5/4/17

Σταύρος Καλεντερίδης και Παναγιώτης Μπαλακτάρης μιλούν για τη δημοκρατία και το "δέλτα" - Δυο Ελληνόπουλα, μιλούν για τη δική τους Ελλάδα

Συνέντευξη στον Γιώργο Παναγιωτίδη, στην εκπομπή "Ιστορία, Λαογραφία, Πολιτισμός", στο Πέλλα TV

4 σχόλια:

  1. Πολύ σωστή κίνηση. Η βελτίωση του πολιτεύματος είναι το κλειδί για την ανάσταση κάθε κοινωνίας. Το Δέλτα πρέπει να δυναμώσει, μην το αφήσετε. Υπομονή, επιμονή, μελέτη, καλέστε όσους πιστεύετε ότι είναι σοφοί ή έχουν καλές ιδέες σε συνεχόμενα μικρά συνέδρια κατα διαστήματα όπου θα κάνετε συζητήσεις και θα βελτιώνετε πάντα τις προτάσεις σας. Σε μια τέτοια κίνηση αξίζει να αφιερώσετε όλη την υπόλοιπη ζωή σας.

    Και μια παράκληση ακόμα. Μην έχετε πίστη σε καμία εκδοχή της πρόσφατης ή παλαιότερης ιστορίας μας, μην είστε υπέρ ή κατά κανενός πολιτικού ή ιστορικού προσώπου χωρίς να έχετε περάσει χρόνια στη μελέτη της ζωής και του έργου του μέσα από πηγές γραμμένες από εχθρούς και φίλους του. Όχι μεγάλους επαίνους και όχι μεγάλες καταδίκες για κανέναν, λειτουργήστε όσο περισσότερο ενωτικά μπορείτε. Η ιστορία μας, πρόσφατη, παλαιότερη και αρχαία έχει σκόπιμα βιαστεί από ειδικούς κύκλους που στόχο έχουν την υποδούλωσή μας. Πολλά από αυτά που νομίζουμε ότι σίγουρα κατέχουμε σωστά είναι στην ουσία στραβά και ανάποδα. Μόνο ότι μας ενώνει και ανεβάζει το ηθικό μας αξίζει τον κόπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και συγνώμη για το διδασκαλικό ύφος, αλλά τυγχάνει να έχω υπηρετήσει και ως διδάσκαλος. Κακές συνήθειες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τα ίδια και τα ίδια δυστυχώς, όταν κάποιοι απευθύνονται στους εκλογείς, στον λαό όπως χαρακτηριστικά λένε και ισχυρίζονται ότι το κράτος μας έχει την τύχη που του αξίζει σύμφωνα με το επίπεδο του λαού του. Ωστόσο πόσες φορές πρέπει να ειπωθεί πως ο λαός δεν είναι ένας, πως δεν είναι δηλαδή ο λαός ένα ενιαίο σύνολο που συμπεριφέρεται ομοιοτρόπως αλλά αντιθέτως αποτελείται από αρκετά υποσύνολα που πολλές φορές είναι αναμεταξύ τους και αλληλοσυγκρουόμενα. Ο λαός, δηλαδή, για παράδειγμα περιλαμβάνει τους έντιμους αλλά και τους ελαστικούς στη συνείδηση, περιλαμβάνει και τους ιδιοτελείς και το αντίστροφο, καθώς και τους ευφυείς ή τους λιγότερο ευφυεις, κ.ά.

    Πως εξηγείται άλλωστε, όταν μεγάλες ελληνικές λαϊκές πληθυσμοί μετανάστευσαν σε άλλα κράτη, και που παρ΄ ότι αν και δεν ήταν αυτοί και από τους πιο εκπαιδευμένους, παρ΄ όλα αυτά εκεί που εγκαταστάθηκαν συμπεριφέρθηκαν εντελώς διαφορετικά προς το καλύτερο;

    Και στο κάτω - κάτω της γραφής, σαν πραγματικά ευθύνεται η έλλειψη συνολικής γνώσης (η αμορφωσιά δηλαδή) τότε προς τι απαιτείται η εξυγίανση του πολιτικού συστήματος αφού έτσι και αλλιώς ότι και να γίνει ευθύνεται η κακή μας μόρφωση (και η κακή μας μοίρα); Όλα αυτά σε ότι αφορά την λογική που ισχυρίζεται ότι είναι θέμα λαού και όχι ζήτημα πολιτικού συστήματος. Γεγονός που νομίζω ότι έτσι είναι, ζήτημα δηλαδή πολιτικού κακού συστήματος. Άλλωστε αυτό είναι που δίνει το αγαθό ερέθισμα κάποιων στο να προσπαθήσουν σε ένα ορθολογικότερο και δημοκρατικό πολιτικό σύστημα.

