Με τέτοιου τύπου σκάφος έγινε η απόπειρα μεταφοράς λαθρομεταναστών στη Λέσβο

Του ΣΤΡΑΤΗ ΜΠΑΛΑΣΚΑ
Η ακταιωρός της πασίγνωστης στους νησιώτες τουρκικής Ακτοφυλακής, η «SAHIL GUVENLIK» με τον αριθμό 6, «συνελήφθη» το Σάββατο τα χαράματα «κλέπτουσα οπώρας». Κοινώς, να μεταφέρει μέσα στα ελληνικά χωρικά ύδατα εξαθλιωμένους πρόσφυγες και να τους επιβιβάζει σε βάρκα με εξωλέμβια μηχανή, την οποία ρυμουλκούσε ώστε να συνεχίσουν τον δρόμο τους προς τις ελληνικές ακτές.
Το γεγονός έγινε αντιληπτό από το περιπολικό σκάφος του Λιμενικού Σταθμού Μήθυμνας Λέσβου, που κατέγραψε το γεγονός αλλά και όλη τη διαδρομή του σκάφους προς τις τουρκικές ακτές, προς τις οποίες και στράφηκε μόλις ο κυβερνήτης του διαπίστωσε ότι τις κινήσεις του κατέγραφε το ελληνικό Λιμενικό Σώμα. Μόλις πέντε ώρες μετά, το ίδιο σκάφος, αυτή τη φορά χωρίς τους πρόσφυγες που μετέφερε, ήταν στο λιμάνι του Μοσχονησιού μαζί με τα άλλα σκάφη της Ακτοφυλακής.
Ας σημειωθεί ότι αυτό είναι το τρίτο κρούσμα μιας απίστευτης τουρκικής αυθαιρεσίας μόλις ενάμισι ναυτικό μίλι από τον οικισμό Παλιός Μανταμάδου στη βορειοανατολική Λέσβο. Η πρώτη ήταν στις 19 Αυγούστου, και στοιχεία της είχε δημοσιοποιήσει η εφημερίδα «Εθνος», κι η δεύτερη μόλις την περασμένη εβδομάδα. Το Σάββατο όμως ήταν η πρώτη φορά που αποδείχθηκε ότι η τουρκική Ακτοφυλακή λειτουργεί κυριολεκτικά σαν το βαποράκι των δουλεμπόρων.

Στο Αϊβαλί
Πρωί πρωί, το περασμένο Σάββατο και με αφορμή το περιστατικό στις 6 τα χαράματα της ίδιας μέρας, περάσαμε στο Αϊβαλί. Σε αναζήτηση των δρόμων που φέρνουν τους πρόσφυγες από την κεντρική Ασία και την Αφρική να κουβαλιούνται από τα ίδια τα σκάφη της Ακτοφυλακής στη Λέσβο. Σταθήκαμε τυχεροί. Λίγες ώρες μετά, μόλις στις 11 το πρωί, η ακταιωρός της πασίγνωστης στους νησιώτες τουρκικής Ακτοφυλακής, η «SAHIL GUVENLIK» με τον αριθμό 6, ήταν μπροστά μας μαζί με τη μεγάλη ακταιωρό, από αυτές που η Ελλάδα διαθέτει -πλην όμως δεμένες στο λιμάνι του Πειραιά- με τον αριθμό 80.
«Κάνουν, λένε οι ντόπιοι, τα στραβά μάτια με το μπαξίσι να φτάνει από 30 ώς 50% του τζίρου». Το τελευταίο μεγάλο ποσοστό όταν αναλαμβάνουν οι ίδιοι τη μεταφορά της βάρκας με τους πρόσφυγες. Κάποιοι πάλι λένε ότι η διαφθορά δεν αφορά μονάχα την Ακτοφυλακή στην περιοχή του Αδραμυττηνού κόλπου, αυτής δηλαδή που εποπτεύει τη θαλάσσια περιοχή του νομού Μπαλικεσίρ, αλλά φτάνει πολύ πιο ψηλά. Απλά στη περιοχή εκδηλώνεται πιο έντονα λόγω της υπηρέτησης εκεί κάποιων κρίκων μιας αλυσίδας που άγνωστο πού φτάνει.
Ανάλογες καταστάσεις ζει κανείς και στο Κουτσούκουγιου και στο Μπεχράμ Καλέ. Στρατόπεδα σε αγροικίες σε απομονωμένες παραθαλάσσιες εκτάσεις και κόσμος που φτάνει εκεί πάντα με τον ίδιο τρόπο. Και μαζί με αυτούς ένα ολόκληρο κύκλωμα μεταφοράς κι ένα ακόμα προστασίας, σαν η προσφυγιά να έχει μετεξελιχθεί σε μια πραγματικά πλουτοπαραγωγική πηγή για τη σύγχρονη Τουρκία.
Τόπος μιας πρώτης συγκέντρωσης των προσφύγων ο σταθμός των λεωφορείων στο Αϊβαλί. Από εκεί γραμμή για τα πεύκα γύρω από το γήπεδο, απ' όπου και παραλαμβάνονται για να μεταφερθούν στα στρατόπεδα.

