Τα πέντε «ναυάγια» του Τσίπρα: Από τη Novartis στο Σκοπιανό

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας / Φωτογραφία: Eurokinissi

Ο πρωθυπουργός είχε δρομολογήσει από τις αρχές του 2018 το άνοιγμα διαφόρων «μετώπων», στα οποία θα έριχνε τους (όπως νόμιζε ότι είναι) υπερ-πυραύλους του, που θα διέλυαν την αντιπολίτευση, κυρίως τη ΝΔ και δευτερευόντως τη μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ, και θα καθάριζαν τον δρόμο προς τις κάλπες. Αλλά αυτοί οι υπερ-πύραυλοι αποδείχθηκαν -και κατέπεσαν ως- πρωτοφανή φιάσκο, που γυρίζουν μπούμερανγκ στον κ. Τσίπρα…
Πίστευε ότι το «γκελ» που είχε ως αντιπολίτευση και του εξασφάλισε τη νίκη (και την εξουσία) τον Γενάρη του 2015, αυτό που άντεξε τη θεομηνία του πρώτου εξαμήνου εκείνου του δίσεκτου έτους και του επέτρεψε να κερδίσει και τις εκλογές του Σεπτεμβρίου με την… αιδήμονα επίκληση «αυταπατών», δεν θα τον εγκατέλειπε ποτέ. Θεώρησε αλαζονικά ότι είναι ο «άρχοντας του παιχνιδιού». Και διαψεύδεται συνεχώς...

Το «μεγαλύτερο σκάνδαλο», η Novartis

Πρώτο φιάσκο… Αρχές Φεβρουαρίου του 2018, ύστερα από υπόγεια προετοιμασία «αλά Πολάκης» και με την βοήθεια  του περιθωριακού αλλά και του επίσημου φιλοκυβερνητικού Tύπου, «σκάει» με αμφιβόλου νομιμότητας διαδικασίες και με απροκάλυπτη παρέμβαση της κυβέρνησης στην Δικαιοσύνη, το «σκάνδαλο Novartis», το οποίο ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης κ. Παπαγγελόπουλος, σπεύδει να χαρακτηρίσει επίσημα και δημόσια, ως «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους!», πριν ακόμη ο σφραγισμένος φάκελος με το πόρισμα του εισαγγελέα του Αρείου που διενεργούσε την σχετική έρευνα, φτάσει στα χέρια του Προέδρου της Βουλής!

Βαριές οι κατηγορίες για δύο πρώην πρωθυπουργούς και 8 υπουργούς ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με… πάρε-δώσε εκατοντάδων εκατομμυρίων που έφταναν, μέχρι το Μαξίμου με… τροχήλατες βαλίτσες, μια απίθανη λάσπη που ξεκίνησε από τις καταθέσεις… κουκουλοφόρων μαρτύρων, που ποτέ δεν έγινε γνωστό ποιοι είναι (και αν υπάρχουν…).  Εξεταστική στην Βουλή με… ατέρμονους καυγάδες. Μια υπόθεση που στην πορεία εμπλουτίστηκε και με άλλα «σκάνδαλα στην Υγεία», κράτησε μέχρι… πριν λίγες μέρες, και αποδείχθηκε περίτρανα (ακόμη και από το πόρισμα του ΣΥΡΙΖΑ!) ότι δεν στοιχειοθετείται ποινικό αδίκημα για κανένα από τα κατηγορηθέντα πολιτικά πρόσωπα!

Κι’ απόμεινε μόνος ο γραφικός κ. Πολάκης να βρίζει ως «τσογλάνια», μάρτυρες που κλήθηκαν να καταθέσουν αλλά αρνήθηκαν να πουν ψέματα! 

Το Σκοπιανό

Δεύτερο φιάσκο… Λίγο μετά από την αρχή της «Novartis», και ενόσω ακόμη ο κ. Τσίπρας πόνταρε στο «υπέρ- όπλο» του αυτό, τα ευρωατλαντικά συμφέροντα στα Βαλκάνια (για να εμποδίσουν την ρωσική διείσδυση) και η πολιτική αλλαγή στα Σκόπια, με την εκλογή του «διαλλακτικού» Ζάεφ στην θέση του ακραία εθνικιστή Γκρουέφσκι, δημιουργούν τις προοπτικές για μια κοινά αποδεκτή  συμβιβαστική λύση του «Μακεδονικού», που ταλανίζει τη χώρα κοντά 30 χρόνια. Οι δυτικοί πιέζονται να εντάξουν την ΠΓΔΜ σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, ο Ζάεφ εμφανίζεται πρόθυμος να εγκαταλείψει την ακραία στάση της χώρας του, οι προοπτικές είναι ευοίωνες και ο κ. Τσίπρας αποφασίζει να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία: Να ικανοποιήσει τους δυτικούς συμμάχους και εταίρους, να αναδειχθεί νέος… Ελευθέριος Βενιζέλος που λύνει με επιτυχία εθνικά θέματα- αλλά και… ταυτόχρονα να δημιουργήσει προβλήματα και εσωτερικούς διχασμούς στην ΝΔ! Με κύριο, μάλιστα στόχο, αυτό το τελευταίο!

