ΚΩΣΤΑΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ.Η ΤΟΥΡΚΙΑ δεν επιθυμεί να συνομιλεί με την Κυπριακή Δημοκρατία επειδή δεν την αναγνωρίζει. Η θέση αυτή δεν είναι καινούργια και δεν πρόκειται να διαφοροποιηθεί καθώς σε μια τέτοια περίπτωση ανατρέπεται η διαχρονική πολιτική της Άγκυρας στο Κυπριακό.
Η Τουρκία ως απόρροια αυτής της πολιτικής της όχι μόνο δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία αλλά και αρνείται κάθε επαφή και συζήτηση με αξιωματούχους του κράτους μας. Ακόμη και σήμερα που η Κυπριακή Δημοκρατία ασκεί την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποφεύγει τις επαφές και επωμίζεται πολιτικό κόστος αρνούμενη να συμμετάσχει σε συναντήσεις της Ε.Ε., που προεδρεύει η Κύπρος. Λόγω αυτής της θέσης οι ενταξιακές της διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε. έχουν παγώσει. Από την άλλη, παρακολουθούμε αξιωματούχους της Κυπριακής Δημοκρατίας, να προσπαθούν να συζητήσουν, να συναντηθούν, να προσκαλέσουν Τούρκους ή και να προσκληθούν. Και διαπιστώνεται κάποτε και άγχος για να καταστεί τούτο εφικτό (που δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει). Και διερωτάται κανείς γιατί η Κυπριακή Δημοκρατία να κινείται σε αυτή τη λογική;
Η Τουρκία είναι κατοχική δύναμη και το γεγονός ότι δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία αυτό δεν μας επηρεάζει ποσώς. Ούτε λιγότερο κράτος είμαστε έναντι του διεθνούς δικαίου, ούτε και επηρεάζεται η συμμετοχή μας σε Οργανισμούς ή οι σχέσεις μας με άλλα κράτη δεν είναι ισότιμες. Δεν υπάρχει κανένας λόγος, ούτε επί της ουσίας, να παρακαλούμε τον θύτη να μας μιλήσει ή να ανταποκριθεί σε προσκλήσεις μας.
Είναι θέμα αξιοπρέπειας αλλά και ζήτημα στρατηγικής. Ενόσω η Τουρκία εξακολουθεί να κατέχει έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας, θα πρέπει εμείς ως κράτος να αποφεύγουμε τις επαφές, εκτός κι εάν αφορούν μια διαπραγμάτευση για άρση των κατοχικών δεδομένων. Επαφές για να προσφέρεται άλλοθι στην Τουρκία είναι ανώφελες. Όπως ανώφελη αποδεικνύεται και η πολιτική που υιοθετήθηκε τη δεκαετία του ’90, για προώθηση της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας. Ούτε η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., ούτε και η έναρξη ενταξιακών της Τουρκίας, λειτούργησαν ως καταλύτης για τη λύση. Αυτό που έγινε, είναι πως η Άγκυρα αποθρασύνθηκε.
Οι Τούρκοι αντιλαμβάνονται την επιδίωξή μας, που είναι να μας αναγνωρίσει η Άγκυρα. Καλλιεργούν αυτό το άγχος της Λευκωσίας όπως και διαχρονικά τις φοβίες μας, τα σύνδρομα της ήττας που διέπουν τις τακτικές κινήσεις της Λευκωσίας. Τους εξυπηρετεί αυτή η τακτική και θα παραμείνουν σε «αυτές τις γραμμές».
Συμφωνώ οτι δεν υπάρχει κανένας λόγος αναγνώρισης από την Τουρκία αλλά ούτε και κανένας λόγος να συνομιλήσουμε μαζί τους. Έχει αποδειχθεί πολλάκις τι είδους συνομιλητές είναι οι Τούρκοι και πόσο αξιόπιστοι είναι. Το πλέον απαράδεκτο όμως είναι να ακούμε Έλληνες πολιτικούς να στηρίζουν την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. εφόσον λυθεί το κυπριακό! Αυτά ακούνε οι Τούρκοι και αντιλαμβάνονται πόσο ηττοπαθείς είμαστε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Κύπρος προδόθηκε,και στην πράξη έχουμε αποδεχτεί τη διχοτόμηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι σαν την Ελληνική χρεοκοπία, συνετελέσθη,αλλά δεν έχουν το θάρρος να το παραδεχτούν.
Σωστά Χρήστο. Εκ των πραγμάτων έχουμε αποδεχθεί την κατοχή εφόσον η πλειοψηφία αποδέχεται την μετατροπή της κατεχόμενης επικράτειας μας σε διεθνώς αναγνωρισμένο τουρκικό συνιστών κρατίδιο. Επίσης έχουμε αναγνωρίσει στην πράξη το ψευδοκράτος ως ισότιμη αρχή στη νήσο από την στιγμή που οποιοδήποτε έγγραφο προσκομίσει λεγόμενος 'τουρκοκύπριος' λαμβάνεται υπόψιν από την Κυπριακή Δημοκρατία. Βεβαία υπάρχουν κι άλλα πολλά παραδείγματα για το πως αναγνωρίζουμε το ψευδοκράτος στην πράξη.
ΑπάντησηΔιαγραφή