Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Οι ευρωπαϊκές κοινωνίες και κυβερνήσεις διασπώνται τώρα και συγκρούονται εξαιτίας της προσφυγικής κρίσης. Από τη μια μεριά, πολλοί άνθρωποι εκφράζουν και με πρακτικό τρόπο την αλληλεγγύη τους στους κατατρεγμένους που διακινδυνεύουν και μερικές φορές χάνουν τη ζωή τους, αναζητώντας καταφύγιο στην Ευρώπη. Αλλά και πολλοί ανησυχούν για τις συνέπειες που θα έχει μια τέτοια μαζική εισροή στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Μερικές φορές ο “θυμός” παίρνει αποτρόπαιες μορφές, όπως με τους Γερμανούς πολίτες που πανηγυρίζουν το κάψιμο ενός κέντρου για πρόσφυγες. ‘Η μετατρέπονται σε κρατική πολιτική, με τη Δανία να νομιμοποιεί τη ληστεία των προσφύγων!
Στην πραγματικότητα, και τα δύο ρεύματα της κοινής γνώμης έχουν κάποιο δίκηο (δεν μιλάμε βεβαίως για όσους διαπράττουν εγκλήματα εις βάρος των προσφύγων και μεταναστών). Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δικαιούνται όλη την αλληλεγγύη μας, αν θέλουμε να παραμείνουμε άνθρωποι. Ιδιαίτερα αφού οι Ευρωπαίοι υποστηρίξαμε, ή πάντως δεν αντιταχθήκαμε επαρκώς, στις στρατιωτικές επεμβάσεις στις χώρες τους που τους μετέτρεψαν σε πρόσφυγες (ή τις οικονομικές και “κλιματικές” πολιτικές που τους μετέτρεψαν σε μετανάστες). Μπορεί όμως να θεωρηθεί λύση, και για αυτούς και για μας, να μεταναστεύσει η μισή Μέση Ανατολή και η μισή Αφρική στην Ευρώπη, για να αποφύγει τις συνέπειες των καταστροφών που συμβάλαμε να συμβούν στις χώρες τους; Μια τέτοια μετανάστευση, ιδίως των πιο μορφωμένων και ενεργών πολιτών αυτών των χωρών, δεν θα ολοκληρώσει τη διαδικασία καταστροφής τους; Ποιά είναι η σωστή απάντηση σε αυτό το πρόβλημα, που απειλεί ήδη τη συνοχή και τις (όλο και πιο θεωρητικές) αρχές, αν όχι την ύπαρξη της ΕΕ;
Είναι από την άλλη μεριά φανερό ότι τόσο η προσφυγική κρίση, όσο και οι τρομοκρατικές απειλές, όπως επίσης η γενικευμένη σύγχυση για τα αίτιά τους και για τις πιθανές λύσεις, χρησιμοποιούνται για να επηρεάσουν κατά ριζικό τρόπο την ευρωπαϊκή πολιτική, από τις ολοκληρωτικές δυνάμεις, όπως οι Νεοσυντηρητικοί και οι σύμμαχοί τους, που είναι κυρίως υπεύθυνες για τη δημιουργία αυτών των προβλημάτων, ιδίως των στρατιωτικών επεμβάσεων που σχεδίασαν στη Μέση Ανατολή και μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν χάρη στην επιρροή που διαθέτουν στην αμερικανική, γαλλική, βρετανική και άλλες κυβερνήσεις και κράτη. Ποιός μπορούσε να φαντασθεί, εδώ και μερικούς μήνες, ότι μια χώρα όπως η Γαλλία, πατρίδα και σύμβολο της ευρωπαϊκής Ελευθερίας τους τελευταίους αιώνες, θα αποτύπωνε στο Σύνταγμά της τη μονιμοποίηση του στρατιωτικού νόμου;
Για να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση, χωρίς να καταστραφούν τα θεμέλια και να διατηρηθεί η συνοχή, η ενότητα, η δυνατότητα ανεξαρτησίας αλλά επίσης η δημοκρατία στην Ευρώπη, πρέπει να γίνουν άμεσα δύο πράγματα. ‘Ενα είναι να οργανωθεί η φροντίδα όσων έχων ήδη διασχίσει τα ευρωπαϊκά σύνορα κατά τρόπο που να εξασφαλίζει την ισότητα και τη δικαιοσύνη μεταξύ των μελών της ΕΕ. Δεύτερο, να ασκηθεί η απαραίτητη πίεση στην Τουρκία για να σταματήσει η εισδοχή περισσότερων προσφύγων στην Ευρώπη μέσω της Ελλάδας
και να βοηθηθούν εκεί που τώρα βρίσκονται, μέχρις ότου δημιουργηθούν συνθήκες για την ασφαλή επιστροφή στις πατρίδες τους.
