2/10/08

Η έννοια του κράτους δικαίου στην Τουρκία του Ερντογάν

Του Σάββα Καλεντερίδη
"Για κάθε στρατιώτη που σκοτώνεται στις επιχειρήσεις εναντίον των ανταρτών του ΡΚΚ, πρέπει να σκοτώνουμε ένα μέλος του κόμματος DTP".
Η προτροπή αυτή δεν ανήκει σε κάποιον θερμοκέφαλο ή έστω σε κάποιον συγγενή θύματος του πολέμου που διεξάγει το τουρκικό κράτος από το 1984 στα βουνά του Βορείου (τουρκικού) Κουρδιστάν. Την προτροπή αυτή έκανε στις 7 Οκτωβρίου 2007, μετά το θάνατο 13 στρατιωτών κατά τη διάρκεια συμπλοκής με αντάρτες του ΡΚΚ, ο δημοσιογράφος της εφημερίδας Bolu Express, σε άρθρο του με τίτλο "Τούρκε, να ποιός είναι ο πραγματικός σου εχθρός".
O αρθρογράφος της εφημερίδας στο άρθρο του, αφού αναφέρθηκε στο ιστορικό του αγώνα για την καταπολέμηση της "τρομοκρατίας" του ΡΚΚ, έγραψε τον κατάλογο με τα ονόματα όλων των βουλευτών, των ανώτερων στελεχών και των δημάρχων που εκλέχτηκαν με το κόμμα DTP, το οποίο θεωρείται η νόμιμη πολιτική έκφραση του εκτός νόμου Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (ΡΚΚ).
Στο άρθρο του ο αρθρογράφος μεταξύ άλλων αναφέρει:
"Ιερό Τουρκικό Έθνος, να ποιός είναι ο εχθρός σου. Οι προδότες-μέλη της διαμελιστικής, τρομοκρατικής οργάνωσης ΡΚΚ από τούδε και στο εξής θα γίνουν στόχος των πολιτών που αγαπούν την πατρίδα. Αντί να τρέχουμε στα βουνά για να εξουδετερώσουμε τους τρομοκράτες που στήνουν άνανδρες ενέδρες, θα πρέπει να καθαρίσουμε τρία-πέντε μιρκόβια και να τους δώσουμε το εξής μήνημα: Για κάθε έναν δικό μας που σκοτώνετε, εμείς θα σκοτώνουμε πέντε δικούς σας.
Φισικά, θα βρεθούν εκείνοι οι πατριώτες που μπορούν να το πουν και να το κάνουν αυτό. Η εκτέλεση ενός εξ αυτών, για κάθε ένα δικόν μας που γίνεται ιερομάρτυρας, έχει γίνει πλεόν απαίτηση της πλεοψηφείας της κοινωνίας. Ήλθε η ώρα να κόψουμε τα κομμάτια εκείνα που έχουν γίνει γάγγραινα".
Μετά τη δημοσίευση του άρθρου αυτού, ο βουλευτής Ντιγιαρμπακίρ και αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του DTP, Selahattin Demirtaş, προσέφυγε στον εισαγγελέα του Μπόλου και έκανε μήνυση εναντίον της εφημερίδας και του αρθρογράφου.
Ο εισαγγελέας, μετά από έρευνα που κράτησε έξι μήνες, θεώρησε ότι το άρθρο δεν παραβιάζει το νόμο, τονίζοντας ότι "πρόκειται για απόψεις που γράφτηκαν μέσα στα πλαίσια της ελευθερίας της έκφρασης και του λόγου"!
Το δικαστήριο αποδέχτηκε την πρόταση του εισαγγελέα, με αποτέλεσμα ο μηνυτής να κάνει έφεση, η οποία εκδικάστηκε στο Κακουργοδικείο του Ντούζτζε.
Και το κακουργοδικείο με τη σειρά του, χαρακτήρισε την πρόταση του εισαγγελέα ορθή, όπως επίσης ορθή και εύστοχη χαρακτήρισε την απόφαση του δικαστηρίου, που αποδέχτηκε την πρόταση του εισαγγελέα.
Ο Κούρδος βουλευτής Duran δήλωσε ότι θα καταφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με το σκεπτικό ότι αθώωση από τα τουρκικά δικαστήρια μιας τέτοιας πράξης, όπως η δημοσίευση του καταλόγου των στελεχών, βουλευτών και δημάρχων του DTP, ως μέρος ενός άρθρου στο οποίο καλείται ο λαός να διαπράξει δολοφονίες, αποτελεί κατάφορη παραβίαση των δικαιωμάτων των Κούρδων που ζουν στην Τουρκία.

