Σενέρ Λεβέντ: Δημοσιογράφοι, συμμορίτες, ντετέκτιβ

Στην κοινότητά μας η κυβέρνηση είναι σαν συμμορίτης και οι δημοσιογράφοι σαν ντετέκτιβ. Εκείνοι θα κλέβουν και εμείς θα διαπιστώνουμε ότι έκλεψαν..
Στην κοινότητά μας η κυβέρνηση είναι σαν συμμορίτης και οι δημοσιογράφοι σαν ντετέκτιβ. Καθήκον μας είναι να παρακολουθούμε συνεχώς και να συλλαμβάνουμε αυτούς τους συμμορίτες που κάθονται στη διοίκηση. Εκείνοι θα κλέβουν και εμείς θα διαπιστώνουμε ότι έκλεψαν και θα το γράφουμε. Όμως, δεν είναι τόσο εύκολο. Ο άνθρωπος είναι υπουργός. Ενώ εμείς είμαστε απλώς δημοσιογράφοι. Διαθέτει μεγάλες δυνατότητες για να κλέψει.

Όλα είναι υπό τις διαταγές του. Επιπλέον, αυτή η εξουσία του παραχωρείται από τον λαό. Η σφραγίδα είναι στο χέρι του. Θα φάει ρουσφέτι; Θα φάει! Θα πλαστογραφήσει έγγραφο; Θα πλαστογραφήσει! Ετοιμάζει εκ των προτέρων την κάλυψή του γι’ αυτό. Ταιριάζει τα πάντα στο δικό του καλούπι. Εσύ προσπάθησε, πάλεψε, σπάσε το κεφάλι σου για να τα αποκαλύψεις. Δεν αρκεί μόνο να τα αποκαλύψεις. Θέλει αποδεικτικά στοιχεία. Θέλει μάρτυρες. Βρίσκεις στοιχεία, δεν βρίσκεις μάρτυρες. Βρίσκεις μάρτυρες, δεν βρίσκεις στοιχεία. Εύκολο είναι;
Ένα πρωί μου τηλεφώνησε ένας πρώην αρχιδικαστής. Μου είπε το εξής: «Σε αυτή τη χώρα υπάρχει ένας άνδρας τον οποίο αγαπώ και σέβομαι πολύ. Αλλά αν είναι σωστά αυτά που έγραψες σήμερα στην εφημερίδα, πες μου να του κόψω και την καλημέρα». Ήταν λόγια παραπονεμένα αυτά. Φαίνεται ότι δεν πίστεψε την ορθότητα της είδησης που έγραψα. «Θα σου αποκαλύψω την πηγή μου, αλλά όχι από το τηλέφωνο», του είπα. «Τότε πες μου το καφέ και έρχομαι αμέσως», μου είπε. Και ήρθε πριν περάσει πολλή ώρα. Μιλήσαμε. Ακόμα δεν ήθελε να το πιστέψει. Δεν θεωρούσε πιθανό ότι θα μπορούσε να έκανε κάτι τέτοιο εκείνο το άτομο το οποίο αγαπούσε και εκτιμούσε πολύ. «Αν δεν είναι αληθής η είδηση, θα προβεί σε δήλωση και εμείς θα τη δημοσιεύσουμε και θα απολογηθούμε», του είπα.
Ήταν άτομο που κάθισε στο ψηλότερο πόστο του δικαστικού μας οργάνου. Κατά τη μακρά μας συνομιλία του είπα και άλλα πολλά. Πάρα πολλές ατασθαλίες, πλαστογραφίες. Πράγματα που συμβαίνουν στα δώματα της διοίκησης. «Κοίτα», είπα, «τα ξέρω αυτά αλλά δεν μπορώ να τα γράψω. Γιατί; Έρχομαι στο δικαστήριό σας και μου ζητάτε πάντα αποδεικτικά στοιχεία. Ζητάτε αυτόπτες μάρτυρες. Αυτά είναι πολύ χειρότερα από την είδηση που έγραψα σήμερα. Αλλά αν επιχειρήσω να τα γράψω, θα τρέξουν αμέσως στο δικαστήριο και εκεί θα αθωωθούν».