Μια τέτοια πολιτική είναι απολύτως αναγκαία στο σημείο που βρισκόμαστε, αλλά δεν είναι και ικανή. Η Ευρώπη χρειάζεται να αλλάξει επειγόντως και ριζικά την πολιτική της στη Μέση Ανατολή, να σταματήσει την αποσταθεροποίηση οποιασδήποτε ανεξάρτητης εξουσίας στην περιοχή, να συμβάλει στην άμεση διακοπή του πολέμου στη Συρία, βοηθώντας στην αποκατάσταση της εδαφικής της ακεραιότητας, να προσφέρει μαζική οικονομική βοήθεια για να επιτρέψει την ανοικοδόμηση των χωρών που γκρεμίσαμε ή βοηθήσαμε να γκρεμιστούν. Μακροχρόνια, οφείλει επίσης να εφαρμόσει τη μέγιστη πίεση για μια λύση στην διαμάχη Ισραήλ και Παλαιστινίων.
Πολλοί θα πουν ότι αυτά είναι ωραία, αλλά μη ρεαλιστικά, ουτοπικά. Μπορούμε να τα αποφύγουμε. Αλλά πρέπει να έχουμε συνείδηση ποιά είναι η “ρεαλιστική εναλλακτική”. Η πραγματική, “ρεαλιστική” εναλλακτική σε μια τέτοια πολιτική είναι να εισάγουμε το μεσανατολικό Χάος στην Ευρώπη, επιτρέποντας ταυτόχρονα, στις ίδιες ακριβώς δυνάμεις που το δημιούργησαν, να συνεχίσουν το καταστρεπτικό τους έργο (και στην πραγματικότητα να επιβάλουν το καθεστώς τους) στην ήπειρό μας
Δημοσιεύτηκε από το ΑΠΕ-ΜΠΕ στις 28.2.2016
http://www.konstantakopoulos.gr/2016/03/02/%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%86%CF%85%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BA%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B7-%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%B7-%CE%B3%CE%B5%CF%89/
Οι ευρωπαϊκές κοινωνίες και κυβερνήσεις διασπώνται τώρα και συγκρούονται εξαιτίας της προσφυγικής κρίσης. Από τη μια μεριά, πολλοί άνθρωποι εκφράζουν και με πρακτικό τρόπο την αλληλεγγύη τους στους κατατρεγμένους που διακινδυνεύουν και μερικές φορές χάνουν τη ζωή τους, αναζητώντας καταφύγιο στην Ευρώπη. Αλλά και πολλοί ανησυχούν για τις συνέπειες που θα έχει μια τέτοια μαζική εισροή στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Μερικές φορές ο “θυμός” παίρνει αποτρόπαιες μορφές, όπως με τους Γερμανούς πολίτες που πανηγυρίζουν το κάψιμο ενός κέντρου για πρόσφυγες. ‘Η μετατρέπονται σε κρατική πολιτική, με τη Δανία να νομιμοποιεί τη ληστεία των προσφύγων!
