«Βομβαρδίστε τη Ντόχα, το Ελ Ριάντ και την Άγκυρα», που είναι οι υποστηρικτές των τρομοκρατών που δρουν στη Συρία

Συνέντευξη στις Λίζα Λεβίτσκαγια και Αν Σονγκιού

Σε συνέντευξή του στη RBTH ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Μέσης Ανατολής, Γεβγκένι Σατανόφσκι, ανέφερε ότι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος επίλυσης της συριακής κρίσης, είναι «να βομβαρδιστούν η Ντόχα, το Ελ Ριάντ και η Άγκυρα», που είναι χορηγοί των τρομοκρατών.

ΕΡ: Γιατί η Ρωσία τάσσεται κατά της στρατιωτικής επέμβασης των ΗΠΑ στη Συρία;
ΑΠ: Η Ρωσία θεωρεί -στην καλύτερη περίπτωση- ανόητη την πρόθεση των ΗΠΑ, και στη χειρότερη ως προβοκάτσια, εφόσον η χρήση χημικών όπλων συνδέονται με τις προσπάθειες των αντικαθεστωτικών να προκαλέσουν μια επίθεση κατά του Άσαντ. Ο στρατός του δεν είχε ανάγκη, δεδομένης και της παρουσίας των επιθεωρητών του ΟΗΕ στη Δαμασκό, να χρησιμοποιήσει χημικά όπλα, τη στιγμή που ούτως ή άλλως κερδίζει τον εμφύλιο πόλεμο. Για τον Άσαντ αυτό ισοδυναμεί με πολιτική αυτοκτονία. Για την αντιπολίτευση όμως που χάνει τον πόλεμο, είναι αντίθετα η μοναδική ελπίδα, καθώς δεν είναι σε θέση να νικήσει με τις δικές της δυνάμεις, παρά και την υποστήριξη των τρομοκρατών τζιχαντιστών από όλο τον κόσμο.

Ο πόλεμος και η Δημοκρατία

ΕΡ: Δηλαδή, δεν στέκει ο ισχυρισμός ότι αυτός ο εμφύλιος γίνεται με σκοπό να επικρατήσει η δημοκρατία;
ΑΠ: Κανένας πόλεμος στη Μέση Ανατολή δεν έχει γίνει, δεν γίνεται, ούτε και θα γίνει για τη δημοκρατία. Οι πόλεμοι εκεί γίνονται από ισλαμιστές εναντίον κοσμικών αυταρχικών καθεστώτων, από ολόκληρο τον ισλαμικό κόσμο εναντίον του Ισραήλ, ή από Σιίτες εναντίον Σουνιτών και από Σουνίτες εναντίον Σιιτών. Ανατροπή του Άσαντ δεν σημαίνει δημοκρατία, αλλά γενοκτονία των χριστιανών, Σιιτών (Αλαουιτών, Τζαφαριτών, Ισμαηλιτών Δρούζων κ.α.), καθώς και εθνοτικών μειονοτήτων, όπως Τουρκομάνων και Κούρδων. 

Ο ρόλος της Τουρκίας και των μοναρχιών του Κόλπου

ΕΡ: Που βλέπετε ότι η βρίσκεται η αιτία της σύγκρουσης;
ΑΠ: Στην επιθετική πολιτική του ισλαμικού σουνιτικού μπλοκ, δηλαδή της Τουρκίας, των δυο ουαχαβιτικών μοναρχιών Κατάρ και Σαουδικής Αραβίας, και κυρίως του αραβικού κόσμου που επιχειρεί να δημιουργήσει ένα νέο χαλιφάτο. Η Ντόχα και το Ελ Ριάντ έχουν έναν επιπλέον λόγο να επιτεθούν κατά του Άσαντ και αυτός είναι η συμμαχία του τελευταίου με το σιιτικό Ιράν. Συν το ότι οι Αλαουίτες που κυβερνούν στη Συρία, σύμφωνα με τις αντιλήψεις των Ουαχαβιτών μουλάδων είναι αιρετικοί, και γι’ αυτό πρέπει να ανατραπούν και να εξοντωθούν. 

ΕΡ: Είναι διαδεδομένη η άποψη ότι η Ρωσία τάσσεται κατά της αμερικανικής επέμβασης επειδή θέλει να συνεχίσει να προμηθεύει με όπλα τον Άσαντ και να διατηρήσει τη ναυτική βάση στη Συρία.

Διαβάστε επίσης:

I'Εκκληση Πούτιν για σύνεση στο Συριακό

ΑΠ: Αυτό είναι σκέτη ανοησία. Η Ρωσία δεν έχει, ούτε και είχε ποτέ βάση πολεμικού ναυτικού στη Συρία, είναι απλώς ένα σημείο ανεφοδιασμού και τεχνικής υποστήριξης στην Ταρτούς. Πρόκειται για δυο πλωτές προβλήτες και ένα κτίριο που καταλαμβάνουν συνολικά ενάμιση εκτάρι. Εκεί φυλάσσονταν νερό και καύσιμα, και ήταν εγκατεστημένη μια ομάδα τεχνικών. Αν τα ρωσικά πλοία σταματήσουν να καταπλέουν στη Συρία, τότε θα πηγαίνουν για ανεφοδιασμό στη Λεμεσό της Κύπρου και στη Χάιφα του Ισραήλ, όπως έχουν ξανακάνει και στο παρελθόν. Η ρωσική άποψη έγκειται στο ότι η εισβολή στη Συρία είναι μη αποδεκτή, όπως μη αποδεκτή ήταν και στις περιπτώσεις της Λιβύης, του Ιράκ και της Γιουγκοσλαβίας. Όσον αφορά τη Λιβύη, οι Ρωσία είχε συμφωνήσει με τις προτάσεις της Δύσης, πιστεύοντας ότι αυτές δεν προβλέπουν εισβολή, αλλά αποδείχτηκε ότι την εξαπάτησαν. Κάτι τέτοιο δεν θα το επιτρέψει ξανά.

