7 Οκτωβρίου 2016
Το Ισραήλ θα πρέπει να αποκλείσει την κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου μέσω της Ισλαμιστικής Τουρκίας, λόγω πολιτικού ρίσκου. Θα πρέπει αντιθέτως να εξετάσει την χρήση τεχνολογίας LNG για εξαγωγή αερίου, μέσω Κύπρου. Παρότι αυτή θα ήταν μια κοστοβορα επιλογή, θα ενείχε λιγότερο ρίσκο και θα ήταν μια μακροπρόθεσμα ανθεκτικότερη επιλογή. Και αυτή σε συνδυασμό με εξαγωγές σε Ιορδανία και πιθανώς Αίγυπτο.
Καθώς το Ισραήλ ξεκινά την συναφή συμφωνιών για το φυσικό του αέριο, θα πρέπει να αποφύγει τη δέσμευση του σε μια, μακροπρόθεσμα ακριβή, συμφωνία για αγωγό μέσω Τουρκίας, σε βάρος των συμμάχων του Ελλάδας και Κύπρου, και πιθανώς της Αιγύπτου.
Παρά την πρόσφατη μείωση των εντάσεων μεταξύ των δυο χωρών, το Ισραήλ δεν μπορεί να εμπιστευθεί το ισλαμιστικό καθεστώς του Πρόεδρου της Τουρκίας Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν, ως ένα μοχλό ισχύος στη στρατηγική των εξαγωγών του φυσικού του αερίου.
Μια κρίση μπορεί να ξεσπάσει ανα πάσα στιγμή, προκληθείσα από τον Ερντογάν, έναν αλλοπρόσαλλο αντισημίτη, σταματώντας την ροή του φυσικού αερίου, κρατώντας έτσι στην ουσία το Ισραήλ υπό ομηρεία.
Η αφορμή θα μπορούσε να είναι ένας νέος πόλεμος στην Λωρίδα της Γάζας - υπό την ηγεσία της Χαμάς, συμμάχου της Τουρκίας-, ή μια γενικότερη κλιμάκωση της βίας με τους Παλαιστινίους, ή οποιουδήποτε πλήθος άλλων αναπάντεχων γεγονότων.
Η επιδείνωση της ήδη ψυχρής σχέσης, είναι απλά θέμα χρόνου. Η πρόσφατη βελτίωση των δεσμών μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας, πρέπει να ειδωθεί μέσω του γενικού πλαισίου των κακών σχέσεων της Άγκυρας με τη Ρωσία και άλλες χώρες τη δεδομένη στιγμή, και όχι ως αντανάκλαση μιας πραγματικής αλλαγής της στάσης του Ερντογάν απέναντι στο Ισραήλ.
Η Τουρκία βίωσε μια κρίση στις σχέσεις της με τη Ρωσία, μετά την κατάρριψη από την τουρκική αεροπορία ενός ρωσικού μαχητικού πλησίον των συνόρων της με την Συρία τον Νοέμβριο του 2015. Η κρίση έκανε την Τουρκία να “τρέχει”, καθώς εξαρτάται από τη Ρωσία για περισσότερο από το μισό της φυσικό αέριο και το 12% του πετρελαίου.
Η Τουρκία ακόμα έχει τεταμένες σχέσεις με τις ΗΠΑ και την ΕΕ, όπως επίσης και με διάφορα αραβικά κράτη, τα οποία αντιτίθενται στην υποστήριξη που παρέχει η Άγκυρα στους ισλαμιστές στις χώρες αυτές.
Η μεταγενέστερη επαναπροσέγγιση Τουρκίας - Ρωσίας μεταβάλλει την εικόνα, και θα παρέχει στον Ερντογάν μια μεγαλύτερη ελευθερία διαχείρισης της σχέσης με το Ισραήλ με τον καταλληλότερο τρόπο. Επιπλέον, υπάρχουν αρκετές άλλες χώρες από τις οποίες η Τουρκία δύναται να προμηθευτεί φυσικό αέριο, της Ρωσίας και του Ιράν συμπεριλαμβανομένων.
Έτσι η Τουρκία θα έχει τη δυνατότητα μόχλευσης σε οποιαδήποτε συμφωνία για το αέριο με το Ισραήλ. Ο προτεινόμενος αγωγός φυσικού αερίου προς την Τουρκία, θα κόστιζε 5 δισεκατομμύρια δολάρια και θα χρειαζόταν επτά με οκτώ χρόνια για να κατασκευαστεί.
Άλλες επιλογές για εξαγωγή φυσικού αερίου είναι η Αίγυπτος και η Ελλάδα.