Στην πραγματικότητα, και τα δύο ρεύματα της κοινής γνώμης έχουν κάποιο δίκηο (δεν μιλάμε βεβαίως για όσους διαπράττουν εγκλήματα εις βάρος των προσφύγων και μεταναστών). Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δικαιούνται όλη την αλληλεγγύη μας, αν θέλουμε να παραμείνουμε άνθρωποι. Ιδιαίτερα αφού οι Ευρωπαίοι υποστηρίξαμε, ή πάντως δεν αντιταχθήκαμε επαρκώς, στις στρατιωτικές επεμβάσεις στις χώρες τους που τους μετέτρεψαν σε πρόσφυγες (ή τις οικονομικές και “κλιματικές” πολιτικές που τους μετέτρεψαν σε μετανάστες). Μπορεί όμως να θεωρηθεί λύση, και για αυτούς και για μας, να μεταναστεύσει η μισή Μέση Ανατολή και η μισή Αφρική στην Ευρώπη, για να αποφύγει τις συνέπειες των καταστροφών που συμβάλαμε να συμβούν στις χώρες τους; Μια τέτοια μετανάστευση, ιδίως των πιο μορφωμένων και ενεργών πολιτών αυτών των χωρών, δεν θα ολοκληρώσει τη διαδικασία καταστροφής τους; Ποιά είναι η σωστή απάντηση σε αυτό το πρόβλημα, που απειλεί ήδη τη συνοχή και τις (όλο και πιο θεωρητικές) αρχές, αν όχι την ύπαρξη της ΕΕ;
Είναι από την άλλη μεριά φανερό ότι τόσο η προσφυγική κρίση, όσο και οι τρομοκρατικές απειλές, όπως επίσης η γενικευμένη σύγχυση για τα αίτιά τους και για τις πιθανές λύσεις, χρησιμοποιούνται για να επηρεάσουν κατά ριζικό τρόπο την ευρωπαϊκή πολιτική, από τις ολοκληρωτικές δυνάμεις, όπως οι Νεοσυντηρητικοί και οι σύμμαχοί τους, που είναι κυρίως υπεύθυνες για τη δημιουργία αυτών των προβλημάτων, ιδίως των στρατιωτικών επεμβάσεων που σχεδίασαν στη Μέση Ανατολή και μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν χάρη στην επιρροή που διαθέτουν στην αμερικανική, γαλλική, βρετανική και άλλες κυβερνήσεις και κράτη. Ποιός μπορούσε να φαντασθεί, εδώ και μερικούς μήνες, ότι μια χώρα όπως η Γαλλία, πατρίδα και σύμβολο της ευρωπαϊκής Ελευθερίας τους τελευταίους αιώνες, θα αποτύπωνε στο Σύνταγμά της τη μονιμοποίηση του στρατιωτικού νόμου;
Για να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση, χωρίς να καταστραφούν τα θεμέλια και να διατηρηθεί η συνοχή, η ενότητα, η δυνατότητα ανεξαρτησίας αλλά επίσης η δημοκρατία στην Ευρώπη, πρέπει να γίνουν άμεσα δύο πράγματα. ‘Ενα είναι να οργανωθεί η φροντίδα όσων έχων ήδη διασχίσει τα ευρωπαϊκά σύνορα κατά τρόπο που να εξασφαλίζει την ισότητα και τη δικαιοσύνη μεταξύ των μελών της ΕΕ. Δεύτερο, να ασκηθεί η απαραίτητη πίεση στην Τουρκία για να σταματήσει η εισδοχή περισσότερων προσφύγων στην Ευρώπη μέσω της Ελλάδας
και να βοηθηθούν εκεί που τώρα βρίσκονται, μέχρις ότου δημιουργηθούν συνθήκες για την ασφαλή επιστροφή στις πατρίδες τους.