Πηγή: MILLIYET

7 σχόλια:

  1. Κάποιοι επιμένουν ότι αυτή η Τουρκία πρέπει να μπεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Κάποιοι ονειροπολούν πιστεύοντας ότι αυτή η Τουρκία μπορεί να αλλάξει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γιάννη καλησπέρα
    Ένας από αυτούς που επιμένουν να προχωρήσει η διαδικασία για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ είμαι κι εγώ.
    Άλλο διαδικασία, άλλο ένταξη.
    Σε αυτή την περίπτωση σημασία έχει το δρομολόγιο, το ταξίδι και όχι ο προορισμός, για να γίνουμε και λίγο κινηματογραφικοί!
    φιλικά

    Σάββας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σάββα:

    Αν εκλαμβάνω το πνεύμα του σχολίου σου ορθώς, τότε η τοποθέτησή σου με μπερδεύει.

    Ο Γιάννης (Κουριαννίδης) εμμέσως πλην σαφώς αντιτίθεται στην ένταξη της τουρκίας και απορεί με όσους πιστεύουν (αν πραγματικά το πιστεύουν ή όχι δεν εχει σημασία) ότι το κράτος-μόρφωμα αυτό μπορεί να "αλλάξει".

    ΕΣΥ τελικά ΤΙ πιστεύεις, αγαπητέ Σάββα;

    Διότι (και πάλι αν κατάλαβα καλά) μας μιλάς για την διαδρομή ως την ένταξη αλλά εντέχνως αποφεύγεις να πάρεις θέση. ΝΑΙ ή ΟΧΙ, ΜΕΣΑ ή ΕΞΩ η τουρκία;

    Πέρα από φιλολογικά φληναφήματα και κινηματογραφικά "τρυκ" μπορείς να μας εξηγήσεις αν συμφωνείς με την είσοδο της τουρκίας σαν ομότιμο μέλος στην Ευρωπαϊκή Ένωση (και με όσα θα επακολουθήσουν αυτής της ένταξης); Και τέλος, σε τι θα ωφελήσει το "δρομολόγιο, το ταξείδι, κλπ." αν στο τέλος ΠΑΛΙ απέξω μείνει.

    Αφού είναι πασιφανές ότι η τουρκία ΕΙΝΑΙ αυτή που ΕΙΝΑΙ γιατί ΕΙΝΑΙ αυτή που ΕΙΝΑΙ. Τι να κάνουμε; Ναι μεν ήρθαμε πρώτοι στην "γειτονιά" αλλά λόγω δυσκολιών αναγκαστήκαμε να "πουλήσουμε" μερικά παραπλήσια οικόπεδα. Ε! σε μερικά από αυτά (ειδικά αυτό το ανατολικό οικόπεδο) μας έτυχαν "κακοί" neighbours (sic). Και ως γνωστόν, όταν δύο γειτόνοι έχουν έρθει σε πόλεμο αργά η γρήγορα ο ένας μετακομίζει. Διαφορετικά η "φιλία" είναι επίπλαστη και η έχθρα σιγοκαίει.

    Πόσο πιό απλά δηλαδή για να γίνει αντιληπτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ξενητεμένε Κώστα καλημέρα

    Αν και δεν πρέπει να γράφονται όλα στο διαδίκτυο, θα προσπαθήσω να σου αναπτύξω τη σκέψη μου.
    Ο δρόμος για την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε., αν δεν κάνω λάθος, έχει 36 στάσεις. Δηλαδή, η Τουρκία 36 φορές θα περάσει από εξετάσεις για την πρόοδό της σε μια σειρά από ζητήματα που είναι υποχρεωμένη να διευθετήσει, για να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της Ε.Ε.
    Αν η Ελλάδα κάνει μια στρατηγική και ενσωματώσει στις απαιτήσεις της ΕΕ τα δικά της "θέλω", όπως είναι το casus belli, η αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο, η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, της Θράκης και της Μικράς Ασίας, τα διακιώματα του Πατριαρχείου, των Κούρδων, των Τσερκέζων, των Ελλήνων....(να μη συνεχίσω), τότε η Τουρκία θα υποχρεωθεί, αν επιθυμεί την είσοδό της, να προσαρμοστεί.
    Αν προσαρμοστεί, στο τέλος της διαδρομής, απαιτείται και πάλι ομόφωνη απόφαση της ΕΕ. Εκεί η Ελλάδα διατηρεί το δικαίωμα να πει ΟΧΙ.
    Αν δεν προσαρμοστεί, το κέρδος θα είναι ότι θα έχουμε "αγοράσει" χρόνο και θα έχουμε καταστήσει τα δικά μας "θέλω", μέρος των "θέλω" της Ε.Ε.