Διαπλοκή
Στον μεγάλο πευκώνα στον δρόμο για τη Σμύρνη ή σε κάποιο από τα Μοσχονήσια και μέχρι πρότινος στην Πατερίτσα, μια απομονωμένη ακτή στα βόρεια του μεγάλου Μοσχονησιού. Μέχρι πρότινος, γιατί αυτό το στρατόπεδο διαλύθηκε πριν από 20 μέρες από την τουρκική Ακτοφυλακή, αποκαλύπτοντας και το μέγεθος της διαπλοκής ανάμεσα σε αυτή και στα κυκλώματα των δουλεμπόρων.
Στα μέσα λοιπόν Αυγούστου συνελήφθη επιφανής Τούρκος της μοσχονησιώτικης κοινωνίας, έμπορος υγρών καυσίμων, ως εγκέφαλος της αποστολής ξένων στην Ελλάδα. Με ένα κοντέινερ πλαστικές βάρκες κινεζικής κατασκευής μετέφερε τους ξένους στην ακτή με φορτηγά της εταιρείας του, τους κράταγε κάτω από τα δέντρα της Πατερίτσας κι από εκεί τους έστελνε στη Λέσβο. «Τα χαλάσαν στη μοιρασιά», λένε στο Αϊβαλί, «γι' αυτό και τον πιάσανε. Κολλητός τους ήταν, όλη μέρα πίναν ρακί στο Μοσχονήσι με τα αφεντικά της Ακτοφυλακής που εδρεύει στο λιμάνι του Μοσχονησιού. Και ξαφνικά τον πιάσανε. Μόνο με 31 ξένους βέβαια, αν και είχε στείλε περισσότερους από 300. Ολοι το ξέραν στο Μοσχονήσι και το συζητούσαν...».
«Μια μέρα ειδοποίησα την Ακτοφυλακή για μια ομάδα με ξένους που έφευγαν αργά το βράδυ από το Μοσχονήσι. Δεν εμφανίστηκε κανείς... Την επομένη μού τηλεφώνησαν κάποιοι τρίτοι και με απείλησαν πως, αν τύχει και ξανασχοληθώ με την υπόθεση, θα μου κάψουν το σπίτι», λέει άλλος Τούρκος της περιοχής του Αϊβαλιού που ξέρει πρόσωπα και πράγματα. Ο ίδιος μιλά για τις συναντήσεις των επικεφαλής του κυκλώματος που επιβαίνουν σε αυτοκίνητα πολυτελείας με πινακίδες της Σμύρνης, της Κωνσταντινούπολης και του Ντιγιάρμπακιρ που βρίσκονται σε ξενοδοχείο στην παραλία του Αγιασμάτ απέναντι από τη Μυτιλήνη, για πολλά λεφτά -που φαίνονται κιόλας- τα οποία κυκλοφορούν στην περιοχή και δεν μπορούν να δικαιολογηθούν.
Ενας ολόκληρος κόσμος που χτίζεται πάνω στη μιζέρια της σύγχρονης μεγάλης προσφυγιάς, την οποία ζει η Μυτιλήνη, το ανατολικό ευρωπαϊκό σύνορο, και την οποία -αν μη τι άλλο- πρέπει να μάθει να διαχειρίζεται σωστά.
Αναδημοσίευση από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