Μια τέτοια πολιτική είναι απολύτως αναγκαία στο σημείο που βρισκόμαστε, αλλά δεν είναι και ικανή. Η Ευρώπη χρειάζεται να αλλάξει επειγόντως και ριζικά την πολιτική της στη Μέση Ανατολή, να σταματήσει την αποσταθεροποίηση οποιασδήποτε ανεξάρτητης εξουσίας στην περιοχή, να συμβάλει στην άμεση διακοπή του πολέμου στη Συρία, βοηθώντας στην αποκατάσταση της εδαφικής της ακεραιότητας, να προσφέρει μαζική οικονομική βοήθεια για να επιτρέψει την ανοικοδόμηση των χωρών που γκρεμίσαμε ή βοηθήσαμε να γκρεμιστούν. Μακροχρόνια, οφείλει επίσης να εφαρμόσει τη μέγιστη πίεση για μια λύση στην διαμάχη Ισραήλ και Παλαιστινίων.
Πολλοί θα πουν ότι αυτά είναι ωραία, αλλά μη ρεαλιστικά, ουτοπικά. Μπορούμε να τα αποφύγουμε. Αλλά πρέπει να έχουμε συνείδηση ποιά είναι η “ρεαλιστική εναλλακτική”. Η πραγματική, “ρεαλιστική” εναλλακτική σε μια τέτοια πολιτική είναι να εισάγουμε το μεσανατολικό Χάος στην Ευρώπη, επιτρέποντας ταυτόχρονα, στις ίδιες ακριβώς δυνάμεις που το δημιούργησαν, να συνεχίσουν το καταστρεπτικό τους έργο (και στην πραγματικότητα να επιβάλουν το καθεστώς τους) στην ήπειρό μας
Δημοσιεύτηκε από το ΑΠΕ-ΜΠΕ στις 28.2.2016
http://www.konstantakopoulos.gr/2016/03/02/%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%86%CF%85%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BA%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B7-%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%B7-%CE%B3%CE%B5%CF%89/
Ειναι ουτοπικά δυστυχώς ολα αυτα που γράφει ο κύριος Κωνσταντακοπουλος. Νομιζω πως οι λύσεις δεν εινα ευρωπαϊκές αλλα εθνικές σε ευρωπαϊκό πλαίσιο. Αυτο φάνηκε από την οικονομική κρίση, η οποία θεωρητικά ήταν πολυ πιο σοβαρή από την προσφυγική ως αντίκτυπο αλλα εντέλει φαίνεται πως απειλές που απειλούν την εθνική ταυτότητα ειναι πιο σημαντικές από αυτές που απειλούν την οικονομία και αυτο λέει πολλα. Η ΕΕ δεν μπόρεσε να βρει κοινές λύσεις γιατί τα ευρωπαϊκά έθνη δεν έχουν ταυτίσει τα συμφέροντα τους και οι εσωτερικοί ανταγωνισμοί ειναι τελικά διαλυτική. Η συνεννόηση δεν ειναι μονο δύσκολη αλλα αδύνατη ασχέτως ιδεολογικών πεποιθήσεων. Διαφορετικές δεξιές και αριστερές από χώρα σε χώρα, κάθε έθνος αντιλαμβάνεται διαφορετικά τις ιδεολογίες Και αυτο ειναι φυσιολογικό. Η λύση υπαρχει. Η διαδικασία ενοποίησης της ΕΕ ειναι εσφαλμένη και αυτο οφείλεται εν πολλοίς στο ΝΑΤΟ και τις ισορροπίες