Μήπως έτσι δεν συνέβη κατά τις δίκες μας με τον Ραούφ Ντενκτάς; Εγώ μετέφερα αυτά που έγραψα από το βιβλίο του Γλαύκου Κληρίδη «Η κατάθεσή μου». Περιέγραφε πώς ο Ντενκτάς του παρέδωσε την οικογένειά του το 1964 και πώς έστειλε τη σύζυγο και τα παιδιά του στο εξωτερικό, στην Τουρκία μέσω του αεροδρομίου Λευκωσίας. Καθώς συνεχιζόταν αυτή η υπόθεση, πέρασα στον νότο, πήγα στο προεδρικό μέγαρο και μίλησα με τον Κληρίδη. «Περίγραψέ μας ξανά εκείνο το γεγονός», του είπα. Το περιέγραψε. Όπως ακριβώς το είχε γράψει στο βιβλίο του και όπως το απόσπασμα που χρησιμοποίησα. Αλλά έχασα την υπόθεση. Κέρδισε ο Ντενκτάς. Το δικαστήριο δεν άκουσε καν αυτά που μου περιέγραψε ο Κληρίδης, λέγοντας ότι «δεν ισχύει το κασετόφωνο». Όμως, αυτή η υπόθεση προκάλεσε το κλείσιμο της εφημερίδας «Αβρούπα» μετά την απόφαση για καταβολή βαριάς αποζημίωσης εις βάρος μας. Αμέσως μετά εκδώσαμε την «Αφρίκα».
Είμαστε δημοσιογράφοι και το καθήκον μας είναι να κάνουμε τους ντετέκτιβ. Να παρακολουθούμε τα ίχνη των ληστοσυμμοριτών που κάθονται στα δώματα της διοίκησης. Στο νησί, ως γνωστόν, δημιουργήθηκαν δύο διοικήσεις, η μία αναγνωρισμένη και η άλλη μη αναγνωρισμένη. Είμαι περίεργος σε ποια πλευρά υπάρχουν οι περισσότεροι συμμορίτες. Έστω και αν ζούμε σε δύο χωριστές περιοχές, όλοι είμαστε Κύπριοι. Και μόλις βρούμε την ευκαιρία, μας αρέσει πολύ να τρώμε. Μήπως είναι στα γονίδιά μας; Αν δεν απλώσουμε χέρι στα χρήματα που έχουμε στο χέρι δεν γίνεται. Αληθεύει πως παντού έτσι είναι η φύση του εγωιστή ανθρώπου, αλλά εμείς οι Κύπριοι μου φαίνεται ότι είμαστε πολύ πιο μπροστά από τους Ευρωπαίους σε αυτό το θέμα. Κοιτάξτε που στη Φινλανδία περιόρισαν τη βουλευτική θητεία στα τρία χρόνια. Γιατί; Επειδή θεωρούν ότι κάποιος που μένει επί μακρόν σε εκείνη την καρέκλα, θέλοντας και μη θα αποκτήσει άδικα κέρδη. Σε εμάς υπάρχουν κάποιοι που κάθονται κάτω από τη στέγη που αποκαλείται βουλή επί τριάντα χρόνια!
Δεν ξέρω ποια είναι η κατάσταση τώρα στον νότο, αλλά στον βορρά επικεντρώθηκε στις ατασθαλίες. Ο διαχειριστής του αεροδρομίου Τύμπου Εμρουλάχ Τουρανλί έσκασε τη βόμβα. Αποκάλυψε πώς ένας υπουργός μας προσπάθησε να τον χαρατσώσει. Του ζήτησε 250 χιλιάδες ευρώ. Καλά λεφτά! Αυτόν τον υπουργό μας κανείς δεν τον φτάνει στον εθνικισμό. Είχε υποσχεθεί ότι αν το αποτέλεσμα στο σχέδιο Ανάν ήταν δύο «ναι», θα έβαζε το όπλο στον ώμο και θα ανέβαινε στις βουνοκορφές του Δικώμου για να πολεμήσει. Δεν μπόρεσε να ανέβει στις βουνοκορφές του Δικώμου. Το στάτους κβο είναι γλυκό. Το καϊμάκι του μπόλικο. Γλείψε, γλείψε να τελειώσει!
Πολίτης