    Συνεπώς το πολιτικό σύστημα είναι αυτό που πάσχει και που λόγω της χρόνιας ασθένειας που το κατατρώει ή της ιδιοτέλειας που το διακρίνει αντί αυτό να συνεργασθεί και να προωθήσει τα καλύτερα λαϊκά υποσύνολα εν τέλει προώθησε τα πιο ιδιοτελή λαϊκά συμφέροντα, με αποτέλεσμα όλα να τείνουν προς το χειρότερο. (διορισμοί έναντι ψήφου κτλ κτλ κτλ).

    Θα ήταν πολύ βολικό για το πολιτικό σύστημα αν η πολιτική μας κατάντια εξαρτιόταν κατά κύριο λόγο από την έλλειψη παιδείας του λαού διότι τότε θα ήταν φανερό πως η απαραίτητη αλλαγή απαιτεί την αντικατάσταση του λαού και όχι την βελτιστοποίηση ενός σάπιου πολιτικού συστήματος.

    Από πολιτειακή άποψη, νομίζω ότι το ακραίο πρωθυπουργικό σύστημα που είναι εγκατεστημένο στην Ελλάδα είναι μία από τις κύριες αιτίες συνεχούς διολίσθησης προς το χειρότερο. Και αυτό διότι τοιουτοτρόπως διασπάται ολοένα περισσότερο η πολιτική συνοχή αφού τα περισσότερα πολιτικά γεγονότα περιστρέφονται γύρω από πολιτικές κατατμήσεις, τα κόμματα δηλαδή, που γνωρίζουν μόνο την απόλυτη πρωτοκαθεδρία του πρωθυπουργού.

    Η επανόρθωση από αυτή την πολιτειακή και πολιτική παρακμή μπορεί να επιτευχθεί μόνο με ένα -περισσότερο ή αμιγές - προεδρικό σύστημα το οποίο θα καταργούσε την αναξιοκρατία, τα ρουσφέτια και την διαπλοκή. Αντί δε κομματικών παρατάξεων και δη ακραιφνώς πρωθυπουργικών όπως είναι σήμερα, θα είχαμε την ενίσχυση της ανεξαρτησίας του γερουσιαστή ή βουλευτή προς όφελος της δημοκρατίας και όλα αυτά με την υψήση επιστασία ενός εκλεγμένου προέδρου, ο οποίος καλό θα ήταν να εναλλάσσεται μέσω εκλογών με έναν άλλον εκλεχτό συχνότερα. Παράδειγμα κάθε διετία.

    Μια δημοκρατία που πρέπει να σέβεται απολύτως την γνώμη των πολλών εφόσον αυτή δεν στρέφεται με την απόφαση της εναντίον θεμελιοδέστερων πανανθρώπινων αξιών, όπως για παράδειγμα ο σεβασμός την ανθρώπινη ζωή ή η αποφυγή επιβολής βίας εφόσον τουλάχιστον τηρείται νόμος.

    Συνεπώς αμεσότερη δημοκρατία. Μία δημοκρατία όπου ο πολίτης έχει άμεσο λόγο μέσα με την συμμετοχή του σε πραγματικές διαβουλεύσεις νομοσχεδίων και όχι μόνο για το θεαθήναι όπως σαν κωμωδία συμβαίνει σήμερα.

    Γενικά:
    - Αλλαγή το πρωθυπουργικού συστήματος σε προεδρικό.
    - Παράλληλη ενίσχυση των αντιπροσώπων οι οποίοι συμμετέχουν κυρίως ως άτομα και πολύ λιγότερα σε παρατάξεις.
    - Αμεσότερη Δημοκρατία με συμμετοχή των πολιτών στις αποφάσεις, πλην των αποφάσεων που έχουν να κάνουν με τις διεθνείς σχέσεις, και ενδεχομένως την οικονομία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. http://infognomonpolitics.blogspot.com/2017/04/ft.html?m=1

    I am more of a supporter of this view; an elite with its heart at the right place

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.