της Ευρώπης με την Αμερική αλλα και στην επεκτατική ¨πολιτικη¨ η ¨πολιτικη¨ μεγεθυνςης της ΕΕ. Αν η ενοποίηση στην ασφάλεια ειχε προχωρήσει αν η Ευρώπη είχε ενοποιηθεί εναντίον απειλών όπως αυτές γίνονται αντιληπτές τοτε δεν θα υπήρχε κανενα πρόβλημα. Ωστόσο, κατι η ¨πολιτικη¨ της συνεχόμενης μεγέθυνσης κατι το ΝΑΤΟ μας έφεραν σε αυτή την Ένωση που ειναι βασισμένη μονον στο κοινό οικονομικο συμφέρον. Το θέμα ειναι οτι ούτε κοινό ειναι το συμφέρον παντα ούτε και τόσο ισχυρό μπροστά στο έθνος. Ο Κονδυλης δηλαδή είχε απόλυτο δίκιο όπως οι Μαρξιστές έφαγαν τα μούτρα τους ετσι τα φάγανε και οι νεοφιλελεύθεροι. Αν ο Γερμανός και ο Ολλανδός δεν αισθανθούν τον πόνο του Έλληνα για το Αιγαίο αν ξεκάθαρα η γερμανική κυβερνηση δεν ακόμα και σε ρήξη με την Τουρκία για το Αιγαίο, αν οι Ιταλοί και οι Έλληνες δεν αισθανθούν τον πόνο των Σκανδιναβών για τις θάλασσες τους και τον φόβο τους για την Ρωσία αν η Ελλαδα δεν έρθει σε ρήξη με την Ρωσία για την Εσθονια δν μπορεί να υπάρξει Ευρώπη. Και αυτα για να γίνουν προϋποθέτουν το ένα το άλλο, δεν μπορεί να γίνει μονον από τον έναν πρεπει να γίνουν από όλους. Αυτο προϋποθέτει πως η ΕΕ θα πρεπει να πορευθεί πιο ανεξάρτητα από τις ΗΠΑ επισης, να προστατεύσει τον εαυτό της και να του θέσει και καποια όρια. Διαφορετικά το πανηγυρικό φαίνεται πως τελείωσε και μονον η Γιουροβίζιον θα μείνει να υπαρχει ως ευρωπαϊκός θεσμός....
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστά αυτά, και να συμπληρώσω / επεκτείνω: το γεγονός ότι ο Γερμανός και ο Ολλανδός δεν αισθάνονται τον πόνο του Έλληνα για το Αιγαίο, ούτε η Ελλάδα θα έρθει σε ρήξη με τη Ρωσία για την Εσθονία, μας υπενθυμίζει ότι δεν υπάρχει "ευρωπαϊκός λαός", δηλαδή "ευρωπαϊκός δήμος".
ΔιαγραφήΠολλοί μιλούν για "έλλειμμα δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση", λίγοι καταννοούν ότι για να "κρατεί" ο δήμος, πρέπει πρώτα να "υπάρχει" ο δήμος!
Την περίοδο των παχέων αγελάδων υπήρχε η ψευδαίσθηση πως με την ελεύθερη διακίνηση, το Εράσμους, τους μεικτούς γάμους κλπ, θα εδημιουργείτο μια κοινή ευρωπαϊκή "εθνική" συνείδηση σε κάποια πλειονότητα του πληθυσμού της ηπείρου. Καλώς ή κακώς, οι αγελάδες αδυνάτισαν πριν γίνει αυτό και τώρα δεν έχω ιδέα τι είναι πιο συνετό να κάνουμε, αλλά τουλάχιστον η διάλυση των ψευδαισθήσεων κακό δεν κάνει (των περί ΕΕ ψευδαισθήσεων μη εξαιρουμένων).
Symfwnw!
