ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ Ή AΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ;

Γράφει η Έφη Χ. Μαυροπούλου
Η ένταση που δημιουργήθηκε στο τελευταίο Υπουργικό Συμβούλιο την περασμένη Τετάρτη με αφορμή τις αποκρατικοποιήσεις, δείχνει ότι η Κυβέρνηση σε επίπεδο συντονισμού και επικοινωνίας δεν έχει βρει ακόμα τον βηματισμό της.
Δεν είναι λογικό μετά από οχτώ μήνες μια Κυβέρνηση να μην μπορεί να συνεννοηθεί, σε θέματα διακυβέρνησης ειδικά, σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία. Δεν έχει τη πολιτική και τη χρονική πολυτέλεια. Το να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις οι οποίες μετουσιώνονται σε μια εθνική στρατηγική είναι απολύτως λογικό και φυσιολογικό. Αλλά το να θεωρεί ο κάθε Υπουργός το Υπουργείο, του οποίου έχει την ευθύνη ιδιοκτησία του και να χαράζει τη δική του γραμμή δυσκολεύει το έργο της Κυβέρνησης. Ακόμα και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός είπε ότι: «Υπάρχουν υπουργεία-φέουδα που υπονομεύουν τις προσπάθειες».
Καταρχήν, οι αντιδράσεις στην απόφαση της Κυβέρνησης απέναντι στις αποκρατικοποιήσεις δείχνει ότι μάλλον πολλά από τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου ενεργούν σα να μην έχουν καταλάβει την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα και προσπαθούν να διατηρήσουν τους οργανισμούς/φέουδα, που εποπτεύουν με στόχο να ασκούν τα μικροπολιτικά τους παιχνίδια.
Επίσης, σε μια προσπάθεια διατήρησης μιας ξεπερασμένης σοσιαλιστικής πολιτικής, αντιδρούν σε οτιδήποτε δε συνάδει με το προφίλ μιας σοσιαλιστικής διακυβέρνησης. Μένουν προσκολλημένοι σε μια κρατικοδίαιτη πολιτική, που ευθύνεται εν πολλοίς για τη σημερινή μας κατάσταση. Όμως, αυτό το προφίλ, πρέπει να γνωρίζουν οι τελευταίοι εναπομείναντες που επιμένουν, έχει απολεσθεί προ πολλού, αφού πρώτα έχει αυτοαναιρεθεί.
Πριν αντιδράσουν οι Υπουργοί θα έπρεπε να σκεφτούν πόσα έχει πληρώσει ο ελληνικός λαός σε ζημιογόνες ΔΕΚΟ, με πρώτο και καλύτερο το παράδειγμα της Ολυμπιακής.
Αν σε αυτή τη συγκυρία δεν κάνουμε αποκρατικοποιήσεις πότε θα κάνουμε; Ίσως θα έπρεπε να ήταν το πρώτο βήμα, το σημείο που θα έπρεπε να ξεκινήσει η οικονομική πολιτική, πριν προχωρήσουμε στην περικοπή μισθών και συντάξεων.
Το Κράτος διαθέτει αναξιοποίητη περιουσία, που κυριολεκτικά ρημάζει, καταστρέφεται, και με κατάλληλη αξιοποίηση θα μπορούσε να αποφέρει κάποια έσοδα. Τώρα το πόσο αποτελεσματικό είναι το συγκεκριμένο σχέδιο των αποκρατικοποιήσεων είναι ένα άλλο θέμα.
Οπότε, θα πρέπει να ευχόμαστε να βρεθούν επενδυτές πριν αναγκαστούμε ή μάλλον πριν μας επιβληθούν και άλλα επώδυνα μέτρα.
«Αν καθίσουμε και ανοίξουμε διαμάχη για το χτες και το
σήμερα, σύντομα θα καταλάβουμε πως χάσαμε το αύριο».(Ουίνστον Τσώρτσιλ, Βρετανός Πρωθυπουργός, 1875-1965).
Και επειδή η οικονομία είναι μια μάχη με το χρόνο θα πρέπει να βιαστούμε όσο είναι καιρός. Χάσαμε το σήμερα, ας μη χάσουμε και το αύριο.
effiemavropoulou@hotmail.com