ΕΡ: Η επιδείνωση της κατάστασης στη Συρία και η οξυμένη κατάσταση στη Μέση Ανατολή προκαλούν την αύξηση των τιμών του πετρελαίου. Στη Ρωσία ασκείται κριτική ότι δεν επιδιώκει τη διευθέτηση της κρίσης στην περιοχή, καθώς μια τέτοια κατάσταση είναι ευνοϊκή για την ίδια. Ποια είναι η γνώμη σας σχετικά με αυτό;
ΑΠ: Την κρίση στην περιοχή υποδαυλίζουν το Κατάρ, η Σαουδική Αραβία και η Τουρκία, καθώς ωφελούνται. Οι δυο πρώτες, μεταξύ άλλων και λόγω της αύξησης των τιμών του πετρελαίου και φυσικού αερίου. Η Τουρκία, λόγω των γεωπολιτικών φιλοδοξιών της. Η Ρωσία δεν υποκινεί τις συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή. Αλλά δεν προτίθεται και να βοηθήσει εκεί τους τρομοκράτες, τους οποίους στηρίζει η Δύση. Για τη Ρωσία αυτοί οι άνθρωποι είναι εχθροί. Το γιατί οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Βρετανία υποστηρίζουν την Τουρκία, τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, που αποτελούν τους βασικούς χορηγούς των ισλαμιστών τρομοκρατών, είναι όντως ένα ερώτημα. Η πιθανότερη απάντηση σε αυτό, είναι τα συμφέροντα των ηγετών των χωρών αυτών, οι οποίοι ενεργούν στο όνομα του προσωπικού τους πρόσκαιρου κέρδους. 

ΕΡ: Οι περισσότεροι ξένοι θεωρούν σήμερα ότι η Ρωσία καθυστερεί σκόπιμα τη λήψη της απόφασης στον ΟΗΕ για το θέμα της Συρίας.

Διαβάστε περισσότερα: Συρία

ΑΠ: Η Ρωσία έχει τη δική της θέση για τη Συρία. Και η θέση αυτή συμπίπτει με τη θέση της Κίνας. Στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ υπάρχουν πέντε χώρες οι οποίες έχουν το δικαίωμα να ασκήσουν βέτο. Οι τρεις είναι υπέρ της επίθεσης και οι δύο κατά. Αν η ρωσική και κινεζική θέση ληφθούν υπόψη, τότε δεν τίθεται θέμα. Αν όχι, τότε το πρόβλημα δεν το δημιουργεί η Ρωσία. Όσον αφορά τις γρήγορες λύσεις, δεν υπάρχει τίποτα πιο ανόητο από ότι η καταστροφή μιας χώρας με σταθερότητα προς όφελος των ισλαμιστών τρομοκρατών, ανεξάρτητα από το πόσο πλούσιοι είναι οι χορηγοί τους, οι οποίοι οργάνωσαν τον εμφύλιο στη Συρία. Η πιο γρήγορη και αποτελεσματική λύση για να σταματήσει, είναι να βομβαρδιστούν η Ντόχα, το Ελ Ριάντ και η Άγκυρα.

Ανάγκη διάδοχης κατάστασης

ΕΡ: Ποια είναι η διέξοδος στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί;
ΑΠ: Η άμεση διακοπή της χρηματοδότησης των ανταρτών και η προμήθειά τους με όπλα. Ο τερματισμός της στρατολόγησης τρομοκρατών από όλο τον ισλαμικό κόσμο, την οποία διεξάγουν η Ντόχα και το Ελ Ριάντ. Η εκκαθάριση των βάσεων των τρομοκρατών στο έδαφος της Τουρκίας και της Ιορδανίας. Οι διαπραγματεύσεις με εκείνους που είναι πρόθυμοι μαζί με τον Άσαντ και με την κεντρική κυβέρνηση στη Δαμασκό να ανοικοδομήσουν τη Συρία. Οτιδήποτε άλλο, θα οδηγήσει στην κατάρρευση της Συρίας, στη γενοκτονία των Αλαουιτών και των άλλων Σιιτών, στην εξολόθρευση των Χριστιανών, στον πόλεμο των Κούρδων και Δρούζων της Συρίας με τους Άραβες Σουνίτες και στη μετατροπή της Συρίας σε έναν νέο Λίβανο, με έναν εμφύλιο πόλεμο μεταξύ των κοινοτήτων που θα διαρκέσει δεκαετίες. 
Η Ρωσία Τώρα