ΔιαγραφήΣέ ἕνα σοβσρό κράτος, ἀναλύσεις καί σκέψεις ὅπως οἱ παραπάνω τοῦ κ.Δημ. Κωνσταντακόπουλου καί τοῦ "Ἀλέξανδρου", θά χαρακτήριζαν τήν ἰδεολογική βάση τῶνμέτρων πού θά ἐλάμβανε μία σοβαρή Κυβέρνηση. Παρά τό ἐπεῖγον τῆς κρίσεως, θα΄εἶχε διαμορφωθῆ μία ἐμπεριστατωμένη ΕΘΝΙΚΗ ἔκθεση περί τοῦ τρόπου ἀναδιατυπώσεως τῆς κρατικῆς ἰδεολογίας, ἔτσι ὥστε νά ἀντιμετωπισθοῦν σέ χρονικό ὁρίζοντα τριάντα τουλάχιστον ἐτῶν, τά ὁλότελα νέα δεδομένα τῶν μεταναστευτικῶν ροῶν, γιά τό ἔθνος μας, τόν λαό μας, τό κράτος μας. Αὐτό δηλαδή πού ἔκαναν τά κράτη τῆς κεντρικῆς Εὐρώπης σέ ἀγαστή συνεργασία μέ τήν Γερμανία.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Ναί, μέ τήν Γερμανία, διότι γεωπολιτικά κριτήρια μεταβολῆς τῆς Ἑλλάδας σέ κράτος παρία καί ἐξατρτημένο ἀπό τήν Γερμανική Εὐρώπη, εἶχε ἡ πρόταση Σόϊμπλε νά μᾶς διώξῃ ἀπό τό εὐρώ, μέ 50 δίς ευρώ "βοήθεια", σέ δόσεις γιά νά πᾶνε στούς ἐκ ἤ διά Τουρκίας πρόσφυγες καί"πρόσφυγες").
Ἀλλά φυσικά, στήν Ἑλλάδα, οἱ λειτουργίες ἑνός σοβαροῦ κράτους ἔχουν ἀντικατασταθῆ ἀπό τήν "τοπική" διακυβέρνηση σύμφωνα μέ τήν ἑκάστοτε, ἐθνικῶς ἐν τέλει πάντα καταστροφική, κομματική-ἰδεολογική βάση τῶν κρατούντων. Ἄν δέν αἰσθάνοτναι Ἔλληνες καί Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι, πού εἶναι καί τό σύνηθες, κάτι πρέπει νά "εἶναι". Καί "εἶναι" αὐτό πού ὑπαγορεύει ἡ κομματική-ἰδεολογική ἀναφορά τους, μέ τό ἑκάστοτε ἀζημίωτον βέβαια. Διότι ἄν λείψῃ τό "ἀζημίωτον", ἡ κομματική καί ἰδεολογική βάση πού εἶναι ἐπίπλαστη ἐπιφάνεια συνειδήσεως, ὑπαγορεύει τό προοδεύειν διά τοῦ "στρίβειν", καί μέ ἐλικόπτερα ἄν χρειασθῆ.
Γιά αὐτά λοιπόν πού στήν ἐν λόγω κομματική καί ἰδεολογική βάση φαίνονται ὡς "λεπτομέρειες" τῆς ἐφαρμογῆς της, ἀλλά πού εἶναι ἡ πεμπτουσία τῆς ἀσκητέας πολιτικῆς, τήν ὁποία >Ομως ἔχουνε ἀπεμπολήσει χάριν κάποιου δικοῦ τους δόγματος τοῦ "ἀνήκειν" (στήν Δύση, στήν Εὐρώπη, στήν προοδευτική δεξιά, στήν Ἀριστερά, κλπ), δέχονται, καί ἄρα δι'αὐτῶν δεχόμεθα, ἐντολές καί συμβουλές τῶν ...ἑταίρων ΤΟΥΣ. Ἔχουμε λοιπόν καί οἱ ἴδιοι εὐθύνη γιά τήν συνέχιση αὐτῆς τῆς καταστάσεως.