Χωρίς να συνεννοηθεί (εθνικό θέμα, γαρ) με τα κόμματα της αντιπολίτευσης, διαπραγματεύεται επί σχεδόν τέσσερις μήνες εν κρυπτώ με την άλλη πλευρά, κάθε τρεις και λίγο ο κ. Κοτζιάς ανακοινώνει «θεαματική πρόοδο» και «αναγνώριση των ελληνικών θέσεων», κατηγορεί διακομματικά την αντιπολίτευση που ως προηγούμενες κυβερνήσεις στις  δικές τους διαπραγματεύσεις «ξεπουλούσαν» τις κόκκινες γραμμές, κατηγορεί ως «εθνικιστική ακροδεξιά» την ΝΔ που επιμένει να φωνάζει «ναι σε σύνθετη ονομασία, αλλά προς θεού, όχι αναγνώριση μακεδονικής γλώσσας και εθνότητας» γιατί αυτά συντηρούν και υποδαυλίζουν τον αλυτρωτισμό των γειτόνων, μέχρι να φτάσουμε στην υπογραφή της συμφωνίας των Πρεσπών που αποκαλύπτεται η θεσμοθέτηση των παγίδων για τη χώρα και δικαιώνεται η αντιπολίτευση! Ακόμη και το αρχικά υπέρ της συμφωνίας «Ποτάμι» προβληματίζεται και αναθεωρεί. Ενώ το άνοιγμα προς ΚΙΝ.ΑΛ, το... έκλεισε με την απόπειρα σπίλωσης στελεχών του-και αργότερα, πάλι με την ατεκμηρίωτη σκανδαλολογία, όταν ενέπλεξαν τον τέως πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη…  

Οι τελευταίες (μιας σειρά άλλων που προηγήθηκαν) προκλητικές δημόσιες δηλώσεις Ζάεφ για «μακεδονική γλώσσα που θα διδάσκεται στην Ελλάδα, για την μακεδονική μειονότητα στην Μακεδονία του Αιγαίου…», απλώς επιβεβαίωσαν την προχειρότητα και τον αμοραλισμό του κ. Τσίπρα, για να κερδίσει εντυπώσεις και να διαλύσει τους πολιτικούς του αντιπάλους. Απέτυχε και σ’ αυτό. 

Η καθαρή έξοδος…

Τρίτο φιάσκο… Αποφασισμένος από καιρό να εκμεταλλευτεί τα «ματωμένα πλεονάσματα» για να μοιράσει προεκλογικά επιδόματα και χαρτζιλίκια προκειμένου να συγκρατήσει την εν  δημοσκοπική αποδρομή εκλογική «λαϊκή» πελατεία του, ο κ. Τσίπρας αρνείται να ζητήσει (όπως του πρότειναν οι πάντες!) πιστοληπτική γραμμή στήριξης για την μετά την λήξη του προγράμματος δύσκολη περίοδο, και επιμένει στο αφήγημα της «καθαρής εξόδου», της «αυτάρκειας» λόγω υπερπλεονασμάτων!

Και έρχεται η ιταλική κρίση, ο σεισμός στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, η διάχυτη ανησυχία στην παραπαίουσα ΕΕ, για να δικαιώσει τους υπέρμαχους της πιστοληπτικής γραμμής στήριξης και ν’ αφήσει… ξεκρέμαστο τον πρωθυπουργό των «υπερπλεονασμάτων, τα οποία εξασφάλισε «ξεζουμίζοντας» κατά την προσφιλή έκφραση του κ. Τσίπρα, με την  εξαντλητική, συστηματική υπερφορολόγηση και τις αβάσταχτες ασφαλιστικές εισφορές σε βάρος αυτών που… θα τους δώσει σ’ αντάλλαγμα υποπολλαπλάσιο των όσων τους πήρε εφ’ άπαξ χαρτζιλίκι, υπό μορφή επιδόματος και εισφοράς αλληλεγγύης, ενώ ταυτόχρονα «πανηγυρίζει» ότι χάρη σ’ αυτά τα υπερπλεονάσματα, δεν θα περικόψει… περαιτέρω τις συντάξεις, περικοπή που ο ίδιος είχε νομοθετήσει! 

Η ιερή… «ιστορική συμφωνία»

Φιάσκο τέταρτο… Για να μπορεί να κυματίζει τα λάβαρα του «ριζοσπάστη αριστερού» που ικανοποιεί το αίτημα του χωρισμού  Κράτους- Εκκλησίας, πάλι εν κρυπτώ και χωρίς συνεννόηση με την αντιπολίτευση για ένα τέτοιο μείζον κομβικό ζήτημα, διαπραγματεύεται μια συμφωνία με τον Αρχιεπίσκοπο, την οποία αποκαλύπτει διαγγελματικά ένα βράδυ, χαρακτηρίζοντάς την ως «ιστορική συμφωνία».