Παρά την φιλική σχέση του Καΐρου με την Ιερουσαλήμ, η Αίγυπτος υποφέρει από πολιτική αστάθεια και τρομοκρατία. Ακόμη και χωρίς αυτά τα προβλήματα, η Αίγυπτος δεν συνιστά ιδανική επιλογή, καθώς διαθέτει τα δικά του αποθέματα αερίου και δεν θα χρειαστεί το ισραηλινό φυσικό αέριο μακροπρόθεσμα.
Και αφού η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι μέρος του σχεδίου για εξαγωγές προς την Ευρώπη, αυτό θα συμπεριελάμβανε και την Κύπρο ως ενδιάμεσο σταθμό.
Στις 26 Σεπτεμβρίου 2016, επενδυτές στο μεγάλο ισραηλινό κοίτασμα Λεβιάθαν, έκλεισαν συμφωνία εξαγωγής φυσικού αερίου στην Ιορδανία, αξίας 10 δις δολαρίων, παρότι η παραγωγή είναι ακόμα μερικά χρόνια μακριά. Ένας αγωγός μεταξύ των δυο χωρών είναι ήδη υπό κατασκευή. Παρόλα αυτά η συμφωνία με την Ιορδανία αφήνει αρκετό αέριο προς εξαγωγή σε άλλες χώρες.
Αυτό που φαίνεται να αποτελεί την ασφαλέστερη, αλλά και την ακριβότερη επιλογή, είναι η ανάπτυξη τερματικού υγροποιημένου φυσικού αερίου LNG (liquified natural gas) στην Κύπρο. Η τεχνολογία LNG μετατρέπει το φυσικό αεριο σε υγρό, διευκολύνοντας έτσι την μεταφορά του.
Για το Ισραήλ θα ήταν σοφό να επικεντρώσει την μακροπρόθεσμη στρατηγική του για το φυσικό αέριο στην Κύπρο. Το κοίτασμα φυσικού αερίου Αφροδίτη νοτίως των ακτών της Κύπρου και δίπλα στο ισραηλινό κοίτασμα Λεβιάθαν, θα μπορούσε να καταστήσει την Κύπρο κόμβο περαιτέρω εξαγωγών φυσικού αερίου σε Ευρώπη και Ασία. Μια εγκατάσταση LNG θα πρέπει να κατασκευαστεί σε κάποια ακτή, και έχει υπολογιστεί ότι η κατασκευή μιας τέτοιας στην Κύπρο θα κόστιζε έως και 20 δις δολάρια.
Ερωτώμενη για την πιθανότητα το Ισραήλ να κατασκευάσει τη δίκη του εγκατάσταση LNG στο Eilat ή σε οποιαδήποτε άλλη ισραηλινή ακτή, βιομηχανική πηγή στο Ισραήλ ,που ασχολείται με το LNG, ανέφερε στον γράφονται ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί, διότι περιβαλλοντολόγοι και οι πολιτικοί τους υποστηρικτές θα το εμπόδιζαν.
Η δυνατότητα χρήσης LNG συνεπώς περιορίζεται στη χρήση της υπάρχουσας εγκατάστασης στην Αίγυπτο, στην κατασκευή μιας νέας στην Κύπρο, ή στην δημιουργία μιας πλωτής στη θάλασσα. “Η Κύπρος είναι το ασφαλέστερο στοίχημα”, ανέφερε η πηγή. “Είναι μακροπρόθεσμα σταθερή και, εφόσον ο Λίβανος βρει αέριο, αυτό μπορεί να μεταφερθεί, μέσω αγωγού, στην Κύπρο.”
Η άλλη ιδέα υπό συζήτηση είναι ένας αγωγός αερίου από το Ισραήλ στην Κύπρο και μετά στην Ελλάδα, αλλά κάποιοι ειδικοί το θεωρούν μη ρεαλιστικό. Μια αναφορά στην επιχειρηματική εφημερίδα Globes ανέφερε τον Απρίλιο του 2016 ότι, ενώ αξιωματούχοι από τις τρεις χώρες έχουν συζητήσει αυτή την επιλογή, θα απαιτούσε τουλάχιστον 1100 χιλιόμετρα αγωγού, κάποια από τα οποία θα περνούσαν από βάθη 3000 μέτρων, καθιστώντας τη μία πολύπλοκη και ακριβή επιλογή.
Άλλος γνώστης της βιομηχανίας, ερωτώμενος για τις πιθανότητες κατασκευής μιας εγκατάστασης LNG στην Κύπρο, απάντησε ότι εξαρτάται από την πολιτική βούληση, από την τροφοδοσία του σε αέριο και την ύπαρξη πελατών. Πρόσθεσε επίσης ότι υπάρχει “θέμα κόστους, και εφόσον τα μαθηματικά λειτουργήσουν και η πολιτική δεν σταθεί εμπόδιο, τότε το project βρίσκει χρηματοδότηση.”