Χαμογελώ με συγκατάβαση κάθε που βλέπω αναλύσεις, σωστές μεν, γνωστές δε, να προτείνουν ως λύση "να ασκηθεί πίεση στην Τουρκία". Και γιατί, θα σου πει ο βορειο/κεντρο-ευρωπαίος, να ασκήσω πίεση στην Τουρκία και να μην ασκήσω στην Ελλάδα; Απείρως πιο αδύναμο κράτος, με απείρως περισσότερες εξαρτήσεις από τον πιέζοντα, πολύ πιο απλό είναι να κλείσω τα σύνορα μαζί της παρά να ασχολούμαι με το Αιγαίο, πολύ πιο εύκολα θα έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Που είναι να μειωθούν οι πρόσφυγες προς την βόρεια/κεντρική Ευρώπη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠίσω από τέτοιες "προτάσεις" διακρίνω την ψευδαίσθηση των τελευταίων δεκαετιών ότι κάθε πρόβλημα θα το φέρουμε στους "ευρωπαίους εταίρους μας", θα εξηγήσουμε το δίκιο μας και αυτοί θα καταλάβουν, θα ανταποκριθούν και θα βάλουν πλάτη να υπερασπιστούν να συμφέροντά μας επειδή ανήκουμε και οι δύο στην ΕΕ (και όταν δεν το κάνουν αρχίζουμε τα υστερικά). Καιρός να ξυπνήσουμε και να δούμε πώς θα πορευθούμε.
Είμαστε μπροστά σε μια τεραστια κρίση που δεν έχει ξαναϋπάρξει στην Ελλάδα προηγουμενη. Αυτή τη στιγμή επίσημα η χωρα μας έχει γίνει αποθήκη ψυχών. Πολλοί προσκείμενοι στον Σύρριζα είπαν πως οι προσφυγες είναι όπως τότε οι προσφυγες της Μικράς Ασίας. Τα κοινά των δυο περιόδων τελειώνουν εκεί και αν τότε υπήρχαν προβλήματα σήμερα τα προβλήματα θα είναι πολλαπλά. Καταρχάς η ελληνική πολιτεία δεν έχει η δεν χρησιμοποιεί κανένα μέσο ενσωμάτωσης των ανθρώπων. Θέλει να ενσωματώσει κόσμο σε ποσοστό αναλογικά πολλαπλάσιο από αυτόν που έχει αποτύχει να ενσωματώσει πλήρως Γαλλία, Αγγλία, Σκανδιναβικές χώρες με τον ίδιο τρόπο που το έχουν κάνει αυτοί. Ωστόσο οι συνθήκες εδώ είναι διαφορετικές και με την τακτική αυτή θα κινδυνεύσουμε να γίνουμε Λίβανος η απλώς εάν βιλαέτι της Τουρκίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι υποχρέωση της κυβέρνησης να επαναφέρει τον ελληνισμό στην παιδεία άμεσα, να στείλει δασκάλους πρώτα στη Θράκη και όπου αλλου χρειάζονται στα νησιά μας για παράδειγμα και έπειτα στα "προσφυγουπολα" και να τους παράσχει ΕΛΛΗΝΙΚΗ παιδεία και όχι φιλελευθερομαρxιστικη. Είναι υποχρέωση της πολιτείας να ενεργοποίηση την εκκλησια! Η εκκλησια είναι πολύ σημαντικός παράγοντας ώστε να γίνουν όσοι θέλουν Χριστιανοί ώστε να ενσωματωθούν στην κοινωνία πιο oamla να συμμετέχουν στα εθιμα και τις παραδόσεις μας και να γίνουν και δικες τους.
Επιπλέον πρέπει να παρθούν αποτρεπτικά μέσα όσον αφορά τη μετανάστευση και θα πρέπει να αρχίσει άμεσα ο επαναπατρισμός μεταναστών σε μεγάλους αριθμούς! Είναι απαραίτητο να υπάρξουν κλειστά κέντρα κράτηση ως μέσο αποτροπής με ανθρώπινες συνθήκες αλλα κλειστά γιατί είναι παράνομο να περνάς σύνορα χωρίς να τηρείς τις προϋποθέσεις που ορίζει ο νομος!
