Το μακελειό του Μπεσλάν και ο ηρωισμός του Πόντιου δασκάλου Ιβάν Κανίδη

Ξημέρωνε Τετάρτη 1η Σεπτεμβρίου του 2004 και στο Μπεσλάν της Βόρειας Οσετίας, όπως και σε όλη τη Ρωσική Ομοσπονδία, ξεκινούσε η νέα σχολική χρονιά. Τα παιδιά χαρούμενα, συνοδευμένα από τους γονείς και τους παππούδες τους, πήγαιναν στη γιορτινή εκδήλωση της πρώτης μέρας του σχολείου τους. Στον προαύλιο χώρο του σχολείου, στις 09:00 το πρωί, οι δάσκαλοι υποδέχονταν χαμογελαστοί τους νέους μαθητές. Παιδικές φωνές και γέλια ακούγονταν παντού – όλα αυτά έμελλε να αλλάξουν σε πέντε λεπτά.

Στις 09:05, από την οδό Κομιτέρνα μπήκαν στην αυλή του σχολείου δεκάδες ένοπλοι τρομοκράτες· ανάμεσά τους και γυναίκες ζωσμένες με εκρηκτικά.

Η μια ομάδα των τρομοκρατών πήγε στο πίσω μέρος του σχολείου για να μην μπορέσει να δραπετεύσει κανείς, και η άλλη εισέβαλε στο κτήριο. Πυροβολώντας στον αέρα και στο πάτωμα, οι τρομοκράτες ανάγκασαν περίπου 1.100 άτομα να μπουν στο κτήριο του σχολείου και κυρίως στο γυμναστήριο· 895 ήταν παιδιά, 59 δάσκαλοι και αρκετοί γονείς. Μέσα στο χαμό κάποιοι σκοτώθηκαν και μερικές δεκάδες κατάφεραν να ξεφύγουν.

Βάζοντας τους ομήρους στο κτήριο, οι τρομοκράτες ξεκίνησαν να τοποθετούν αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς στις σχολικές αίθουσες. Πάνω στις καρέκλες των θρανίων, ανάμεσα στους ομήρους... Μάζεψαν έπειτα όλα τα κινητά τηλέφωνα, τσάντες, βίντεο και φωτογραφικές μηχανές, και στα παράθυρα ως ανθρώπινη ασπίδα τους μαθητές. Επιλέγουν από το πλήθος 20 άτομα, άνδρες και μεγαλύτερους μαθητές, με τη βοήθεια των οποίων αρχίζουν να ασφαλίζουν τις πόρτες και τα παράθυρα του κτηρίου χρησιμοποιώντας καρέκλες και θρανία.

Διαβάστε τη συνέχεια στο pontos-news.gr