    Αυτά σε περιβάλλον διαδικτύου και πολλά είπαμε.
    Αν έχεις άλλη άποψη, γράψτην, θέλω να την διαβάσω. Είπαμε, κανείς μας δεν τα ξέρει όλα.

    φιλικά

    Σάββας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η άποψή μου αγαπητέ Σάββα είναι ότι η Τουρκία με την μορφή που την ξέρουμε από το 1923, με βάση το Οθωμανικό της παρελθόν και την σοβινιστική-επεκτατική της συμπεριφορά (ας πούμε) από το 1955 και μετά ΔΕΝ έχει ΚΑΜΜΙΑ θέση στην Ευρώπη.

    Αντιλαμβάνομαι τα όσα λές, είναι άλλωστε λίγο-πολύ γνωστά σε όλους. Είναι κούφια διπλωματικά φληναφήματα. Με άλλα λόγια σε δουλειά να βρισκόμαστε χωρίς να παράγουμε βέβαια ΚΑΝΕΝΑ απολύτως έργο.

    Επίσης δεν καταλαβαίνω ποιά είναι αυτά που δεν μπορούν να γραφτούν στο διαδίκτυο (μήπως κατέχεις κάποια "κρατικά μυστικά") ενώ ο όλος σου συλλογισμός βασίζεται σε ένα μεγάλο "ΑΝ". ΑΝ η Ελλάδα κάνει εκείνο και ΑΝ η Τουρκία θέλει το άλλο. Λοιπόν με τα ΑΝ εγώ προσωπικά δεν τα πάω καλά. Μου αρέσουν τα ΕΙΝΑΙ.

    Επειδή λοιπόν (όπως ξαναείπα) "η τουρκία ΕΙΝΑΙ αυτή που ΕΙΝΑΙ γιατί ΕΙΝΑΙ αυτή που ΕΙΝΑΙ" προτιμώ από τώρα να ξεκαθαρίσω την θέση μου:

    ΟΧΙ "εδώ και τώρα" και με ΒΕΤΟ αν χρειαστεί και άσε τους τούρκους να μάθουν το μάθημα ώστε ΠΡΩΤΑ να δώσουν δείγματα καλής θέλησης και γειτονίας και ΜΕΤΑ να πάρουν το ελληνικό "ναι".

    Η Ελλάδα όφειλε να το έχει κάνει αυτό προτού γίνει η καλύτερη σύμμαχος στην ενταξιακή πορεία της τουρκίας στην Ευρώπη. Δεν υπάρχει λόγος να περιμένω δεκαετίες επί δεκαετιών πότε θα βάλει μυαλό ο τούρκος ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση σε Θράκη, Αιγαίο, Κύπρο, κλπ, κλπ. Άμα η τουρκία ήθελε θα το είχε ήδη κάνει. Βεβαια ο ελληνικός λαός δεν ρωτήθηκε ποτέ. Αλλά τώρα είναι αργά ...

    Απλά προσπαθούν στα μουλωχτά να πάρουν όσα περισσότερα μπορούν δίνοντας και τίποτα αν είναι δυνατό. Είναι η πάγια οθωμανική τακτική όταν δεν "παίρνουν" με τον πόλεμο.

    Όσο για το να κάνουμε το πρόβλημά μας πρόβλημα της ΕΟΚ θα μου επιτρέψεις να σου θυμίσω ότι η ΑΝ η Ελλάδα είχε το κύρος και την δύναμη να κάνει τα "θέλω της", "θέλω" των εκάστοτε συμμάχων της, θεωρώ ότι θα το είχε ήδη κάνει. Απλά δεν μας υπολογίζουν και τόσο, και απλά τηρούνε τα προσχήματα.

    Η Ελλάδα δεν "βιάζεται", ούτε έχει κάποια επιτακτική ανάγκη να "αγοράσει χρόνο". Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να προσπαθούμε να βελτιώνουμε συνεχώς την θέση μας και αυτό θα γίνει όταν διώξουμε από την εξωτερική μας πολιτική αλλά και την εγχώρια συμπεριφορά μας την νοοτροπία της ψωροκώσταινας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η άποψή μου αγαπητέ Σάββα είναι ότι η Τουρκία με την μορφή που την ξέρουμε από το 1923, με βάση το Οθωμανικό της παρελθόν και την σοβινιστική-επεκτατική της συμπεριφορά (ας πούμε) από το 1955 και μετά ΔΕΝ έχει ΚΑΜΜΙΑ θέση στην Ευρώπη.

