Στόχοι της Τουρκίας στην Κύπρο

Για αρκετά χρόνια τώρα υποτίθεται πως διαπραγματευόμαστε με τους Τουρκοκύπριους για να εξευρεθεί μια, όσον το δυνατόν, υποφερτή λύση στο κυπριακό πρόβλημα. Φεύγει η μία Ελληνοκυπριακή ηγεσία (Πρόεδρος της Δημοκρατίας) και, ερχόμενη η άλλη, κατηγορεί την προηγούμενη ότι δεν τα κατάφερε στη διαπραγμάτευση.

Όμως, για ποιαν διαπραγμάτευση μιλούν με την εκάστοτε τουρκοκυπριακή ηγεσία, διερωτάται ο κάθε Ελληνοκύπριους; Βλέποντας την «κουφή» των Τουρκοκυπρίων και ψάχνοντας για την «κωλοσυρμαθκιά» της που είναι οι διαχρονικές, αδιάλειπτες και παράλογες θέσεις τους. 

Μας ζητούν συνεχώς δικαιώματα και οφέλη για την τουρκοκυπριακή κοινότητα που δεν στέκουν ούτε για αναφορά στο διεθνές δίκαιο και στην παγκοσμίως αναγνωρισμένη συνταγματολογία. Και όχι μόνο αυτά που αφορούν την τουρκοκυπριακή κοινότητα, αλλά και δικαιώματα πάνω στο σχηματιζόμενο κράτος μας που αφορούν τρίτη χώρα, την Τουρκία.

Πράγματα αδιανόητα, που δεν είναι δυνατόν να τα συναντήσεις, αυτά που ζητούν και στο χειρότερο σύνταγμα που συστάθηκε ποτέ σ’ άλλη χώρα. Ακόμη και σε υποανάπτυκτη χώρα, όπου οι περισσότεροι των κατοίκων της είναι αμόρφωτοι κι απληροφόρητοι πάνω στους δημοκρατικούς θεσμούς διοίκησης.

Και μάλιστα σε μια χώρα όπου το 90% του πληθυσμού της είναι πολύ ικανοποιητικά μορφωμένο, ανήκοντας στην οικογένεια της πιο εξελιγμένης δημοκρατίας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτά όλα θα πρέπει οι πολιτικές ηγεσίες που διεξάγουν αυτές τις ούτω καλούμενες διαπραγματεύσεις να τα βάλουν καλά στο μυαλό τους και να πάψουν να συμμετέχουν σ’ αυτά τα θέατρα της συνδιαλλαγής και των ανεπίτρεπτων υποχωρήσεων.

Πίσω απ’ όλες αυτές τις σκηνοθεσίες και τους θεατρινισμούς είναι ολοφάνερα παρούσα η Τουρκία, η οποία καθοδηγά τα πράγματα να βρεθούν σε αδιέξοδο, εμφανίζοντας μάλιστα τρόπους και μεθόδους για να παρουσιάζεται δικαιολογημένη διεθνώς.

Στόχοι της Τουρκίας δεν είναι ούτε η ομοσπονδία αλλ’ ούτε και η συνομοσπονδία. Αυτή θέλει να οδηγηθούν τα πράγματα σε αδιέξοδο, οι ούτω καλούμενες συνομιλίες, για να προχωρήσει να εφαρμόσει τους σχεδιασμούς της που είναι ο πλήρης έλεγχος των κατεχομένων απ’ αυτήν, διοικητικά και άλλως πως, με ανδρείκελες κυβερνήσεις και να συνεχίζει να έχει τα δικαιώματα του συντάγματος του 1960 πάνω στις ελεύθερες περιοχές.

Γι’ αυτό οι θιασώτες και επενδυτές των συνεχιζόμενων ούτω καλουμένων συνομιλιών πρέπει να πάψουν να έχουν πίστη και ελπίδα σ’ αυτές και ας μη γίνονται οικονομικές, πνευματικές και άλλες σπατάλες εργατοωρών για χάρη τους, διότι είναι ανώφελες.

ΑΔΑΜΟΣ ΚΟΜΠΟΣ
Δημοτικός Σύμβουλος Κ.Σ. ΕΔΕΚ Λεμεσού