Για τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, η περισσότερη εξουσία είναι δελεαστική. Την Κυριακή, μια βαθιά διχασμένη Τουρκία ψηφίζει για το εάν θα τον κάνει έναν πρόεδρο που θα κυβερνά χωρίς έλεγχο από μια πραγματικά διαχωρισμένη εξουσία.
Ο κ. Ερντογάν, ο πιο ισχυρός ηγέτης της χώρας μετά τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, ο οποίος δημιούργησε τη σύγχρονη Τουρκία από τα ερείπια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τώρα κυβερνά με διατάγματα στο πλαίσιο της κατάστασης έκτακτης ανάγκης που επέβαλε μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του περασμένου Ιουλίου.
Στόχος του δημοψηφίσματος της Κυριακής είναι να γίνει de jure αυτό που τώρα είναι de facto, δίνοντας στον πρόεδρο αμνηστία ενώπιον των δικαστηρίων και αφαιρώντας την λογοδοσία του στον Κοινοβούλιο. Οι υποστηρικτές του λένε πώς μόνο μια ισχυρή εκτελεστική προεδρία μπορεί να βγάλει την Τουρκία από τα μυριάδες προβλήματά της, από την παραπαίουσα οικονομία μέχρι τις πολλαπλές τρομοκρατικές επιθέσεις, και να την βάλει στον δρόμο προς το μεγαλείο.
Αν κερδίσει -και έχει κερδίσει κάθε ψηφοφορία, είτε επρόκειτο για τη θέση του πρωθυπουργού ή για αυτήν του προέδρου, από το 2002- δεν θα τελειώσει ο πλουραλισμός στην Τουρκία. Οι Τούρκοι έχουν τόση μεγάλη διαφοροποίηση που ακόμα και μια μορφή τόσο αυταρχική όσο ο κ. Ερντογάν και το νέο-ισλαμιστικό του κόμμα της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης (AKP) δεν θα μπορέσουν να τους ομογενοποιήσουν. Μπορούν, όμως, να φροντίσουν ώστε να είναι πολύ δύσκολο να ανατραπούν –μια προοπτική που είναι θολή δεδομένης της αποδιοργάνωσης στην διαιρεμένη και κυνηγημένη αντιπολίτευση.
Για τη συνέχεια Euro2Day
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.