Η συμφωνία αυτή, στα λόγια καταργεί την δημοσιοϋπαλληλική εξάρτηση των ιερέων, απλά και μόνο για να μπορεί την επόμενη μέρα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ,και την μεθεπομένη και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας στην Βουλή να εξαγγείλει με προεκλογική, ψηφοθηρική λογική, ότι στην θέση των 10.000 παπάδων που δεν θ’ ανήκουν πλέον στο δημόσιο (αλλά θα πληρώνονται… εσαεί από αυτό!) θα… προσληφθούν μέσα στο 2019 (χρονιά εκλογών…) 10.000 δημόσιοι υπάλληλοι!

Με τη συμφωνία αυτή (που από «ιστορική» σε 24 ώρες υποβιβάστηκε σε «κατ’ αρχήν συνεννόηση» λόγω των αντιδράσεων της Ιεραρχίας, που δεν είχε ιδέα για τα παζάρια Τσίπρα- Ιερώνυμου…), αποκαλύφθηκε ότι το κράτος ικανοποιεί όλες τις οικονομικές απαιτήσεις της Εκκλησίας από αμφισβητούμενες εκτάσεις που διεκδικεί, έναντι… μελλοντικών κερδών, σε 40-50 χρόνια, από την κοινή εκμετάλλευση Κράτους και Εκκλησίας των περιοχών αυτών.

Η Ιεραρχία απορρίπτει την «ιστορική συμφωνία», ο Πατριάρχης εξέφρασε έντονα την διαμαρτυρία του για το ότι ουδείς τον ενημέρωσε ως όφειλαν, οι αυτοκέφαλες Εκκλησίες (Κρήτης, Νέων Χωρών κ.λ.π.) στην Ελλάδα εναντιώθηκαν, και η όλη… «ιστορική συμφωνία» κατέρρευσε- προκαλώντας μεγάλη ζημιά, όχι μόνο στο κράτος, αλλά και στην Εκκλησία. 

Η τραγωδία στο Μάτι…

Φιάσκο πέμπτο… Το μεγαλύτερο, ίσως, κακό στη κυβέρνηση, το προκάλεσε η τραγική υπόθεση με τους 100 νεκρούς στο Μάτι.

Κυρίως ο προκλητικά επιπόλαιος, πρόχειρος και αποκλειστικά επικοινωνιακής στόχευσης χειρισμός της κυβέρνησης και προσωπικά του Αλέξη Τσίπρα. Όχι μόνο από το ίδιο εκείνο τραγικό βράδυ, που στήθηκε ένα θλιβερό τηλεοπτικό σόου με τον πρωθυπουργό να ξέρει ήδη (όπως αποκαλύφθηκε…) ότι υπάρχουν νεκροί και το απέκρυπτε, ενώ το κυβερνητικό μάζεμα που εμφανιζόταν στις… τηλεοράσεις διαβεβαίωνε ότι όλες οι εμπλεκόμενες υπηρεσίες και οι πολιτικές ηγεσίες τους ενήργησαν άμεσα και αποτελεσματικά…

Για να αποκαλυφθεί στις επόμενες μέρες, ότι δεν υπήρξε ο απαραίτητος συντονισμός, η πυροσβεστική δεν μπορούσε να συνεννοηθεί με την αστυνομία γιατί… δεν λειτουργούσαν οι ασύρματοι(!), γιατί έστελναν (χωρίς να γνωρίζουν την περιοχή) τον πανικόβλητο και αλαφιασμένο κόσμο σε αδιέξοδα και γκρεμούς…

Η «άψογη» λειτουργία πολιτικής ηγεσίας και αρμόδιων υπηρεσιών… επιβεβαιώθηκε λίγα 24ωρα αργότερα με τις παραιτήσεις (αποπομπές…) υπουργών, και τις αλλαγές στην ηγεσία αστυνομίας και πυροσβεστικής.

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, αντίθετα από τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς, έκανε αρκετές μέρες μέχρι να επισκεφθεί το Μάτι. Ακολούθησαν έπειτα μερικές επισκέψεις. Η τελευταία (την ημέρα που απεργούσαν δημοσιογράφοι και τηλεοπτικά συνεργεία, σε περιβάλλον… ασφάλειας δηλαδή), ο κ. Τσίπρας «κατάφερε» το προκλητικά αδιανόητο:

Σε ερώτηση κατοίκου της κατακαμένης περιοχής «γιατί δεν μας έχουν δοθεί ακόμη τα έκτακτα επιδόματα βοήθειας», ο πρωθυπουργός της χώρας, ο ευαίσθητος προς τους αδύναμους και τους έχοντες ανάγκη, απάντησε υπομειδιώντας, «και να παίρνατε 2.000 ευρώ, τι θα κάνατε; Θα τα σπαταλούσατε…». Αντιπροτείνοντας «δεν είναι καλύτερα να.. ρίξουμε 20 εκατομμύρια, κάπου στην περιοχή, να στήσουμε ένα νοσοκομείο;»… Για να αποκαλυφθεί μια μέρα μετά ότι αυτά τα 20 εκατομμύρια προσφέρθηκε να τα διαθέσει η Κυπριακή Δημοκρατία…  

Πηγή: Τα πέντε «ναυάγια» του Τσίπρα: Από τη Novartis στο Σκοπιανό | iefimerida.gr