Μου έλεγε φίλος βουλευτής της Ν.Δ. (νεότερός μου, αλλά της παλαιάς σχολής...) πόσο δυσκολεύεται να βρει «νέες λέξεις» για το μήνυμα της Ν.Δ. Συναντά πολύ κόσμο στις περιοδείες του και διαπιστώνει ενδιαφέρον του κόσμου, όμως αισθάνεται ότι κάτι λείπει για να γίνει το «κλικ» του κόσμου με τη Ν.Δ. Αφού λοιπόν δεν μπορούμε να υποσχεθούμε τίποτα, χρειάζονται νέες λέξεις που θα συναρπάσουν. Αυτός ήταν ο συλλογισμός του φίλου και ήταν, βεβαίως, αξιοθρήνητος.
Αξιοθρήνητος, κατ’ αρχάς, ως άκρως περιφρονητικός και για την ίδια τη γλώσσα και για τους ψηφοφόρους. Ενδεικτικός, επίσης, της ασθένειας που έχει εξαπλωθεί από την Αριστερά προς τη Δεξιά, που είναι η αυτονόμηση της γλώσσας από την πραγματικότητα και η αναζήτηση των υποτιθέμενων μαγικών δυνάμεών της. Ανοησίες· περισσότερες πιθανότητες έχουν αν ακολουθήσουν το παλιό κόλπο με τον αυλό και τον παπουτσωμένο γάτο...
Τις νέες λέξεις θα τις φέρουν οι νέες ιδέες. Χωρίς τις τελευταίες, όλα τα υπόλοιπα είναι μάταια. Αυτές οι νέες ιδέες δεν είναι κάτι κρυμμένο, που περιμένει να αποκαλυφθεί και θα μας εντυπωσιάσει με το πλουμιστό του πτέρωμα. Θα προκύψουν από τη ρεαλιστική και θαρρετή αντιμετώπιση της πραγματικότητας, από την αναγνώριση των στοιχειωδών αληθειών. Ας πάρουμε το παράδειγμα του χρεοκοπημένου κράτους. Αν δεν πεις στον κόσμο ευθέως δύο τινά, πρώτον, ότι το Δημόσιο βρίθει από άχρηστους υπαλλήλους και, δεύτερον, ότι παρ’ όλα αυτά η αναμόρφωσή του δεν μπορεί να γίνει με μαζικές απολύσεις, νέες ιδέες ας μην περιμένουμε. Σήμερα η Ν.Δ. ψιθυρίζει μόνο το δεύτερο και αποφεύγει τελείως το πρώτο. Επομένως, δεν προωθεί τις διεργασίες εκείνες προκειμένου να προβληθεί η ανάγκη για ένα διαφορετικής λογικής Δημόσιο, που δεν θα υφίσταται ως ίδρυμα στήριξης και αλληλοβοήθειας αναξιοπαθούντων, ούτε θα λειτουργεί με πρώτιστο –και κάποιες φορές αποκλειστικό– σκοπό την ευημερία όσων εργάζονται σε αυτό. Αν δεν τολμήσει η Ν.Δ. να οδηγήσει την κοινωνία προς μια νέα αντίληψη για το κράτος, τι σημασία έχει να πάρει την κυβέρνηση;
Καθημερινή
Αλλά πως να παραχθουν "νεες ιδεες" σε εναν κομματικο σχηματισμο ο οποιος ειναι μερος του πολιτικου προβληματος; Ποιοι αραγε θα τις συνθεσουν; Αλλαξαν τα πολιτικα προσωπα η αποκτησαμε ξαφνικα αστικη ταξη με εθνικο προσανατολισμο στην Ελλαδα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσφατα - με την καταθεση του Μαρτινη στην εξεταστικη επιτροπη της βουλης για την υγεια* - επιβεβαιωθηκε για αλλη μια φορα η παρακμιακη ταση που ακολουθει το πολιτικο συστημα ,(αναφερομαι στις κοινες κομματικες τακτικες που ακολουθησε η Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ, με χαρακτηριστικα αναξιοκρατιας, διορισμων ,σκανδαλων, αυθαιρεσιας, θεσμικης απαξιωσης κλπ.).