Κάποιοι βλέπουν ακόμα την Αίγυπτο σαν μια βιώσιμη λύση. Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, σύμβουλος εξωτερικής πολιτικής του υποψηφίου -τότε- Donald Trump, λέει ότι η Αίγυπτος “αντιμετωπίζει την χειρότερη ενεργειακή κρίση εδώ και δεκαετίες, λόγω μακροχρόνιας ανεπάρκειας στον τομέα του φυσικού αερίου, και έχει απεγνωσμένη ανάγκη για εισαγωγές αερίου έως ότου η εγχώρια παραγωγή πάρει τα πάνω της.”
Η Αίγυπτος “ζυγίζει” την εισαγωγή αερίου από Ισραήλ και Κύπρο. “Τα ισραηλινά κοιτάσματα Λεβιάθαν και Ταμαρ, μαζί με το αιγυπτιακό Ζορ και το κυπριακό Αφροδίτη, έχουν την δυνατότητα να γίνουν ο άξονας μετατροπής της περιοχής σε μια ολοκληρωμένη ενεργειακή ζώνη” ανέφερε.
Αντιστοίχως, μια στρατηγική σχέση μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ και Αιγύπτου θα μπορούσε να συμπεριλάβει την ενεργειακή συνεργασία γύρω από έναν προσδοκώμενο κόμβο στην Κύπρο.
Αυτές οι χώρες είναι όλες ιδεολογικά αντιτιθέμενες την ατζέντα της ισλαμιστικής Τουρκίας, ενώ η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν τους δικούς τους ιστορικούς λόγους να προτιμούν μια συνεργασία με το Ισραήλ αντί της Τουρκίας.
* Ο Ariel Ben Solomon είναι ένας ανεξάρτητος συγγραφέας στη Μέση Ανατολή, και υποψήφιος διδάκτωρ Phd στις σπουδές Μέσης Ανατολής στο πανεπιστήμιο Bar-Ilan. Είναι πρώην απεσταλμένος Μέσης Ανατολής της Jerusalem Post.
Σχόλιο του Στέργιου Φαρσαντιάν, ο οποίος μετέφρασε και το άρθρο
Παρά το γεγονός ότι οι εξελίξεις στο θέμα, με την υπογραφή της σύμβασης κατασκευής του αγωγού East Med από Ιταλία, Ελλάδα, Κύπρο και Ισραήλ πρίν από μερικές εβδομάδες, κατέστησαν το κείμενο ανεπίκαιρο σε τεχνικό επίπεδο, -το άρθρο γράφτηκε τον Οκτώβριο του 2016- είναι ενδεικτικός ο τρόπος σκέψης της ισραηλινής πλευράς.
Γίνεται σαφές ότι η ερντογανική μεταστροφή της Τουρκίας προς τον ισλαμισμό έχει καταστήσει την “γείτονα” αφερέγγυο παράγοντα και πηγή αποσταθεροποίησης.
Το γεγονός ότι Ευρωπαϊκή Ένωση και Ισραήλ παρακάμπτουν πολιτικά την Τουρκία σε ένα ζήτημα που αφορά την μακροπρόθεσμη ενεργειακή αυτάρκεια τους, είναι ενδεικτικό της γεωπολιτικής αναβάθμισης των δυο κρατικών οντοτήτων του Ελληνισμού, που τους παρέχει η ανακάλυψη των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο, σε συνδυασμό πάντα με το καθεστώς κράτους μέλους της ΕΕ.
Το ανωτέρω θα πρέπει να προβληματίσει πολλούς, όσον αφορά την υποτιθέμενη ευρωπαϊκή πρόθεση αποβολής της Ελλάδας από την ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση...
Επίσης γίνεται αντιληπτή η τραγική καθυστέρηση της ελληνικής πλευράς σε σχέση με την αξιοποίηση των εγχώριων κοιτασμάτων, ξεκινώντας φυσικά με την ανακήρυξη της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
Τέλος, κάποιοι στην Κύπρο, διαβάζοντας τα προαναφερθέντα σχετικώς με την αντιμετώπιση της Τουρκίας και της Κύπρου από το Ισραήλ, θα πρέπει να προβληματιστούν για την προθυμία τους να υποκύψουν στις τουρκικές αιτιάσεις στο κυπριακό...
Μετάφραση και σχόλιο: Στέργιος Φαρσαντιάν
http://besacenter.org/perspectives-papers/370-ben-solomon-israel-avoid-turkey-include-cyprus-gas-export-projects/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.