς διαμορφώσεως κράτους δικαίου (ὄχι "κράτους νόμου"...).
    ῎Οσο ὑπάρχει αὐτό τό κομματικοποιημένο καί ἰδεολολογικό-ποιημένο ἀνοήτως κατά τά δυτικά πρότυπα κράτος, χωρίς ἰσχυρό παρασκηνιακό ὑπόβαθρο μάλιστα ὅπως ἐκεῖ, διαλυμένοι θά μένουμε.
    Ποῦ ἀκούσθηκε νά λειτουργῆ ὁμαλά κράτος μέ μία Βουλή καί μέ ἠθλεημένη διαρκῆ ἀποσύνδεσή του ἀπό τήν θρησκευτική πίστη τοῦ λαοῦ-ἔθνους του;
    Φαντάζεσθε πῶς θά ἦταν ἡ ἐξωτερική πολιτική μας μετά τό 1991 καί μετά, ἄν ἀντί νά εἶναι προσανατολισμένη μονοδιάστατα στήν δυτική Εὐρώπη, καί στίς ΗΠΑ, εἶχε ὑπόβαθρο Ρωμηοσύνης;
    Οὔτε ὁ πόλεμος στήν Γιουγκοσλαβία θά εἶχε πάρει τόσο μεγάλες διαστάσεις, οὔτε θά εἶχε μπορέσει νά σταθῆ πουθενά ὁ νεο-ὀθωμανισμός, οὔτε μέ τήν 'Αλβανία θά εἴχαμε τά σημερινά προβλήματα, με την δέ Σλαβομακεδονική Αχρίδα, θα εἴχαμε ἴδια κρατική ἰδεολογία (Ρωμηοσύνης) , καί ἄρα μηδέν πρόβλημα με μανίες ἀλυτρωτισμοῦ ἀπό μιά ΠΓΔΜ.
    Μέ λάθος γυαλιά, λάθος βλέπαμε καί λάθος βλέπουμε.
    Οἱ δέ ἐχθροί τῆς σημερινῆς Ρωμηοσύνης (δηλαδή τῆς Ὀρθόδοξης Νοτίας Εὐρώπης καί δή Νοτιοανατολικῆς Εὐρώπης), ἀντί νά ἀντιμετωπίζουν ἀνύπαρκτα "ὀρθόδοξα τόξα" μετά τῆς Ρωσίας, θά ἦσαν σύμμαχοι στήν γεωπολιτική, οἰκονομική καί πολιτισμική γέφυρα πού θά ἤμασταν (μαζί μέ ὅλους τούς γείτονές μας πλήν, ἀρχικῶς, τῶν Τούρκων), μεταξύ Εὐρώπης, Μικρᾶς Ἀσίας-Μέσης Ἀνατολῆς καί Ρωσίας.
    Θά εἴχαμε ἀλλάξει πρός τό καλό καί τό ἀμοιβαίως ἐπωφελές, τήν βάση τῶν συμφερόντων ὅλων, καθιστώντας την κοινή βάση ὅλων
    [- ἐξαιρουμένων τῶν προσωπικῶν συμφερόντων τῶν κυριάρχων στό ἐσωτερικό τοῦ κομματικοποιημένου κράτους μας, προσωπικῶν τους συμφερόντων πού ἀναπτύσοσονται λόγω μή Ὀρθοδοξίας τους, καί πού εἶναι καί ἡ πηγή ὅλων μας τῶν ἐθνικῶν δεινῶν].

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.