Οι απαντησεις του Μαρτινη-εκλεκτου του πολιτικου συστηματος- αλλα και οι περιγραφες του για τις απαρεδεκτες ενεργειες των πολιτικων και των κομματων τους που διαχειρισθηκαν την υποθεση του νοσοκομειου ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ, αν και δεν πρεπει να ειναι απολυτα αντικειμενικες, ειναι ακρως παιδαγωγικες για εμας τους πολιτες για να αντιληφθουμε το σουρεαλιστικο περιβαλλον στο οποιο περιφερεται το σαπιο και ο παλαιοκομματισμος.
Υ.Γ : το βιντεο καλο ειναι να το δει και να προβληματισθει ο "βουλευτής της Ν.Δ,(...παλαιάς σχολής...)",που δυσκολεύεται να βρει «νέες λέξεις» για το μήνυμα της Ν.Δ. οταν συναντά πολύ κόσμο στις περιοδείες του(!).
* https://www.youtube.com/watch?v=FXmbxeyEQCQ
Προς τη ΝΔ που ψαχνεται να βρει τη μεθοδο να δουλεψει για αλλη μια φορα τον κοσμο. Να κανετε μεταγραφη το Χαρυ Ποτερ .... Θα σας βοηθησει ....
ΑπάντησηΔιαγραφήPlenty of words in the Greek vocabulary, but not for sale to demagogues.
ΑπάντησηΔιαγραφήἈπό μικρό κι ἀπό τρελλό, μαθαίνεις τήν ἀλήθεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικός ὁ διάλογος, αὐθεντικότατος, σέ ἐπαρχιακή πόλη τῆς Ἑλλάδος, πρό δύο περίπου ἐτῶν.
Συναντᾶ ὁ πατέρας (ἀστυνομικός, πού βρισκόταν ἐκτός ὑπηρεσίας καί φοροῦσε πολιτικά ροῦχα, καθώς περπατοῦσε στήν μικρή πόλη μαζί μέ τόν ἐνδεκάχρονο γυιό του), ἕναν ἀπό τούς λίγους τοπικούς βουλευτές κάποιας ἐκ τῶν "συγκυβερνήσεων" (ὄχι τῆς Ν.Δ., ἀκόμη ὄχι τέλος πάντων).
Χαιρετᾶ ὁ πατέρας, "Καλημέρα σας κε Βουλευτά". Ἀντιχαιρετᾶ ὁ γνωστός του βουλευτής. Τότε, πρός ἔκπληξή του, πετάγεται ὁ γυιός του:
"Κύριε, εἶστε βουλευτής;". "Ναί" λέει ἐκεῖνος χαμογελαστός στόν μικρό.
_"Νά σᾶς ρωτήσω κάτι;" _"Βεβαίως!".
_"Ἔχουμε Δημοκρατία;" _"Βεβαίως...".
_"Γιατί ἐμᾶς στό σχολεῖο μᾶς εἴπανε, ὅτι ἡ δημοκρατία εἶναι τό πολίτευμα στό ὁποῖο οἱ ἄρχοντες λογοδοτοῦν στόν λαό. Σέ μᾶς..., γιατί δέν συμβαίνει αὐτό;".
" Ἔμεινα ἐμβρόντητος", μοῦ λέει ὁ πατέρας. "Καί τί ἔκανε ὁ βουλευτής;", τοῦ λέω.
_"Τίποτα, στάθηκε μιά στιγμή, δέν εἶπε τίποτα, καί ἔφυγε. Χωρίς νά πεῖ τίποτα".
[ΥΓ. Προτείνετε ὅσες καινούργιες λέξεις θέλετε,... Δικό μας σύστημα ἐξουσίας, ἔχετε νά προτείνετε;].