Διαφορετικά αυτή τη στιγμή δημιουργούνται οι προϋποθέσεις να γίνουμε Λίβανος άμεσα. Πέρα από τις γυναίκες και τα παιδιά έρχονται άνθρωποι που μπορεί να είναι και φανατικοί Μουσουλμάνοι οι οποιοι αν αφεθούν στην τύχη τους θα γίνουν βορρά στα χερια αυτών που θα θέλουν να δημιουργήσουν προβλήματα στη χωρα. ήδη στην Albania που είναι διπλα μας θα έρθουν 3 χιλιάδες μαχητές οι οποιο σίγουρα είναι προσκείμενοι στην Άγκυρα. Θα μας αιματοκυλίσουν θα βάλουν τον πόλεμο στις γειτονιές μας και αν περιμένουμε να γίνει αυτό θα είναι αργά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιπλέον το να θεωρηθούν ως νόμιμοι διαμένοντες στην Ελλάδα και αν αρχίσουν να δίνουν υπηκοότητα στους ανθρώπους αυτούς στα τυφλά θα δημιουργήσει τεραστια προβλήματα στη χωρα αφού όταν θα πάψει να είναι ελληνική η πολιτεία ποιος θα νοιαστεί για τα νησιά μας και για την πατρίδα μας? Όπως κανεις Ευρωπαίος δεν νοιάζεται και μας θυσιάζει έτσι εύκολα έτσι θα μας θυσιάσουν και αυτοί αν δεν τους κάνουμε Έλληνες όπως μπορούμε και όσους περισσοτερους μπορούμε!
Πρέπει να σταματήσουμε να "επιλουν" οι Ευρωπαίοι ποίους θα πάρουν από την Ελλάδα και πρέπει εμείς να αρχίσουμε να επιλέγουμε ποιον θα στέλνουμε! Πρέπει να ληφθούν μετρα ώστε να απαντηθούν τα τετελεσμένα των Σκοπιων και της Αυστρίας. Οριστικό Veto στα Σκοπια, αλλαγή στη στάση της ονομασίας καθόλου Μακεδονία στο όνομα, οικονομικά μετρα και απομόνωση τους από τη Θάλασσα ας πάνε από αλλου. Με την Austria διακοπή κάθε διπλωματικής επαφής και αντιμετώπιση της ως εχθρική χωρα. Αυτό που έγινε είναι πράξη πολεμου εναντίον της πατρίδας μας!
Η κυβέρνηση πρέπει να ενεργοποιηθεί δυστυχώς φοβάμαι γιατί οι άνθρωποι φαίνεται να μην ξέρουν τι τους γίνεται και να μας αφήνουν να πεθάνουμε λόγω ιδεολογιών οι οποιες έχουν καταρριφθεί ανεπιστρεπτί. Επιπλέον η χωρα καταστρέφεται και αυτοί ζουν το μύθο τους δεν καταλαβαίνουν ότι με αυτούς τους ρυθμούς λιβανοποίησης δεν θα υπάρξουν επόμενες εκλογές. Ωστόσο στην ίδια φούσκα ζει και η αντιπολίτευση η οποια ασχολείται με ο,τι άλλο εκτος από τη λιβανοποίησης σοβαρά. Δε συζητώ για άλλους θεσμούς! Τα προβλήματα όμως δεν λύνονται με μαγικό τρόπο, το τρένο έρχεται κατά πάνω μας και αν μείνουμε ακίνητοι θα μας συντρίψει και μπορεί να είναι πολύ σύντομα! Αυτό έγινε και στον Λίβανο παλαιότερα και στη Syria σήμερα! Θα μας αιματοκυλίσουν οι Τούρκοι για να μας τα πάρουν όλα και ο εχθρός θα είναι ανάμεσα στα σπίτια μας αν δεν ασκήσουμε σοβαρή πολιτική στο μεταναστευτικό και στη διαχείριση των προσφυγων!