φωνάζουν οι Γερμανοί.
Είναι το ίδιο ακριβώς σύνθημα με το οποίο κατέβηκαν στο δρόμο και οι Ρουμάνοι συνταξιούχοι πριν λίγο καιρό.
Γιατί δεν συμβαίνει το ίδιο στην Ελλάδα;
Στην Ελλάδα, κάτι που δεν μπορούν να κατανοήσουν αρκετοί είναι ο αρνητικός συσχετισμός που δημιουργήθηκε κυρίως (αλλά όχι αποκλειστικά) από τις εισφορές που κατέβαλλε όλες τις προηγούμενες δεκαετίες ο απέραντος και αχόρταγος δημόσιος τομέας (μαζί με ΔΕΚΟ και όλες τις πληγές του Φαραώ).
Για δεκαετίες ολόκληρες ασύλληπτα ποσά περνούσαν από τη μία τσέπη του δημοσίου στην άλλη σαν εισφορές. Τα ποσά αυτά υπολογίσθηκαν και καταβλήθηκαν ΩΣ ΔΑΠΑΝΕΣ ενώ εισπράχθηκαν ΚΑΙ ως ΕΣΟΔΑ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, από το ανόητο κράτος, δίχως να υπάρχει αύξηση του εθνικού πλούτου και χωρίς παραχθεί κανένα ουσιαστικό έργο δημιουργώντας μία πλαστή εικόνα για τα ταμεία.
Έτσι δημιουργήθηκαν γελοία "κεκτημένα" και "δικαιώματα" γραμμένα στα τεφτέρια, τα οποία η πραγματική οικονομία αδυνατεί σήμερα να εκπληρώσει. Η σημερινή πραγματική οικονομία βέβαια είναι τα παιδιά και τα εγγόνια αυτών των "δικαιούχων".
Ο Γιάννης έπινε, ο Γιάννης κερνούσε, αλλά όλα ήταν βερεσέ.
Πρόκειται για βερεσέδια που πληρώνουμε σήμερα. Και θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε.
Θυμήθηκα ασυναίσθητα τα λόγια της σχωρεμένης της γιαγιάς μου που έλεγε ότι ο κόσμος κάποτε έκανε πολλά παιδιά για να βοηθάνε στα χωράφια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.