    Αντιλαμβάνομαι τα όσα λές, είναι άλλωστε λίγο-πολύ γνωστά σε όλους. Είναι κούφια διπλωματικά φληναφήματα. Με άλλα λόγια σε δουλειά να βρισκόμαστε χωρίς να παράγουμε βέβαια ΚΑΝΕΝΑ απολύτως έργο.

    Επίσης δεν καταλαβαίνω ποιά είναι αυτά που δεν μπορούν να γραφτούν στο διαδίκτυο (μήπως κατέχεις κάποια "κρατικά μυστικά") ενώ ο όλος σου συλλογισμός βασίζεται σε ένα μεγάλο "ΑΝ". ΑΝ η Ελλάδα κάνει εκείνο και ΑΝ η Τουρκία θέλει το άλλο. Λοιπόν με τα ΑΝ εγώ προσωπικά δεν τα πάω καλά. Μου αρέσουν τα ΕΙΝΑΙ.

    Επειδή λοιπόν (όπως ξαναείπα) "η τουρκία ΕΙΝΑΙ αυτή που ΕΙΝΑΙ γιατί ΕΙΝΑΙ αυτή που ΕΙΝΑΙ" προτιμώ από τώρα να ξεκαθαρίσω την θέση μου:

    ΟΧΙ "εδώ και τώρα" και με ΒΕΤΟ αν χρειαστεί και άσε τους τούρκους να μάθουν το μάθημα ώστε ΠΡΩΤΑ να δώσουν δείγματα καλής θέλησης και γειτονίας και ΜΕΤΑ να πάρουν το ελληνικό "ναι".

    Η Ελλάδα όφειλε να το έχει κάνει αυτό προτού γίνει η καλύτερη σύμμαχος στην ενταξιακή πορεία της τουρκίας στην Ευρώπη. Δεν υπάρχει λόγος να περιμένω δεκαετίες επί δεκαετιών πότε θα βάλει μυαλό ο τούρκος ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση σε Θράκη, Αιγαίο, Κύπρο, κλπ, κλπ. Άμα η τουρκία ήθελε θα το είχε ήδη κάνει. Βεβαια ο ελληνικός λαός δεν ρωτήθηκε ποτέ. Αλλά τώρα είναι αργά ...

    Απλά προσπαθούν στα μουλωχτά να πάρουν όσα περισσότερα μπορούν δίνοντας και τίποτα αν είναι δυνατό. Είναι η πάγια οθωμανική τακτική όταν δεν "παίρνουν" με τον πόλεμο.

    Όσο για το να κάνουμε το πρόβλημά μας πρόβλημα της ΕΟΚ θα μου επιτρέψεις να σου θυμίσω ότι η ΑΝ η Ελλάδα είχε το κύρος και την δύναμη να κάνει τα "θέλω της", "θέλω" των εκάστοτε συμμάχων της, θεωρώ ότι θα το είχε ήδη κάνει. Απλά δεν μας υπολογίζουν και τόσο, και απλά τηρούνε τα προσχήματα.

    Η Ελλάδα δεν "βιάζεται", ούτε έχει κάποια επιτακτική ανάγκη να "αγοράσει χρόνο". Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να προσπαθούμε να βελτιώνουμε συνεχώς την θέση μας και αυτό θα γίνει όταν διώξουμε από την εξωτερική μας πολιτική αλλά και την εγχώρια συμπεριφορά μας την νοοτροπία της ψωροκώσταινας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κατ' αρχάς να ζητήσω συγνώμη που το προηγούμενο σχόλιό μου εμφανίστηκε εις διπλούν. Mea culpa ...

    Κατά δεύτερον και σημαντικότερον, εκεί που λέω "Αντιλαμβάνομαι τα όσα λές, είναι άλλωστε λίγο-πολύ γνωστά σε όλους. Είναι κούφια διπλωματικά φληναφήματα." Δεν αναφέρομαι επ ουδενί προσωπικά στον Σάββα, αλλά στον τρόπο χειρισμού από τους "επαγγελματίες" πολιτικούς και διπλωμάτες.

    Ήθελα να το ξεκαθαρίσω ώστε να μην δημιουργηθεί θέμα.

    Ευχαριστώ,
    Δημήτριος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.